(Minghui.org) در جریان یک کنفرانس علنی سراسری در اوت2013، شی جین‌پینگ که پنج ماه قبل از آن به‌عنوان بالاترین رهبر حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) برگزیده شده بود، یک دستور اجرایی به تمام سازمان‌های دولتی و رسانه‌های خبری تحت کنترل دولت صادر کرد: «دربارۀ چین ماجراهای خوب بگویید و آنها را به‌خوبی تعریف کنید.»
سیاست تبلیغاتی شی موضوع جدیدی نبود اما خلاصه‌ای است از آنچه ح‌ک‌چ از زمان به‌قدرت رسیدنش در سال1949 انجام می‌داده است. دستور او به‌عنوان محرکی برای ماشین تبلیغاتی ح‌ک‌چ عمل کرد تا برای کنترل این ماجرا هم در داخل کشور و هم در عرصۀ بین‌المللی تلاش بیشتری کند.
پاندمیِ درجریانِ ویروس کرونا مثال بی‌عیب‌ونقصی است از اینکه چطور ماشین تبلیغاتی ح‌ک‌چ سخت تلاش کرده است تا «داستان‌های خوبی دربارۀ چین بگوید.» از دیپلمات‌های چینی و مقامات وزارت امور خارجه گرفته تا سازمان‌های بهداشتی و همچنین تمام سطوح دولت و ارتش سایبری، به همۀ آنها دستور داده شده است که ح‌ک‌چ را به‌عنوان قهرمان در مبارزه با ویروس و نجات‌دهندۀ مردم چین و بقیۀ جهان ترسیم کنند. صداهای ناهمگون ساکت شدند و اطلاعات دربارۀ شیوع ویروس کرونا به‌شدت کنترل شد که منجر به ابتلای بیش از 5میلیون نفر در نزدیک به 200 کشور و بیش از 325هزار کشته براثر بیماری ناشی از این ویروس شد.
در ادامه چند نمونه از ترفندهای تبلیغاتی ح‌ک‌چ را ذکر می‌کنیم.
سیاست توییتری: بزرگ کردن خود و مقصر دانستن سایرین
مقاله‌ای از رادیوصدای آزاد آسیا در 28آوریل2020 به بررسی سه اکانت توییتر در 100 روز گذشته پرداخت که عبارتند از: هوا چونیینگ (@SpokespersonCHN)، ژائو لی‌جیان (@zlj517) و وزارت امور خارجۀ چین (@MFA_China). هوا رئیس دپارتمان اطلاات وزارت امور خارجۀ چین و ژائو معاون رئیسش است.
بین 1 تا 10آوریل درمجموع 4574 توییت از این سه اکانت منتشر شد.
در ژانویه و فوریه، این توییت‌ها عمدتاً موفقیت ح‌ک‌چ در مبارزه با ویروس کرونا را ستودند و «انرژی مثبت» (شعاری که رهبری ح‌ک‌چ در سال2014 پیشنهاد کرد) ساطع کردند، اما هیچ اطلاعاتی درخصوص موارد روبه‌افزایش تأییدشدۀ مبتلایان موجود نبود.
از 20فوریه این توییت‌ها از به تصویرکشیدن چین به‌عنوان منطقه‌ای که شیوع ویروس از آنجا شروع شد، به لاف زدن به خودش به‌عنوان منجی جهان تغییر کردند. آنها همچنین شروع کردند یکی دیگر از شعارهای ح‌ک‌چ، «یک اجتماع آیندۀ مشترک برای نوع بشر،» را پیش ببرند و خواهان همکاری و مشارکت بیشتر جهانی شدند.
در 12مارس، یک روز پس از اینکه سازمان بهداشت جهانی پاندمی ویروس کرونا را اعلام کرد، ژائو این پیام را توییت کرد: «ممکن است که ارتش ایالات متحده این اپیدمی را به ووهان آورده باشد.»
نزدیک به 80% از توییت‌هایی که توسط این سه اَکانت توییتر صادر شد، با مضامین انتقادی نسبت به ایالات متحده بودند.
اطلاعات جعلی
براساس مقاله‌ای در نیویورک تامیز در 22آوریل با عنوان «به‌گفتۀ مقامات، مأموران چینی به انتشار پیام‌هایی کمک کردند که ترس از ویروس را در ایالات متحده ایجاد کرد،» در مارس پیام‌های کوتاه جعلی روی صفحات موبایل و سایت‌های رسانۀ اجتماعی میلیون‌ها آمریکایی ظاهر شد که ادعا می‌کرد رئیس جمهور ایالات متحده، ترامپ، تمام کشور را قرنطینه خواهد کرد. این مقاله اشاره کرد که پیام‌های جعلی به منبعی در وزارت امنیت داخلی اشاره کردند و چنان وسیع پخش شدند که مشاور امنیت ملی کاخ سفید اطلاعیه‌ای برای تکذیب این پیام‌ها صادر کرد:
ح‌ک‌چ سابقه‌ای طولانی در تحمیل دیدگاه‌هایش به جهان دارد که در طول این پاندمی شدت یافته است. مقالۀ دیگری در نیویورک تایمز به تاریخ 28مارس با عنوان «درحالی‌که ویروس گسترش می‌یابد، چین و روسیه فرصت‌هایی را برای دروغ‌پراکنی غنیمت می‌شمارند،» چنین گزارش کرد: «طی یک کمپین شدیداً هماهنگ‌شده، مقامات و سازمان‌های چینی اقدام به گسترش نقطه نظرات بحث‌برانگیزی حول و حوش دو ماجرا کرده‌اند: اینکه ایالات متحده باید به‌خاطر مبدأ این ویروس مقصر شناخته شود و اینکه حزب کمونیست پس از کمپین و نبردی سخت به‌طور موفقیت‌آمیزی ویروس را مهار کرده است که برتری رویه‌اش را ثابت می‌کند.»
ادعای افتخار
گاردین در 9مارس در مقاله‌ای با عنوان «"آموزش قدردانی": رئیس ووهان پس از فراخوان رهبران برای تشکر کردن با واکنش شدید مواجه می‌شود.» گزارش کرد: در 7مارس دبیر حزب شهر نوشت، مردم ووهان باید سپاسگزار باشند. «[ما] باید ازطریق کانال‌های مختلف، قدردانی را دربین شهروندان کل شهر و همچنین کادرها آموزش دهیم تا اینکه آنها از دبیر کل [شی جین‌پینگ] تشکر کنند، از حزب کمونیست تشکر کنند، به کلمات حزب گوش کنند، راه و روش حزب را دنبال کنند و انرژی مثبت قوی ایجاد کنند.» اینها مکالمات محدودی بین چند مقام ح‌ک‌چ نیست و درواقع دیپلمات‌های چینی خارج از کشور تلاش کرده‌اند راهکارهای مشابهی را به‌کار بندند. [وب‌سایت] ده هیل در 21آوریل در مقاله‌ای که با عنوان «چرا چین بزرگترین بازندۀ کووید19 خواهد بود» گزارش کرد که راجر رات، رئیس سنای ویسکانسین، در اواخر فوریه ایمیل‌هایی از کنسولگری چین در شیکاگو دریافت کرد که از او می‌خواست قانونی برای تمجید از عکس‌العمل چین به ویروس کرونا با پیش‌نویس قطعنامۀ پیشنهادی پیوست تصویب کند.
اما ترفند ح‌ک‌چ نتیجۀ معکوس داد. این سناتور خشمگین پیش‌نویس یک قطعنامه سنای ایالتی را تهیه و آن را به تصویب رساند و بنا به گزارش دریافت‌شده طی آن اعلام کرد که «سنای ویسکانسین در همبستگی با مردم چین می‌ایستد و اقدامات حزب کمونیست چین را به قوی‌ترین نحو ممکن محکوم می‌کند.»
دیپلمات‌های چینی همچنین با مقامات دولت آلمان تماس گرفتند و سعی کردند که آنها را به صدور اظهارات مثبتی دربارۀ رسیدگی ح‌ک‌چ به ویروس کرونا تشویق کنند. براساس گزارشی از رویترز در 26آوریل، وزیر داخلی آلمان بیان کرد: «دولت فدرال از این درخواست‌ها پیروی نخواهد کرد. این درخصوص عدالت است و نیازی به درخواست تمجید نیست.»
احتکار کالاهای پزشکی و معرفی خود به‌عنوان نجات‌دهنده
گزارش وزارت امنیت داخلی در تاریخ 1مه به رفتار تجاری غیرعادی چین در خرید مقادیر زیادی از کالاهای پزشکی از ماه ژانویه اشاره کرد. اسوشیتد پرس در 4مه مقاله‌ای با این عنوان منتشر کرد: «گزارش وزارت امنیت داخلی: چین شدت ویروس را پنهان کرد تا ملزومات پزشکی را احتکار کند.» این مقاله اشاره کرد که پس از افزایش تولید ملزومات پزشکی، چین این ملزومات را به سایر کشورهایی که با کمبود مواجه شده بودند فروخت و مدعی شد که ناجی جهان است.
درعین حال ملزومات پزشکی ساخت چین اغلب معیوب و با کیفیت پایین بودند. چارلز دانست از پژوهشکده ال‌اس‌ای آیدیاز در امریکن اینترست نوشت: «حدود 80 درصد ماسک‌هایی که جمهوری چک به قیمت حدود 600هزار دلار از چین خریداری کرد، معیوب هستند. کیت‌های آزمایش فوری چینی که به اسپانیا فروخته شدند فقط 30 درصد حساسیت داشتند؛ در مقایسه با سطح 80 درصدی که از آنها انتظار می‌رفت. هلند ماسک‌های معیوبی را که از چین خریده است [به‌عنوان کالای معیوب برای اصلاح] فراخوانده است. ترکیه اخیراً تعداد نامعلومی از کیت‌های تست چینی را پس از اینکه آنها نتایج غیردقیقی ارائه کردند، مرجوع کرد. گرجستان پس از دریافت 1000 کیت تست فوری بی‌کیفیت، قراردادش را با یک شرکت چینی به‌حال تعلیق درآورد.»
خرابی‌های مشابهی نیز در هدیه‌های پکن مشاهده شد. بنا به گزارش مقالۀ امریکن اینترست در 15آوریل، پس از اینکه چین 100،000 کیت تست را به فیلیپین اهداء کرد، خیلی زود آنها دور ریخته شدند چراکه فقط به میزان 40درصد دقت داشتند.
گرگ جنگجو
دولت استرالیا در 19آوریل به ح‌ک‌چ فشار آورد تا بر سر موضوع ویروس کرونا شفافیت داشته باشد. وزیر امور خارجۀ استرالیا، ماریس پِین، در مصاحبه‌ای با تلویزیون اِی‌بی‌سی در 19آوریل گفت: «موضوعات پیرامون ویروس کرونا موضوعاتی برای بررسی مستقل هستند و من فکر می‌کنم که آنچه ما انجام می‌دهیم مهم است. درواقع، استرالیا قطعاً بر این موضوع اصرار خواهد کرد.»
ح‌ک‌چ در پاسخ تهدید کرد که تا میزان 80درصد بر غلات جو استرالیا تعرفه اعمال خواهد کرد و واردات گوشت گاو از استرالیا را به‌حال تعویق درآورد.
چنین عکس‌العملی یک رویداد مستقل نیست. وال استریت ژورنال در مقاله‌ای در 19مه با عنوان «دیپلمات‌های "گرگ جنگجوی" چینی آمادۀ جنگ هستند» بیان کرد: «کاردار پکن در پاریس گفت که اگر منافع چین تهدید شود، وارد جنگ با فرانسه خواهد شد، سپس در یک مشاجرۀ علنی با کشور میزبانش برسر پاندمی ویروس کرونا شرکت کرد. سفارت چین در سریلانکا درخصوص رسیدگی چین به پاندمی، برای یک فعال توییتری که کمتر از 30 دنباله‌رو دارد لافزنی کرد. پکن یک تور سراسری توسط ارکستر فیلارمونیک پراگ را پس از کشمکشی با شهردار این شهر برسر تایوان لغو کرد.»
این مقاله با اشاره به این سبک «گرگ جنگجو» که در مصداق با یک فیلم معروف چینی نامیده شد، ادامه داد: «درحالی‌که چین خودش را در سطح جهانی به‌حق می‌داند، دیپلمات‌هایش در اطراف جهان دشمنان کوچک و بزرگی دارند.»
این باعث تضاد آشکاری در دیدگاه‌های بسیاری از سیاستمداران آمریکایی درخصوص چین شده است. در مقاله‌ای در بی‌بی‌سی در 13مه با عنوان «ویروس کرونا: ارتش جدید دیپلمات‌های تهدیدکنندۀ چین» نوشت: «دولت‌های غرب چین‌شناسان را استخدام می‌کنند تا علائم نامفهومی را که از پولیتبوروی چین ساطع می‌شود تفسیر کنند. راهکار اعلام شده کشور تحت رهبری سابقش، دنگ شیائوپینگ، این بود که توانایی‌اش را پنهان و از وقتش استفاده کند. خوب، دیگر نه.»
طی چند دهۀ گذشته، همان‌طور که از کمپین‌های متعدد سیاسی ح‌ک‌چ مانند جهش بزرگ رو به جلو (1958)، قحطی بزرگ (1961-1959)، انقلاب صنعتی (1966-1976)، قتل‌عام تیان‌آنمن (1989) و آزار و شکنجۀ فالون گونگ (از سال1999) دیده شده است، ح‌ک‌چ با خشونت، فریب و دروغ بر چین حکومت کرده است.
ح‌ک‌چ با هر جنبش سیاسی یاد گرفته است که خود را تطبیق دهد و زنده بماند تا در تلاشش برای کنترل چین و تسلط بر بقیۀ جهان حتی وحشی‌تر شود. درحالی‌که ح‌ک‌چ نفوذش را گسترش می‌دهد، همان‌طور که پاندمی جهانی گواهی می‌دهد، آسیبش را به جهان صادر کرده است. احتمالاً زمان آن است که فاصله‌گیری اجتماعی و اقتصادی از چین را تمرین تا مسیری ایمن پیش رو طرح‌ریزی کنیم.