(Minghui.org) علی‌رغم این واقعیت که خانم لیو شیوفانگ به شدت بیمار بود، مقامات همچنان او را مجبور به امضای بیانیه‌ای مبنی بر انکار فالون گونگ کرده و از او فیلمبرداری کردند. در غم و اندوه عمیق، وضعیت او به سرعت وخیم شد. او شش ماه بعد در 29ژانویه2021 در ساعت 8:55 شب درگذشت. او 68 ساله بود.

خانم لیو شیوفانگ

مرگ خانم لیو پایان غم‌انگیزی برای مصیبتی بود که از زمان آغاز آزار و شکنجه روش معنوی و مدیتیشن فالون گونگ در سال 1999 به‌دست حزب کمونیست چین تحمل کرده بود. در طول 22 سال آزار و شکنجه، هشت بار دستگیر و سه بار به حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم شد.  تحت شکنجه دائمی و چندبار در آستانه مرگ قرار گرفت. او در زندان از شکنجه جان سالم به‌در برد، اما سرانجام پریشانی روحی و آسیبی که شکنجه در او ایجاد کرده بود، او را ازپای درآورد.

شروع فالون گونگ

خانم لیو، یکی از ساکنان شهر جیاموسی، استان هیلونگ جیانگ، قبل از شروع فالون گونگ، از بیماری روماتیسمی قلبی، آسم، بی‌اختیاری ادرار و تورم ران رنج می‌برد. هر روز برای انجام هر کاری تقلا می‌کرد. او گفت که اگر به‌خاطر دو فرزندش نبود، ممکن بود تصمیم  به خودکشی می‌گرفت.

در 23مه1995، خانم لیو پس از شنیدن دربارۀ فواید فوق‌العاده فالون گونگ برای سلامتی، تصمیم گرفت که آن را یاد بگیرد. طولی نکشید که همه علائم بیماری‌اش از بین رفت و زندگی جدیدی را آغاز کرد.

ضرب و شتم وحشیانه در بازداشتگاه

 اندکی پس از دستور این رژیم کمونیستی به آزار و شکنجه در ژوئیه1999، خانم لیو به‌منظور دادخواهی برای داشتن حق تمرین فالون گونگ به پکن رفت. او را به جیاموسی بردند و به مدت 15 روز بازداشت کردند. پلیس 200 یوآن از او اخاذی کرد.

خانم لیو در اواخر ژانویه2000 بازداشت شد. در بازداشتگاه، مأموری با یک تکه چوب بامبو به طول حدوداً یک متر و ضخامت دوسانتی‌متر او را کتک زد و بلافاصله او را نقش زمین کرد. سپس به او دستور داد تا بایستد و دوباره او را کتک زد. آن مأمور چند بار این شکنجه را تکرار کرد. باسن و ران‌های خانم لیو تماماً کبود شده بود.

هنگامی که او به سلول خود بازگشت، زندانیان از او حالش را پرسیدند. او جراحت خود را به آنها نشان داد. همه آنها شوکه شده بودند. زندانی مسئول سلول به او گفت: «مشکلی نیست که شما روی چهارپایه کوچک ننشینید(به عنوان بخشی از شکنجه)، در غیر این صورت باسن شما کاملاً چرک خواهد کرد.»

پس از گذشت یک ماه از بازداشت خانم لیو، خانواده‌اش به پلیس رشوه دادند و در ازای آزادی او 1000 یوان پرداخت کردند. پس از گذشت یکسال کبودی‌های باسنش هنوز قابل رؤیت و مشخص بود.

اولین دوره اردوگاه کاراجباری: بسته شدن به تخت‌خواب مرگ

خانم لیو برای سومین بار در 4اکتبر2000 در میدان‌تیان‌آن در پکن به جرم اعتراض به آزار و شکنجه دستگیر شد. او را دوباره به جیاموسی بردند و به یک سال حبس در اردوگاه کار اجباری شیگمو محکوم کردند. پس از اینکه خانم لیو برچسبی حاوی اطلاعات افتراءآمیز درباره فالون گونگ را ازبین برد، یکی از مأموران به صورتش سیلی زد و مدت حبس او را سه ماه تمدید کرد.

درحالی‌که خانم لیو از دیدن فیلم‌های شستشوی مغزی علیه فالون گونگ امتناع می‌ورزید، مأمور دیگری او را به طبقه پایین به یک انبار کشاند. ابتدا او را به یک قفسه انبار بست و سپس او را به مدت یک هفته در تختخواب مرگ در حالت عقاب با بالهای گشوده بست.

خانم لیو یکبار به‌یادآورد: «توصیف احساس دردناک بسته شدن به تختخواب مرگ فراتر از کلمات است. خیلی خیلی دردناک بود! آنها مرا چنان محکم بسته بودند که اصلاً قادر به حرکت نبودم وگرنه دستبندها گوشتم را می‌بریدند. حتی وقتی مجبور بودم اجابت مزاج داشته باشم، آنها یکی از دست‌هایم را روی تخت می‌بستند. درد شدیدی در قفسه سینه داشتم، احساس می‌کردم جلو و عقب قفسه سینه‌ام به‌هم فشرده شده‌اند.»

بازآفرینی صحنه شکنجه: بسته شدن در تختخواب مرگ

به‌دلیل وضعیت سلامتی ضعیف در اردوگاه کار اجباری پذیرفته نشد

چهارمین دستگیری خانم لیو حدود ساعت 7 عصر یک روز در ماه مه2002 اتفاق افتاد. پلیس او را به‌دلیل توزیع مطالب اطلاع‌رسانی درباره فالون گونگ در یک بازار شبانه دستگیر کرد. او را عصر به بازداشتگاه محلی بردند و روز بعد خانه‌اش را غارت کردند.

در بازداشتگاه، خانم لیو ابتدا به مدت یک روز در حالت عقاب با بالهای گشوده بسته شد. پلیس سه هفته بعد او را به یک دوره اردوگاه کار اجباری دیگر محکوم کرد. اما اردوگاه کار به‌دلیل وضعیت سلامتی خانم لیو از پذیرشش خودداری کرد و سپس آزاد شد.

دو دوره دیگر اردوگاه کار اجباری

خانم لیو برای پنجمین بار در 12دسامبر2002 دستگیر شد و به او دو سال کار اجباری داده شد. در اردوگاه کار اجباری شیگمو، او مجبور به انجام کار بدون مزد برداشت حبوبات شد. وقتی در حال انجام کار اجباری نبود، مأموران دستانش را پشت کمرش دستبند می‌زدند و در این حالت نگه می‌داشتند. دستبندزدن به او برای ساعت‌های طولانی  موجب می‌شد بدنش ازدرد بلرزد . زندانیان نیز برای افزایش رنج او بازویش را می‌کشیدند. او گفت که یک ثانیه مانند هزاران سال می‌گذشت. وقتی مأموران دستبند را باز کردند، دست‌ها و مچ‌های دستش به‌شدت متورم  شده بود و فشار خونش بسیار بالا رفته بود.

بازآفرینی صحنه شکنجه: دستبندزدن پشت کمر

درحالی‌که خانم لیو شش ماه بعد آزاد شد، ماه‌ها بعد در پاییز2003 پس از آنكه به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ به پلیس گزارش داده شد، دوباره دستگیر شد. او پس از 24 ساعت بازداشت آزاد شد.

هنگامی که خانم لیو برای هفتمین بار در 7آوریل2005 هنگام دیدار با یک تمرین‌کننده فالون گونگ دستگیر شد، برای یکبار دیگر به حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم شد. در طول حبس شش ماهه خود، مأموران مجبورش کردند ساعت‌های طولانی بی‌حرکت روی چارپایه کوچک بنشیند.

محکومیت به سه سال حبس

بیش از ده مأمور در 12فوریه2009 وارد خانه خانم لیو شدند و او را دستگیر کردند. مأموران پلیس او را به مدت پنج روز روی نیمکت ببر بستند و به او اجازه ندادند تا سه روز غذا بخورد یا بخوابد. در نتیجه دچار بی‌اختیاری شد.

بازآفرینی صحنه شکنجه: نیمکت ببر

شوهر و پسر خانم لیو، که فالون گونگ را تمرین نمی‌کنند، به‌همراه او دستگیر شدند. پلیس به صورت شوهرش سیلی زد و همچنین او را به مدت سه روز روی نیمکت ببر بست. آنها شوهرش را مجبورکردند که اثر انگشتش را روی برگه‌ای بگذارد  و او را برای مدت دو روز در بازداشتگاه حبس کردند. پسر خانم لیو نیز دو روز در بازداشت بود و یک روز روی یک صندلی فلزی بسته شده بود. دو تلفن همراه او توقیف شد.

شوهر خانم لیو به‌دلیل بازداشت و شکنجه دچار ضربه روحی شد. چشمانش بی‌رمق و گوشه‌گیر شده بود. حافظه او رو به زوال رفت و گاهی اوقات فراموش می‌کرد که در حال انجام چه کاری است. حتی چند سال بعد، او هنوز بهبود نیافت.

در طی دو هفته از بازداشت خانم لیو، بیست تمرین‌کننده محلی دیگر نیز به دلیل انتشار اطلاعات دربارۀ آزار و شکنجه فالون گونگ دستگیر شدند. چهار نفر از جمله خانم لیو، آقای فو یو، آقای وو ژیگانگ و آقای یو یونگانگ توسط دادگاه منطقه شیانگ‌یانگ محاکمه و به‌ترتیب به سه، پنج، شش و هشت سال حبس محکوم شدند.

آقای یو در زندان جیاموسی در 5مارس2011 در اثر ضرب و شتم کشته شد. آقای فو پس از دست و پنجه نرم کردن با وضعیت سلامتی ضعیفش در 30نوامبر2015 درگذشت.

خانم لیو نیز در اثر شکنجه در زندان به نارسایی قلبی و فشار خون بالا مبتلا شد، اما نگهبانان به بهانه اینکه خانم لیو حاضر به رها کردن باورش به فالون گونگ نشد، از آزادی‌اش به‌قید ضمانت پزشکی خودداری کردند.

آزار و اذیت قبل از مرگش

خانم لیو پس از آزادی‌اش، با سلامتی ضعیف دست به گریبان بود. او در ژوئن2019 سکته کرد و بستری شد.

در کارزار آزار و اذیت «حذف کامل» که از اوایل سال2020 آغاز شد، مقامات در جیاموسی به خانه هر تمرین‌‌کننده فالون گونگ در لیست سیاه دولت می‌رفتند و سعی می‌کردند آنها را وادار به رهاکردن ایمان خود کنند.

 بعدازظهر یکروز در ژوئیه2020، رئیس پلیس و کمیته مسکونی در تلاش برای یافتن آدرس فعلی خانم لیو به خانه پسرش رفتند. نوه خانم لیو، که خودش به تنهایی در خانه بود، ترسیده بود و با مادرش تماس گرفت. عروس خانم لیو با عجله به خانه برگشت. او دربارۀ وضعیت وخیم سلامتی خانم لیو به پلیس گفت و نگران بود که اگر پلیس را به دیدن خانم لیو ببرد، ممکن است وضعیت او بدتر شود. اما پلیس اصرار داشت با خانم لیو صحبت کند.

عروس خانم لیو با اجبار پلیس آنها را به محل زندگی خانم لیو برد. مأموران خانم لیو را مجبور کردند بر برگه تهیه شده به‌منظور رها کردن فالون گونگ اثر انگشت بگذارد. آنها همچنین به‌عنوان اثبات انجام وظیفه خود از او فیلم‌برداری کردند. این آزار و اذیت وضعیت خانم لیو را وخیم‌تر کرد و شش ماه بعد درگذشت.

گزارش‌های مرتبط:

خانم لیو شیوفانگ و خانواده‌اش در شهر جیاموسی، استان هیلونگ‌جیانگ به‌طور غیرقانونی دستگیر و مورد ضرب و شتم قرار گرفتند

زندان هیلونگ‌جیانگ با وجود بیماری‌های جدی خانم لیو شیوفانگ، از آزادی این تمرین‌کننده امتناع ورزید (عکس)

دادگاه منطقه جیاموسی زمان و مکان دادرسی را پنهان می‌کند

تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفا عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید و صراحتاً اعلام کنید که این مقاله از وب‌سایت مینگهویی است.