(Minghui.org) پلیس خانم تانگ شیائویان را در تاریخ 28 اوت 2015 بهخاطر شکایت کیفری از جیانگ زمین، رهبر سابق رژیم کمونیست که آزار و شکنجۀ دافا را در سال 1999 راه‌اندازی کرد، دستگیر کرد. او پس از نوشیدن یک بطری آب که پلیس به دنبال دستگیری‌اش در آن روز به او داد، دچار سردرد شدیدی شد.
فالون گونگ یا همان فالون دافا یک تمرین ذهن و بدن بر اساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری است.
خانم تانگ که اهل شهر گویلین، واقع در استان گوانگشی بود، نخست تصور می‌کرد سردردش ناشی از این است که پلیس پس از دستگیری او، سرش را به دیوار کوباند و دستانش را به‌زور در پشتش بست. او آب بیشتری نوشید و سعی کرد خودش را آرام کند.
همانطور که آن آب را می‌نوشید، مأموری به سمتش آمد و مانعش شد و گفت: «ننوش! آن را ننوش!» سپس به مأمور دیگری دستور داد آن بطری آب را بگیرد و ببرد.
مأمور دیگری به خانم تانگ گفت: «احتمالاً روزهای زیادی زنده نخواهی ماند.»
پلیس بعداً پرونده او را به دادستانی ارائه داد که به‌‌دلیل ناکافی بودن مدارک رد شد. سپس پلیس 12 ماه او را تحت بازداشت خانگی قرار داد.
وضعیت سلامتی خانم تانگ به‌سرعت روبه وخامت گذاشت. او حافظه، قدرت شنوایی و بینایی‌اش را از دست داد. پیوسته خواب‌آلود و دچار بی‌اختیاری مداوم در دفع ادرار نیز بود.
خانم تانگ در مارس 2017، کمی بعد از سال نو چینی، ناگهان دچار اسهال شد و هشیاری‌اش را ازدست داد. دو روز بعد همه اعضای بدنش ازکار افتاد و درگذشت. او 69 سال داشت.
فردی که با تمرین فالون گونگ سلامتی‌اش را به‌دست آورده بود، بهخاطر رها نکردن باورش تحت آزار و شکنجه قرار گرفت
خانم تانگ در خانواده‌ای روشنفکر متولد شد که بسیار مشهور و نزد محلی‌ها بسیار محترم بود. پدرش فیزیکدان و معاون دانشگاه عادی گوانگشی بود. عمویش، تانگ شیانژی، معلمی مشهور و بنیانگذار چند کالج در استان گوانگشی بود.
خانم تانگ سابقاً به دیابت، کیست تخمدان و آندومتریوز و بیماری‌های دیگری مبتلا بود. او رحم و تخمدانش را با جراحی برداشت تا از بروز عوارض احتمالی جلوگیری کند، اما جراحی منجر به عوارضی جانبی مانند مشکلات هورمونی و اختلال عصبی‌اش شد. او در بسیاری از مدارس مختلف چی‌گونگ تمرین کرد تا وضعیت سلامتی‌اش را بهبود بخشد، اما هیچ کدام از آنها تأثیر چندانی رویش نداشتند.
او بعداً ازطریق یکی از خویشاوندانش با فالون گونگ آشنا شد. پس از مدت کوتاهی بی‌خوابی، فقدان تعادل هورمونی و وزوز گوشش (زنگ زدن گوشش) ازبین رفت. وضعیت دیابتش نیز تا حدی بهبود یافت که دیگر نیازی به مصرف دارو یا تزریق انسولین نداشت.
اما پس از اینکه رژیم کمونیست آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، خانم تانگ بهخاطر باورش بارها و بارها مورد آزار و اذیت قرار گرفت و دستگیر شد. بسیاری از بیماری‌هایش که زمانی ازطریق تمرین فالون گونگ درمان شده بودند، به‌ویژه دیابتش عود کرد. در حالی که بازداشت و چند بار در وضعیت بحرانی بود، عوارضی در او ظاهر شد.
خانم تانگ نخستین بار در 22 ژوئیه 1999 دستگیر شد، در حالی که با هم‌تمرین‌کننده‌ای دیدار می‌کرد. او سه روز بازداشت و به «ایجاد اختلال در نظم عمومی» متهم شد.
او دوباره در مه 2001 دستگیر شد. پلیس به‌زور وارد منزلش شد و جلوی پدر 80 ساله‌اش محل زندگی‌اش را غارت کرد.
او یک ماه در بازداشتگاهی محلی حبس و سپس به اتهام «اختلال در اجرای قانون» به یک اردوگاه کار اجباری فرستاده شد، اما دچار کتواسیتوز دیابتی شد که از عوارض حاد دیابت است، در حالی که هنوز در بازداشت بود و باید بستری می‌شد. سپس به قید ضمانت پزشکی آزاد شد.
مسئولان او را در مه 2005 به یک مرکز شستشوی مغزی بردند. وقتی از نوشتن اظهاریه‌های انکار باورش اجتناب کرد، نگهبانان به صورتش سیلی زدند. او را از خواب و آب نوشیدنی نیز محروم کردند و لامپی بسیار روشن را مقابل چشمانش قرار دادند.
خانم تانگ قبل از پایان جلسه شستشوی مغزی بهخاطر کتواسیتوز دوباره در بیمارستان بستری شد. پزشکان دو اعلامیه «وضعیت بحرانی» برایش منتشر کردند.
او چهارمین بار در سال 2010 دستگیر و برای یک سال به اردوگاه کار اجباری فرستاده شد. او براثر مراقبت‌های پزشکی نامناسب در آن اردوگاه مجبور شد دوباره بهخاطر کتواسیتوز در بیمارستان بستری شود.