(Minghui.org) استاد در فا به ما آموختند:
«در زمانی بخصوص، وادار خواهيد شد که احساس کنيد نمیتوانيد بهطور واضح تشخيص دهيد كه آيا مسئلهای صحيح است يا نه، آيا گونگ وجود دارد يا نه، آيا میتوانيد تزكيه كنيد و در آن موفق شويد يا نه، يا بوداهايی وجود دارند يا نه و آنها واقعی هستند يا نه. در آينده، اين اوضاع و شرايط دوباره ظاهر خواهند شد كه در شما تأثيری دروغين ايجاد کنند و در شما اين احساس را بهوجود آورند كه آنها وجود ندارند و همگی كاذب هستند، اين برای اين است كه مشخص شود كه آيا مصمم هستيد يا نه. اگر بگوييد كه میخواهيد ارادهتان را آهنين کنيد، پس با اين فکر، در آن لحظه واقعاً قادر خواهيد بود که به آن عمل کنيد و بهطور طبيعی بهخوبی عمل خواهيد کرد چراکه شينشينگ شما رشد كرده است. اما اگر در حال حاضر محكم و پايدار نباشيد و بگذاريم که اين سختیها هماکنون به شما اصابت کند، نخواهيد فهميد که اوضاع از چه قرار است و برای شما پايان تزکيه خواهد بود. سختیها به شكلهای مختلفی ممکن است خود را نشان دهند.» (سخنرانی ششم، جوآن فالون)
در فرهنگهای غربی و چینیِ الهامگرفته از موجودات الهی، دو داستان وجود دارد که مرا عمیقاً تحت تأثیر قرار میدهد. یکی اینکه وقتی موسی یهودیان را به سوی دریا هدایت کرد، در حالی که سپاهیان مصر پشت سرش بودند و اقیانوس بزرگ پیش رویش بود، اطمینان داشت خدا راهی به او نشان خواهد داد تا قوم خدا را همراه خودش از آنجا خارج کند. خالصانهترین دعایش شنیده شد. دریا پیش رویش شکافته و راهی ظاهر شد که آنها را به خارج از مصر هدایت کرد.
داستان دیگر یک برنامه رقص با عنوان «سرنوشت دائوئیست» از نمایش شن یون 2020 بود. در این داستان، وقتی استاد دائوئیستی از روی صخره پایین پرید، فقط یکی از مریدانش بدون هیچ تردیدی دنبالش کرد. سایر مریدان که جرئت پریدن را نداشتند و فقط در گوشهای تماشا میکردند، لحظاتی بعد که دیدند آن مرید و استادشان در حال صعود به آسمان هستند، آهی کشیدند.
این دو داستان دائماً به من یادآوری میکنند که در میان این هرج و مرج و عدم اطمینان، باید ذهنم را همیشه درست و صالح نگه دارم و از قویترین ایمانم برای حمایت و پیروی از نظم و ترتیب استاد استفاده کنم.
درخصوص انتخابات ایالات متحده، سرمقاله مینگهویی «دربارۀ اصول و مسائل بنیادیمان باید آگاه و روشن باشیم» بهروشنی بیان کرده است که ترامپ شخصی برگزیده است. حالا این به من بستگی دارد که آیا میتوانم انتخاب و نظم و ترتیب استاد را بهگرمی بپذیرم یا نه، و آیا ایمانم بهاندازه کافی قوی و خالص است تا بتوانم در این فرصتهای نهایی که استاد در اختیارمان قرار دادهاند، موجودات ذیشعورم را از «مصر» خارج کنم و به ساحل عدالت در سمت دیگر برسانم.