(Minghui.org) مجلس سنای ایالت پنسیلوانیا در 25نوامبر یک جلسه دادرسی را برای بحث درباره بی‌قاعدگی‌ها و تقلب‌های رخ‌داده در انتخابات ریاست‌جمهوری 2020 ایالات متحده برگزار کرد. ویدئوی این جلسه سه‌ساعت‌ونیمه که طی آن چند شاهد شهادت خود را ارائه دادند، در سی‌سپن (شبکه امور عمومی ماهواره‌ای‌کابلی، یک شبکه تلویزیونی کابلی و ماهواره‌ای آمریکایی) در دسترس است.
این جلسه توجه مردم را بر موضوع مهمی متمرکز کرد: بسته به نتیجه نهایی این انتخابات، ایالات متحده و جهان ممکن است با دو آینده کاملاً متفاوت روبرو شوند.
اگر ایالات متحده، به‌عنوان چراغ راه آزادی و دموکراسی برای جهان، در برابر فشارها برای سرپوش‌گذاشتن بر این تقلبِ انتخاباتی تسلیم شود، جهان در تاریکیِ تمامیت‌خواهیِ سوسیالیستی فرو خواهد رفت.
از سوی دیگر، اگر از اصول خود محافظت کنیم و بدون قیدوشرط به‌دنبال حقیقت باشیم، ایمان‌مان به ما قدرت می‌بخشد و با شجاعت و خردمندی مورد برکت قرار می‌گیریم.
هم‌اکنون در شرایطی به سر می‌بریم که پاندمیِ ناشی از مخفی‌کاریِ حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) همچنان جهان را ویران می‌کند و ح‌ک‌چ بر انتخابات ایالات متحده سایه افکنده است. در چنین اوضاعی، کاری که تمرین‌کنندگان فالون گونگ طی 21 سال گذشته برای مقابلۀ مسالمت‌آمیز با ح‌ک‌چ انجام داده‌اند تا از باور خود به ارزش‌های سنتی دفاع کنند، احتمالاً پرتویی از امید و راه حلی ارائه می‌دهد برای خطری که با آن روبرو هستیم.
فالون گونگ یا همان فالون دافا یک سیستم مدیتیشن بر اساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری است. تمرین‌کنندگانِ این روش نه‌تنها از مزایای جسمی این روش بهره‌مند شده‌اند، هدف‌شان بهبود خصوصیات اخلاقی بوده است و اینکه شهروندان بهتری شوند. به‌دلیل محبوبیت به‌سرعت در‌حال‌رشدِ فالون گونگ، رژیم کمونیستی چین در ژوئیه1999 یک کمپین سراسری را علیه این روش راه‌اندازی کرد و این آزار و شکنجه تا امروز ادامه دارد.
21 سال ایستادگی در برابر آزار و شکنجه وحشیانه و افتراها
تمرین‌کنندگان فالون گونگ بر اساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری زندگی می‌کنند که کاملاً مغایر با ایدئولوژی اصلی کمونیسم، خشونت، فریب و نفرت است. از سال 1999 که ح‌ک‌چ آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، بسیاری از تمرین‌کنندگان به‌دلیل اجتناب از انکار باور خود بازداشت، شکنجه یا حتی کشته شده و حتی برخی قربانی برداشت اجباری اعضای بدن شدند.
آزار و شکنجه فالون گونگ نیز مانند سایر کمپین‌هایی که کمونیسم راه‌اندازی کرده است، تاکتیک افترا را برای تحریک انزجار عمومی علیه گروه مورد هدفش، در پیش گرفته است. اساساً همه رسانه‌های خبری چین به‌محض شروع این سرکوب، شروع به افترازدن به فالون گونگ کردند. یکی از بدترین نمونه‌هایِ تبلیغات ضدفالون گونگ، رویداد صحنه‌سازی‌شده خودسوزی بود.
در 23ژانویه2001، ادعا شد 5 نفر در میدان تیان‌آن‌منِ پکن خود را به آتش کشیدند. رسانه‌های تحت کنترل حزب کمونیست چین بلافاصله ادعا کردند این افراد تمرین‌کننده فالون گونگ هستند که گمراه شده‌اند، درحالیکه در حقیقت هیچ یک از آنها فالون گونگ را تمرین نمی‌کردند. بسیاری از رسانه‌ها در سایر کشورها صرفاً گزارش‌های ح‌ک‌چ را درباره این رویداد، چاپ کردند.
فالون گونگ قتل، ازجمله خودکشی، را ممنوع می‌داند. این 5 نفر رفتارهایی را مغایر با تعالیم فالون گونگ به نمایش گذاشتند. تجزیه و تحلیل دقیق ویدئوهای رسمیِ این رویداد که از زوایای مختلف با دوربین‌های حرفه‌ای گرفته شد نیز ده‌ها شکاف را فاش کرد که نشان می‌دهد این رویداد در همکاری با ارتش برای افترازدن به فالون گونگ صحنه‌سازی شد، اما افتراها و دروغ‌های گسترده‌ای روانه رسانه‌های خبری، نوشته‌ها و کتاب‌های درسی شد.
با مسدودشدن کانال‌های عادی ارتباط و دادخواست، تمرین‌کنندگان از روش‌های خلاقانه‌ای استفاده کرده‌اند تا به مردم بگویند فالون گونگ چیست و چرا این آزار و شکنجه اشتباه است. مخصوصاً تمرین‌کنندگان در شهر چانگچونِ استان جیلین، در مارس2002 به سیگنال تلویزیون کابلی نفوذ کرده و ویدئویی 50دقیقه‌ای را پخش کردند که دروغ‌ها را علیه فالون گونگ خنثی می‌کرد. به این ترتیب بیش از یک‌میلیون تن از ساکنان این شهر به ماجرای حقیقی فالون گونگ پی بردند.
این رویداد پس از مدت کوتاهی با اقداماتِ تلافی‌جویانه روبرو شد. جیانگ زمین، رهبر سابق حزب کمونیست چین که در سال 1999 آزار و شکنجه را راه‌اندازی کرد، دستور «کشتار بی‌رحمانه» را صادر کرد. پلیس بیش از 5000 تمرین‌کننده را در این شهر دستگیر کرد. در این میان، دست‌کم 8 نفر طی مدت كوتاهی براثرِ شكنجه جان باختند و 15 نفر نیز به حبس‌های تا 20 سال محكوم شدند.
طی 2 دهه گذشته، تمرین‌کنندگان فالون گونگ با وجود خطر آزار و شکنجه‌شدن، هرگز از تلاش برای افشای حقیقتِ پشت رویداد صحنه‌سازی‌شده خودسوزی و سایر دروغ‌های ح‌ک‌چ دست برنداشتند.
صحبت در دفاع از آنهایی که صدای‌شان شنیده نمی‌شود
البته در آن زمان تعداد کمی از گزارش‌ها در رسانه‌های خبریِ جریان اصلی، خبر این فاجعه را پوشش دادند.
در آوریل2000، یان جانسون از وال استریت ژورنال تجربه غم‌انگیز خانم چن زیشیو، تمرین‌کننده فالون گونگ در استان شاندونگ، را گزارش داد که به‌دلیل حفظ ایمانش در زمان حبس درگذشت. عنوان مقاله این بود: «خانم چن تا آخرین روز عمرش گفت تمرین‌کردن فالون گونگ یک حق است.»
به‌دلیل این گزارش و سایر گزارش‌های مربوط به فالون گونگ، جانسون برنده جایزه پولیتزر 2001 در گزارشگری بین‌المللی شد. پل اشتایگر، مدیر ویراستاری روزنامه در آن زمان اظهار داشت: «این نمونه شگفت‌انگیزی از شجاعت و عزم برای تهیه گزارش، در مواجهه با فشارهای شدید پلیس علیه گزارش‌دهی بود، همراه با نگارشی بسیار حساس و قدرتمند.»
مشابهاً فیلیپ پن از واشنگتن پست نیز تحقیقات خودش را انجام و رویداد صحنه‌سازی‌شده خودسوزی در میدانِ تیان‌آن‌من را در مقاله فوریه2001 خود گزارش داد، تحت عنوان «خودسوزی رمز‌وراز چینی را مشتعل می‌کند.» افرادی که واشنگتن پست برای این مقاله با آنها مصاحبه کرد، می‌گفتند «خودسوزی‌کنندگان» ادعاشده تمرین‌کننده فالون گونگ نبودند.
از آن زمان به بعد، به‌ندرت گزارشی در رسانه‌های جریان اصلی درباره این رویداد و حتی برداشت اجباری اعضای بدن که در سال 2006 افشا شد، منتشر شد. در حقیقت، دولت‌ها و رسانه‌های غربی اغلب درباره موارد نقض حقوق بشرِ ح‌ک‌چ سکوت اختیار کرده‌اند.
حقیقت‌جویی و حفظ عدالت
درحالیکه رسانه‌های تحت کنترل ح‌ک‌چ همچنان اطلاعات نادرستی درباره فالون گونگ منتشر می‌کنند، انتخابات ایالات متحده نیز شاهد سهم بسزای فساد رسانه‌ای بوده است. اکثر رسانه‌ها به‌جای گزارش‌دهی درست درباره بی‌‌قاعدگی‌های رخ‌داده در این انتخابات، زودتر از موعد بایدن را پیروز انتخابات معرفی کردند، درحالیکه نتیجه بسیاری از وضعیت‌های دشوار حقوقی هنوز مشخص نشده است.
ترامپ در طول مصاحبه‌اش با ماریا بارتیرومو، مجریِ برنامه «ساندی مورنینگ فیچرزِ» فاکس نیوز، در 29نوامبر، 26 روز پس از انتخابات، گفت: «ما در این کشور آزادی مطبوعات نداریم. مطبوعات ما را سرکوب می‌کند. مطبوعات آنها را سرکوب می‌کند. اگر هیچ کسی درباره آن گزارش ندهد، نمی‌توانید رسوایی‌ها را برملا کنید. این بزرگ‌ترین تقلب در تاریخ کشورمان ازنظر انتخاباتی است،» اما «رسانه‌ها حتی نمی‌خواهند آن را پوشش دهند.»
ترامپ درباره خطر وعده بایدن مبنی بر دورشدن از «نخست، آمریکا» نیز هشدار داد. او گفت: «نخست، آمریكا دقیقاً همان چیزی است كه آن هست: نخست، آمریكا. نخست باید از خودمان مراقبت کنیم و سپس می‌توانیم به سایرین کمک کنیم. اما نخست باید از خودمان مراقبت کنیم، در غیر این صورت کشوری نخواهیم داشت.»
ترامپ اشاره کرد که تیم حقوقی‌اش می‌خواستند یک دادخواست ساده تنظیم کند، اما دادگاه به آنها گفت: «شما مدارک و شواهد ندارید.» او به جلسه دادرسی گتیزبرگ در 25نوامبر نیز اشاره کرد که طی آن شاهدان درباره وقوع تقلب در انتخابات شهادت دادند.
سناتور داگ مستریانو که این جلسه دادرسی به درخواست او برگزار شد، در ابتدای سخنانش اظهار کرد: «در سال 1787 درحالیکه بنجامین فرانکلین سالن قانون اساسی را ترک می‌کرد، خانم پاول به او نزدیک شد... و گفت: "خوب، آقای فرانکلین، چه چیزی داریم، یک پادشاهی یا یک جمهوری؟" و فرانکلین پاسخ داد: "یک جمهوری، اگر بتوانید حفظش کنید."»
ماستریانو افزود: «این بار نوبت ما است که این جمهوری را حفظ کنیم، ما این روز را انتخاب می‌کنیم تا به‌عنوان زنان و مردان آزاد قدم برداریم و فداکاری را گرامی بداریم... ما بی‌وقفه در پی شفافیتِ پاسخگویی و حقیقت خواهیم بود. زمان انحراف، سیاست و بازی به پایان رسیده است. حالا زمان حقیقت و عدالت است.»
آزادی آسان به دست نمی‌آید. حقیقت‌جویی و حفظ عدالت مستلزم شجاعت و تلاش عظیمی است. به‌خاطر خودمان و نسل‌های آینده، باید برای عدالت ایستادگی کرده و حقیقت را جستجو کنیم، کاری که باید با تعهد و وقار ادامه‌اش دهیم.
مجموعه نظرات و دیدگاه‌ها
