(Minghui.org) پیتر ون دالن، عضو پارلمان اروپا (MEP) که در کمیته فرعی حقوق بشر فعالیت میکند و از رؤسای بینگروهی پارلمان در زمینه آزادی مذاهب یا اعتقادات و رواداری مذهبی است گفت: اتحادیه اروپا در دسامبر2013 قطعنامهای را تصویب کرد که جنایات برداشت اعضای بدن با مجوز دولت بهدست رژیم چین را محکوم میکرد، اما از آن زمان به بعد «در همهجا سکوت حاکم شد.»
این اظهارات در 27اکتبر2021 در یک همایش آنلاین در باشگاه مطبوعات بروکسل، در مجاورت مقر اتحادیه اروپا(EU)، بیان شد. این همایش با عنوان «چین- برداشت اجباری اعضای بدن و حزب کمونیست چین» متشکل از هیئتی از اعضای پارلمان اروپا، وکلای حقوق بشر و کارشناسانی بود که خواستار خاتمه برداشت اعضای بدن تمرینکنندگان فالون گونگ بهدست حزب کمونیست چین (حکچ) هستند.
همایش آنلاین در باشگاه مطبوعات بروکسل در 27اکتبر، برای رسیدگی به برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان عقیدتی در چین
ون دالن توضیح داد: «ما نمیخواهیم در خصوص مسائل حساسی مانند برداشت اعضای بدن به چین حمله کنیم، اما واقعاً فکر میکنم که باید این کار را انجام دهیم، زیرا برداشت اعضای بدن واقعاً حملهای بسیار صریح به حقوق پایهای بشر است. صحبت درباره تجارت و پول بیش از حد زیاد بوده است و صحبت درباره حقوق بشر و حقوق اقلیتها به اندازه کافی انجام نشده است.»
حکچ پس از اینکه در خصوص رفتارش با اویغورها به ارتکاب نسلکشی متهم شد، دست به اعمال تحریمهای تلافیجویانهای علیه سیاستمداران اروپایی زد. اتحادیه اروپا با تعلیق طرح سرمایهگذاریاش با چین به این جریان پاسخ داد.
ون دالن از این تصمیم استقبال میکند و امیدوار است که چنین ابتکاراتی ادامه یابند تا زمانی که حکچ به موارد نقض حقوق بشرش خاتمه دهد. او گفت: «ما باید از این بهعنوان یک اهرم استفاده کنیم تا به چین بفهمانیم نقض حقوق بشر مهم است.» در واقع، موارد نقض حقوق بشر حکچ که شناختهشده هستند فقط به برداشت اجباری اعضای بدن محدود نمیشود، بلکه شامل طیف وسیعی از موارد نقض حقوق بشر است.
ون دالن به کشورهای اتحادیه اروپا هشدار داد که به آنچه در چین میگذرد توجه داشته باشند. او تأکید کرد که تاجران یا متخصصان پزشکی باید در خصوص این وضعیت در چین بهویژه برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان عقیدتی هشیار باشند. در ضمن، او سخت تلاش کرده این موضوع را به دستور کار پارلمان اروپا بازگرداند.
آننیک پونتیر، نماینده پارلمان (MP) از بلژیک، در این همایش حضور داشت. او در مصاحبهای گفت که چنین پیامی باید به حلقه سیاستمداران منتقل شود و اینکه او در کنار همکارانش روی این موضوع کار خواهد کرد. نماینده پارلمان پونتیر معتقد است که برداشت اجباری اعضای بدن در چین موضوع مهمی برای اروپا نیز است و در همه محافل سیاسی باید از حقوق بشر محافظت شود.
دادگاه درباره چین، دادگاهی مستقل در لندن که برای تحقیق درباره ادعاهای برداشت اعضای بدنِ زندانیان عقیدتی در چین راهاندازی شد، در ژوئن2019 به این نتیجه رسید که برداشت اجباری اعضای بدن بهدست حکچ سالهاست وجود داشته است و تمرینکنندگان فالون گونگ قربانیان اصلی آن هستند.
حمید سابی، وکیل حقوق بشر و مشاور حقوقی دادگاه درباره چین، در طول یک جلسه دادرسی 6روزه در سال 2019 گفت که آنها هزاران صفحه از اسناد و شهادتهای 55 شاهد را بررسی کردند. این دادگاه مستقل از فالون گونگ است، و او یافتهها را شگفتانگیز یافت؛ هیچ شکی نیست که برداشت اعضای بدن سالها است در چین انجام میشود.
زمانی گفته میشد زندانیان محکوم به اعدام، منبع اصلی اعضای بدن برای جراحیهای پیوند عضو هستند. با این حال، بر اساس قوانین چین، زندانیان محکوم به اعدام باید ظرف 7 روز پس از محکومیت اعدام شوند. این باعث میشود زمان تطبیق اعضا بین اهداکنندگان و بیماران بسیار کوتاه باشد. بهعلاوه، بسیاری از افراد محکوم به اعدام بهدلیل مصرف گهگاهی مواد مخدر یا سایر فعالیتهای خطرناک وضعیت سلامتی ضعیفی دارند و درنتیجه برای اهدای عضو مناسب نیستند.
علیرغم این تفاوتها، بین سالهای 2003 و 2004، تعداد جراحیهای پیوند عضو در چین از تعداد اعدامها بسیار بیشتر بود. برای مدت معینی در سال 2000، تعداد جراحیهای پیوند عضو در چین از تعداد این جراحیها در ایالات متحده نیز بیشتر بود که نشان میدهد منابع جدیدی از اعضای بدن همزمان با صنعت توسعهیافته پیوند عضو وجود داشته است.
سابی گفت که تحت فشار سازمانهای دولتی اروپا، حکچ نیز چند «شاهد» از صلیب سرخ چین ارائه داد. با این حال، صلیب سرخ چین، بهعنوان یک نهاد داخلی حکچ، هیچ ارتباطی با کمیته بینالمللی صلیب سرخ ندارد و فقط اطلاعات مورد تأیید حکچ را ارائه میکند.
افزایش جراحیهای پیوند عضو با آزار و شکنجه فالون گونگ بهدست دولت چین مرتبط است که طی آن صدهاهزار تمرینکننده فالون گونگ در زندانها، اردوگاههای کار اجباری، و مراکز شستشوی مغزی حبس شدهاند. سابی گفت همه تمرینکنندگان فالون گونگ مورد هدف علاوه بر اجبار به انجام آزمایشهای خون در حین بازداشت، هر سه ماه یک بار تحت معاینات پزشکی ازجمله آزمایشهای اولتراسوند نیز قرار میگیرند. یکی از شاهدان اظهار داشت که به بازداشتشدگان برچسبهایی با رنگهای مختلف زده میشد و برخی از آنها پس از مدت کوتاهی ناپدید میشدند.
سابی پیشنهاد کرد از طریق سازمانهای پزشکی حرفهای که با چین رابطه دارند، مانند انجمنهای پیوند اعضا، تحریمهایی علیه حکچ اعمال شود.
ادوارد مکمیلان اسکات، نائبرئیس سابق پارلمان اروپا (2004 – 2014)، گفت که در سال 2006 از سرکوب فالون گونگ بهدست حکچ مطلع شد. او در بازدید از پکن، با چند تمرینکننده فالون گونگ ازجمله تمرینکنندهای که قبلاً بهخاطر ایمانش بازداشت شده بود دیدار کرد. این تمرینکننده شهادت داد که جسد تمرینکنندهای را دیده است که در بازداشت درگذشته بود. این بدن شواهدی را نشان میداد از اینکه تحت برداشت اعضا قرار گرفته است.
مکمیلان اسکات گفت که نمونه فوق نشان میدهد این جنایت هولناک صورت میگیرد و مدارک بیشتر و بیشتری، ازجمله مجلدات ارائهشده از سوی قاضی دادگاه سلطنتی سر جفری نایس از دادگاه درباره چین، و سابی، نشان میدهند که برداشت اجباری اعضای بهدست حکچ در مقیاس یک نسلکشی است و کشتار تمرینکنندگان فالون گونگ و اویغورها بهخاطر اعضای بدنشان به جنایتی علیه بشریت تبدیل شده است.
مکمیلان اسکات امیدوار است که جامعه بینالمللی بازیهای المپیک زمستانی ۲۰۲۲ در پکن را تحریم کند که به اطلاعرسانی درباره سرکوب اقلیتها و گروههایی مانند اویغورها، تبتیها و تمرینکنندگان فالون گونگ بهدست حکچ کمک خواهد کرد.
دیوید ماتاس، وکیل حقوق بشر اهل کانادا، گفت که سازمان ملل متحد (UN) در واکنش به برداشت اجباری اعضای بدن بهدست چین و درخواست برای تحقیقات مستقل کند عمل کرده است. او بهویژه گفت که این واکنش، جزئی، دیرهنگام و ناکافی بوده است.
بیانیه مشترک کارشناسان شورای حقوق بشر ایالات متحده در ژوئن2016، برداشت اعضای بدن بهدست حکچ را بهطور برجستهای مطرح کرد. این بیانیه از چین خواست به سازمانهای بینالمللی حقوق بشر اجازه دهد تحقیقات مستقلی انجام دهند.
ماتاس این پیشرفت را مانند پیشرفتی از سوی سازمان ملل میداند، زیرا برای دولتها و کارشناسانی که به وضعیت حقوق بشر در چین توجه دارند بستری را فراهم میکند. بهطور خاصتر، زمانی که زندانیان عقیدتی در معرض برداشت اعضای بدن قرار میگیرند، دولتها و کارشناسان حقوق بشر مختلف میتوانند با استفاده از این بستر دست به اقداماتی بزنند.
هارولد کینگ، معاون گروه اخلاق پزشکیِ پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن، با استفاده از دادههای آماری و نمودارها، جدیت برداشت اعضای بدن در چین را نشان داد.
او گفت که برداشت اعضای بدن کمپینی است که حکچ برای ریشهکنکردن تمرینکنندگان فالون گونگ و سایر گروههای اقلیت راهاندازی کرده است. آن تهدیدی برای کل جهان است زیرا ارزشهای جهانی جامعه را نقض کرده و صنعت مراقبتهای بهداشتی را به صحنهای برای کشتار تبدیل میکند.
حکچ این جنایت را به اندازهای وحشتناک پنهان کرده است که جهان از این واقعیت که رژیم در حال کشتن شهروندانش است غافل شده است. کینگ معتقد است تا زمانی که حکچ به آزار و شکنجه فالون گونگ ادامه دهد، قساوت برداشت اجباری اعضای بدن متوقف نخواهد شد.
او از دولتها، سازمانهای بینالمللی و افراد مختلف خواست یک مکانیسم جهانی را برای پایاندادن به این جنایت ایجاد کنند. او گفت: «اروپا و در واقع همه کشورهای جهان، بر سر دوراهی قرار دارند؛ یک دوراهی که آیندهشان را تعیین خواهد کرد.»
این همایش به میزبانی گری کارترایت، سردبیر رسانه اییو تودی مستقر در لندن، و اندی ورماوت، روزنامهنگار و مدافع حقوق بشر، برگزار شد.
کارترایت در مصاحبهای توضیح داد: «وقتی شروع به انجام تحقیقاتم کردم، اغراق نیست که بگویم گاهی مجبور میشدم واقعاً کامپیوترم را ببندم، دور شوم و مقداری نفس عمیق بکشم.» او برداشت اعضای بدن را «یکی از غیرانسانیترین سیاستهایی نامید که تاکنون با آن برخورد کرده است.» او احساس گناه میکند که چنین سوءرفتاری «تحت نگهبانی ما» در جامعه مدرن اتفاق میافتد.
ورماوت نیز خواستار توجه بیشتر عموم به این عمل بیرحمانه شد و گفت: «همه درباره هولوکاست صحبت میکنند. همه درباره نسلکشیها در رواندا صحبت میکنند. اما توجه کافی به این [برداشت اعضای بدن] وجود ندارد.»
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وبسایت مینگهویی منتشر میشوند، توسط وبسایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپیرایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.