مردم مونیخ آزار و شکنجه وحشیانه توسط حزب کمونیست چین را محکوم می‌کنند
(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون گونگ در مونیخ، آلمان، در 6 ژوئن2020 در ادئونزپلاتز فعالیت‌هایی را برگزار کردند و مزایای این روش تزکیه را بیان و آزار و شکنجه آن به‌دست حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) در طی 21 سال گذشته را افشاء کردند. مردم مونیخ ناراحت از وحشیگری ح‌ک‌چ، این آزار و شکنجه را محکوم کردند.
تمرین‌کنندگان تمرینات فالون گونگ را در ادئونزپلاتز نمایش می‌دهند.
بسیاری از رهگذران برای تماشای نمایش تمرینات توسط تمرین‌کنندگان توقف کردند. برخی پوسترهای نمایش اطلاعات راجع به فالون گونگ را خوانند یا دادخواست پایان دادن به این آزار و شکنجه را امضاء کردند. بسیاری این آزار و شکنجه‌ها را محکوم کردند و از تمرین‌کنندگان پرسیدند که برای توقف این قساوت‌ها چه کاری می‌توانند انجام دهند.
زوج جوانی فلایری مربوط به فالون گونگ را می‌خوانند.
زوج جوانی با شنیدن منافع ناشی از تمرین فالون گونگ و جنایات ح‌ک‌چ، دادخواست مربوطه را امضاء کردند. آنها تمرین‌کنندگان را به انجام فعالیت‌های عمومی بیشتر برای اطلاع‌رسانی به مردم ترغیب کردند.
دو خانم برای گفتگو با تمرین‌کنندگان توقف کردند. یکی از آنها دادخواست را امضاء کرد و دیگری گفت که او قبلاً دادخواست را امضاء کرده و به یادگیری فالون گونگ علاقه‌مند است. او تمرین‌کنندگان را به ادامه این کار خوب تشویق کرد.
دانشجوی کالج، موریتز کیلهولز دادخواست علیه آزار و شکنجه را امضاء کرد.
دانشجوی کالج به نام موریتز کیلهولز آزار و شکنجه افرادی را که براساس اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری زندگی می‌کنند، محکوم کرد. او ابراز امیدواری کرد که دولت آلمان کار درست را انجام دهد و در برابر ح‌ک‌چ بایستد.
آقای اشتپفر که در بیمارستان کار می‌کند گفت که آزار و اذیت فالون دافا به‌دست ح‌ک‌چ وحشیانه است. او هنگام شیوع پاندمی، اخبار مربوط به چین را دنبال کرده بود. «کسانی که عقیده خود را ابراز کنند، زندانی می‌شوند. مردم در خیابان مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند. منزجرکننده است که چنین چیزهایی در قرن بیست و یکم اتفاق می‌افتد. وقتی آنها تلویزیون را تماشا می‌کنند، خبرها جنبۀ تبلیغاتی دارند. آنها آزادی بیان ندارند.»
آقای اشتپفر از اینکه سیاستمداران آلمانی دربارۀ آزار و اذیت فالون گونگ و اقدامات سرکوبگرایانه ح‌ک‌چ در تبت، شین‌جیانگ و هنگ کنگ به‌اندازۀ کافی صحبتی نکرده‌اند، احساس شرمندگی و ناامیدی کرد. او گمان می‌کند که این به منافع اقتصادی مربوط است.