(Minghui.org) پس از آنکه دولت فرانسه دستور لغو قرنطینه برای مبارزه با پاندمی ویروس کوید۱۹ را صادر کرد که منشأ آن در ووهان چین بود، خیلی زود تمرینکنندگان فالون دافا (یا فالون گونگ) به میدان حقوق بشر در پاریس بازگشتند تا دربارۀ فالون دافا و آزار و شکنجه آن در چین به مردم بگویند.
در 28ژوئیه2020، آنها تمرینات را همراه موسیقی آرامشبخش به نمایش گذاشتند. آنها تابلوهای نمایش برای معرفی این روش را نیز در معرض دید قرار دادند و دربارۀ آزار و شکنجه فالون گونگ در چین، از جمله برداشت اجباری اعضای بدن تمرینکنندگان زنده با مجوز دولت حقیقت را روشن کردند.
در حالی که چند تمرینکننده تمرینات را نمایش میدادند، برخی دیگر به توزیع فلایرها پرداختند و با رهگذران گفتگو کردند. بسیاری از مردم دادخواست پایان دادن به آزار و شکنجه و برداشت اعضای بدن را امضاء کردند.
خواندن تابلوهای نمایش اطلاعات و صحبت با تمرینکنندگان فالون دافا
امضای دادخواست پایان دادن به آزار و شکنجه و برداشت اجباری اعضای بدن
تمرینکنندگان با گردشگران صحبت میکنند.
گردشگران دادخواست را امضاء كرده و با تمرینکنندگان صحبت ميكنند تا دربارۀ آزار و شکنجه بيشتر مطلع شوند.
لونز و خواهر کوچکش اینس که دانشجوی کالج هستند، برای مسافرت به پاریس رفتهاند. اینس پس از امضای دادخواست گفت: «این تمرینکنندگان در چین انسان هستند. بسیار ترسناک است که اعضای بدنشان به زور برداشته میشود. در یک کشور عادی، اعضای بدن؛ داوطلبانه اهدا میشوند. یک حکومت نمیتواند بدون اجازه از شخص اعضای بدنش را بردارد.»
الونی سوفن در بیمارستانی کار میکند و پسر و دخترش این دادخواست را امضاء کردند. او گفت که همه باید آزادی عقیده داشته باشند و افزود: «اما سفر برخی از ثروتمندان به چین و خرید اعضای بدن با کشتن افراد دیگر، جنایتی علیه بشریت است. ما نمیتوانیم اجازه دهیم که این وضعیت ادامه یابد.»
دو گردشگر از دالاس، تگزاس، علاقه زیادی به فالون گونگ نشان دادند و مدتها با تمرینکنندهای صحبت کردند. آنها دادخواست پایان دادن به آزار و شکنجه را امضاء كردند و گفتند كه پس از بازگشت به خانه نیز به آزار و اذیت توجه نشان میدهند.
خانمی اهل مراکش که برای دیدن بستگانش به پاریس آمده است، با تمرینکنندهای در اتوبوس ملاقات کرد و تصمیم گرفت که این تمرینات را بیاموزد. او بهدنبال تمرینکننده تا میدان حقوق بشر رفت و شروع به یادگیری تمرینات کرد. سپس دادخواست را امضاء كرد و تعداد دیگری مطالب معرفی برداشت.
جرمی آگوت، راننده اتوبوس، نگران این بود که هوش مصنوعی و «تشخیص چهره» که بهطور گسترده در چین به کار گرفته شده است، مردم را بیشتر از آزادیشان محروم کند. او گفت: «آرزو میکنم چینیها بتوانند آزادی بیشتری داشته باشند. من مخالف کنترل مردم توسط حزب کمونیست چین با استفاده از چنین وسایلی هستم و رهبران دولت ما باید به جای اینكه به فکر منافع اقتصادی باشند و آزادی مردم چین را نادیده بگیرند، باید جانب حقوق بشر را بگیرند. من طرف هر کسی هستم که تحت آزار و شکنجه قرار میگیرد.»
فابریس ریو که در فروشگاهی کار میکند ناراحت بود که چینیها آزادی عقیده و مذهب ندارند. او گفت: «ثروت خوب است، اما آزادی چیزی است که ما آن را میخواهیم. حزب کمونیست مضرترین نهاد در این جهان است.»