(Minghui.org) این وحشتناک است! مواجهه با چنین فاجعهای به اندازه کافی بد است، اما آنها [حزب کمونیست چین] هنوز مردم را محدود میکنند، موارد ابتلا به ویروس کرونا را مخفی و افراد را از گفتن حقیقت منع میکنند. همه اینها باعث ایجاد اوضاع وحشتناک کنونی شده است. این واقعاً ناراحتکننده است!»
خانم یو (نام مستعار) بهمحض ورود به محل کار، عصبانیت و شکایت خود را برسر همکار چینیاش خالی کرد. او آمریکاییچینی است و بیش از بیست سال در امریکا زندگی کرده است.
خانم یو آن روز تازه مقالهای راجع به یک افشاگر خبرهای مربوط به ویروس کرونا خوانده بود كه در نشریۀ چینی مردم منتشر شد. دوستانش در چین مقاله را به او توصیه کردند و به او گفتند که قبل از حذفش از اینترنت، سریع آن را بخواند. در واقع، مقاله خیلی زود حذف شد.
افشاگران
این مقاله دربارۀ مصاحبهای با آی فن، مدیر بخش اورژانس بیمارستان مرکزی ووهان و همکارِ دکتر لی ونلینگ، چشم پزشکی در بیمارستان بود. در تاریخ 30دسامبر2019، آی تصویری از گزارش مربوط به آزمایش ویروس یک بیمار مبتلا به ذاتالریۀ غیرقابلتوضیح را که دور کلمات «ویروس کرونای سارس» یک دایره قرمز کشیده بود، بهعنوان یک پیامک برای همکلاسیهای سابقش و پزشکان فرستاد، به امید اینکه آنها اقدامات پیشگیرانه اتخاذ کنند.
این گزارش بهطور گسترده در بین پزشکان دستبهدست شد و هشت نفر از جمله لی ونلینگ نیز آن را برای دیگران ارسال کردند. طولی نکشید که پلیس این هشت پزشک را احضار و به شدت توبیخ کرد و وادارشان کرد کتباً اذعان کنند که با «ارسال اطلاعات غلط در اینترنت» مبنی بر «مختل کردن نظم اجتماعی» ، «خلاف قانون عمل کردهاند.» آنها موافقت کردند كه با پلیس فعالانه همکاری كنند و «از توصیههای پلیس پیروی و هرگونه رفتار غیرقانونی را متوقف كنند.»
«اخطارها» همچنین به پزشكان هشدار میدهد كه اگر آنها «سرسختانه به نظرات خود بچسبند و از کار خود نادم نباشند و به فعالیتهای غیرقانونی ادامه دهند، «طبق قانون مجازات میشوند.»
آی فن در تاریخ 2ژانویه به کمیته انضباطی بیمارستان احضار شد، دلیل آن ارسال عکسی از گزارشی با عبارت «ویروس کرونای سارس» بود که بهعنوان هشدار برای همکارانش فرستاده بود. او گفت که «توبیخهای بیسابقه و شدید» دریافت کرده است و او را متهم کرد بهعنوان متخصص، شایعهسازی کرده است. این سخنان برای او خیلی ناراحتکننده بود و احساس کرد که از نظر جسمی و روانی در آستانه فروپاشی قرار دارد. بعداً، وقتی مردم از او سؤالاتی میپرسیدند، مجبور بود سكوت كند.
آی فن گفت: «بسیاری از اوقات فکر میکردم، اگر آنها به آن شیوه مرا توبیخ نمیکردند بلکه با آرامش دربارۀ این موضوع تحقیق کرده و از سایر متخصصان بیماریهای تنفسی میخواستند تا نظراتشان را با یکدیگر به اشتراک بگذارند، وضعیت میتوانست بسیار بهتر باشد. من میتوانستم حداقل در داخل بیمارستان با همکارانم مشورت کنم. اگر همه از اول ژانویه هشدار دریافت میکردند، فجایع زیادی به وجود نمیآمد.»
مخفی کردن اپیدمی
در واقع، اگر حکچ حقیقت شیوع ویروس کرونا را مخفی نمیکرد، بسیاری از مردم از وقوع فاجعه جلوگیری میکردند.
رابرت اوبراین، مشاور امنیت ملی آمریكا، چین را متهم كرد كه از ابتدا شیوع ویروس کرونا را بهدرستی اداره نکرده است. او گفت: «متأسفانه، به جای استفاده از بهترین روشها، خبر این شیوع در ووهان پنهان نگهداشته شد.»
او همچنین اظهار داشت که اگر چین در ابتدای شیوع بیماری همکاری کرده بود، سازمان بهداشت جهانی و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری امریکا میتوانستند گروههایی را در چین داشته باشند که توالییابی ویروس را تجزیه و تحلیل کنند. «ما میتوانستیم آنچه را در چین اتفاق افتاده و هم اکنون در سراسر جهان اتفاق میافتد، بهطور چشمگیری محدود کنیم.»
واقعیت این است، حکچ در وقایعی مانند «سه سال بلایای طبیعی» ، «انقلاب فرهنگی» ، «قتل عام میدان تیانآنمن در چهارم ژوئن» و آزار و شکنجه فالون گونگ، هرگز از سوق دادن مردم چین به سمت فاجعه دست نکشیده است. این بار با ویروس کرونا، مردم سراسر جهان در آن حضور دارند.
«اکنون همان احساس را دارم»
بهدلیل شیوع ویروس کرونای ووهان، خانوادههای بیشماری با اعضایشان نابود یا جدا شدهاند.
یک زوج از دوستانِ خویشاوندان خانم یو در چین، بهدلیل ابتلا به ویروس کرونا ظرف ده روز درگذشتند. خانم یو اکنون نگران است که ویروس کرونا بهطور گسترده در خارج از کشور گسترش یافته و نگران سلامتی خود و خانوادهاش است.
او گفت که حکچ نگران جان انسانها نیست و با مخفی کردن شیوع ویروس کرونا خودش را در مسند قدرت نگه میدارد. با اخبار جعلی مردم را به آستانه مرگ سوق میدهند و به دروغ تظاهر میکند که همه چیز به خوبی پیش میرود.
خانم یو به همکار چینی خود که تمرینکننده فالون گونگ است، گفت: «با اطلاع دربارۀ قتل عام میدان تیانآنمن، میدانستم که تبلیغات حکچ دروغ است، اما تمام این سالها به چنین مواردی توجه زیادی نکردم. زیرا احساس میکردم که نمیتوانم چیزی را تغییر دهم و نمیخواستم خودم را بیش از حد خسته کنم. وقتی میدیدم که شما تمرینکنندگان فالون گونگ حقیقت دربارۀ آزار و شکنجه را روشن میکنید من عمدتاً تماشاچی بودم. در این زمان]با شیوع ویروس کرونای ووهان[همه درگیر آن هستند و میتوانم واقعاً درک کنم که چرا اینقدر تلاش میکردهاید. من نیز اکنون همان احساس را دارم.»
کسی باید برای گفتن حقیقت قدم پیش بگذار، همه میتوانند تلاش کنند
دقیقاً همانطور که خانم آی فن در مصاحبهاش گفت: «این واقعه بهوضوح نشان میدهد که ما باید افکار و نظرات مستقل خود را حفظ کنیم، زیرا کسی باید برای گفتن حقیقت قدم پیش بگذارد. این جهان باید صدای افراد مختلف را بشنود، درست است؟ اگر میدانستم که امروز شرایط به این صورت خواهد شد، حقیقت را در همه جا پخش میکردم، خواه از من انتقاد میکردند یا نمیکردند، درست است؟»
خانم یو تنها کسی نیست که دربارۀ خودش تأمل کرده و به درک جدیدی رسیده است. او گفت بسیاری از دوستانش در چین افراد میانسال و دارای مشاغل موفق هستند. آنها خوشفکرتر از من و در ابراز عقاید خود شجاعتر هستند!»