(Minghui.org) یادداشت سردبیران: در فرهنگ غربی و چینی، اصل عقوبت كارمایی بسیار پذیرفته شده است، به این معنی که شخص نهایتاً باید پاسخگوی اعمالش باشد. براساس آموزه اساسی فالون گونگ، ویژگی جهان «حقیقت، نیکخواهی، بردباری» است. جهان به اعمالی که با این اصل هماهنگ باشند، پاداش می‌دهد، در حالی که اقداماتی مانند ضرب و شتم، شکنجه و قتل افراد با عقوبت کارمایی مواجه می‌شوند. به بیانی دیگر، اعمال نیک پاداشی خوب دریافت می‌کنند، در حالی که شرارت‌ها مجازات دریافت می‌کنند.
مقالاتی مانند این مقاله یادآوری نیکخواهانه این اصل برای کسانی است که مرتکب تخلف می‌شوند. در حالی که بسیاری از کسانی که فالون گونگ را تحت آزار و شکنجه قرار می‌دهند صرفاً «از دستورات پیروی می‌کنند،» قانون جهانی لازم می‌داند که آنها نیز در قبال اقدامات خود مسئول شناخته شوند و فقط با تغییر مسیر اعمالشان امکان گریز از مجازات برایشان فراهم می‌شود.
شو وندو، مدیر« ادارۀ 610» در حوزه نفتی جیانگهان در استان هوبی، اخیراً در اثر ویروس کرونا درگذشت.
از ژوئیه 1999، شو فعالانه در آزار و شکنجه فالون گونگ شرکت کرده بود. تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در منطقه محلی به‌دلیل اتهامات دروغین ساختۀ شو وندو و همدستانش، زندانی یا متحمل بی‌عدالتی‌های دیگری شدند.
شو در ابتدا کارمندی عادی در اردوگاه کار اجباری بود. پس از تجدید ساختار سازمانی در سال 1999 به ادارۀ پلیس در میدان نفتی جیانگهان منتقل شد.
به‌محض اینکه حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) در ژوئیه سال 1999 آزار و شکنجه فالون گونگ را در سراسر کشور آغاز کرد، شو فرصت‌طلبی گستاخ شد و طولی نکشید که به ریاست «اداره 610» محلی ارتقاء یافت، سازمانی فراقانونی که فقط هدف آن آزار و شکنجه فالون گونگ است.
تمرین‌کننده فالون گونگ، خانم ژو آیپینگ، دچار انواع بیماری‌ها بود. او پس از یادگیری فالون گونگ به‌سرعت سلامتی خود را بازیافت و زندگی‌اش را با اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری آغاز کرد.
اما شو او را تحت آزار و اذیت و شکنجه‌های زیاد قرار داد.
حوالی ساعت 8 صبح بامداد روز 15مه2008، مأموران پلیس به دستور شو به خانه خانم ژو هجوم بردند و او را دستگیر کردند.
او دوباره در سال 2012 به‌طور غیرقانونی بازداشت و به‌مدت 15 روز در اردوگاه کار اجباری زنان هوبی محبوس شد. پلیس به خانواده‌اش گفت كه او در تاریخ 16نوامبر آزاد خواهد شد، اما وقتی اعضای خانواده برای تحویل او رفتند، متوجه شدند كه خانم ژو شب گذشته پنهانی به مکان دیگری منتقل شده است. مقامات از افشای محل بازداشت جدیدش خودداری کردند.
خانم ژو بعداً آزاد و متعاقباً چند بار به‌دلیل امتناع از نفی اعتقادش به فالون گونگ بازداشت شد.
میدان نفتی جیانگهان یک شرکت بزرگ دولتی است و اعضای خانوادۀ بسیاری از کارمندانش فالون گونگ را تمرین می‌کنند.
شو با استفاده از این واقعیت، «وظایفی» را به هر واحد کار در شرکت محول کرد تا اعضای خانواده کارکنانی که فالون گونگ را تمرین می‌کردند برای نفی این روش تحت فشار قرار دهند. اگر اعضای خانواده امتناع می‌کردند، کارکنان شغل خود را داشتند ولی حقوق‌شان به حالت تعلیق در می‌آمد. به‌عنوان مثال، اگر والدین کارمندی فالون گونگ را تمرین می‌کردند، این شرکت کارمند را از کار معلق می‌کرد تا اینکه والدینش تمرین این روش را رها کنند و والدین بازداشت می‌شدند.
شو از هیچ تلاشی برای فرستادن تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ به مراکز شستشوی مغزی فروگذار نکرد و در نتیجه بیش از 1000 تمرین‌کنندۀ فالون گونگ متحمل آزار و شکنجه شدید شدند. تقریباً هر تمرین‌کننده که در رده سنی ۳۰ سال بود، به زندان محکوم شد.
ح‌ک‌چ به‌خاطر «شایستگی» شو در آزار و شکنجه فالون گونگ، با امتیازات و تشویق‌های نقدی به او پاداش می‌داد. به همین خاطر گرچه او در شهر درجه 3 چیانجیانگ مشغول به کار بود، اما توانست برای خانواده‌اش خانه‌ای در مرکز ووهان بخرد. جایی که هزینه زندگی در آن با شانگهای (شهری درجه یک) قابل مقایسه بود.
در طول سالها، تمرین‌کنندگان فالون گونگ محلی و خارج از کشور سعی داشتند از شو بخواهند که از مشارکت در این آزار و شکنجه خودداری کند، اما فایده‌ای نداشت. او حتی پس از بازنشستگی، همچنان به‌عنوان مشاور جانشینش در زمینۀ آزار و شکنجه فالون گونگ کار می‌کرد.
شو هنگام بازگشت به خانه‌اش در ووهان در ایام سال نو چینی، به ویروس کرونا مبتلا شد. اگرچه توانست در بیمارستان بستری شود و تحت عمل جراحی باز قفسه سینه قرار بگیرد آن‌هم در زمانی که برای شهروندان معمولی یافتن تخت بسیار دشوار بود، اما سرانجام در ۶۰ سالگی در اثر ابتلاء به ویروس کرونا از پای درآمد.