جدیدترین گزارش شواهد بیشتری دال بر قساوت‌های ح‌ک‌چ ارائه می‌دهد
(Minghui.org) در 10مارس2020، انجمن گفتگوی سیاسی «تولید اعضای بدن و قتل غیررسمی در چین» در مرکز همایش کنگرۀ ایالات متحده برگزار شد و توسط بنیاد یادبود قربانیان کمونیسم که مقر آن در واشنگتن دی‌سی می‌باشد، ارائه گردید.
در این برنامه، متیو پی رابرتسون، عضو مطالعات تحقیقاتی چین، همراه با بنیاد یادبود قربانیان کمونیسم آخرین گزارش تحقیقاتی خود، «بازبینی شواهد تولید اعضای بدن و قتل غیررسمی در چین»، را ارائه دادند.
این گزارش، گردآوری اطلاعات مرتبط با بیش از 300 بیمارستان در چین، مکالمات داخلی و اطلاعیه‌ها از حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) و مقالات پزشکی بالینی است. در این گزارش آزمایش‌های خون و پزشکی تمرین‌کنندگان فالون گونگ و اویغورهای محبوس که توسط مسئولان چینی انجام شده است، مورد بررسی قرار می‌گیرد.
این گزارش نتیجه‌گیری می‌کند که برداشت فراقضایی اعضای بدن از تمرین‌کنندگان فالون گونگ و سایر زندانیان عقیدتی محتمل‌ترین و مختصرترین توضیح برای تعداد زیاد عمل‌های پیوند عضو در چین است.
در برنامه‌ای که در 10مارس2020 در واشنگتن دی‌سی برگزار شد، نمایندۀ کنگرۀ آمریکا کریس اسمیت ح‌ک‌چ را به‌خاطر برداشت اجباری اعضای بدن از زندانیان عقیدتی محکوم کرد.
کریس اسمیت، نمایندۀ کنگرۀ آمریکا، دانلد کلارک، استاد حقوق دانشگاه جورج واشنگتن و سایرین نیز در این برنامه شرکت کردند. آنها از ایالات متحده و سایر دولت‌ها، مؤسسات پزشکی و سازمان‌های حقوق بشر خواستندکه تحقیقات جامع و اقداماتی را برای پایان دادن به جنایت برداشت اجباری اعضای بدن در چین انجام دهند.
نمایندۀ کنگره گفت که گزارش رابرتسون براساس بررسی دقیق انجام شده است، آگاه‌کننده است و تکیه‌گاهی برای موضوع برداشت اجباری اعضای بدن در چین ایجاد کرده است.
او بیان کرد که رفتار هولناک سبک نازی‌های ح‌ک‌چ، جریان اصلی در چین است. قربانیان این جریان، دگراندیشان و افرادی هستند که حزب آنها را دوست ندارد، مانند تمرین‌کنندگان فالون گونگ و اویغورها.
نادین مائنزا، معاون رئیس کمیتۀ بین‌المللی ایالات متحده در آزادی مذهبی، گفت که از سال2007 این کمیته هر سال موضوع برداشت اعضای بدن چین را در گزارش سالانه خود ذکر کرده است. او اشاره کرد که گزارش رابرتسون دلایل و شواهد جدیدی ارائه می‌دهد که بیانگر نقض آزادی عقیده توسط ح‌ک‌چ است.
خانم مائنزا گفت ده‌ها سال است می‌دانیم که حکومت ح‌ک‌چ اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ و زندانیان عقیدتی را برمی‌دارد. او از دولت ایالات متحده خواست که تمام اسناد را به‌طور کامل بررسی کند. در قرن 21 برداشت اجباری اعضای بدن نباید وجود داشته باشد.
از ژوئن2019، دادگاه محکمۀ چین که توسط ائتلاف بین‌المللی پایان دادن به سوءاستفاده از پیوند عضو در چین (ای‌تی‌اِی‌سی) تأسیس شد، این رأی را صادر کرد: «برداشت اجباری اعضای بدن سال‌ها است که در سراسر چین و در مقیاسی بزرگ انجام شده است و تمرین‌کنندگان فالون گونگ یکی از منابع تولید عضو و شاید منبع اصلی آن بوده‌اند.
بازنمایی برداشت اجباری اعضای بدن در اسلو، نروژ توسط تمرین‌کنندگان فالون گونگ.
آیا پس از توقف برداشت اعضای بدن از زندانیان اعدامی، میزان اهدای عضو به‌شدت اوج گرفت؟
تخمین زده می‌شود که برداشت سالیانه اعضای بدن به‌طریق تجاری در چین بین 60 تا 100هزار مورد است، درحالی‌که در سراسر جهان فقط حدود 100هزار پیوند عضو ازطریق روش‌های پزشکی قانونی انجام می‌شود.
رابرتسون دریافت که پس از سال2000، برداشت اعضای بدن در چین با نرخی باورنکردنی شروع به افزایش کرد. به گفتۀ جراحی در دانشگاه پزشکی ارتش در جنوب‌غربی چین، «مثل قارچ رشد می‌کرد.»
فقط طی چهار سال از 2000 تا 2004، عمل‌های پیوند کلیه در چین نزدیک به پنج برابر شد؛ پیوند کبد تقریباً بیست برابر؛ پیوند قلب بیش از ده برابر؛ و تعداد عمل‌های پیوند ریه حدود بیست و پنج برابر افزایش یافت.
10 بیمارستانی که رابرتسون بررسی کرد می‌توانند هر سال بیش از 14هزار عمل پیوند عضو انجام دهند. اما 173 مرکز مشابه در چین وجود دارد.
در 10مارس2020، متیو رابرتسون، عضو مطالعات تحقیقاتی چین، همراه با بنیاد یادبود قربانیان کمونیسم، در انجمن گفتگوی واشنگتن دی‌سی سخنرانی می‌کند.
توضیحات مسئولین چینی درخصوص این موضوع مبهم است. پیش از سال2006، ح‌ک‌چ اصرار داشت که اهدای عضو فقط از سوی داوطلبان انجام می‌شود. بعداً آن به مجرمین محکوم به اعدام که به‌طور قانونی اعدام شده‌اند تغییر یافت.
درحالی‌که اصلاحات قضایی به کاهش تعداد زندانیان اعدامی در چین می‌انجامید، مسئولین ح‌ک‌چ رسماً در سال2015 اعلام کردند که استفاده از اعضای بدن زندانیان اعدامی را متوقف کردند و اعضای بدن اهدایی از شهروندان داوطلب به‌عنوان منبع اصلی عمل‌های پیوند عضو استفاده می‌شود.
اعداد رسمی ح‌ک‌چ نشان می‌دهد که در سال 2015، اولین سالی که اعضای بدن از زندانیان محکوم به اعدام متوقف شد، تعداد اهدای عضو از شهروندان چینی از 1500 در سال2014 به 2766 افزایش یافت. این عدد در سال2016 به 4080 مورد، 5146 مورد در سال2017 و 6302 مورد در سال 2018 افزایش یافت.
رابرتسون یک تحلیل آماری از اطلاعات مرتبط انجام داد و نتیجه‌گیری کرد که براساس یک مدل ریاضی اطلاعات رسمی ح‌ک‌چ اعداد ساختگی هستند و باید یک منبع پنهان دومی برای اعضای بدن وجود داشته باشد.
علاوه براین، پیوند کبد در چین می‌تواند سریعاً و طی مدت 24 تا 72 ساعت یا در برخی موارد فقط طی چند روز یا هفته انجام شود. این به‌طور ضمنی اشاره می‌کند که چین دارای یک بانک کبد زنده است که براساس گروه خونی طبقه‌بندی شده است و می‌تواند براساس نیاز بیماران قابل‌دسترسی باشد.
نظر اسمیت نمایندۀ کنگره این بود که پیوند عضو در مقیاس بسیار زیاد نمی‌تواند از حمایت سیاسی مقامات بالاترین سطوح ح‌ک‌چ مجزا باشد.
او بیان کرد که مدت‌ها قبل از زمانی که چین برای استفاده از سیستم اهدای داوطلبانه عضو برنامه‌ریزی کرد، تأسیسات عظیم و کارکنان پزشکی پیوند عضو ایجاد شد. به‌نظر می‌رسد که این سیستم شیطانی و با قصد قبلی است. به‌نظر می‌رسد که این سیستمِ کشتار از بالاترین حمایت چین برخوردار است.
تمرین‌کنندگان فالون گونگ بانک‌های اعضای بدن زنده هستند
رابرتسون گفت که گرچه افراد شاکی و گدایان تحت برداشت اجباری اعضای بدن قرار گرفته‌اند، بزرگترین و آسیب‌پذیرترین گروه، زندانیان عقیدتی مانند تمرین‌کنندگان فالون گونگ و اویغورها هستند.
ژنگ شوسن و وانگ لیجون، هر دو از مقامات ارشد ح‌ک‌چ که تمرین‌کنندگان فالون گونگ را مورد آزار و شکنجه قرار دادند، درخصوص دستیابی‌های‌شان در تحقیقات پیوند عضو لاف می‌زنند.
نمایندۀ کنگره اسمیت گفت که اظهارات شاهدان، تعداد زیاد عمل‌های پیوند و زمان کوتاه انتظار به‌وضوح نشان می‌دهد که اعضای بدن چینی از افراد زنده برداشته می‌شوند. آنها مانند احشام درنظر گرفته می‌شوند و تا زمانی‌که عضو سازگار با موفقیت پیوند زده شود، آنها را زنده نگه می‌دارند.
او اشاره کرد که زندانیان با عقاید معنوی به‌خاطر اینکه طرز زندگی سالمی دارند، بهترین اهداکنندگان عضو هستند. در گزارش دادگاه محکمۀ چین به مشاهدات یکی از نگهبانان زندان اشاره شده است که بیماری تنها راهی است که باعث می‌شود از انتخاب یک تمرین‌کنندۀ فالون گونگ به‌عنوان «اهدا کننده» اجتناب شود. بیست‌وپنج تمرین‌کنندۀ سالم همگی به‌خاطر اعضای بدن‌شان کشته شدند.