(Minghui.org) اعضای مجلس شورای ایالتی ویرجینیا، قدیمیترین نهاد قانونگذاری در ایالات متحده (از سال 1619)، ضمن ارسال نامهای به مایکل پومپئو، وزیر امور خارجه آمریكا، در 29ژوئیه، خواستار توقف برداشت اعضای بدن تمرینکنندگان زنده فالون گونگ در چین شد.
49 عضو مجلس شورای ایالتی ویرجینیا نامهای را خطاب به وزیر امور خارجه آمریكا امضا كردند.
49 عضو مجمع عمومی، ازجمله 12 نفر از مجلس سنا و 37 نفر از مجلس نمایندگان، این بیانیه را امضا کردند. نماینده دیوید بولووا از منطقه 37، آغازگر تهیه این نامه، ابراز امیدواری کرد که این بیانیه درباره آزار و شکنجه وحشیانه در چین اطلاعرسانی کرده و وزارت امور خارجه را به اقدام برای پایاندادن به این قساوتها ترغیب کند. علاوه بر این، این ابتکار میتواند کمک کند تعداد بیشتری از آمریکاییها از منبع اعضای بدن برای جراحیهای پیوند عضو در چین مطلع شوند.
بولووا مانند بسیاری از قانونگذاران دیگر قبلاً درباره آزار و شکنجه فالون گونگ در چین شنیده بود، اما نمیدانست که این آزار و شکنجه چقدر شدید است تا اینکه شهادت قربانیان و شاهدان را شنید. او که از شدت بدرفتاری با تمرینکنندگان فالون گونگ در چین شوکه شده بود، پیشنویس این نامه را تهیه کرد که مورد حمایت بسیار زیاد سایر دفاتر مجلس شورای ایالتی قرار گرفت.
عضو کنگره دیوید بوولوا، نماینده منطقه 37 در ویرجینیا.
به گفته بولووا، این نامه به فرماندار ویرجینیا و مأموران اداره بهداشت ارسال میشود. کپی آن برای قانونگذاران فدرال در ویرجینیا، ازجمله دو سناتور و 11 عضو مجلس نمایندگان، نیز ارسال خواهد شد.
در این نامه آمده است: «ژوئیه امسال مصادف است با بیستویکمین سال آزار و شکنجه سراسری بهدست حزب کمونیست چین (حکچ) برای ریشهکن کردن روش معنوی فالون گونگ. علاوه بر شکنجههای روانی و جسمی، عمل غیراخلاقی برداشت اعضای بدن بدون رضایت بهدست حکچ نیز مستند شده است.»
این نامه تلاشهای دوحزبی گذشته را که باعث اطلاعرسانی درباره این سرکوب شده بود نیز تصدیق میکند، مانند قطعنامه 343 مجلس نمایندگان (2016، نماینده مجل روس لهتینن) و قطعنامه 274 مجلس سنا (2019، سناتور منندز). در ادامه این نامه آمده است: «این قطعنامهها وحشتی را که بر تمرینکنندگان فالون گونگ و سایر اقلیتهای مذهبی و قومی در چین تحمیل میشود، بهروشنی و تفصیل شرح میدهند. از اظهارات شما مبنی بر اینکه آزادی مذهبی اولویت اصلی دولت است نیز قدردانی میکنیم.»
اگرچه این قطعنامهها به افشای آزار و شکنجه در چین کمک کردند: «نمیتوانند با داستانهای قدرتمند و پررنجی که خانوادههای قربانیان و بازماندگان مستقیماً بیان کردهاند، مقایسه شوند.» آن به گزیدههايی از شهادت يك بازمانده كه در فیرفاكس، حوزه قضایی بولووا، زندگي میكند نیز اشاره كرد: «زندگي در يك تخت مرگ با چهار دستوپای بستهشده»، «دستبندزده و آويزانشده در حالتهاي دردناک»، «قرارگرفتن تحت خوراندن اجباری خشونتبار»، در معرض «شوک الکتریکی با ولتاژ بالا» قرارگرفتن، و «اجازهنداشتن برای خوابیدن بهمدت سه روز». در این نامه آمده است اگرچه تصور چنین شکنجههایی برای آمریکاییها دشوار است، این قساوتها باعث میشوند مقامات ایالات متحده اقدام در این خصوص را در اولویت خود قرار دهند.
امضاکنندگان از وزارت امور خارجه خواستند درباره برداشت اجباری اعضای بدن در چین نیز به آمریكاییها اطلاعرسانی كند: «پیوند اعضای بدن هرگز نباید تحت فشار و اجبار انجام شود. نگران هستیم بیماران آمریكایی كه برای پیوند اعضای بدن به چین میروند، ندانند اعضای بدنی كه دریافت میكنند از زندانیان سیاسی است.»
در این نامه اشاره شده است که در چین افشای چنین قساوتهایی میتواند با انتقامجویی شدید مواجه شود: «ما با همبستگی با بازماندگان و آنهایی که دیگر نمیتوانند در دفاع از خودشان صحبت کنند، مینویسیم. خواهان رهبری شما و اقدام قابلتوجه ایالات متحده هستیم تا اطمینان حاصل کنیم که سال آینده شاهد بیستودومین سال آزار و شکنجه نخواهیم بود.»
نسخه امضاشده این نامه را میتوانید در اینجا مشاهده کنید. در زیر لیست امضاکنندگان ارائه شده است:
دیوید بولووا، باربارا فِیوولا، کِیِه کوری، جان بل، جنیفر بویسکو، آر.کرِیگ دیدز، سیوبهان دونناوانت، غزاله هاشمی، دیوید مارسدِن، جوزف موریسِی، مارک پیک، جِی.چاپمن پیترسِن، اسکات سوروول، جن کیگگانز، داون آدامز، لسلی آدامز، لاشرکسه اِیرد، جان آوولی، هاله آیالا، رابرت بلوکسوم، رونی کمپل، مارک کول، کری دالانِی، جیمز ادموندز، متیو فاریس، نیکلاس فرِیتاس، هیلاند فاولر، گوئندولین گودیتیز، الیزابت گوزمن، کریستوفر هد، دنیل هلمر، دیوید لاروک، دلورس مککوئین، جان مکگویره، جیسون میارِس، مارتا موگلر، مایکل مولین، کننت پلام، سام رسول، مارک سیکلس، سوهاس سوبرامانیام، کتی تران، اِسچویلر وان والکنبرگ، وندل واکر، له وِیر، ویویان واتز، مایکل وبرت، رودنِی ویلِت و تونی ویلت.