(Minghui.org) بیماری همهگیر درحال پیشرفت ویروس کرونا، هر روز در صدر عناوین خبری قرار داشته است.
در مقالهای که تاریخ 29ژانویه2020 در مجلۀ پزشکی نیو انگلند منتشر شد، آمده است: «شواهدی وجود دارد که نشان میدهد از اواسط دسامبر2019 انتقال انسان به انسان در بین تماسهای نزدیک اتفاق افتاده است.» (انتقال اولیه پویا در ووهان، چین، مربوط ویروس کرونا- ذاتالریه عفونی.)
این مقاله توسط گروهی از دانشمندان چینی نوشته شده است که برای انجام تحقیقات خود بودجه دولتی دریافت میکنند. اگرچه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای چین (سیسیدیسی)، تا تاریخ 20ژانویه2020 این بیماری را قابل انتقال از انسان به انسان اعلام نکرد.
علاوه بر این، 8 پزشک بهدلیل گفتگو با دیگران دربارۀ این بیماری همهگیر توسط پلیس ووهان در اول ژانویه مجازات شدند. در میان آنها، دکتر لی ونلیانگ از بیمارستان مرکزی ووهان بعداً به این ویروس آلوده شد و در 6 فوریه2020 به همین خاطر درگذشت.
مخفیکاری دولت چین دربارۀ شدت این وضعیت این اجازه را داد که بیماری به سرعت و در مناطق دور نیز گسترش یابد. اکنون بیش از 37هزار نفر در چین و بیش از 20 کشور دیگر آلوده شدهاند. در طی مهمانی بزرگ سال نو که در 19ژانویه با حضور بیش از 40هزار نفر در ووهان برگزار شد، اپیدمیولوژیستها و مقامات شهری به حضار و خبرنگاران گفتند که شدت عفونت ویروس جدید کم بوده و بعید است که بین انسانها شیوع پیدا کند. اما روز بعد، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای چین اعلام کرد که بیماری قابل انتقال بین افراد است و سه روز بعد شهر در قرنطینه بود.
مسدود کردن اطلاعات در شهر ووهان
شهردار ووهان، ژو شیانوانگ تحت محکومیت عمومی بهدلیل مسدود کردن اطلاعات مهم دربارۀ ویروس، فاش کرد که او به دستور مقامات حزب کمونیست مرکزی چین (حکچ) در پکن، اجازۀ انتشار اطلاعات را ندارد.
متأسفانه، این کار مقامات چینی امری غیرمعمول نیست. زنگ گوانگ، اپیدمیولوژیست ارشد مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای چین، به گلوبال تایمز گفت كه مقامات حکچ، تصمیماتشان را بر اساس سیاست، «ثبات اجتماعی،» اقتصاد و مسائل مربوط به سال نو چینی اتخاذ کردهاند. نظر کارشناسان علمی فقط «یکی از عوامل مؤثر در این تصمیمگیری» است. این گفته استراتژیهای حکچ برای کنترل این بیماری همهگیر را توضیح میدهد. به این معنی که سیاست از بالاترین اولویت برخوردار است و پس از آن ثبات اجتماعی و اقتصاد قرار دارد. از سوی دیگر، بهنظر میرسد که زندگی انسانها در مقایسه با این عوامل اهمیت چندانی ندارد.
در نتیجۀ تأخیر در ایجاد ارتباط، ویروس به سرعت، از شهری به شهر دیگر و از کشوری به کشور دیگر گسترش یافت. اریک فیگل-دینگ که مدت 15 سال محقق بهداشت عمومی در دانشگاه هاروارد بوده است، دربارۀ شیوع بیماری اخیر ویروس کرونا در توییتر در 25ژانویه2020 اظهار داشت: «از نظرسطح همهگیری آن به بدی گرمایش هستهای است... در این باره اغراق نمیکنم.»
برخی از شهروندان ووهان تخمین زدهاند که تعداد واقعی موارد آلودگی حداقل 10 برابر بیشتر از آمارهای گزارش شده است. از آنجا که از کیتهای تشخیصی برای ردیابی تعداد موارد جدید استفاده میشود، بهمنظور کاهش تعداد موارد گزارش شده، توزیع کیتهای تشخیصی کاملاً محدود است. رئیس بخش گفت که او به این بیماری آلوده شده، اما اجازه مداوا به او داده نشده است. او گفت: «مدیر اداری اجتماع به من گفت كه در هر اجتماع فقط سه بیمار مجاز به گزارش هستند موارد بیشتر نادیده گرفته میشوند.»
بیماری همهگیر ادامه دارد
سانسور اطلاعات فقط در ووهان نبوده است. کارگروه ویروس کرونا در دولت مرکزی در 26ژانویه طی اطلاعیهای سیاستی را صادر کرد که طبق آن، بحث دربارۀ این همهگیری برای کارکنان پزشکی در منزل یا سایر مکانها از طریق مکالمه حضوری، تماس تلفنی، پیامک، ویچت، ویبو (میکروبلاگینگ) یا ایمیل ممنوع بوده و این شامل موارد جدید ابتلاء، درمان، کنترل و پیشگیری است. هرکسی که این دستور را نقض کند میتواند به سه تا هفت سال حبس محکوم شود.
این کارگروه در 26ژانویه راه اندازی شد و بیشتر اعضای آن از سازمانهای دولتی مسئول کنترل رسانههای خبری یا «ثبات» هستند.این بدان معنی است که وظیفه اصلی کارگروه سانسور اطلاعات است نه کنترل این همهگیری.
با نگاهی به تاریخچه حکچ، میتوان دریافت که مخفیکاریهایی مثل مورد ویروس کرونا بسیار متداول است. بهعنوان مثال، در طول بیماری همهگیر شدید سندرم تنفسی حاد (سارس) در سال2003 ، زلزله سیچوان 2008 و همچنین آزار و شکنجه فالون گونگ، اطلاعات غلط و فریب بهطور گستردهای اتخاذ شد.