(Minghui.org) حساب توییتری کالن کیگان، دانشجوی دانشگاه نبراسکا هک شد. نوشتههای قدیمی او ناپدید و با مطالبی جایگزین شد که معترضین در جنبش دموکراتیک هنگ کنگ را به «تحریک کردن به انقلابی رنگی با حمایت توطئه ضدچینی آمریکایی» متهم میکرد، پیامی که با لحن حزب کمونیست چین (حکچ) همسو بود. با گذشت زمان نوشتهها بهروز شد و به بحث درباره پاندمی ویروس کرونا اختصاص یافت که دوباره روایت حکچ را تنگاتنگ دنبال میکرد.
مطالب فوقالذکر فقط نمونهای بود که نیوز بریک در مقالهای در مارس2020 تحت عنوان «چگونه چین جریان تبلیغاتی در توییتر را راه انداخت و سپس موضوع ویروس کرونا را کمرنگ کرد» پوشش داد. از ماه اوت2019، نویسندگان این مقاله «بیش از دههزار حساب جعلی توئیتر را ردیابی کردهاند که در یک کمپین نفوذیِ هماهنگِ وابسته به دولت چین نقش داشتهاند.»
ربودن شناسههای کاربری شبکههای اجتماعی
این شناسههای کاربری هک شده برای انتشار تبلیغات و اطلاعات غلط درباره شیوع ویروس کرونا، اعتراضات هنگ کنگ و سایر موضوعات مورد علاقه حزب کمونیست چین مورد استفاده قرار گرفت. صاحبان این شناسههای کاربری ربوده شده از اقشار مختلف جامعه بودند. در این مقاله نوشته شده است: «آنها شامل یك استاد در كارولینای شمالی، یک گرافیست و یک مادر در ماساچوست؛ یک طراح وب در انگلیس و یک تحلیلگر بازرگانی در استرالیا بودند.»
این مقاله نمیتوانست تشخیص دهد که «آیا دارندگان شناسههای کاربری جعلیِ فعلی، حسابها را خودشان هک کردهاند یا از جای دیگری آنها را خریدهاند»، اما این نشان میدهد که مقیاس واقعی کمپین نفوذ حکچ احتمالاً بسیار بزرگتر از آن چیزی است که قبلاً تصور میشد. این مقاله اضافه کرد: «ردیابی ما نشان میدهد شناسههای کاربری که شناسایی کردهایم تنها بخشی از این عملیات را شامل میشوند.»
نویسنده توانست حداقل یک شرکت را در پشت برخی از این شناسههای کاربری هک شده شناسایی کند. وانسایت (پکن) تکنولوژی، یک شرکت بازاریابی اینترنتی مستقر در پکن است و «قراردادی را برای افزایش فالوورهای توئیتری نوشتههای مربوط به سرویس خبری چین، دومین خبرگزاری دولتی کشور، منعقد کرد. این سرویس خبری تحت «دپارتمان کار جبهه متحد،» بازوی حزب کمونیست چین، فعالیت میکند که مدتهاست مسئول عملیات نفوذ در کشورهای خارجی است.»
این مقاله دریافت که اپراتورهای این شناسههای کاربری اغلب با یکدیگر همکاری میکنند. بهعنوان مثال، یک حساب جعلی ممکن است حسابهای جعلی دیگری را به عنوان «فالوور» داشته باشد، و حتی یک نظر تأیید شده میتواند بارها در شناسههای کاربری مختلف برای مقالات متعدد مورد استفاده مجدد قرار گیرد.
اپراتورهای شناسههای کاربری جعلی همچنین به کاربران برجسته توییتر با فالوورهای زیاد، در ازای انتشار فیلمهای حمایتکننده از حکچ، پیشنهاد پول ارائه میدهند. یك بار یك شناسه کاربری كه ادعا میشد یك شركت مبادله فرهنگی است، با بایدیوكائو، یک مخالف چینی در استرالیا، كه 70 هزار فالوور در توییتر داشت تماس گرفت و برای انتشار هر نوشته، به او 240 دلار پیشنهاد داد.
تبلیغات در کشور اورولی
جورج اورول نویسنده انگلیسی در سال 1949 رُمانی با عنوان هزار و نهصد و هشتاد و چهار نوشت، که در آن درباره عواقب یک رژیم دیکتاتوری خیالی کاوش کرده بود. یک شعار مورد استفاده حزب حاکم این بود: «کسی که گذشته را کنترل میکند، آینده را کنترل میکند: کسی که امروز را کنترل میکند، گذشته را کنترل میکند.» این بدان معناست که چون حزب داخلی توانایی بازنویسی تاریخ را دارد، میتواند افکار عمومی را دستکاری کند. به همین ترتیب، باور دارد که به علت قدرت دیکتاتوریاش، قدرت بازنویسی تاریخ را دارد.
وینستون اسمیت، شخصیت اصلی این کتاب، در وزارت حقیقت کار میکند. مسئولیتش بازنویسی سوابق تاریخی است که مطابق با نظرات همیشه در حال تغییر حزب از تاریخ است. تا حدی، عملکردهایی مشابه اداره تبلیغات حکچ (بعداً به اداره سیاسی تغییر نام داد) و جبهه متحد دارد. حکچ با سانسور و دروغ در داخل چین و همچنین انتشار اطلاعات نادرست در خارج از چین، داستانهای دروغینی را به مردم چین و بقیه جهان ارائه میدهد.
جالب اینجاست که کشور اورولی وزارتخانههای مختلفی نیز دارد که نحوه عملکردشان شبیه نحوه بدرفتاری حکچ با مردم است. بهعنوان مثال، این وزارتخانه تحت نام بالا بردن سطح زندگی مردم، مقدار زیادی غذا را جیرهبندی و کنترل میکند درحالیکه واقعاً باعث گرسنگی شده است. تحت حاکمیت حکچ، مقامات در جریان جنبش جهش بزرگ به جلو در سال 1958 درباره میزان تولید محصولات کشاورزی دهها یا صدها برابر مبالغه کردند که باعث جمعآوری باجهای سنگین شد و منجر به مرگ حداقل 45 میلیون نفر از گرسنگی بین سالهای 1959 تا 1961 شد.
در رمان اورول، «پلیس اندیشه» بهطور مداوم از طریق تلویزیونهای دو طرفه و دوربینهای مخفی بر شهروندان نظارت میکند. «وزارت عشق»، مخالفان واقعی و خیالی را تحت نظر دارد و دستگیر میکند. در چین، مقامات مردم را از طریق شبکههای اجتماعی مانند ویچت و دوربینهای نظارتی بیشمار ردیابی میکنند. مخالفان سرکوب و دستگیر میشوند و افراد با ایمانی مانند تمرینکنندگان فالون گونگ به دلیل اعتقاد به اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری بازداشت و شکنجه میشوند.
گزارش تحقیقاتی: تأثیرات آشکار و پنهان حکچ
مرکز سیاست سایبری در دانشگاه استنفورد در ماه ژوئیه گزارش تحقیقاتی را با عنوان «افشای داستان چین: کمپین حزب کمونیست چین برای شکل دادن روایتهای جهانی» منتشر کرد. این گزارش 52 صفحهای چگونگی استفاده حکچ از دستگاه گسترده خود برای «پیشبرد انحصاری قدرت داخلی و ادعاهایی برای رهبری جهانی» را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.
نویسندگان این گزارش تحقیقاتی عبارتند از: رنی دیتستا، مدیر تحقیقات فنی از رصدخانه اینترنتی استنفورد و جان پمفرت، رئیس سابق دفتر پکن در واشنگتن پُست.
این گزارش با مثالی از جنگ کره آغاز شد که در آن حزب کمونیست چین در سال 1952 ادعا کرد که ایالات متحده جنگ میکروبی را آغاز کرده است که منجر به شیوع طاعون خیارکی، سیاه زخم و وبا شده است.در این گزارش آمده است: [حکچ] پایگاه عملیاتی را در پراگ ایجاد کرد که از طریق آن صلحطلبان و چپگرایان غربی را پرورش دادند که ادعاهای حزب کمونیست چین را در رسانههای غربی تقویت میکردند.»
اگرچه این قسمت به تاریخ تبدیل شده است، اما چنین ترفندهایی از طرف حکچ همچنان ادامه دارد. در این گزارش آمده است: «حزب کمونیست چین موفق شد این سوابق تاریخی را تیره و تار کند تا اعتقاد به خیانت آمریکایی در محافل خاصی پابرجا بماند. این کمپین پخش اطلاعات نادرست، از ترکیب تبلیغات آشکار و استخدام مقامات زودباور استفاده کرد تا نقطه نظرات حزب کمونیست چین را تقویت کند و به آنها مشروعیت ببخشید و به ایجاد شک و شبهه و کسب وجههٔ داخلی و بینالمللی برای حکچ بپردازد.»
حکچ برای تسلط بر روایتها در جامعه بینالمللی، فعالیتهای خارج از کشور خود را بهطور مداوم گسترش داده است. شینهوا به یکی از بزرگترین آژانسهای خبری جهان تبدیل شده است، در حالی که سیجیتیان از طریق دهها دفتر خارجی فعالیت میکند و به هفت زبان پخش میشود. در این گزارش توضیح داده شده است: «رادیو بینالمللی چین قراردادهایی را برای پخش برنامه از بیش از دوازده ایستگاه رادیویی در ایالات متحده منعقد كرده است، درحالی كه روزنامه چاینا دیلی در ازای پرداخت مبالغی معادل 250 هزار دلار، در روزنامههایی مانند واشنگتن پست مطالبی را منتشر میكند.»
تخمین زده شد که حکچ از سال 2009 حداقل 45میلیارد یوآن (یا 6.6 میلیارد دلار) برای تبلیغات خارج از کشور هزینه کرده است. در سال 2011، شین هوا یک بیلبورد دیجیتالی بزرگ مشرف به تایمز اسکوئر نیویورک را با قیمت 300 تا 400هزار دلار در ماه اجاره کرد. پاندا، گریت وال، شهر ممنوعه و تری جورجِس خیلی زود به ارائهدهندگان شایعات جنجالی برای حزب کمونیست چین تبدیل شد تا خودش را به بازار عرضه کند.
پس از آنکه دادگاه بینالمللی در ژوئیه2016 در مورد آبهای مورد اختلاف در دریای جنوبی چین به نفع فیلیپین حکم صادر کرد، حکچ بلافاصله از طریق بیلبورد تایمز اسکوئر کمپینی را شروع کرد و یک فیلم سه دقیقه و دوازده ثانیهای را به تعداد 120 بار در روز به مدت 12 روز پشت سرهم پخش کرد.
مأموران خارج از کشور که برای حزب کمونیست چین کار میکنند
در نتیجه سرمایه گذاری و نفوذ گسترده حکچ، بسیاری از رسانههای خبری خارج از کشور چین - از جمله رسانههای چینیزبان - تسلیم رژیم شدند و اکنون بهعنوان سخنگوی این رژیم عمل میکنند.
در گزارش تحقیقاتی نوشته شده است: «سی سال پیش، رسانههای چینی زبان خارج از چین طیف متنوعی از دیدگاههای سیاسی را منعکس میکردند. امروزه، پس از سرمایهگذاری قابل توجه از سوی چین و علاقهمندان طرفدار حزب کمونیست چین، نشریات چینی زبانی که بازگوکننده و تقویتکننده روایتهای حکچ هستند، غالبند.»
این رژیم همچنین تلاش بیشتری برای بهدست آوردن نفوذ در رسانههای خبری بینالمللی انجام داد. در ادامه این گزارش تحقیقاتی آمده است: «دولت چین صدها روزنامهنگار را از کشورهای در حال توسعه برای دورههای آموزشی به چین آورده است که دستاوردهای اقتصادی و فناوری تحت مدل حاکمیت حزب کمونیست چین را به معرض نمایش گذارند. دولت چین بهطور معمول هزینههای آنها را پرداخت میکند، به آنها کمکهزینه پیشنهاد میدهد، و امکانات اقامتی و گشت و گذار سخاوتمندانهای را برایشان فراهم میکند، که با حسن نیت و پوشش مطلوب خبری این روزنامهنگاران پس از بازگشت به خانه، این هزینهها را باز میگرداند.»
این استراتژی به قبل از به قدرت رسیدن حکچ در سال 1949 برمیگردد. روزنامهنگار آمریکایی ادگار اسنو در سال 1930 با مائو زدونگ مصاحبه کرد و بر اساس داستان یک جانبه، کتاب ستاره سرخ بالای چین را منتشر کرد. این کتاب بسیاری از چینیها و غربیها را برای حمایت از کمونیسم گمراه کرد.
اسنو در سال 1972 درگذشت و همسرش، لوئیس ویلر، تا قبل از قتل عام میدان تیانآنمن در سال 1989، به ماهیت حقیقی حزب کمونیست چین پینبرده بود. پولی که او به برخی از خانوادههای قربانیان اهدا کرد، ضبط شد. او در سال 2000 به همراه پسرش دوباره به چین سفر کرد و قصد داشت مادری را ببیند که پسرش در این قتل عام فوت کرده بود. مقالهای در نیویورک تایمز در آوریل2018 با عنوان «لوئیس ویلر اسنو، منتقد نقض حقوق بشر در چین، در 97 سالگی درگذشت» چنین گزارش کرد: «مأموران آنها را جلوی درِ ورودی دانشگاه خلق در پکن محاصره کردند ... حداقل بیست مأمور پلیس لباس شخصی، به طور پنهانی فیلمبرداری کرده و از ورود آنها جلوگیری کردند.»
در مقایسه با دهههای پیش، حکچ اکنون تأثیر بیشتری بر افکار عمومی دارد. این امر رسانههای خبری سنتی و بسترهای مختلف شبکههای اجتماعی مانند فیسبوک ، توییتر و یوتیوب را شامل میشود. وانگ لیچیانگ، جاسوس چینی که به استرالیا گریخت، اظهار داشت که او با ایجاد 200هزار شناسه کاربری جعلی در شبکههای اجتماعی به مداخله حزب کمونیست چین در انتخابات محلی 2018 تایوان کمک کرده است. علاوه بر این، یک شرکت بهظاهر هنگ کنگی بیست «شرکت اینترنتی» دیگر را برای حمله به حزب سیاسی مخالف حزب کمونیست چین ایجاد کرد. وانگ گفت که او همچنین بیش از 200میلیون دلار به املاک رسانههای تایوان پرداخت کرده است تا نامزدی را تبلیغ کنند که حکچ برای سِمت شهردار کائوسیونگ ترجیح میداد.
دستگاه دولتی که دروغ تولید میکند
اگرچه دانشمندان چینی بیماری مسری ویروس کرونا را در دسامبر سال 2019 تأیید کردند، اما حکچ آن را تا 20 ژانویه، سه روز قبل از قرنطینه مرکز اپیدمی ووهان تصدیق نکرد. یک روز پس از آنکه سازمان بهداشت جهانی شیوع ویروس کرونا را بهعنوان یک بیماری همهگیر جهانی (پاندمی) اعلام کرد، سخنگوی وزارت امور خارجه چین، ژائو لیجیان، صراحتاً ایالات متحده را عامل اصلی ویروس دانست.
رسانهها و عوامل طرفدار حکچ ادعا کردند که این ویروس از فورت دتریک، پایگاه نظامی ایالات متحده در مریلند آمده است و این از طریق توییتر، ویچت و تیکتاک تقویت شد. اگرچه در خارج از چین بهعنوان یک خبر جعلی شناخته شده است، اما بسیاری از افراد را در داخل چین فریب داد و باعث سردرگمی جامعه جهانی شد.
از زمانی که رژیم دیکتاتوری حکچ کل دستگاههای دولتی را برای انتشار اطلاعات غلط و دروغگویی بسیج کرد، عواقب آن شدید بوده است. در 11اوت مقالهای از سوی وزارت امور خارجه آمریکا با عنوان «پاسخی به حمله: چگونه پکن را سر جایش بنشانیم.» گزارش کرد: «سوء مدیریت اولیه حزب کمونیست چین در رابطه با پاندمی کووید19 و متعاقباً تلاش برای سوءاستفاده از این بحران، مشکلات ادامهداری را برای بقیه جهان بهوجود آورده است.»
این مقاله در ادامه بیان میکند: «اما رفتار حکچ همچنین به آشکار شدن تهدیدی که چین برای امنیت، رفاه و سلامتی سایر کشورها ایجاد میکند کمک کرده است. ایالات متحده دیگر نمیتواند با چین صرفاً بهعنوان یکی دیگر از شرکای تجاریاش تعامل داشته باشد.»
«برادر بزرگ شما را تماشا میکند» یک شعار شناخته شده در رمان هزار و نهصد و هشتاد و چهار است. با این حال، در چین امروز، سانسور پیشرفته دولتی از آنچه در رمان توصیف شده است، پیشی گرفته است. از کنترل بسترهای مختلف شبکههای اجتماعی گرفته تا کنترل اینترنت، از دوربینهای مداربسته موجود در همه جا گرفته تا اسکن اجباری صورت حتی هنگام استفاده از توالت عمومی، شدت نظارت و کنترل به سطح بیسابقهای رسیده است.
کسانی که جرئت به چالش کشیدن حکچ را دارند معمولاً با مجازات جدی روبرو میشوند. رن ژیچیانگ، سرمایهدار املاک، به اتهام انتقاد از رهبری حزب کمونیست چین بازداشت و متهم شده است. شو ژانگرون، استاد دانشگاه تسینگهوا به دلیل ابراز نظرات نامطلوب درباره ح ک چ از کار اخراج شد. محققانی مانند چن چیوشی و فانگ پس از انتقاد از حکچ به دلیل سرپوش گذاشتن بر ویروس کرونا، ماهها است که مفقود شدهاند.
در داخل چین، تمرینکنندگان فالون گونگ بزرگترین گروهی هستند که بهخاطر ایمانشان توسط حکچ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند. اخیراً بهدلیل کمپین انتشار اطلاعات نادرست حکچ، مقامات دولتی بیشتری در جامعه بینالمللی به تهدید رژیم چین برای جهان پیبردهاند. اعضای مجمع هیئت قانونگذاری ویرجینیا، قدیمیترین نهاد قانونگذاری مداوم در ایالات متحده از سال 1619، در تاریخ 29ژوئیه نامهای به وزیر امور خارجه ایالات متحده، مایکل پمپئو، نوشتند و از او خواستند که به جلوگیری از برداشت اجباری اعضای بدن از تمرینکنندگان زنده فالون گونگ در چین کمک کند.
«ما با بازماندگان و کسانی که دیگر نمیتوانند از حق خود دفاع کنند، ابراز همبستگی میکنیم. ما از رهبری شما و قدرت نفوذ قابل توجه ایالات متحده میخواهیم تا اطمینان حاصل شود که سال آینده شاهد 22 سال آزار و شکنجه [فالون گونگ] نباشیم.»
مجموعه نظرات و دیدگاهها