(Minghui.org) تمرینکنندگان فالون گونگ در 38 کشور اخیراً فهرست اسامی حدود 9300 مأمور ادارۀ 610 در تمام سطوح در چین را به دولتهای متبوع خود ارائه دادهاند. تمرینکنندگان از دولتهایشان خواستند با منع ورود و مسدود کردن دارایی این عاملان نقض حقوق بشر و نیز اعضای خانوادهشان، آنان را تحریم کنند.
در اوایل دسامبر2020 ، تمرینکنندگان لیست کوتاهی را به دولتهای 29 کشور خواستار تحریم ارائه داده بودند. این بار ۹ کشور دیگر اضافه شد. 38 کشور شامل 5 کشور ائتلاف پنج چشم، 25 کشور از اتحادیه اروپا (EU) و 8 کشور از مناطق دیگر هستند. بهطور دقیقتر، پنج چشم شامل ایالات متحده، کانادا، انگلستان، استرالیا و نیوزیلند است. 25 کشور اتحادیه اروپا عبارتند از: آلمان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، هلند، لهستان، بلژیک، سوئد، اتریش، ایرلند، دانمارک، فنلاند، چک، رومانی، پرتغال، یونان، مجارستان، اسلواکی، لوکزامبورگ، بلغارستان، کرواسی، اسلوونی، لتونی، قبرس و مالت است. 8 کشور دیگر شامل ژاپن، کره جنوبی، سوئیس، نروژ، لیختناشتاین، اسرائیل، آرژانتین و مکزیک هستند.
ادارۀ 610 با دستور جیانگ زمین رهبر سابق حزب کمونیست چین (حکچ) برای آغاز آزار و شکنجه سراسری علیه فالون گونگ در 10ژوئن1999 تأسیس شد. این سازمان با همکاری نزدیک با کمیته امور سیاسی و حقوقی (PLAC) در تمام سطوح، یک نهاد فراقانونی است که تمام شعب دستگاههای دولتی را برای سرکوب فالون گونگ بسیج کرده است که شامل پلیس، دادستانی، دادگاه، ارتش، پلیس مسلح، ادارۀ اطلاعات، امور خارجه، آموزش، رسانه، بهداشت و درمان و سایر موارد است. به خصوص پس از آنکه جیانگ دستور «بدنام کردن تمرینکنندگان، ورشکستگی مالی آنها و از بین بردن جسمی آنها» را صادر کرد، سیستم ادارۀ610 این دستور را برنامه ریزی و اجرا کرده است و تقریباً از سایر ادارات و همچنین سازمانها و تشکیلات خواسته است تا در آزار و شکنجه شرکت کنند.
علاوه بر اداره مرکزی 610، این اداره تقریباً در همه شهرها، شهرستانها، شهرها و روستاهای چین شعبه دارد. آنها همچنین در شرکتهای دولتی و شرکتهای بزرگ نیز هستند. در طول 21 سال گذشته از آغاز آزار و شکنجه در سال 1999، بیش از 4 هزار تمرینکننده فالون گونگ بهدلیل سرکوب، جان خود را از دست دادهاند. تعداد بیشتری از تمرینکنندگان دستگیر، بازداشت، زندانی و شکنجه شدند. بعلاوه، بسیاری از تمرینکنندگان تحت سوءرفتارهای روانی و جنسی قرار گرفتهاند و حتی برخی از آنها قربانی برداشت اجباری اعضای بدن شدهآند.
بسیاری از تمرینکنندگان آزادی جسمی خود را از دست دادهاند، زخمی یا از کار افتاده شده و عذابهای روانی وصفناپذیری را متحمل شدهاند. اعضای خانواده تمرینکنندگان نیز بسیار تحمل کردهاند و در مدرسه، محل کار و جامعه با تبعیض روبرو شدهاند. بسیاری از تمرینکنندگان همچنین شاهد فروپاشی خانوادههای خود در نتیجه آزار و شکنجه بودهاند. اداره610 تا حد زیادی مسئول این فجایع است.
حدود 9300 نفر در آخرین فهرست اسامی وجود دارند، از دولت مرکزی گرفته تا استان و نمایندگان شعب در سطح شهر. آنها همچنین شامل کارمندان عضو اداره 610 در مدارس و سایر سازمانها هستند.
مقامات حکومتی در سطح دولت مرکزی عبارت از: جیانگ زمین، زنگ چینگهونگ، لی لانچینگ، لو گان، دینگ گوانجن، جیا چونوانگ، لیو جینگ، جیا چینگلین، وو گوانژنگ، لیو یونشان، منگ جیانژو و دیگران هستند.
مقامات در سطح استان شامل: دو لیبین (پکن)، له یوهوآ(شانگهای)، تنگ جینران(تیانجین)، چن مینگ(چونگچینگ)، ژانژ ژونگیو(لیائونینگ)، لی گوانگهوی(جیلین)، گو یان(هیلونگجیانگ)، وانگ لیشان (هبی)، لین شیوتینگ (شاندونگ)، جیا یوئهچنگ (سیچوان)، ژناگ شنگقین (گوانگدونگ) ، جین شیوبین (هوبئی)، چن شولین (هونان)، وو شینچنگ (شاآنشی) و دیگران هستند.
مقامات حکومتی در سطح شهر عبارتند از: ژانگ چانگشون (شنیانگ، استان لیائونینگ)، چن فوچون (جیلین در استان جیلین)، شو یوجون (ویفانگ در استان شاندونگ)، لی كونكشوئه (چنگدو در استان سیچوان)، ژانگ ژانجیانگ (تانگشان در استان هبی)، لی شیائوشنگ (گوانگژو در استان گوانگدونگ)، تائو دلین (ووهان در استان هوبی)، شی جونمینگ (بائوجی در استان شاآنکشی).
مقامات در سطح شهر و شهرستان: ژائو جیان (شهرستان لینچوان، استان آنهویی)، لین شیائوشیان(شهرستان شیاپو، استان فوجیان)، ژائو رونگسن(شهرستان داشین، استان گوانگشی)، ژائو چینگگو(شهرستان جی، شهر تیانجین)، ژو که (شهرستان تونگنان، شهر چونگچینگ)، یانگ چینگشان(بخش نیوجینگ استان یوننان)، یانگ شیائوفنگ(بخش چائویانگگو، استان هیلونگجیانگ).
مقامات در مناطق دور افتاده: ژو دژونگ (شهر بیجیه، استان گوئیژو)، چن پیفن (شهر چوشیونگ، استان یوننان)، سان زونگگوی (شهر هایدونگ ، استان چینگهای)، منگ یوژو (شهر جینچانگ، استان گانسو) و لی درونگ (شهر گویوان)، استان نینگشیا).
مقامات گروههای قومی اقلیت: وانگ جیهونگ (شهر آکسو، استان شینجیانگ)، سیرن دووجی (شهر لهاسا، تبت) و لیانگ جانفنگ(شهر بایانور، مغولستان داخلی).
این مقامات، با تحت پوشش قرار دادن تمام مناطق چین در سطوح مختلف، شبکهای عظیم را تشکیل داده و آزار و شکنجههای شدید در 21 سال گذشته را هدایت کردهاند.
اما جنایات آنها بیتوجه نخواهد ماند. پس از تصویب قانون جهانی مگنیتسکی در ایالات متحده در سال 2016 ، حدود 27 کشور از جمله کانادا و بسیاری از اتحادیه اروپا انجام قانونگذاری مشابهی را تصویب یا برنامهریزی کردهاند تا این ناقضان حقوق بشر را در سطح جهانی پاسخگو بدانند.
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وبسایت مینگهویی منتشر میشوند، توسط وبسایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپیرایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.