(Minghui.org) به عنوان تمرینکنندگان فالون دافا در دوره اصلاح فا، بسیاری از ما بیش از 20 سال است که تزکیه کردهایم و به درجات مختلف تحت آزار و شکنجه قرار گرفتهایم. اکثر تمرینکنندگان بهطور استواری در مسیر تزکیه قدم برداشتهاند و سه کار را بسیار خوب و با افکار و اعمال درست انجام دادهاند.
با این حال، در شرایط فعلی، برخی از تمرینکنندگان هنوز به زمان وابستگی دارند. برخی امیدوارند که این آزار و شکنجه در اسرع وقت پایان خواهد یافت. سایرین میخواهند بدانند چه زمانی میتوانند به کمال برسند. همه آنها یک وابستگی قوی به زمان دارند و منتظر پایان اصلاح فا هستند.
استاد بیان کردند:
«بگذارید از شما بپرسم، اگر ده سال دیگر برای نجات دادن تمامی موجودات ذیشعور لازم بود، آیا هنوز آن را انجام میدادید؟ (شاگردان یکصدا پاسخ میدهند، "بله!") (تشویق) یک مرید دافا میبایست اینگونه باشند.» (سفر به شمال آمریکا برای آموزش فا)
روزشماری را شروع و فکر کردم که اصلاح فا قطعاً تا سال 2012 پایان می یابد.
با هیجان به خانوادهام که تمرین نمیکنند گفتم که آزار و شکنجه در سال 2012 پایان خواهد یافت. برخی از همتمرینکنندگان گهگاه میگفتند که آزار و شکنجه در حال پایان یافتن است. یک تمرینکننده که چشم آسمانیاش باز است حتی گفت که تزکیهمان در کدام ماه و روز به پایان میرسد. گفتن این موارد قلب سایر تمرینکنندگان را بههم ریخت و بسیاری نمیتوانستند روی تمرین تمرکز کنند. وقتی این تاریخ آمد و رفت و هیچ اتفاقی نیفتاد، خانوادهام به من خندیدند و افسرده شدم.
بعد از این درس فهمیدم که نباید به زمان وابسته باشم. عمیقاً به درونم نگاه کردم که چرا تا این حد به زمان وابسته هستم. آیا به این دلیل بود که میخواستم از سختیها، مصیبتها و خطر فرار کنم؟ وابستگیام به راحتی باعث وابستگیام به زمان نیز میشد.
به درک من، استاد به ما میآموزند که چگونه تمرین کنیم، درست مانند پدر یا مادر به کودک راه رفتن را یاد میدهند. وقتی آزار و شکنجه در سال 1999 آغاز شد ، بسیاری از تمرینکنندگانی که تازه تمرین را شروع کرده بودند، نمیدانستند چه کاری باید انجام دهند. آنها نمیدانستند چه کار کنند. در این زمان، استاد ما را راهنمایی كردند كه چگونه در دوره اصلاح فا، شاگرد دافا باشیم.
استاد بیان کردند:
«سرشت اصلی و آگاه شدۀ شما بهطور خودکار خواهد دانست که چه کاری انجام دهد.» («شرح دادن فا» از نکات اصلی برای پیشرفت بیشتر)
فکر کردم وابستگیام به زمان از بین رفته است. یک روز، یک همتمرینکننده از من پرسید: «اگر اصلاح فا سی سال، پنجاه سال بیشتر یا حتی تمام زندگی شما طول بکشد، چه خواهید کرد؟» قلبم فرو ریخت. اولین واکنشم این بود که اینقدر طولانی نخواهد شد. پس از آن، از خودم پرسیدم که چرا احساس ناامیدی میکنم. فهمیدم به این دلیل است که هنوز به زمان وابسته هستم. از خودم پرسیدم که اگر اصلاح فا تا این مدت طول بکشد آیا به تزکیهام ادامه میدهم یا خیر. به خودم گفتم هرچقدر که طول بکشد به تزکیه و بازگشت به خانه واقعیام با استاد ادامه خواهم داد.
ناگهان وابستگیام را به زمان رها کردم. راه تزکیه را انتخاب کردهام و فا را بهدست آوردهام. چرا به زمان وابسته هستم؟
پیشنهاد میکنم که هر تمرینکنندهای از خودش بپرسد: حتی اگر اصلاح فا تا سی یا پنجاه سال دیگر ادامه یابد ، آیا به تزکیه ادامه خواهد داد یا خیر؟