(Minghui.org) از کودکی، میدانستم که باید قانون را رعایت کنیم. هر زمان که والدین یا معلمانم به من میگفتند کاری را انجام دهم، بدون قید و شرط آن را انجام میدادم.
در سال ۱۹۹۹، زمانی که حزب کمونیست چین (حکچ) شروع به سرکوب فالون گونگ کرد، من ۳۶ ساله بودم. ویرانی در سراسر کشور رخ داد و مقیاس آن از نظر شدت و طول زمان، از انقلاب فرهنگی پیشی گرفت. از این دو جنبشی که حکچ در آن پیشقدم شد، چیزهای زیادی میتوان آموخت.
بهعنوان مثال، یکی از جنبشها در طول انقلاب فرهنگی «انتقاد از لین (بیائو) و انتقاد از کنفوسیوس» بود. در آن زمان دانشآموز دبستانی بودم و معلم میگفت که هرکسی باید نمایش کوتاهی اجرا کند تا موضع خود را نشان دهیم. من درست طبق دستور معلم یک نمایش و بیان طوطیوار خلق کردم.
اما واقعاً نمیدانستم چه اتفاقی درحال رخ دادن است و این تقریباً مرا به دردسر انداخت...
مسئله با برخی از کتابهایی که والدینم از محل کارشان به خانه آورده بودند، شروع شد، کتابهایی که در طی جنبش هدف قرار میگرفتند، مانند سانزیجینگ (سه شخصیت کلاسیک)، آموزش هزاران حروف بودوار، و کتابهایی دیگر. آنقدر از آنها خوشم آمد که حتی چند پاراگراف از آنها را خواندم. در آن زمان تا کلاس چهارم نمیدانستم این متون به جنبش «انتقاد» ارتباط دارند.
یک روز بعدازظهر وقت آزاد داشتیم و چند نفر از همکلاسیهایم بیرون از اداره تربیت بدنی مشغول بازی بودند. خندیدم و گفتم: دعوا نکنید. دعوا نکنید. هی ویی گویی («آرامش مال توست»، گفتهای از کنفوسیوس).» ناگهان در دفتر باز شد و معلم زن لاغراندامی بیرون آمد و فریاد زد: «چه کسی این را گفته؟ کی آن حرف را زد؟ این ضدانقلاب است!»
بچه های دیگر که ترسیده بودند دیگر بازی نمیکردند و من نمیدانستم چه بگویم یا چه کار کنم. خوشبختانه کسی چیزی نگفت. از آن زمان به بعد فهمیدم که کتابهایی مانند مانند سانزیجینگ و آموزش هزاران حروف بودوار باید مورد انتقاد قرار گیرند نه اینکه مطالعه شوند.
زمانی که حکچ شروع به سرکوب فالون گونگ کرد، اتفاق مشابهی رخ داد. گرچه اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری برای تمرینکنندگان و جامعه مفید بوده است، حکچ تمرینکنندگان را دستگیر و کتابهای فالون گونگ را نابود میکرد. درواقع، نمیتوانستم درک کنم که چرا حکچ کتابهای فالون گونگ را ممنوع کرد. اگر واقعاً آموزهها بد بود، آیا مردم خودشان با خواندن کتابها متوجه آن نمیشدند؟
در ۲۲ سالی که از آغاز آزار و شکنجه میگذرد، رژیم تمام ترفندهای موجود را برای بیاعتبار کردن فالون گونگ امتحان کرده است، اما همه آنها بیفایده بودند. تنها دلیلی که حکچ مردم را از خواندن کتاب منع میکند این است که میداند هر کسی آن را بخواند متوجه میشود که آزار و شکنجه بیاساس است.
متأسفانه، کسانی که کورکورانه از حکچ پیروی میکنند، نه تنها به دیگران آسیب میزنند، بلکه به خودشان نیز آسیب میرسانند. بهعنوان مثال، حکچ در واکنش به خشم عمومی پس از انقلاب فرهنگی، بسیاری از افرادی را که در آن زمان نقش مهمی در آزار و اذیت دیگران داشتند، اعدام کرد. در طول ۲۲ سال گذشته از سرکوب فالون گونگ، مقامات و شهروندان عادی بهطور یکسان از سیاست حکچ برای آزار و اذیت تمرینکنندگان بیگناه پیروی کردهاند. با انجام این کار، آنها در واقع قوانین را زیر پا گذاشتهاند، زیرا هیچ قانونی در چین وجود ندارد که درواقع آزادی عقیده یا فالون گونگ را ممنوع کند. به عبارت دیگر، تمرین فالون گونگ و داشتن کتابها و مطالب آن کاملاً قانونی است.
آشنایی مردم با قانون بهطور کلی بسیار متفاوت است. تقریباً همه قوانین راهنمایی و رانندگی را میشناسند، اما تعداد کمی از افراد درباره سایر قوانینی آگاهی دارند که مستقیماً بر زندگی آنها تأثیر نمیگذارد. وقتی تعداد زیادی از ما بدانیم که تمرین فالون گونگ یک حق قانونی است، سرکوب دیگر ادامه نخواهد داشت.
زمانی که فردی قانون را نقض میکند، با طی مراحل قانونی میتوان او را محاکمه کرد. وقتی ۱۰۰۰ نفر قانون را زیر پا بگذارند، میتوانند پاسخگوی اعمالشان باشند. هنگامی که مأموران مجری قانون و سیستم قضایی قانون را زیر پا میگذارند و شهروندان را با اغوای مالی تشویق میکنند که همان کار را انجام دهند، منجر به جامعهای بیقانون میشود. هنگامی که این اتفاق میافتد، موجودات الهی ممکن است وارد عمل شوند تا همه چیز را به مسیر درست هدایت کنند.
اگر بیشتر دربارهاش فکر کنیم، بسیاری از بلایا ممکن است پیامدهایی ناشی از اشتباه مردم باشند. تمرینکنندگان فالون گونگ تلاش کردهاند به مردم کمک کنند تا ارزشهای سنتی را بپذیرند، از افراد بیگناه حمایت کنند و برای داشتن آیندهای بهتر متبرکشده با رحمت خداوند، حکچ را طرد کنند.
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وبسایت مینگهویی منتشر میشوند، توسط وبسایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپیرایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.