(Minghui.org) خانم چن جیاژو ساکن شهر میانیانگ، استان سیچوان که همسر و مادرش را به‌خاطر آزار و شکنجه فالون گونگ از دست داده بود، هنگامی که دخترش در ۱۱فوریه۲۰۲۰، درنتیجه آزار و شکنجه درگذشت، ضربه دیگری را متحمل شد.
فالون گونگ، که به‌عنوان فالون دافا نیز شناخته می‌شود، روشی برای پرورش جسم و ذهن است که از سال ۱۹۹۹ در چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.
خانم چن، شوهر مرحومش، پسر و دخترشان و مادر مرحومش همگی به‌خاطر دست نکشیدن از ایمان‌شان به فالون گونگ به‌طور مکرر مورد آزار و اذیت، بازداشت، حبس و شکنجه قرار گرفتند.
مادر خانم چن اولین کسی بود که درنتیجه آزار و اذیت‌ها و تهدیدهای مداوم فوت کرد. همسر خانم چن، آقای ژانگ شوفو، در سال ۲۰۱۵ پس از پنج سال در بستر بیماری بودن، درگذشت. دختر آنها خانم ژانگ یان به‌مدت شش سال در زندان بود و در سال ۲۰۲۰ درگذشت.
خانم چن و پسرش آقای ژانگ چونبائو درحالی که سوگوار از دست دادن عزیزانشان هستند، با آزار و اذیت مداوم از سوی مأموران روبرو هستند و امکان بازداشت مجدد آنها به‌خاطر پایداری بر ایمان‌شان وجود دارد.
درگذشت معلم موسیقی در ۴۶ سالگی
خانم ژانگ معلم موسیقی در مدرسه راهنمایی یازدهم در شهر میانیانگ بود. او در سال ۱۹۹۸ شروع به تمرین فالون گونگ کرد و طولی نکشید که مشکلات مزمن تنفسی، بواسیر، آرتروز و مشکلات عصبی‌اش از بین رفتند. او که از مزایای این تمرین بسیار برخوردار شده بود، پس از شروع آزار و اذیت، هیچ وقت در ایمانش به آن متزلزل نشد. بارها دستگیر شد و پس از تحمل سال‌ها درد و رنج درگذشت. او ۴۶ سال داشت.
شکنجه در اردوگاه کار و از دست دادن شغل
اولین دستگیری‌اش در پکن در تاریخ ۲۲ ژوئیه ۲۰۰۰ اتفاق افتاد، هنگامی که به میدان تیان‌آن‌من رفت تا درباره عقیده‌اش صحبت کند. پلیس محلی برای بازگرداندن او آمد و به‌طور خودسرانه ۸۵۰۰ یوآن به‌عنوان هزینه انتقالش از او اخاذی کرد که معادل سه ماه حقوقش بود. او به‌مدت ۱۷ روز در بازداشتگاه شهر میانیانگ محبوس شد.
در اکتبر سال ۲۰۰۰، به‌دلیل انجام علنی تمرینات فالون گونگ، دوباره به همراه مادرش در پکن، دستگیر شد. پلیس پس از بازگرداندن آنها، مبلغ ۵۹۳۰ یوآن از حقوق بازنشستگی مادرش به‌عنوان هزینه انتقال آنها کسر کرد و او را به‌طور خودسرانه به‌مدت یک سال به اردوگاه کار اجباری زنان نانموسی فرستاد.
خانم ژانگ در اردوگاه کار از ملاقات با خانواده محروم شد. او درون سلولش محبوس شده بود و هر روز مجبورش می‌کردند ساعت‌های متوالی مقابل دیوار بایستد و دستانش را بالای سرش نگه دارد. درنتیجه فشار فیزیکی انگشتانش تغییر شکل داده بودند. بااین‌وجود، همچنان مجبور به انجام کار سخت و فشرده، ازجمله جداکردن موهای خوک برای ساختن برس و بسته‌بندی داروها می‌شد.
خانم ژانگ علاوه بر مجازات‌های بدنی و شستشوی مغزی، مجاز نبود خودش را نظافت کرده و لباس‌هایش را بشوید. درنتیجه دچار زخم‌های عفونی شد. پلیس او را برای آزمایش غیرضروری خون به بیمارستان برد و مجبورش کرد که هزینه آن را بپردازد.
خانم ژانگ در ۲۶اکتبر۲۰۰۱ آزاد شد. او از سوی مدرسه‌اش اخراج شد.
دستگیری با پرونده‌سازی و شستشوی مغزی
در ۶دسامبر۲۰۰۷، هنگامی که خانم ژانگ و والدینش به دیدار برادرش، آقای ژانگ چونبائو رفتند که درحال تحمل دوره محکومیت ۸ ساله‌اش در زندان دایانگ به‌خاطر انجام تمرین فالون گونگ بود، پلیس او را بدون حکم دستگیر کرد و در بازداشتگاه بخش بیچوان نگه داشت. خانم ژانگ سه هفته بعد به یک هتل منتقل شد و در آنجا به‌مدت سه روز بدون اینکه مجاز به خوابیدن باشد، تحت شکنجه و بازجویی قرار گرفت.
گزارش شده است که مأموران به خانم ژانگ مشکوک شدند که او درباره آزار و اذیت برادرش به وب‌سایت مینگهویی اطلاعات ارائه می‌دهد. بنابراین به‌عنوان تلافی دستگیر شد.
خانم ژانگ در ۴ژانویه۲۰۰۸ به یک هتل منتقل شد و توسط ۱۴ مأمور به‌مدت ۹ روز متوالی مورد بازجویی قرار گرفت.
درحالی‌که در زندان بود، پلیس به زور وارد خانه و آپارتمان اجاره‌ای او شد و این دو مکان را مورد تفتیش و غارت قرار داد. آنها وسایلش را بدون تهیه لیست یا مدرکی توقیف کردند.
پنج سال درد و رنج
خانم ژانگ بعداً به بازداشتگاه میانیانگ منتقل شد. سپس در دادگاه منطقه پیچنگ محاکمه و در اکتبر۲۰۰۸ به ۵ سال حبس در زندان زنان جیان‌یانگ محکوم شد.
یک نگهبان زندان تمام هم‌بندان خانم ژانگ را علیه او تهدید کرد که اگر او فالون گونگ را رها نکند، مدت مجازات آنها را به حالت تعلیق درمی‌آورد. هم‌سلولی‌هایش شبانه‌روز او را كنترل و به او فحاشی می‌کردند.
اگر در طول روز در کارگاه کار اجباری کارش را به پایان نمی‌رساند، مجبورش می‌کردند در روز بعد تا ساعت ۱ بامداد بایستد. همچنین مجبور بود هر شب قوانین زندان را نسخه‌برداری کند و فقط دو تا چهار ساعت می‌خوابید. اگر حاضر به انجام این کار نمی‌شد، ابداً اجازه نداشت که بخوابد. خانم ژانگ به‌خاطر اینکه نمی‌توانست به‌درستی استراحت کند، دچار سرگیجه، درد قفسه سینه، تورم، بی‌حسی، بدترشدن وضعیت بینایی و فشارخون بالا شد.
از سوی زندان چندبار نمونه‌هایی از خون خانم ژانگ را جمع‌آوری کردند، اما دلیلی برای این کار ارائه ندادند. خانواده‌اش مشکوک بودند که این موضوع باید ارتباطی با جنایات برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ داشته باشد.
فوت پس از تحمل سال‌ها درد و رنج
هنگامی که خانم ژانگ در دسامبر۲۰۱۲، پس از تحمل ۵ سال آزار و شکنجه آزاد شد، انگشتانش معیوب شده بودند و دیگر نمی‌توانست پیانو بنوازد و موسیقی آموزش دهد. مأمورین اداره 610 میانیانگ به آزار و اذیت او ادامه دادند. او برای اجتناب از آزار و اذیت بیشتر مجبور شد دور از خانه زندگی کند.
تحمل سال‌ها شکنجه و حبس و ترس از بازداشت مجدد، بر سلامت روانی و جسمی خانم ژانگ تأثیر گذاشت. او در ۱۱فوریه۲۰۲۰، درگذشت.
کارگر کارخانه در ۷۵ سالگی درگذشت
پدر خانم ژانگ، آقای ژانگ شوفو، کارمند کارخانه چرخ‌دنده اتومبیل در شهر میانگ بود. او پنج بار دستگیر شد و در کل دوره آزار و شکنجه به‌مدت ۷۴ روز در زندان بود.
او دو بار، در ژوئیه۲۰۰۰ و فوریه۲۰۰۱، در کل به‌مدت ۱۵ روز در یک مرکز شستشوی مغزی نگه داشته شد.
مجدداً در ژوئن سال ۲۰۰۳ به جرم توزیع بروشورهای فالون گونگ دستگیر و به بازداشتگاه ژونگ‌جیانگ منتقل شد. در طی ۲۵ روز که آنجا بود، مجبور شد بدون دریافت دستمزد کارهایی ازجمله حاشیه‌دوزی نوارهای لباس‌زیر و بافتن جارو و خاک‌انداز از بامبو را انجام دهد.
او در تاریخ ۲۴ژوئیه۲۰۰۳ به بازداشتگاه میانیانگ منتقل و ۲۴ روز در آنجا نگه داشته شد. او در آنجا فنر درست می‌کرد و گیاهان دارویی چینی را دسته‌بندی می‌کرد.
آقای ژانگ دوباره در ۱۸اکتبر۲۰۰۶، هنگام خرید در یک بازار دستگیر و در همان روز آزاد شد.
آخرین باری که آقای ژانگ دستگیر شد، در اوت۲۰۰۸ بود. او به‌مدت ده روز در یک هتل نگهداری شد.
آخرین بازداشت او در حدود زمانی اتفاق افتاد كه دختر، پسر و عروسش به‌خاطر ایمان‌شان در زندان به سر می‌بردند. پس از آزادی، آقای ژانگ و همسرش هر ماه برای ملاقات با عزیزانشان به هر سه زندان مراجعه می‌کردند، درحالی که مرتباً مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفتند.
فشار روانی و فشار اقتصادی بر وضعیت سلامتی آقای ژانگ تأثیر گذاشت. در دسامبر۲۰۱۲ فلج شد. در آن زمان پسرش هنوز در زندان بود و دخترش تازه ده روز قبل از زندان به خانه آمده بود. او، همسرش و دخترشان در تلاش بودند تا به زور امرار معاش کنند کنند و در یک آپارتمان اجاره‌ای زندگی کردند.
آقای ژانگ در ۳۰اکتبر۲۰۱۵ در ۷۵ سالگی درگذشت.
بانوی بازنشسته چهار سال پس از درگذشت همسرش تقریباً نابینا شد
همسر آقای ژانگ، خانم چن جیاژو، بازنشسته کارخانه فرمان اتومبیل شهر میانگ است. او فقط سه ماه پس از تمرین فالون گونگ در سال ۱۹۹۸، از بیماری‌های مزمنش بهبود یافت. خونریزی و درد شدید واژن، کم خونی ورم مفاصل، تاری دید و مشکلات قلبی‌اش در طی این سال‌ها ناپدید شده بود، اما بعد از مرگ همسرش در سال ۲۰۱۵ وضعیت سلامتی‌اش بدتر شد. او اکنون تقریباً نابینا است.
خانم چن برای دادخواهی از حق تمرین فالون گونگ در سال ۲۰۰۰ به پکن رفت و به‌مدت ۱۹ روز در زندان بود. دفعه بعد که به پکن رفت، ۳۴ روز در زندان بود. مأموران شهر میانیانگ ۱۲۰۰۰ یوآن از او اخاذی کردند.
او در مارس ۲۰۰۱ در اداره بخشداری شهر محبوس شد و به‌مدت ۲۰ روز تحت شستشوی مغزی قرار گرفت.
پلیس مجدداً او را در ژانویه۲۰۰۸ هدف قرار داد. آنها خانه‌اش را تفتیش و غارت کردند و به‌مدت یک روز او را تحت بازجویی قرار دادند. پیش از بازی‌های المپیک پکن، پلیس او را در ماه اوت، به بهانه حفظ ثبات اجتماعی به‌مدت ده روز، زندانی کرد.
همسر، تمرین‌کننده‌ای باتجربه محبوس و مجبور به طلاق شد
تنها فرزند باقیمانده خانم چن، آقای ژانگ چونبائو، پس از اینکه یک سال در اردوگاه کار اجباری زندانی شد، کارش را در کارخانه فرمان اتومبیل در شهر میانگ به‌خاطر تمرین فالون گونگ از دست داد.
آقای ژانگ، ۴۸ ساله، در آوریل ۲۰۰۵ هنگامی که او و همسرش، تمرین‌کننده باتجربه ۴۰ ساله، درحال صحبت با مردم درباره فالون گونگ بودند، دستگیر شدند. پلیس هنگام بازجویی او را شکنجه کرد. بعداً به هشت سال حبس در زندان دایانگ محکوم شد.
مسئولان زندان به دو زندانی دستور دادند كه به‌طور شبانه‌روزی او را تحت نظارت قرار دهند و به آنها قول دادند که در صورت شكنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ تا حدی که از ایمان‌شان دست بردارند، پاداش دریافت می‌کنند.
آقای ژانگ مجبور بود در طول روز بدون دریافت حقوق کارهایی را انجام دهد. وقتی دیگران استراحت می‌کردند، او با ایستادن در مقابل دیوار تنبیه می‌شد. تا پاسی از شب گذشته اجازه نداشت استراحت کند.
هر دو پاهای آقای ژانگ به‌خاطر ایستادن و کمبود خواب به‌شدت متورم شده بودند. او از انکار باورش به فالون گونگ خودداری کرد و به همین دلیل نگهبانان به‌طور پیوسته او را مورد ضرب و شتم قرار می‌دادند، نوک سینه‌‌هایش را با انبردست می‌کشیدند و ناحیه تناسلی‌اش را با سیگار می‌سوزاندند.
همسر آقای ژانگ، که به ۵ سال حبس محکوم شده بود، نتوانست آزار و شکنجه در زندان زنان لانگ‌کوانلی را تحمل کند و فالون گونگ را انکار کرد. او تحت فشار مأموران از آقای ژانگ طلاق گرفت زیرا حاضر نشد از تمرین فالون گونگ دست بکشد.