(Minghui.org) در میان تمام زلزله‌‌های قرن بیستم، زلزلهای که در تانگشان، چین در تاریخ 28ژوئیه1976 رخ داد، احتمالاً ویرانگرترین بود و تلفاتی در حدود 240هزار نفر به‌جای گذاشت. با این حال بزرگی 7.8 ریشتری آن زلزله، آن را هجدهمین زلزله بزرگ قرن می‌سازد.
فاجعه طبیعی در مقابل خطای انسانی
پیش از وقوع زلزله تانگشان هیچ هشداری برای عموم مردم صادر نشده بود. در حقیقت، هنگامی که یک کنفرانس ملی پیشگیری از وقوع زلزله فقط دو هفته پیش از زلزله در روز 14ژوئیه در تانگشان برگزار شد، تلاش‌های فراوان کارشناسان برای گزارش یافته‌های خود درباره وقوع زلزله آینده در تانگشان به دلایل سیاسی و اینکه فاصله بین این شهر و پکن نزدیک است، سرکوب شد.
وانگ چنگمین دانشمند جوان اداره ملی زلزله بود. پس از منع شدن از اعلام هشدار در جلسه علنی کنفرانس، او این خطر را به جان خرید و یافته‌های خود را در جلسات بحث گروهی کوچک در 17 و 18ژوئیه به اشتراک گذاشت. او به سایر حاضران گفت زلزلهای 5 ریشتری یا بالاتر برای شهر تانگشان و شهرستان لوان، بین 22ژوئیه و 5اوت پیش‌بینی شده است.
نماینده‌ای از چینگلونگ در استان هبی، این موضوع را شنید و آن را به مسئولین محلی خود گزارش داد، که سریعاً همه افراد در این روستا را مطلع کنند. هنگامی که زلزله در 28ژوئیه رخ داد، هیچ کسی در آن شهرستان با 400 هزارنفر جمعیت نمُرد، اگرچه تنها حدود 115 کیلومتر از تانگشان فاصله داشت.
معجزه چینگلونگ توسط سازمان ملل به‌عنوان نمونه‌ای از پیشگیری، هشدار و مدیریت در برابر بلایا ثبت شد.
معجزه چینگلونگ همچنین ادعاهای حزب کمونیست چین درباره اینکه زلزله تانگشان «ناگهانی» بوده و هیچ علائم هشداردهنده نداشته را کم‌ارزش کرد.
لیو هواچینگ، دریادار رسمی نیروی دریایی ارتش آزادی‌بخش خلق در چین، یکبار درباره زلزله تانگشان گفت: «این زلزله یک فاجعه طبیعی بود، اما خسارات آن توسط خطاهای انسانی تشدید شد.»
صدای افشاگران حقیقت در چین خفه می‌شود
تاریخ در چین تکرار می‌شود. هنگامی که سندرم حاد تنفسی (سارس) در سال 2003 در چین رخ داد، جیانگ یانیونگ، رئیس بازنشسته جراحی در بیمارستان نظامی شماره 301 پکن، این بیماری همه‌گیر را برای عموم افشاء کرد. اگرچه جیانگ افراد بی‌شماری را نجات داد و نقل قول او مبنی بر «پزشک دروغگو باعث مرگ افراد زیادی می‌شود» به درستی و برطبق مستندات بیان شد، اما با این وجود مورد سرکوب مسئولین ح.ک.چ قرار گرفت و هنوز هم در بازداشت خانگی است.
حوادث مشابهی در شیوع ویروس کرونا اخیر رخ داده است. هنگامی که شیائو هوئی و وانگ هین، دو روزنامه نگار از مجله کایشین، برای گزارش از این بیماریِ همه‌گیر به مرکز شهر ووهان رفتند، صدای هر دو نفر را خاموش کردند.
شیائو گفت درحال گرفتن عکس از بازار غذاهای دریایی هوانان، منبع ویروس، در روز سال نو چینی (25ژانویه)، دو روز پس از قرنطینه شدن شهر ووهان بود که چهار مأمور امنیتی بلافاصله به سمتش شتافتند و یکی از آنها فریاد زد: «هیچ کسی اجازه گرفتن عکس ندارد. همین حالا آن را پاک کن!»
مأمور دیگری که تلاش کرد دوربینش را بقاپد گفت: «مافوق‌های ما به ما گفتند که این کار را انجام دهیم. یک روزنامه نگار ژاپنی دیروز به دلیل عکس گرفتن به اداره پلیس منتقل شد.»
وانگ اظهار داشت که او و همکارانش برای پیدا کردن گستره‌ای که این ویروس همه‌گیر شده، با بسیاری از پزشکان تماس گرفتند. به آنها گفته شد كه مركز كنترل و پيشگيری بيماری چين، پزشكان را از مصاحبه و بحث درمورد این اپيدمی با عموم، حتی بصورت ناشناس، ممنوع كرده است.
تا اکنون ویروس کرونا در تمام استان‌های چین و برخی از کشورهای جهان پخش شده است.