فالون دافا، فالون گونگ - سایت مینگهویی www.minghui.org چاپ

رسانه‌های خبری بریتانیا خواستار خاتمۀ برداشت اجباری اعضای بدن در چین شدند

8 آوریل 2019 |   همکار مینگهویی، فانگ یوآن

(Minghui.org) چند رسانه خبری مهم در بریتانیا اخیراً با انتشار مقالات یا تولید برنامه‌هایی خواستار پایان دادن به کشتار زندانیان عقیدتی در چین به‌خاطر اعضای بدنشان شدند، از جمله بی‌بی‌سی، گاردین، ساندی اکسپرس و اسکاتسمن.

در مجلس نمایندگان انگلیس، گفتگویی با عنوان «برداشت اجباری اعضای بدن افراد زنده در چین» در روز 26 مارس 2019 انجام شد و رسانه‌ها نیز به‌موقع خبرهایی را درباره این موضوع منتشر کردند. نماینده مجلس جیم شانون، رئیس گروه پارلمانی همه احزاب در زمینه آزادی مذهب و عقیده، گرداننده این نشست بود. ۱۲ عضو پارلمان از احزاب مختلف سیاسی در این نشست به بحث و تبادل نظر پرداختند و نگرانی خود را درباره جنایت برداشت اجباری اعضای بدن با مجوز دولت ابراز کردند. رادیو ۴ بی‌بی‌سی این رویداد را پوشش داد و آن را روز بعد به‌عنوان بخشی از برنامه «دیروز در پارلمان» پخش کرد.

ساندی اکسپرس: نه به سلاخی کردن زندانیان سیاسی

مقاله‌ای در اکسپرس ساندی در تاریخ 31 مارس 2019، برداشت اجباری اعضای بدن در چین را افشا می‌کند.

دیوید ویلیامسون، دستیار سیاسی سردبیر روزنامۀ ساندی اکسپرس، مقاله‌ای را با عنوان «کمپین هشدار درباره سلاخی زندانیان سیاسی در چین به‌خاطر اعضای بدنشان» در تاریخ 31 مارس منتشر کرد. ویلیامسون نوشت که به مردم در بریتانیای کبیر هشدار داده بودند که به‌طور ناخواسته در کشتار زندانیان سیاسی و مذهبی در چین شرکت نکنند که به‌خاطر اعضای بدنشان و با مجوز دولت انجام می‌شود.

ویلیامسون نوشت: «سازمان عفو بین‌الملل قبلاً خواستار بررسی مستقل در خصوص اتهامات «برداشت اجباری اعضای بدن» در چین شده است و افزود: «سیاستمداران نگرانی‌هایی را درباره ادعاهای برداشت اجباری اعضای بدن در مقیاس صنعتی ابراز کرده‌اند.»

مقاله ویلیامسون به نقل از نماینده مجلس، فیونا بروس اظهار داشت که او به کشتار در چین با مجوز نهادهای دولتی اشاره کرده که به‌عنوان یک «نسل‌کشی در قرن بیست و یکم» می‌تواند محسوب شود. او به سایر اعضای پارلمان گفت: «ما اکنون در حال گفتگو درباره برداشت اجباری اعضای بدنِ زندانیان عقیدتی در چین هستیم که در نهایت به مرگ افراد تحت این عمل منجر می‌شود، عملی که قتل شبه‌عمد یا احتمالاً در بیشتر موارد به قتل عمد می‌انجامد.»

ویلیامسون همچنین از نماینده مجلس جیم شانون، سخنانی را نقل کرد. او در گفتگوهای اخیر پارلمانی گفته بود: «ما در حال گفتگو درباره رژیمی هستیم که مسئول بزرگترین حبس یک گروه عقیدتی از زمان نازی‌ها است.»

نویسنده همچنین به گزارش 678 صفحه‌ای منتشر شده در سال 2016 که توسط وزیر سابق کانادا در امور آسیا و اقیانوسیه دیوید کیلگور، اتان گاتمن، محقق روزنامه‌نگار و وکیل، دیوید ماتاس نوشته شده است، اشاره کرد: «چپاول اندام‌های بدن در چین، جرمی است که حزب کمونیست، نهادهای دولتی، نظام سلامت، بیمارستان‌ها و حرفه پیوند عضو در آن مشارکت دارند.»

«هیچ کشوری نباید به شهروندانش اجازه دهد که برای پیوند عضو به چین بروند تا زمانی که این کشور اجازه تحقیق کامل درباره برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان عقیدتی در گذشته و حال را بدهد.»

ویلیامسون همچنین به دادگاه چین اشاره کرد که برای بررسی ادعاهای برداشت عضو و مصاحبه با شاهدانی راه‌اندازی شد که در چین زندانی بودند. ویلیامسون صحبت‌های رئیس این دادگاه، سِر جفری نایس، قاضی دادگاه سلطنتی، را نقل کرد که گفت: «اعضای دادگاه متفقاً و بدون تردید مطمئن هستند که در چین برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان عقیدتی برای مدت قابل توجهی انجام گرفته که متضمن وجود تعداد قابل توجهی قربانی است.»

رأی موقت این دادگاه ادامه داد: «شواهدی که اکنون دریافت کردیم، درباره وقوع برداشت اجباری اعضای بدن در مقیاسی قابل توجه تحت حمایت دولت یا تأیید سازمان و افراد، فراتر از آن است که درباره این موضوع جای تردید باقی بماند.»

مقاله ویلیامسون شامل شهادتِ تمرین‌کنندگان فالون گونگ یو شینهوی و دای یینگ در جلسه دادگاه محکمه چین است که در رابطه با بدرفتاری‌هایی صحبت کردند که در چین به‌دلیل اعتقادشان با آنها شده است. آنها تحت حبس غیرقانونی، ضرب و جرح، شکنجه، خوراندن اجباری، محرومیت از خواب و شوک‌های الکتریکی قرار گرفتند.

ویلیامسون با اشاره به گزارشِ پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن نوشت: «خانم دای دچار بیماری قلبی بود که منجر به توقف آزمایشات پزشکی از او شد، اما او به‌خاطر دارد که برخی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ پس از اتمام آزمایشاتشان ناپدید شدند.»

گاردین: ممنوعیت توریسم پیوند عضو

مقاله‌ای تحت عنوان «دعوت از بریتانیا برای ممنوعیت مسافرت بیماران به چین برای توریسم پیوند عضو» نوشته اوون بوکات، خبرنگار امور حقوقی روزنامه گاردین در 31 مارس منتشر شد.

در این مقاله آمده است که پیش از نشست‌ بعدی دادگاه محکمه چین در اوایل ماه آوریل، 40 نماینده مجلس به دعوت برای ممنوعیت سفر بیماران بریتانیایی به چین به‌منظور توریسم پیوند عضو پاسخ مثبت دادند. بوکات گفته نماینده مجلس جیم شانون را تکرار کرد. مطلبی که جیم شانون در گفتگوی پارلمانی در هفته جاری به نمایندگان گفت، که دولت انگلیس باید مانند کشورهای ایتالیا، اسپانیا و تایوان ممنوعیت توریسم پیوند عضو را اعمال کند.

بوكات نوشت كه دادگاه محکمه چين «درباره اتهام فعالیت‌های غیرقانونی حرفه‌ای از متخصصین پزشکی، محققان حقوق بشر و سایرین مدرکی گرفته است.» او نوشت که چین حضور در جلسه دادرسی را رد کرد. همچنین افزود که تمرین‌کنندگان فالون گونگ در میان قربانیان برداشت اجباری اعضای بدن هستند.

اسکاتسمن: برداشت اجباری اعضای بدن را نمی‌توان نادیده گرفت

مقاله‌ای از نماینده مجلس آلیستر کارمیچل در اسکاتسمن در روز 19 مارس منتشر شد و موضوع برداشت اجباری اعضای بدن و نقض حقوق بشر در چین را به‌طور برجسته‌ای مطرح کرد.

«نظارت دقیق بر مراسم مذهبی نیز هیچ چیز جدیدی نیست. ابزارهای نظارت و ظلم ممکن است از پلیس مخفی و خبرچین‌ها، تا دوربین‌های نظارت و ردیابی اینترنتی تغییر کند، اما اساس ظلم همچنان همانقدر قوی و گسترده باقی می‌ماند همانطور که تاکنون وجود داشته است.

او به‌ویژه به برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ، اویغورها، مسیحیان، بوداییان تبت، به‌عنوان موضوعی مهم اشاره کرد. «ایده برداشت اجباری اعضای بدن ظاهراً به راحتی قابل باور نیست. چه انسانی می‌تواند یک فرد دیگر را بخاطر اعضای بدنش بکشد؟ کارمیچل نوشت: «آسان است که به عنوان شوخیِ اغراق‌آمیز آن را رد کنیم، اما این شوخی نیست.»

او در قسمت نتیجه‌گیری پایان مقاله‌اش نوشت: «هیچ مورد بارزتری از این وجود ندارد که سعی کنیم این جریان را به مقصد مطلوب برسانیم و کاری کنیم که این پاکسازی قومی متوقف شود. ما مایل نیستیم که کنار بنشینیم و فقط ناظر باشیم.»