(Minghui.org) یک شهروند اهل شهر جیاموسی، استان هیلونگجیانگ به دلیل نصب بنری درباره فالون گونگ به پنج سال زندان محکوم شد.
این پنجمین بازداشت خانم ژائو گویینگ از زمان آغاز آزار و شکنجه فالون گونگ در سال ۱۹۹۹ است. او قبلاً به جرم درخواست عدالت برای تمرینکنندهای دیگر، در یک اردوگاه کار اجباری زندانی بود. بهخاطر اینکه از انکار عقیدهاش امتناع کرد، خانوادهاش نیز مورد آزار و اذیت قرار گرفتند و ارتقاء فرزند بزرگترش لغو شد.
فالون گونگ تمرینی برای تزکیه جسم و ذهن است که به بهبود سلامت جسمی و ذهنی فرد کمک میکند. این تمرین طی ۲۰ سال گذشته، به دست حزب کمونیست چین (حکچ) در چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.
پنج سال زندان بهخاطر آویزان کردن بنر
پس از اینکه کسی در ۱۸مارس۲۰۱۹، درباره خانم ژائو گزارش داد که درحال نصب یک بنر است، دو کارمند دولت او را به اداره پلیس منتقل کردند. بازداشت او ۱۵ روز بعد مورد تأیید قرار گرفت.
پلیس پرونده خانم ژائو را به دادستانی شهر جیاموسی ارسال کرد که به دلیل نداشتن مدارک این پرونده را بازگرداند. پلیس شواهد اضافی را جعل كرد و پروندهاش را به دادستانی دیگری تحویل داد، كه پس از آن خانم ژائو را متهم كرد و پروندهاش را در تاریخ ۲۸اوت به دادگاه منطقه شیانگیانگ ارسال كرد.
دو تن از اعضای خانوادهاش بدون اینکه اطلاع داشته باشند، بهعنوان شاهدان دادگاه معرفی شدند.
در آزار و شکنجه فالون گونگ، پلیس یا دادستانها اغلب اعضای خانواده تمرینکنندگان را فریب میدهند تا اطلاعاتی درباره آنها ارائه دهند. آنها سپس سخنان اعضای خانواده را بدون رضایت آنها در شهادتنامه قرار میدهند.
خانم ژائو در ۵نوامبر در بازداشتگاه جیاموسی محاکمه شد. او دادخواست مبنیبر بیگناهیاش را ارائه داد.
دو هفته بعد، دادگاه از طریق پیام تلفنی، به خانواده خانم ژائو درباره محکومیتش به مدت ۵ سال و ۲۰هزار یوآن جریمه اطلاع داد. کارمندان دادگاه وقتی خانواده خانم ژائو به آنها مراجعه کردند تا درباره پروندهاش پرسوجو کنند، از پذیرش آنها امتناع کردند. او درخصوص حكم صادره درخواست تجديد نظر كرده است.
دستگیریهای قبلی
خانم ژائو ۶۷ ساله، حسابدار در شهر جیاموسی بود. او پس از تمرین فالون گونگ، از مشکلات قلبی، زنان و معده و اعصاب ضعیف بهبود یافت. او به جای خرجکردن پساندازش برای پرداخت قبضهای بیمارستان، توانست دوباره نیروی کارکردن را بازیابد و خانوادهاش را مورد حمایت قرار دهد.
با شروع آزار و شکنجه فالون گونگ در سال ۱۹۹۹، جستجوی او برای دستیابی به یک زندگی سالم متلاشی شد. او بهخاطر حفظ ایمانش چند بار دستگیر شد.
سه دستگیری اول
اولین بازداشت خانم ژائو در سال ۲۰۰۵ صورت گرفت، درحالیکه به مردم میگفت چرا این آزار و شکنجه اشتباه بوده است. چهار مأمور ۲۰۰۰ یوآن از خانوادهاش اخاذی كردند و قبل از اینكه او را رها كنند، آن را به چهار قسمت تقسیم كردند.
دستگیری دوم او وضعیت مشابهی با اولین دستگیریاش داشت (هرچند زمان دستگیریاش هنوز در دست بررسی است). یکی از مأموران از آزادی خانم ژائو خودداری کرد تا اینکه خانوادهاش ۵۰۰۰ یوآن پول نقد به او دادند.
خانم ژائو بار دیگر در ۵آوریل۲۰۱۰ دستگیر شد. او درحالیکه در بازداشتگاه نانچا نگهداری میشد، دست به اعتصاب غذا زد. دو بار تحت خوراندن اجباری قرار گرفت. نگهبان جیانگ یومین آنقدر او را زیر لگد گرفت که مصدومیت شدیدی برایش بهبار آورد. خانم ژائو تا ده روز بعد آزاد نشد.
کمک به یک تمرینکننده منجر به دستگیری چهارم میشود
خانم ما چونلی، یکی دیگر از تمرینکنندگان محلی فالون گونگ، به دلیل عدم انکار ایمانش، دو سال در اردوگاه کار اجباری به سر برد. او پس از شکنجهشدن در مرکز توانبخشی هاربین فلج شد. دیگر کسی نبود تا از فرزند خردسالش مراقبت کند. او برای کسب درآمد ترک تحصیل کرد.
خانم ژائو که نگران وضعیت وخیم خانم خانم و پسرش بود به همراه فرزند خانم ما در ۲۲ژوئن۲۰۱۰ به اداره پلیس جیادونگ رفت تا آزادی خانم ما را درخواست کنند.
رئیس پلیس، فنگ کایدونگ، نسبت به مشکلات خانم ما بیتفاوت بود و بارها از خانم ژائو سؤال کرد: «چه کسی به شما دستور داده است که به اینجا بیایید؟ کجا زندگی میکنید؟ تمام کتابهای فالون گونگ خودتان را برگردانید!» رئیس پلیس چند بار خانم ژائو را آماج سیلی قرار داد تا اینکه دچار سرگیجه شد و تعادل پاهایش را از دست داد. هنگامی که مجبور به استفاده از دستشویی شد و درحالیکه خانم ژائو هنوز لباسش را نپوشیده بود، رئیس پلیس با لگد در را باز کرد او را مورد تحقیر قرار داد.
سپس پلیس خانم ژائو را دستگیر و او را به یک سال کار اجباری محکوم کرد. او درحالیکه در بازداشتگاه جیاموسی محبوس بود، تحت خوراندن اجباری و تزریق با داروهای نامعلوم قرار گرفت. پس از انتقال خانم ژائو به مرکز بازپروری هاربین در ۱۱اوت۲۰۱۰، برای سپری کردن دوره محکومیت کار اجباری، همچنان بهخاطر مورد آزار و شکنجه قرار گرفتن در بازداشتگاه ضعیف بود. او هر آنچه را که میخورد، بالا میآورد. باوجود وضعیت سلامتی نامناسبش، نگهبانان سعی كردند خانم ژائو را وادار كنند كه فالون گونگ را نفی كند. هنگامی که در برابر امضای اظهارنامه مبنیبر انکار فالون گونگ مقاومت کرد، یک نگهبان اظهارنامه را به نام او امضاء کرد. آنها همچنین او را آماج انواع سوءاستفادهها قرار دادند.
سوءاستفاده ذهنی و جسمی
خانم ژائو در سلول انفرادی قرار گرفت تا به سایر تمرینکنندگان یادآوری کند که تبلیغات شستشوی مغزی را که از سوی نگهبانان پخش میشود، باور نکنند. نگهبانان بهعنوان تلافی، او را مجبور کردند ۱۷ ساعت در روز را روی یک چهارپایه به بلندی ۱۵ سانتیمتر بنشیند. صندلی باریک بود که فشار زیادی روی باسنهایش ایجاد میکرد. درنهایت باسن او کبود شد و بافت آن شکاف برداشت.
غذایی که به او داده میشد بسیار کم و غیربهداشتی بود. خانم ژائو دائماً گرسنه بود، اما مسئولان او را از خرید مواد غذایی موردنیاز در فروشگاه مرکز توانبخشی منع کردند.
زمان استفاده از دستشویی نیز محدود بود که شرایط سختی به خانم ژائو تحمیل کرد زیرا رژیم غذاییاش او را بهشدت دچار یبوست میکرد. نگهبانان بدون توجه به اینکه خانم ژائو کارش را تمام کرده بود یا نه، او را بهمحض تمام شدن زمان از دستشویی بیرون میکشیدند.
نگهبانان به خانم ژائو اجازه میدادند در سال سه بار با خانهاش تماس بگیرد، اما بسیاری از درخواستهای خانوادهاش برای ملاقات حضوری با او را رد کردند. همچنین خانم ژائو را از ملاقات با وکیلش محروم کردند.
کار اجباری و تمدید حبس خودسرانه
مقامات مرکز بازپروری معتادان مواد مخدر، زندانیان را مجبور میکردند که هر روز ساعتها طولانی به بستهبندی مسواک و نی بپردازند، بدون اینکه دستمزدی به آنها پرداخت کنند. خانم ژائو به یکی از سرپرستان گفت که به دلیل وضعیت سلامتی ضعیفش قادر به انجام کار نیست. سرپرست اعتراض نکرد و به او گفت که تا حدی که در توان دارد انجام دهد. در پایان ماه دوره محکومیتش بهمدت یک روز تمدید شد زیرا سهمیه کاریاش را تمام نکرد. او اعتراض كرد و در سلول انفرادی قرار گرفت بهطوری كه مجبور شد هر روز قبل از اینکه بتواند بخوابد سهمیهاش را تمام كند.
در یک مناسبت دیگر، خانم ژائو از درخواست مسئولان درخصوص نوشتن مقالاتی در توهین به فالون گونگ امتناع کرد. نگهبانان حکم او را ۲ روز دیگر تمدید کردند.
انجام کار طی ساعتهای طولانی به طور مکرر بدون دریافت دستمزد همراه با وضعیت مواد غذایی ناکافی و فشارهای روحی شدید باعث شد تا سلامتی خانم ژائو به خطر بیفتد. او دائماً دچار سرگیجه میشد، حساسیت به نور پیدا کرده بود، دچار خستگی میشد و نمیتوانست به تنهایی راه برود. مسئولان بهرغم درخواستش برای کمک، از معالجه خانم ژائو خودداری کردند.
در زمان آزادی خانم ژائو، برادر کوچکترش هنگام خروج از مرکز بازپروری، مجبور شد او را روی پشت خود حمل کند.
آزار و اذیت بهخاطر شکایت علیه جیانگ زمین
خانم ژائو جزئیات درد و رنجش در طول سالهای آزار و شکنجه را نوشت و علیه جیانگ زمین، رهبر پیشین چین که در سال ۱۹۹۹ شروع به آزار و شکنجه کرد، دادخواست ارائه داد. او شکایتش را در سال ۲۰۱۵ به دادستان عالی و دیوان عالی کشور ارائه داد.
دو مرد که از افشای هویت خود امتناع کردند، در ژوئیه سال ۲۰۱۵ خانم ژائو را پیدا کردند و درخصوص شکایتش او را مورد آزار و اذیت قرار دادند.
مقاله مرتبط:
ژائو گویییین در اردوگاه کار اجباری مواد مخدر استان هیلونگجیانگ بازداشت شد