(Minghui.org) «تزکیه» برای هزاران سال مفهومی مقدس و اسرارآمیز بوده است. مردم معمولاً تصور می‌کنند تزکیه به معنی راهب شدن، زندگی در کوهی دورافتاده، جدا کردن خود از جامعه، پی بردن به حقیقت از میان توهم این جهان، زندگی طولانی و موجودی الهی شدن است.
در بودیسم تزکیه به معنای تراشیدن موها، به تن کردن یک ردا و دنبال کردن احکام است.
اما سرشت نهایی تزکیه چیست؟ استاد لی هنگجی آن را در جمله‌ای ساده توضیح داده‌اند: «ما اغلب درباره "تزکیه" صحبت می‌کنیم. معنای تزکیه چیست؟ در واقع تعداد کمی از مردم حقیقتاً از آن آگاه هستند. "تزکیه" به معنای کمال و به‌سرانجام رسیدن یک موجود است.» («آموزش فا در کنفرانس فای واشنگتن دی‌سی 2018»)
استاد مأموریت بسیار بزرگی را بر دوش تمرین‌کنندگان فالون دافا گذاشته‌اند. آنها مسیرهای خود را به‌خوبی می‌پیمایند، به‌طوری که برای موجودات در جهان آینده روش تزکیه جدیدی را بجا بگذارند. هر فکر و عمل آنها الگویی برای موجودات آینده خواهد بود.
همانطور که اصلاح فا به پیش می‌رود، تمرین‌کنندگان می‌توانند تغییرات خود را احساس کنند. آنها درک عمیق‌تری از فوریت نجات مردم و سرشت تزکیه به‌دست می‌آورند.
از آنجا که اصلاح فا به پایان خود نزدیک می‌شود، شیاطین درحال مبارزه‌ای بی‌امان هستند. بعضی از تمرین‌کنندگان قدیمی در این مرحله به مداخلات شیطانی زیادی برخورد می‌کنند و آنهایی که فا را به‌خوبی مطالعه نکرده‌اند، با مشکلات بیشتری مواجه می‌شوند.
دیده‌ام که برخی از تمرین‌کنندگان قدیمی در مطالعه آموزه‌ها سست شده‌اند. احساس می‌کنند که می‌توانند کمی سست شوند، زیرا به تصورشان آزمون‌ها و محنت‌ها به پایان رسیده‌اند، اما استاد بارها و بارها به ما یادآوری کرده‌اند که زمان نهایی بحرانی است و هرگونه وابستگی به عقاید و تصورات بشری منجر به نزول وضعیت تزکیه یک تمرین‌کننده و ناتوانی‌اش در تحقق بخشیدن به مأموریتش می‌شود.
استاد بیان کردند:
«فقط آنهایی که می‌توانند تا انتها به آن بچسبند طلای ناب هستند. فقط آنهایی که تا انتها به آن می‌چسبند می‌توانند به کمال دست یابند.» («آموزش فا و پاسخ به پرسش‌ها در یانجی»، در جوآن فالون فاجیه)
به‌عنوان یک تمرین‌کننده قدیمی کاملاً درک می‌کنم که باید مأموریت‌های‌مان را به انجام برسانیم، کوشا باشیم، همکاری کرده و دستورات استاد را دنبال کنیم. می‌خواهم برخی از اتفاقات اخیر و دام‌هایی را به‌اشتراک بگذارم که مانع پیشرفت برخی از تمرین‌کنندگان به سطوح متعالی‌تر شده‌اند.
دام 1: پیروی از یک شخص به‌جای پیروی از فا
تمرین‌کننده‌ای از شهر دیگری ماجرای هم‌‌تمرین‌کننده دیگری را به‌اشتراک گذاشت. آن هم‌‌تمرین‌کننده آنقدر زیاد فا را خوانده بود و آنقدر خوب آن را ازبر کرده بود که وقتی آن را ازبر نمی‌خواند، صدای استاد که فا را آموزش می‌دادند، در ذهنش طنین می‌انداخت.
فکر کردم شگفت‌انگیز است و او را تحسین کردم. با چند تمرین‌کننده صحبت کردم و موافقت کردیم روز بعد این تمرین‌کننده را ببینیم.
صبح روز بعد در حالی که تمرینات را انجام می‌دادم، به‌نظرم آمد که چیزی درخصوص این سفر اشتباه است. در حین مدیتیشن صدایی را شنیدم که می‌گفت: «شما به‌جای پیروی از فا یک شخص را دنبال می‌کنید!»
حیرت‌زده و بلافاصله متوجه اشتباهم شدم. از استاد عذرخواهی کردم و گفتم که اشتباه کردم و خودم را بر اساس فا اصلاح خواهم کرد.
وقتی درک‌هایم را با سایر تمرین‌کنندگان به اشتراک گذاشتم، همگی آنها درک کردند و مصمم شدند که اجازه ندهند این موضوع با تلاش‌های ما برای نجات مردم مداخله کند. همگی ما از این جریان درس گرفتیم.
دام 2: پر شدن ذهن شخص با عقاید و تصورات بشری به‌جای فا
با چند تمرین‌کننده که پروژه‌ها را هماهنگ می‌کنند، در ارتباط هستم. متوجه شده‌ام که آنها باید چیزهای زیادی را اداره کنند. وقتی با هم در ارتباط هستیم، آنها اغلب درباره کارمای بیماری و محنت‌هایی صحبت می‌کنند که هم‌تمرین‌کنندگان تجربه می‌کنند. ذهنشان پر از چیزهای بد است و نمی‌گذارند افکار درست کنترلشان را در دست بگیرند.
با استفاده از چشم سومم دیدم که وقتی بر چیزهای بد تمرکز دارند، انرژی پیرامون‌شان بسیار کم است. اعتقاد دارم که یک هماهنگ‌کننده با چنین انرژی کمی به‌سختی می‌تواند گروهی از تمرین‌کنندگان را هماهنگ کند تا به‌خوبی عمل کنند.
معتقدم هرجا که هستیم، باید اجازه دهیم آموزه‌های استاد ذهن‌مان را پر کنند. وقتی با سایرین تبادل تجربه می‌کنیم، باید بیشتر درباره این صحبت کنیم که چه چیزهایی از مطالعه فا آموخته‌ایم و در کجا پیشرفت کرده‌ایم. تبادل تجربه‌های مثبت می‌توانند بدن و نیز محیط اطراف‌مان را پاکسازی کنند.
دام 3: کنش یا بی‌کنشی
استاد بیان کردند:
«تزکیه در سه مذهب بی‌کنشی را می‌آموزد،
استفاده نامناسب از ذهن، کنش است؛
تمرکز بر کارهای خیر و نیکوکاری نیز هنوز کنش است،
دور انداختن وابستگی بی‌کنشی واقعی است.»(«بی‌کنشی»، هنگ یین 1)
مدتی نه چندان دور من و تمرین‌کننده‌ای قدیمی درک‌های‌مان را از «نگاه به درون» با هم به اشتراک گذاشتیم. تبادل تجربه خوبی بود، اما احساس کردم او بیشازحد بر رشد یک تکنیک برای نگاه به درون متمرکز است. او همچنین اشاره کرد که تمرین‌کننده دیگری در نگاه به درون بسیار خوب عمل می‌کند.
وقتی در این باره صحبت می‌کرد که تمرین‌کننده دیگری در نگاه به درون خوب است، چشم سومم ناخودآگاه آن تمرین‌کننده را نیز دید. در سطحم دیدم که بدن حقیقی آن تمرین‌کننده شکاف‌های بسیاری دارد.
بعداً درباره تصویری که دیده بودم، دوباره فکر کردم و به این درک رسیدم که هر دوی آنها در جستجوی معنای عمیق‌تری از یک آموزه در سطح بشری هستند. وقتی بیشازحد بر طلب خود متمرکز هستند، تمایل دارند عقاید و تصورات بشری را رشد دهند و به‌راحتی می توانند «در بن‌بست فرو روند.»
اگر تمرین‌کننده‌ای درباره مسائل جزئی و بی‌اهمیت بیشازحد محتاط باشد، آن خودش به‌طور ناخودآگاه به یک وابستگی تبدیل می‌شود که مانعی برای پیشرفت و پاکسازی بدنش خواهد شد.
دام 4: توجه بیش از حد به فرزندان و نوه‌ها
اخیراً تمرین‌کننده مسنی را در شهر دیگری ملاقات و احساس کردم که میدان انرژی‌اش بسیار ضعیف است. بعد از مقداری تبادل تجربه متوجه شدم که به نوه‌اش خیلی وابسته است، اما گفت: «خوب مراقبت کردن از نوه‌ام نیز راهی برای اعتباربخشی به فا است.»
او مقدار زیادی از وقت باارزشش را با نوه‌اش می‌گذراند، زیرا می‌خواست ثابت کند که یک تمرین‌کننده می‌تواند بهتر از یک فرد عادی از یک کودک مراقبت کند، اما زمان کمی برای نجات مردم برایش باقی می‌ماند.
بعد از مقداری تبادل تجربه متوجه شد که وابستگی توجه بیش از حد به نوه‌اش درست نیست. سپس دیدم ستونِ هوامانندِ سیاه‌رنگی که دنبالش می‌کرد، ناپدید و میدان انرژی‌اش روشن‌تر شد.
دام 5: تزکیه نکردن به‌طور روزانه
استاد بیان کردند:
«برای یک مرید دافا الزامی است که به‌طور روزانه از تزکیه‌اش اطمینان حاصل کند.» («یک یادآوری»)
«فقط با به‌خوبی تزکیه‌کردن خودتان می‌توانید ازعهدۀ این برآیید تا مأموریت‌های خود را به‌عنوان مریدان دافا به انجام برسانید.» («تبریک به کنفرانس فای آمریکای جنوبی»)
فا در هر سطحی از بدن کیهانی به‌طور متفاوتی متجلی می‌شود. برای یک تمرین‌کننده از زمان آغاز تزکیه تا وقتی که نزدیک به پایان تزکیه‌اش می‌رسد، باید تفاوت بزرگی ایجاد شده باشد.
اگر نخست مانند ورود به مدرسه ابتدایی بود، اکنون باید به سطح کالج رسیده باشیم، اما برخی از تمرین‌کنندگان قدیمی هنوز در این باره تبادل تجربه می‌کنند که چگونه بر تنبلی برای انجام تمرینات در صبح غلبه کنند و چطور وابستگی به تماشای تلویزیون را رها کنند. اینها مسائل سطح ابتدایی هستند، چیزهایی که مدت‌ها پیش باید بر آنها غلبه می‌شد.
پس چرا بعضی از تمرین‌کنندگان در این مرحله از اصلاح فا هنوز کارمای بیماری دارند؟ چرا بعضی از تمرین‌کنندگان حتی براثر کارمای بیماری بدن‌شان را از دست داده‌اند؟
به درک من عوامل اصلی مرتبط با اینکه یک تمرین‌کننده بدنی پاکسازی‌شده در سطح والا ندارد این است که نمی‌تواند وابستگی به شهرت، منفعت و احساسات در زندگی روزانه‌اش را رها کند؛ موفق نشده یک تزکیه‌کننده قدیمی محکم و استوار شود؛ و نتوانسته ماهیت تزکیه و جدیت آن را درک کند.
وقتی درباره رسیدن به قلمروهای والاتر تبادل تجربه می‌کردیم، برخی تمرین‌کنندگان فکر می‌کردند که این خودش یک وابستگی است. فکر می‌کنم تمرین‌کنندگان قدیمی باید به درون نگاه کنند تا ببینند چقدر پیشرفت کرده‌اند و چقدر از سطح موجودی بشری فاصله گرفته‌اند و به سطح موجودی الهی رسیده‌اند و چقدر از نزدیک و بادقت روند اصلاح فا را دنبال کرده‌اند.
باید به سطح نیکخواهی خود نگاه کنیم و ببینیم آیا به استاندارد فا رسیده‌ایم؟
استاد بیان کردند: «نیکخواهی، حالت جاودانی [آن موجود] خدایی است» («چرا آن را رد می‌کنی»، هنگ یین 3)
درخصوص تبدیل بدن‌مان استاد بیان کردند:
«اگر کسی با چشم سوم به آن نگاه کند، کل بدن‌تان شفاف است، مثل یک لیوان‌ِ شفاف است و هیچ چیزی آنجا نیست. این حالت نمایان خواهد شد. حقیقتش را بگویم در این مرحله بدن‌تان یک بدن بودا است. دلیل آن این است که بدنی که از ماده با انرژی بالا ساخته شده از بدن فیزیکی‌مان متفاوت است.» (سخنرانی هشتم، جوآن فالون)
همچنین باید ببینیم که آیا می‌توانیم در مدیتیشن وارد سکون شویم. استاد بیان کردند: «توانایی ساکن کردن ذهن‌تان، مهارت شما را نشان می‌دهد. قدرت تمرکزتان بازتابی از سطح شما است.» (سخنرانی نهم، جوآن فالون)
اگر اغلب به پیشرفت تزکیه‌مان نگاه کنیم و اجازه دهیم جنبه‌های متعالی ما را هدایت کنند، می‌توانیم به‌راحتی شکاف‌های‌مان را ببینیم و به این ترتیب رشد کنیم و به استانداردی که استاد برای‌مان تعیین کرده‌اند، برسیم.
نتیجه
معتقدم فقط وقتی به ورای قلمرو بشری برویم و فا را از دیدگاه فا درک کنیم، می‌توانیم اساساً سرچشمه خاص تمرین‌کنندگان دافا و مأموریت‌مان را در این دنیای بشری درک کنیم. ما برای کسب این فا به اینجا آمدیم. به استاد و این فا احترام می‌گذاریم. به استاد و این فا اعتماد داریم.
بیایید این فا را با تمام وجودمان گرامی بداریم و با اعمال‌مان به فا اعتبار ببخشیم. بیایید مأموریت‌های خود را کامل کنیم و به انجام برسانیم و مریدان شایسته استاد شویم.