(Minghui.org) در 25آوریل1999، یک دادخواهی مسالمت‌آمیز در پکن، رهبری چین و جامعه بین‌المللی را غافلگیرکرد، هنگامی‌که10 هزار تمرین‌کننده فالون گونگ در نزدیکی دفتر استیناف شورای ایالتی تجمع کردند و خواستار آزادی تمرین‌کنندگانی شدند که به‌خاطر ایمانشان به‌طور غیرقانونی دستگیر شده بودند.

این تجمع، مسالمت‌آمیز و بدون حادثه بود و تمرین‌کنندگان تیانجین پس از این دادخواهی آزاد شدند. اما سه ماه بعد، در 20ژوئیه1999، جیانگ زمین، رئیس وقت حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ)، کمپین سراسری آزار و اذیت علیه فالون گونگ را راه‌اندازی کرد که تا امروز ادامه داشته است.

ح‌ک‌چ 21 سال است که هنوز تمرین‌کنندگان فالون گونگ را تحت آزار و شکنجه قرار می‌دهد. اما، تمرین‌کنندگان فالون گونگ تنها قربانیان سرکوب آزادی عقیده و آزادی بیان به‌دست ح‌ک‌چ نیستند. این سرکوب تلاشی است برای خلاص‌شدن از هر چیزی که حزب تهدیدی برای حفظ قدرتش بداند. پنهان‌کاری ح‌ک‌چ دربارۀ اطلاعات ویروس کرونا را در توبیخ افشاگران این اطلاعات دیده‌ایم که منجر به ابتلای تقریباً 3 میلیون نفر و حدود 200 هزار مورد مرگ در سراسر جهان شده است.

در بیست و یکمین سالگرد دادخواهی مسالمت‌آمیز 25 آوریل، مهم است که بدانیم تنها با دور نگه‌داشتن خودمان از ح‌ک‌چ، می‌توانیم حقوق بشر را احیاء کرده و در برابر فاجعه ایمن بمانیم.

دادخواهی مسالمت‌آمیز 25 آوریل

دو روز قبل از دادخواهی 25 آوریل، ده‌ها تمرین‌کننده فالون گونگ در تیانجین، شهری در سطح استانی در نزدیکی پکن، به‌دلیل ابراز عقاید خود علیه تبلیغ افتراآمیز به فالون گونگ، دستگیر شدند. چون تمرین‌کنندگان زیادی خواستار آزادی آنها شدند، به آنها گفته شد که دستور دستگیری از طرف دولت مرکزی صادر شده، به‌ همین خاطر باید به پکن بروند.

دادخواهی مسالمت‌آمیز تمرین‌کنندگان فالون گونگ در پکن در تاریخ 25آوریل1999

برای کمک به مقامات ارشد در درک حقایق فالون گونگ، حدود 10 هزار تمرین‌کننده در 25آوریل1999 به‌طور داوطلبانه در خارج از دفتر استیناف شورای ایالتی در پکن جمع شدند. آنها سه درخواست مطرح کردند: آزادی تمرین‌کنندگان بازداشت شده در تیانجین، بازگرداندن آزادی تمرین‌کنندگان برای تمرین فالون گونگ بدون مداخله یا عواقبی و لغو ممنوعیت انتشار کتاب‌های فالون گونگ.

نخست‌وزیر وقت چین با نمایندگانِ تمرین‌کنندگان ملاقات کرد و با همۀ درخواست‌هایشان موافقت کرد که در حقیقت همۀ درخواست‌ها، حقوق اساسی تضمین شده در قانون اساسی چین بودند.

اما سه ماه بعد، جیانگ زمین دستور آزار و اذیت فالون گونگ را صادر کرد. از آن زمان تاکنون، ده‌ها میلیون تمرین‌کننده برای حفظ ایمانشان هدف قرار گرفته‌اند. بسیاری از آنها به‌دلیل اعتقادشان بازداشت، زندانی و شکنجه شده‌اند.

برخی از افراد آزار و اذیت را به دادخواهی مسالمت‌آمیز در 25آوریل1999 نسبت داده‌اند، اما دلیل واقعی این بود که الحاد و ایدئولوژی مبارزه ح‌ک‌چ اساساً با اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری فالون گونگ تضاد دارد. حتی پیش از این دادخواهی، پیروان جیانگ در حال تحقیق دربارۀ فالون گونگ بودند به این امید که بهانه‌ای برای سرکوب این روش صلح‌آمیز پیدا کنند. بدون دادخواهی 25آوریل، جیانگ و ح‌ک‌چ باز هم بهانه‌هایی برای آزار و شکنجه فالون گونگ پیدا می‌کردند. دستگیری تمرین‌کنندگان تیانجین و ممنوعیت کتاب‌های فالون گونگ قبل از این دادخواهی، گواهی بر قصد جیانگ برای شروع آزار و شکنجه فالون گونگ است.

پایداری تمرین‌کنندگان فالون گونگ

آزار و شکنجه فالون گونگ به‌دست ح‌ک‌چ، تنها نمونۀ سرکوب آزادی عقیده و آزادی بیان نیست. پاندمی در حال وقوع ویروس کرونا، به مردم چین و سایر جهان بیشتر نشان داد که چگونه سانسور اطلاعات و سخنان به‌دست ح‌ک‌چ، اپیدمی را به یک بحران جهانی تبدیل کرده است.

در حالی که افشاگرانی برای آشکار کردن پنهان‌کاری ح‌ک‌چ دربارۀ شیوع این بیماری تلاش کردند، طولی نکشید که صدای آنها در هیاهوی تبلیغات دولت گم شد و بسیاری از مردم در مقابل استبداد ح‌ک‌چ سکوت کردند.

از طرف دیگر، تمرین‌کنندگان فالون گونگ در طی 21 سال گذشته هرگز تلاش‌های خود به‌منظور اطلاع‌رسانی دربارۀ آزار و شکنجۀ ایمانشان را متوقف نکرده‌اند. پس از بروز ویروس کرونا نیز تمرین‌کنندگان به‌شدت تلاش می‌کنند تا مردم را آگاه سازند که ح‌ک‌چ تمام مدت از پنهان‌کاری در خصوص اپیدمی سارس در سال 2003 و پاندمی در حال وقوع گرفته تا آزار و اذیت فالون گونگ از همان ترفندهای پنهان‌کاری و فریب استفاده کرده است.

نقص سیستم

ح‌ک‌چ تمام تلاش خود را برای حفظ قدرت انجام خواهد داد و به مردم اهمیتی نمی‌دهد. به‌راحتی می‌توان گفت که سیستم ح‌ک‌چ خود، عامل اصلی فجایعی است که انتشار یافته است.

پس از آنکه در سال 2003 ح‌ک‌چ درخصوص اپیدمی سارس پنهان‌کاری کرد، مجموعه سیاست‌هایی برای جلوگیری از بروز بحرانهای مشابه اتخاذ شد. در سال 2017، چین ادعا كرد كه بزرگترین سیستم جامع گزارش‌دهی اضطراری بهداشت عمومی را ایجاد كرده است كه این باعث می‌شود مدت زمان گزارش‌دهی از چهار روز به چهار ساعت كاهش یابد.

در ژوئیه سال 2019، برنامه مشق و تمرینی با بیش از 8200 شرکت‌کننده از 31 استان و شهرهای در سطح استانی اجرا شد. هدف تمرین برای چگونگی کنترل شیوع ویروس، زمانی در سال ۲۰۲۰ بود.

بعلاوه، یک عملیات نجات اضطراری در تاریخ 18سپتامبر2019 قبل از بازی‌های جهانی2019 در فرودگاه تیانهه در ووهان انجام شد. دستور کار شامل بررسی اپیدمی، نظارت بر کارکنان، منطقه قرنطینه موقت، انتقال بیمار و پاکسازی اساسی بود.

سه ماه بعد، در 18دسامبر، بیمارستان مرکزی ووهان اولین بیمار مبتلا به ویروس‌کرونایش را بستری کرد. چند روز بعد، متخصصان پزشکی اپیدمی ویروس کرونا را شناسایی کردند. اما تلاش‌هایشان برای گزارش این مورد اضطراری مسدود شد. وقتی آنها چاره‌ای جز اطلاع‌رسانی دربارۀ رشد اپیدمی از طریق رسانه‌های اجتماعی نداشتند، توسط مقامات توبیخ شدند.

پس از اطلاع از اپیدمی، باوجود درخواست برخی از ساکنان برای لغو رویداد ضیافت سال نو، بیش از 40 هزار نفر از حدود 10 هزار خانواده در ووهان در 18ژانویه2020 در این ضیافت اجباری جشن سال نو چینی شرکت کردند. در نتیجه، جامعه بایبوتینگ، جایی‌که این جشن در آنجا برگزار شد، به یکی از مناطق به‌شدت آسیب‌دیده در ووهان تبدیل شد.

بدیهی است که سیستم گزارش‌دهی اضطراری بهداشت عمومی و عملیات تمرینی، فقط در حد حرف و ظاهرسازی بود چراکه از نظر ح‌ک‌چ، ایجاد توهمی مبنی بر تحت کنترل بودن همه چیز، به‌ویژه در حوالی تاریخ‌های حساس مانند تعطیلات ملی، از همه چیز مهمتر است. چون تعداد افراد بیشتر و بیشتری پس از ضیافت محلۀ بایبوتینگ آلوده شدند، ح‌ک‌چ در 23ژانویه کل شهر ووهان را قرنطینه کرد.

زمان فاصله گرفتن از ح‌ک‌چ

انتظار می‌رود که ح‌ک‌چ از یک فاجعه ساخت دست بشر به فاجعه دیگر، درس‌هایی بیاموزد، اما در کنترل و ادارۀ بحران‌های مختلف همان اشتباهات را بارها و بارها تکرار می‌کند. هنگامی که سیاست بر علم غلبه می‌کند و وقتی دستورِ کار سیاسی جایگزین وجدان می‌شوند، هیچ چیز مانع از این نمی‌شود که ح‌ک‌چ مجدداً باعث بروز فاجعه شود.

ح‌ک‌چ از زمان قدرت گرفتن در چند دهه پیش، مسبب بیش از 100 میلیون مرگ غیرطبیعی در چین بوده است. هر بار که یک جنبش سیاسی به پایان رسید، ح‌ک‌چ بهانه یا سپر بلایی پیدا می‌کند تا آن را مقصر جلوه دهد. مردم سپس به خیالبافی خود ادامه می‌دهند تا اینکه دوباره با واقعیت ناگوار دیگری مواجه می‌شوند.

تمرین‌کنندگان فالون گونگ 21 سال پیش خواستار آزادی عقیده و آزادی بیان از دولت شدند. آنها امروز همچنان محکم ایستاده‌اند و خواستار پایان دادن به آزار و شکنجه هستند. از آنجا که چین و بقیه جهان از پنهان‌کاری ح‌ک‌چ درخصوص شیوع ویروس کرونا آسیب دیده‌اند و متحمل خسارات زیادی شده‌اند، داشتن شفافیت در ارائه اطلاعات ضروری است. در این راستا، شاید بخواهیم از تمرین‌کنندگان فالون گونگ الگو بگیریم که هیچگاه تلاش‌هایشان را برای آزادی عقیده و آزادی بیان متوقف نکرده‌اند. اکنون زمان فاصله گرفتن از ح‌ک‌چ به‌منظور اطمینان از امنیت آینده‌مان است.