کانادا: گزارش شهروند اهل اُتاوا در محکومیت برداشت اعضای بدن افراد زنده در چین
(Minghui.org) در ۵ ژوئیه ۲۰۱۹، گزارشی با این عنوان در روزنامه اتاوا سیتی‌زن منتشر شد: «بولکا: چین همچنان اعضای بدن زندانیان را برداشت می‌کند و جهان تلاش چندانی برای توقف آن نمی‌کند.»
این تفسیر چنین آغاز شد: «ابتدا، آنها انکار کردند. سپس گفتند که آن را متوقف خواهند کرد. اکنون مشخص شد که هرگز آن را متوقف نکردند. این عمل زشت و مرگبار همچنان بدون هیچ کنترلی ادامه دارد.»
بولکا نوشت که مقامات چینی اعضای بدن زندانیان سیاسی، عمدتاً تمرین‌کنندگان فالون گونگ را برداشت می‌کنند تا به افرادی که به جراحی پیوند عضو نیاز دارند، بفروشند.
او نوشت: «این قتل، قتلی وحشیانه است: برداشت اندام‌ها از بدن افراد زنده، به‌خاطر اینکه این اندام‌ها تازه‌ترین و بهترین هستند. باوجود اینکه شواهد غیرقابل انکاری وجود داشت مبنی‌بر اینکه این اتفاق رخ می‌دهد، مقامات چین آن را انکار کردند. این عمل فجیع در اصل از سوی دو کانادایی، دیوید ماتاس و دیوید کیلگور در گزارش معروف‌شان براساس تحقیقات دقیق آنها به اطلاع عموم رسید.»
خاخام دكتر ریووِن پی. بولكا
او توضیح داد که چگونه مقامات چینی بارها و بارها انکار کرده‌اند که مرتکب جنایات برداشت اجباری اعضای بدن شده‌اند و سپس در سال ۲۰۱۴، با اعلام اینکه به زودی برداشت اجباری اعضای بدنِ زندانیان اعدامی را متوقف خواهند کرد، درواقع خودشان را مقصر دانستند.
بولکا نوشت: «به این ترتیب آنها نشان دادند که دروغگو و همچنین قاتل هستند. جای تعجب نیست که قاتلان دروغگو نیز هستند. اگر زندگی بی‌ارزش باشد، حقیقت حتی بی‌ارزش‌تر است.»
«بسیار دشوار است که فکر کرد که جهان متمدن مورد تحسین قرار گیرد، چه رسد به اینکه دولت چین را فرا بخواند و از آن بخواهد که نه در نهایت، بلکه فوراً کشتار را متوقف کند. این به‌عنوان نقصی واقعاً وحشتناک باقی می‌ماند.
او نوشت که براساس گزارش دادگاه محکمه چین که اخیرا در لندن برگزار شد، مقامات چینی همچنان مرتکب این جنایات می‌شوند. او گفت که عجیب است که یافته‌های دادگاه محکمه در رسانه‌های غربی به وضوح گزارش نشده است.
او به نقل از «اظهاریه دردناک و دلخراشِ» رئیس محکمه چین، سِر جفری نایس، قاضی دادگاه سلطنتی، که در ۱۷ ژوئن در «گاردین» آمده است گفت: «این نتیجه نشان می‌دهد که بسیاری از مردم بدون هیچ دلیلی، مرگ‌های به‌طور غیرقابل توصیفی وحشت‌انگیز داشته‌اند و جان‌شان را از دست داده‌اند، احتمال دارد بسیاری به شیوه‌های مشابه متحمل رنج شوند و اینکه همه ما در سیاره‌ای زندگی می‌کنیم که در آن ارتکاب این شرارت فجیع در قدرت کسانی است که درحال حاضر کشوری را اداره می‌کند که دارای یکی از قدیمی‌ترین تمدن‌هایی است که بشر امروزه شناخته است.»
بولکا به آمار موجود درباره پیوند عضو در چین اشاره کرد که براساس آن هر ساله ۹۰ هزار پیوند عضو انجام می‌شود و زمان انتظار برای یک عضو تنها چند هفته است. او گفت که به بیماران همچنین اطمینان می‌دهند که اگر عضو پیوند شده از بدن بیمار پس زده شود، عضو جایگزین به‌راحتی در دسترس خواهد بود. او نوشت: «این یک واقعیت در چین است و همانطور که ماتاس و کیلگور به درستی اشاره کرده‌اند، تنها می‌تواند با کشتن زندانیان قابل توضیح و امکان‌پذیر باشد که به‌راحتی در دسترس هستند، زندانیانی که عمدتاً تمرین‌کننده فالون گونگ هستند، اما شامل تبتی‌ها، مسلمانان اویغور و فرقه‌های مسیحی نیز می‌شود.»
او نوشت که سفارت چین در لندن پاسخ قابل پیش‌بینی به اتهامات ارائه کرده است: «دولت چین در زمینه پیوند اعضای بدن انسان همیشه از اصول راهنمایی سازمان بهداشت جهانی پیروی می‌کند و مدیریت آن را در پیوند اعضاء تقویت می‌کند ... مشروط بر اینکه اهدای عضو باید داوطلبانه و رایگان باشد ...»
او گفت: «واقعیت‌ها دروغ را نشان می‌دهند.»
او گفت که درباره نقض حقوق بشر که در سراسر جهان اتفاق می‌افتد که براثر آن افرادی روزانه به قتل می‌رسند، گاهی اوقات ممکن است بتوان کار اندکی انجام داد. او نوشت: «اما با این وضعیت، هیچ عذر و بهانه‌ای وجود ندارد. ما کمی قدرت و توان داریم و باید از آن استفاده کنیم. دولت‌های سراسر جهان باید دولت چین را ملزم کنند که درقبال این موضوع پاسخگو باشد.»
او اشاره کرد که برخی از کشورها سفر به چین به‌منظور پیوند عضو را ممنوع کرده‌اند؛ بنابراین باید کانادا و ایالات متحده نیر باید چنین کاری را انجام دهند.
او نوشت که هرگونه معامله با «رژیمی ددمنش که مرتباً شهروندانش را برای کسب پول به قتل می‌رساند، به ارزش کاغذی است که روی آن نوشته می‌شود.»
«هرگونه معامله با چین در ارتباط با هر موضوع، باید تأکید داشته باشد که این اقدام وحشیانه بلافاصله متوقف شود و همراه با مکانیسمی باشد که از طریق آن این توقف قابل اثبات باشد.»
او نتیجه گرفت: «ما که در خرید محصولات چینی شتاب می‌کنیم، باید از خودمان بپرسیم که آیا درحال حمایت از قتل هستیم، هرچند که مطمئناً این نیت را نداریم. شاید بتوانیم از طریق امتناع از خرید محصولات تولید شده در چین، به آن کمک کنیم و پیامی حاکی از نجات زندگی ارسال کنیم. نجات زندگی صرفاً از طریق تغییر در عادت خرید را تصور کنید. این پیام رسایی است و تجلی عمیقی از توجه و اهمیت دادن به موضوع است.