(Minghui.org) حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) اصرار دارد که هیچ‌گونه اطلاعاتی را درباره شیوع ویروس کرونا مخفی نکرده است، اما مدارک اساسی دیگری کشف شده‌اند که این ادعای ح‌ک‌چ را بی‌اعتبار می‌کنند. مطالب زیر برخی از این شواهد هستند.
سندی که کمیسیون سلامت ملی در 3ژانویه صادر کرد
در 3ژانویه2020، کمیسیون سلامت ملی چین سند محرمانه‌ای را صادر کرد:
(1) کلیه دولت‌های منطقه‌ای و کمیسیون‌های سلامت باید نمونه‌های ویروس کرونا را که منجر به ذات‌الریه ووهان شد، بر طبق مقررات مربوط به «میکروارگانیسم‌های به‌شدت بیماری‌زا (نوع 2)» مدیریت کنند؛
(2) هیچ‌یک از سازمان‌های ذیربط نباید بدون اجازه، نتایج آزمایش‌ها را به سازمان‌ها یا افراد دیگر ارائه دهند یا آنها را منتشر کنند؛
(3) کلیه مراکز پزشکی باید هرگونه آزمایش ویروسیِ در‌حال‌انجام را فوراً متوقف کنند؛
(4) کلیه مراکز پزشکی باید همه نمونه‌های بیماران را از بین ببرند؛
(5) پزشکان خط مقدم در ووهان نباید هیچ‌گونه اطلاعاتی را درباره ذات‌الریه ووهان افشا کنند.
حوالی همین زمان، پلیس 8 پزشک، ازجمله دکتر لی ونلیانگ (که بعداً به‌دلیل بیماری کرونا درگذشت)، را توبیخ کرد، چراکه نگرانی‌های خود را درباره علائم این عفونت ویروسی در رسانه‌های اجتماعی با همکارانشان به اشتراک گذاشتند.
واضح است که مقامات ح‌ک‌چ تا 3ژانویه از خطر این ویروس کرونای به‌شدت بیماری‌زا مطلع شده بودند، اما به جای هشداردادن به مردم در چین و سراسر جهان، اطلاعات حیاتی مرتبط با آن را پنهان و تلاش کردند شیوع این بیماری را مخفی کنند.
آگاهی از انتقالِ انسان به انسان در اواخر سال 2019
نیچرمیکروبیولوژی، مجله‌ای آنلاین، مقاله‌ای را از لیو مانچینگ، معاون رئیس آزمایشگاه زیست‌شناسی پاتوژنِ مرکز کنترل بیماری‌های ووهان، منتشر کرد. لیو در این مقاله اظهار داشت که او و تیمش 640 نمونه‌گیری از گلو را که از 6اکتبر تا 21ژانویه از افرادی در ووهان با بیماری مشابه آنفلوانزا جمع‌آوری شده بودند، مجدداً مورد تجزیه‌وتحلیل قرار دادند و دریافتند که آزمایش آراِن‌اِی کوید2 سارسِ 9 مورد از آنها مثبت است. این جریان سرایت کوید2 سارس را در ووهان در اواخر سال 2019 یا اوایل سال 2020 نشان می‌داد.
نیو نیوز در تایوان دو سند داخلی مربوط به مقامات ارشد دولت ح‌ک‌چ را کشف کرد که نشان می‌دهند چند شرکت ژنتیکی در اواخر دسامبر سال 2019 «ویروس‌های کرونای شبیه سارس» را کشف کردند و آنها را به ادارات مربوطه در ووهان، استان هوبی، و کمیسیون سلامت ملی گزارش دادند.
با وجود این، در تاریخ 1ژانویه، کمیسیون سلامت استان هوبی ازطریق تلفن به آن شرکت‌های ژنتیکی اطلاع داد تا آزمایش‌های بعدی را متوقف کنند، همه نمونه‌های ویروس را از بین ببرند و از انتشار مقالات و داده‌های مربوطه جلوگیری کنند.
دو روز بعد، در تاریخ 3ژانویه، کمیسیون سلامت ملی چین همان دستورالعمل را که در ابتدای این مقاله شرح داده شد، صادر کرد.
ساوت چاینا مورنینگ پست در هنگ کنگ در تاریخ 28فوریه2020 گزارش داد که تیمی به رهبری مرکز سلامت عمومی شانگهای و دانشکده سلامت عمومی دانشگاه فودان به سرپرستی ژانگ یونگژن، توالی ژنوم این ویروس کرونای جدید را در ژانویه جدا و تکمیل و نتایج تحقیقات‌شان را در 11ژانویه منتشر کرد.
اما در 12ژانویه، کمیسیون سلامت شهری شانگهای بدون هیچ توضیحی دستور تعطیلی مرکز سلامت عمومی شانگهای را صادر کرد.
یادداشت‌های شیائو هویی، روزنامه‌نگار محقق شیاشین، فاش کرد که قبل از قرنطینه‌شدنِ ووهان، بیمارستان مرکزی ووهان بارها موارد مشکوکی را به کمیسیون سلامت عمومی ووهان گزارش کرد، اما به جای اینکه گزارش‌هایش جدی گرفته شوند، این بیمارستان به‌دلیل «عدم هشیاری سیاسی» مورد انتقاد قرار گرفت و هنگام بازدید کارشناسان سازمان بهداشت جهانی از این بیمارستان، مسئولانش ملزم شدند که «به تأثیرات سیاسی و نحوه صحبت‌‌کردن‌شان توجه داشته باشند.»
مقامات ح‌ک‌چ تا 20ژانویه انتقال این ویروس را از انسان به انسان تصدیق نکردند.
مخفی‌کاری‌های عمدی
آسوشیتد پرس در تاریخ 15آوریل گزارش داد که بر اساسِ اسناد داخلی رژیم کمونیستی چین، ما شیائووِی، رئیس کمیسیون سلامت ملی چین، در 14ژانویه ویدئوکنفرانس مخفیانه‌ای را با مقامات بهداشت و سلامت استان برگزار کرد.
یادداشتی فاش کرد که موضوع «دستههایی از موارد عفونت» در این کنفرانس مطرح و اظهار شد: «وضعیت کنونی این بیماریِ مسری پیچیده و جدی است و بعد از زمان اپیدمی سارس در سال 2003، ما را در دشوارترین وضعیت قرار داده است.»
در این یادداشت، ما شیائووِی به‌طور خاص از مقامات بهداشت و سلامت محلی خواست تا «ثبات سیاسی و اجتماعی» را در اولویت قرار دهند، مخصوصاً با توجه به «دو نشست» پیش‌رو (نشست‌های سالانه کنفرانس مشاوره سیاسی خلق چین و کنگره ملی خلق، هیئت قانونگذار چین).
بر اساس تعدادی از اسناد طبقه‌بندی‌شده ح‌ک‌چ که اپک تایمز در 19آوریل به آنها دست یافت، کمیسیون بهداشت ملی چین در 15ژانویه یک جلسه آموزش ویدئویی سراسری را درباره نحوه واکنش به این اپیدمی و کنترل آن برگزار کرد که ازطریق حوزه‌های صلاحیت فرعی در سطوح استان و بخش به مسئولان بخش سلامت و بهداشت انتقال یافت. برای نمونه، کمیسیون سلامت مغولستان داخلی یک «اطلاعیه فوری» را خطاب به ادارات سلامت منطقه‌ای فرعی خود صادر کرد تا دستورالعمل‌های افراد مافوق را به آنها ابلاغ کند. این سند با عناوین «فوری» و «برای استفاده داخلی» مشخص شد و نباید در اینترنت منتشر می‌شد. به‌دنبال آن دست‌کم هفت اطلاعیه دیگر درباره این اپیدمی در 19 و 20ژانویه صادر شد و همه آنها با علامت «محرمانه» مشخص شدند.
دبیر ح‌ک‌چ در كمیسیون سلامت داخلی مغولستان داخلی در تاریخ 18ژانویه گزارشی کاری را شامل بیش از 10هزار كلمه ارائه داد كه در آن اصلاً به ویروس کرونای ووهان اشاره نشد. او درعوض از ح‌ک‌چ و «دستاوردهای» کمیسیون بهداشت تجلیل کرد.
طی شش روز بین 14 و 19ژانویه که در کنترل ویروس بسیار مهم بودند، رهبر ح‌ک‌چ کاملاً سکوت اختیار کرد و در 20 ژانویه بود که اظهارنظر عمومی خود را درباره عفونت این ویروس اعلام کرد. در آن زمان، تعداد زیادی از مردم آلوده شده بودند و اکثر آنها در ووهان بودند.
در 25ژانویه بود که کمیسیون سلامت ملی چین اعلامیه‌ای را برای «تقویت پیشگیری و کنترل جامعه» صادر کرد. در آن زمان، تقریباً دو ماه از زمان تشخیص این عفونت در آغاز ماه دسامبر گذشته بود.
واکنشِ با تأخیر در ووهان
عفونت ویروس کرونای ووهان از اول دسامبر یا حتی زودتر شناسایی و تا اواسط ماه دسامبر انتقال آن از انسان به انسان برجسته‌تر شده بود. در کل 47 مورد از این دست تا اول ژانویه گزارش شد، ازجمله عفونت 7 متخصص پزشکی. تا 22 ژانویه تعداد بیماران به 425 نفر افزایش یافت و 8 متخصص پزشکی دیگر نیز به این بیماری آلوده شدند و این نشان می‌دهد که آن یک خطر جدی برای سلامت بود.
با وجود این، کمیسیون سلامت ووهان در 11ژانویه همچنان در بولتن خود اظهار می‌کرد که «هیچ‌گونه عفونتی را در بین کارمندان بهداشت و سلامت مشاهده نکرده است، و هیچ مدرک مشخصی دال بر انتقال از انسان به انسان وجود ندارد.»
مطابق مقررات اداری ح‌ک‌چ، کمیسیون‌های سلامت در سطح شهر و شهرستان نباید اطلاعات مربوط به شیوع یک بیماری را بدون مجوز کمیسیون سلامت استان، در رسانه‌ها منتشر کنند و چنین چیزی احتمالاً نیاز به تأیید مقامات مافوق دارد.
بنابراین استان هوبی تا 24ژانویه، یک روز پس از قرنطینه ووهان، و پس از اینکه رهبر ح‌ک‌چ به‌طور علنی درباره این موضوع صحبت کرد، در واکنش به این شیوع ویرانگر دست به هیچ‌گونه اقدام مرتبط نزد. در واقع یک تأخیر یک‌ماهه کامل در واکنش‌شان وجود داشت، و تا آن زمان این ویروس به سایر نقاط چین و سراسر جهان گسترش یافته بود.
تأخیرهای مشابهی در واکنش به این ویروس در پکن، شانگهای، شنژن، گوانگ‌دونگ، ژجیانگ و سایر مناطق نیز مشاهده شد.
همدستی سازمان بهداشت جهانی در مخفی‌کاری ح‌ک‌چ
طی یک دهه گذشته، ح‌ک‌چ تلاش کرده است چهره‌های طرفدار ح‌ک‌چ، برای مناصب رده‌بالای نهادهای تخصصی سازمان ملل برگزیده شوند تا بتوانند در امور بین‌المللی به نفع ح‌ک‌چ عمل کنند.
پیتر ناوارو، مشاور تجاری كاخ سفید، در مصاحبه‌ای با فاکس نیوز، گفت: «این حزب، 5 نفر از 15 نفر را با استفاده از وکلا، وکلای مستعمراتی‌مانند کنترل می‌کند، مانند تدروس [ادهانوم قبرِیِسوس] در سازمان بهداشت جهانی.»
ناوارو در این مصاحبه اظهار کرد: «خسارات واردۀ ناشی از كنترل سازمان اصلی بهداشت توسط ح‌ک‌چ، "قطعاً عظیم" بوده است. آنها [داده‌های مربوط به] انتقال از انسان به انسان را سرکوب کردند، و از اینکه آن را پاندمی بخوانند، اجتناب کردند. آنها اساساً ممنوعیت‌های سفر را ترغیب نکردند.»
مطلب ذیل شرح مختصری است از اینکه سازمان بهداشت جهانی به سرپرستی تدروس ادهانوم قبرِیِسوس چطور به شیوع ویروس کرونا واکنش نشان داد.
31دسامبر: تایوان به سازمان بهداشت جهانی هشدار داد كه ذات‌الریه‌ای غیرمعمول در ووهانِ چین شیوع یافته است و اعلام کرد که احتمال انتقال آن از انسان به انسان وجود دارد، اما این سازمان پاسخی به هشدار تایوان نداد.
21ژانویه: وقتی این عفونت در چین از کنترل خارج شد، سازمان بهداشت جهانی شدت شیوعش را در ووهان کمتر از واقعیت جلوه داد و اظهار کرد که «هیچ مدرک مشخصی» وجود ندارد که «انتقال مداوم از انسان به انسان» را نشان دهد و اعمال محدودیت‌های سفر برای چین غیر‌ضروری است.
26ژانویه: شهردار ووهان فاش کرد که بیش از 5میلیون نفر قبل از قرنطینه ووهان در 23ژانویه این شهر را ترک کردند. در میان آنهایی که از این شهر گریختند، بیش از 20هزار نفر به بانکوک، 7،078 به هنگ کنگ و 6،145 به ماکائو رفتند.
28ژانویه: تدروس ادهانوم قبرِیِسوس مدیرکل سازمان بهداشت جهانی برای دیدار با رئیس ح.ک.چ به پکن پرواز کرد، درحالی‌که می‌گفت: «سرعت و مقیاس گسترده اقدامات چین در این کشور به‌ندرت در جهان دیده می‌شود» و «این کارآمدی چین و مزایای سیستم چین را نشان می‌دهد» و اینکه «تجربه چین ارزش این را دارد که سایر کشورها از آن بیاموزند.»
30ژانویه: ویروس کرونا به 18 کشور بیرون از چین گسترش یافته بود و درمجموع حدود 98 مورد تأیید شده بودند. سازمان بهداشت جهانی شیوع این بیماری را «وضعیت اضطراری بهداشت عمومی» اعلام كرد، اما عمدتاً از روی نگرانی‌اش برای منافع اقتصادی چین، همچنان از هرگونه توصیه درخصوص محدودیت سفر یا تجارت اجتناب کرد.
تدروس گفت: «بگذارید شفاف باشم: این اظهارات رأی عدم اعتماد به چین نیست. برعکس، سازمان بهداشت جهانی همچنان به توانایی چین در كنترل شیوع این بیماری اطمینان دارد.»
26فوریه: وقتی موارد عفونت در کره جنوبی، ایران و ایتالیا به‌سرعت افزیش یافت، تدروس همچنان گفت: «هیچ مدرکی مبنی بر مسری‌بودن این ویروس وجود ندارد.»
2مارس: وقتی ویروس کرونا به دست‌کم 65 کشور گسترش یافت، تدروس هنوز ادعا می‌کرد که آن هنوز یک «پاندمی» نیست.
در 11مارس بود که تدروس در مواجهه با شواهد غیرقابل‌انکار، این شیوع را یک «پاندمی جهانی» اعلام کرد.
تأخیر در اظهارات او باعث شد كه برخی از كشورهای عضو این سازمان فرصت‌های ارزشمند و مهم را برای پیشگیری از دست بدهند و متحمل خسارات فاجعه‌آمیزی شوند.
سرکوب «شایعات» درباره عفونت
پس از خاتمه قرنطینه در ووهان در تاریخ 8آوریل، به‌نظر می‌رسید که این پاندمی در چین به پایان رسیده است.
فقط چند روز بعد، براساس «اعلامیه هشدار» کارگروه ویروس کرونا در استان هیلونگ‌جیانگ که در 13آوریل منتشر شد، دستههایی از موارد ابتلا به ویروس کرونا در شهر هاربینِ استان هیلونگ‌جیانگ دیده شد.
ساکنان محلی نیز فاش کردند که هزاران نفر بیرون بخش‌های اورژانس بیمارستان‌ها صف کشیده‌اند. برخی بیمارستان‌ها مجبور به تعطیلی شدند، چراکه بسیاری از پزشکان و پرستاران نیز آلوده شده بودند. حالا هاربین برای دومین بار قرنطینه شد.
درست مانند مقامات ووهان که تعداد موارد ابتلای محلی را کمتر از واقعیت گزارش کردند، مقامات هاربین نیز همین کار را کردند. براساس یک سند داخلی که اپک تایمز به آن دست یافت، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های منطقه دائووای در هاربین در تاریخ 10آوریل 34 مورد مثبت را گزارش کرد، اما در آمار رسمی فقط به دو مورد تأیید‌شده اشاره شد.
کمیته بازرسی انضباطی استان هیلونگ‌جیانگ در تاریخ 20آوریل اطلاعیه‌ای داخلی را صادر و کارمندان دولتی را به «حفظ اسرار کاری» ملزم کرد و اینکه در اینترنت یا رسانه‌های اجتماعی درباره وضعیت محلی اپیدمی صحبت نکنند. آنهایی که این مقررات را نقض می‌‌کردند، به‌عنوان متهمین به «انتشار شایعات» با آنها برخورد می‌شد.
در ضمن، همین سیاست مخفی‌کاری همچنان در ووهان ادامه دارد. در هفته‌های اخیر، دکتر یو شیانگ‌دونگ، پزشک خط مقدم در هوبی، به‌دلیل ابراز نظرات شخصی خود درباره استفاده از ماسک صورت، مدیریت خانگی، قرنطینه شهر، غربالگری پذیرش، تشخیص سی‌تی و استفاده از داروهایی گیاهی چینی تأییدنشده، مجازات و از سمت خود به‌عنوان معاون رئیس بیمارستان مرکزی ووهان تنزل یافت. او به «بدنام‌کردن سیاست‌های ملی پیشگیری از اپیدمی» متهم شد.