(Minghui.org) چند روز قبل، تمرین‌کننده‌ای به من گفت که نمی‌تواند روحیه خوبی داشته باشد. هنگامی‌که فا را مطالعه می‌کرد، نمی‌توانست مفاهیم درونی آن را درک و وابستگی در طلب بودن را رها کند. او احساس می‌کرد که مصمم است، اما این کمکی نکرد که بتواند بر منفعل بودن در تزکیه غلبه کند.
احساس کردم که موفق شدم این تغییر را در خودم ایجاد کنم و مایلم آنچه را که یاد گرفته‌ام به‌اشتراک بگذارم.
مطالعه فا با قلبی خالص
تمرین‌کنندگان معمولاً وقت زیادی را صرف مطالعه فا و تزکیه استوار نمی‌کنند، بنابراین هر زمان که گرفتار مداخله یا محنتی می‌شویم، هنگامی‌که مطالعه می‌کنیم، نمی‌توانیم ذهنمان را آرام کنیم یا واقعاً خودمان را با ازبین بردن آن وابستگی‌های بد تغییر دهیم. درعوض، فقط بر روی آن محنت تمرکز کرده و سعی می‌کنند آن را از بین ببرند.
اما، درپایان تزکیه، شخص باید از تک تک وابستگی‌های بشری رها شود تا مرحله‌ای که به‌طور کامل وابستگی‌هایش را رها کند. برای مثال، وابستگی به آنچه شخص می‌خواهد انجام دهد، و اینکه آیا فرد بیش از حد درباره به‌دست آوردن چیزهای خوب در زندگی نگران است و نیز چه مقدار تلاش می‌کند تا بر محنت‌ها غلبه کند.
گفتن آن از انجام دادنش راحت‌تر است. هنگامی که تزکیه می‌کنیم، همان‌طور که استاد لی هنگجی (بنیانگذار فالون دافا) در آموزه‌هایشان بیان کرده‌اند، تا زمانی که شین‌شینگ‌مان را حفظ کنیم و به آنچه که استاد بیان کرده‌اند باور داشته باشیم، می‌توانیم وابستگی‌های اساسی‌مان را ازبین ببریم.
باید از خودمان بپرسیم: آیا می‌توانیم خودخواهی‌مان را رها کنیم؟ آیا مایل هستیم با خودمان همان‌طور که استاد به ما گفته‌اند رفتار کنیم؟ و اگر نمی‌توانیم، چرا نمی‌توانیم؟ استاد بیان کرده‌اند: «وقتی تحمل کردن آن سخت است میتوانی آن را تحمل کنی، وقتی انجام آن سخت است میتوانی آن را انجام دهی.» ( جوآن فالون) پس آیا ما می‌خواهیم «تحمل کنیم» یا «انجام دهیم»؟
استاد لی ماجرایی را بیان کردند:
«در گذشته تزکیه‌کننده‌ای دائوئیستی بود که درحالی‌که می‌نوشید در خیابان قدم می‌زد. ناگهان کسی را دید. این فرد درست کسی بود که او به دنبالش می‌گشت – کسی که می‌توانست دائو را تزکیه کند. بنابراین خواست که این فرد را نجات دهد و او را به‌عنوان مریدش برگزیند. او از این فرد پرسید: «آیا می‌خواهی مرا دنبال کنی تا دائو را تزکیه کنی؟» کیفیت روشن‌بینی و کیفیت مادرزادی این فرد بسیار خوب بود، و این فرد گفت، «بله می‌خواهم.» تزکیه‌کننده پرسید: «آیا شهامت آن را داری که مرا دنبال کنی؟» این فرد جواب داد، «بله دارم!» او پرسید: «آیا شهامت آن را داری که هر کجا می‌روم مرا دنبال کنی؟» جواب «بله» بود. تزکیه‌کننده پس گفت: «خوب، حالا مرا دنبال کن!» با گفتن این، او شیشۀ شراب که به اندازه کف دست بود را بر زمین گذاشت، سر شیشه را باز کرد و به داخل شیشۀ شراب پرید. این فرد دید که استادش در آن پرید، پس او از استادش تقلید کرد و همان‌طور به داخل شیشه پرید. همۀ کسانی که ایستاده بودند و تماشا می‌کردند خم شدند و به داخل شیشه نگاه کردند، آنها فریاد زدند: «اوه!» در داخل شیشه دنیای وسیعی بود، واقعاً وسیع.» (آموزش فا در کنفرانس غرب ایالات متحده)
سخنرانی‌های استاد فقط کلمات چاپ شده بر سطح کاغذ است. اما، در عمق آنها معانی و مظاهر مختلف فای کیهان وجود دارد که دارای قدرت عظیمی است. چگونه نمی‌تواند ما را دگرگون کند؟
اما اگر بخواهیم دگرگونی رخ دهد، لازم است که پیش‌قدم شویم. استاد درحال نجات ما و تمامی موجودات ذی‌شعور هستند. تا هر سطحی که بتوانیم تزکیه کنیم، آنگاه معانی درونی مربوط به دافا در آن سطح را درک خواهیم کرد.
استاد بیان کردند:
«این کتابچه درباره راهبی است که مدیتیشن انجام داد و روحش به بهشت سعادت غایی رفت و صحنه‌هایی را مشاهده کرد. آنجا برای یک روز در اطراف قدم زد و وقتی به دنیای انسانی بازگشت شش سال گذشته بود. آیا او واقعاً چیزی مشاهده کرد؟ بله مشاهده کرد، اما آنچه که او دید وضعیت واقعی آنجا نبود. چرا نبود؟ سطحش به اندازه کافی بالا نبود، بنابراین تجلی فایی که در سطح خودش می‌بایست ببیند، به او نشان داده شد. او نتوانست ببیند که در آنجا چیزها به‌طور واقعی چگونه بودند، زیرا دنیایی مثل آن، یک تجلیِ ترکیب آن دنیا توسط فا است.» (جوآن فالون)
آنگاه، هنگامی‌که فا را مطالعه می‌کنیم، چه نوع نگرشی باید داشته باشیم؟ آیا ما به اندازه کافی احترام برای تمرین تزکیه‌مان قائل هستیم؟ اگر افراد نتوانند درک خود را از فا بالا ببرند، آنگاه، ممکن است از افکار بشری بجای تزکیه محکم و استوار استفاده کنند. آیا این مسئله نسبتاً مهمی در بین تمرین‌کنندگان ما نیست؟
آیا واقعاً می‌خواهیم بقیه زندگی‌مان را سردرگم باشیم. در قلمرو بشری، آیا لزومی دارد که شخص یک امپراطور یا ملکه شود؟ همان‌طور که یک ضرب‌المثل چینی می‌گوید: فردی که صبحدم دائو را می‌شنود، شب‌هنگام بدون هیچ نگرانی می‌تواند بمیرد! زمان به‌سرعت می‌گذرد. اگر فرد هنوز نتواند وابستگی‌هایش را رها کند، نتواند از استاد پیروی کند، نهایتاً هیچ جایی برای رفتن ندارد.
ما اغلب درباره قدرت اراده صحبت می‌کنیم. به‌عنوان تمرین‌کننده، آیا به اندازه کافی آن قدرت اراده را داریم؟ اگر نداریم، آنگاه باید عزم‌مان را برای تزکیه برای رسیدن به روشن‌بینی و بازگشت به خانه با استاد تقویت کنیم. نباید تردید داشته باشیم، بلکه باید به‌طور کوشا تا انتها تلاش و تزکیه کنیم! اگر کسی هنوز در این رابطه مشکل داشته باشد، باید توجه داشت که فرد در جستجوی چه چیزی است. فرد واقعاً چه می‌خواهد؟
رها کردن وابستگی‌ها برای جذب شدن در دافا
آنگاه شخص چگونه می‌تواند یک تمرین‌کننده واجد شرایط شود؟ باید به استاد باور داشته باشیم، بدون قید و شرط به‌درون نگاه کنیم و هر نوع افکاری را که مطابق با فا نیست ازبین ببریم. نباید به نتایج وابسته باشیم، نباید درباره اینکه نهایتاً چه چیزی کسب می‌کنیم نگران باشیم.
اگر ذهنیتی حیله‌گرانه داشته باشیم مانند: تا زمانی که شین‌شینگم را بهبود می‌دهم، آن چیزی را که می‌خواهم داشته باشم از دست نخواهم داد، یا موفقیت را به‌دست خواهم آورد، یا از محنتی که درحال حاضر تجربه می‌کنم عبور خواهم کرد. این همانند برخی از تمرین‌کنندگانی می‌شود که رنج و یا کارمای بیماری طولانی‌مدت دارند.
به‌عنوان تمرین‌کننده، باید از خودمان بپرسیم که آیا واقعاً به استاد اعتقاد داریم و در مسیر رها کردن تمام این امیال و خواسته‌ها هستیم. در این محیط روزمره از توهم، گرچه واقعاً نمی‌توانیم ببینیم که در نهایت چه چیزی را کسب می‌کنیم، اما باید انتخاب‌هایی آگاهانه داشته باشیم.
در حقیقت، هنگامی‌که فرد مهربانی را رشد می‌دهد، او مایل است با سختی روبرو شود، مشارکت کند و مسیر تزکیه را طی کند. هنگامی‌که گنجینه‌های درخشان قابل مشاهده هستند، هر کسی سعی می‌کند آنها را به‌دست آورد. اما این به‌معنای تزکیه واقعی به‌شمار نمی‌آید!
پس از آگاه شدن به این جنبه از تزکیه، ازبر کردن فا را آغاز کردم.
پس از مطالعه مقالات تبادل تجربه هم‌تمرین‌کنندگان، من نیز مجموعه‌های آموزه‌های فای استاد در کنفراس - جلد نهم را مطالعه کردم و درک‌های جدیدی را به‌دست آورده‌ام.
آنگاه احساس تأسف داشتم، زیرا احساس کردم که بیش از 20 سال است که در تزکیه ضعیف بودهام و زمان بسیاری را تلف کرده‌ام. باید تمام وابستگی‌ها را رها کنیم و با قلبی خالص به خانه واقعی‌مان باز گردیم!