(Minghui.org) یکی از شهروندان شهر شنیانگ، استان لیائونینگ، درحالی‌که دوره سه ساله محکومیتش به‌خاطر اعتقاد به فالون گونگ را سپری می‌کرد، در معرض اشکال مختلف آزار شکنجه قرار گرفت، اما همچنان از انکار ایمانش خودداری کرد. فالون گونگ روشی معنوی است که از سال ۱۹۹۹ توسط رژیم کمونیستی چین تحت آزار و شکنجه قرار گرفت.

خانم لی یونگمی در ژوئیه۲۰۱۴ دستگیر شد. مأموران پلیس به آپارتمانش حمله کردند و کامپیوتر، چاپگر، کتاب‌های فالون گونگ و سایر وسایل شخصی او را بردند. او از ۲۰نوامبر۲۰۱۵ تا ۱۶ژوئیه۲۰۱۷ در زندان زنان استان لیائونینگ زندانی شد.

ازآنجاکه از انکار ایمانش خودداری کرد، نگهبانان او را مجبور می‌کردند به مدت‌های طولانی در حالت چمباتمه و ایستاده بماند، در زمستان آب بسیار سرد رویش می‌ریختند، او را از خواب و غذا محروم کرده و مجبور به انجام کارهای سخت می‌کردند بدون اینکه به او دستمزد پرداخت کنند.

خوابیدن در روی تخت بدون زیرانداز

خانم لی در زندان تحت نظارت گروه ۵ در بند ۷ بود. سرپرست این گروه دو زندانی زن به نام‌های دیائو لیلی و لی یونشیا بودند که او را به‌طور ۲۴ ساعته در روز تحت نظارت قرار می‌دادند. آنها می‌خواستند كه خانم لی گناهش را بپذیرد، اما او از قبول آن خودداری كرد. این دو زندانی او را مجبور کردند که برای چند روز متوالی از صبح تا شب در حالت ایستاده باقی بماند. آنها همچنین دستمال توالت، خمیردندان و سایر وسایل مورد نیاز روزانه‌اش را گرفتند و او را از تعویض لباس منع کردند. او را واداشتند که شب‌ها روی تخت بدون زیرانداز و بدون پتو بخوابد.

ایستادن و چمباتمه زدن طی مدت‌های طولانی

نگهبانان زندان با مجبور کردن تمرین‌کنندگان برای ایستادن در انبار زندان در کل طول روز آنها را مجازات می‌کردند و این نوع از مجازات را «جلسه مطالعه» می‌نامیدند.

بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ مجبور می‌شدند که برای چند روز متوالی در آنجا بایستند و دست‌ها و پاهای‌شان متورم می‌شدند. پای خانم لی پس از ایستادن به مدت چند روز پیاپی، چنان متورم شد که دمپایی‌اش پاره شد. سپس نگهبانان او را مجبور کردند از ساعت ۷ صبح تا ۷ بعد از ظهر بدون کفش در حالت چمباتمه باقی بماند. وقتی ۱۲ ساعت چمباتمه زدن او را وادار به تسلیم نکرد، نگهبانان مدت زمان را از ۱۲ ساعت به ۱۵ ساعت و سرانجام به ۲۴ ساعت در روز افزایش دادند بدون اینکه هیچ زمانی برای استراحت به او بدهند.

شکنجه یخ‌زدن

زندانیان دیائو لیلی و لی یونشیا در زمستان پنجره سلول را باز می‌كردند و لباس‌های زمستانی خانم لی را درمی‌آوردند تا از سرما یخ بزند. علاوه‌بر این، آب سرد یخ‌زده را روی او و کتش می‌ریختند. هیچ‌یک از شکنجه‌ها نتوانستند خانم لی را مجبور به انکار ایمانش کنند.

محرومیت از خواب و غذا

دیائو لیلی و لی یونشیا همه وعده‌های غذایی خانم لی را به او نمی‌دادند و برخی اوقات روزانه فقط یک وعده غذایی به او می‌دادند. آنها ادعا می‌كردند كه خانم لی با معده پر انرژی بیشتری برای مقاومت در برابر آزار و شكنجه خواهد داشت. هنگامی که نظارت شبانه‌روزی این دو زندانی را ناتوان کرد، از سایر زندانیان خواستند تا در هنگام استراحت آنها، خانم لی را بیش از ۲۰ ساعت در روز تحت نظر قرار دهند.

انجام کار سخت بدون دریافت دستمزد

گروه ۵ اداره خط مونتاژ یک کارخانه پوشاک را برعهده داشت. به هركدام از زندانیان سهمیه روزانه داده می‌شد كه باید فارغ از اینكه چقدر دیر می‌شد، آن را تمام كنند. آنها از هفت صبح تا اواخر شب کار ‌کرده و فقط یک روز در هفته استراحت می‌کردند. اما، در فصولی که حجم کارها در اوج آن بود، آنها مجبور می‌شدند ۷ روز در هفته به مدت چند هفته پشت سر هم کار کنند بدون اینکه هیچ روزی برای مرخصی داشته باشند.