(Minghui.org) چو هودونگ، یک کاربر اینترنتی چینی اخیراً در اعلامیهاش مبنی بر ترک حزب کمونیست چین (حکچ) که در وبسایت اپک تایمز در مارس2020 منتشر شد نوشت:«دهها سال پیش، من به جمع بسیاری از جوانان روشنفکر در جنبش "از کوه بالا بروید و بهسمت دشت پایین بیایید" پیوستم. در برهوت بسیار سرد شمال شرقی چین، بسیار رنج کشیدم و جایی برای شکایت نداشتم.»
کو در شانگهای زندگی میکند. چند سال پیش، او متوجه شد که چگونه از نرمافزاری برای عبور از سد فایروال اینترنت حکچ و دسترسی به اطلاعات بدون سانسور استفاده کند. از یوتیوب، اپک تایمز و سایر وبسایتها، یاد گرفت که چگونه حکچ مردم را فریب داده و با کمپینهای سیاسی مداومش باعث بدبختی او و سایر شهروندان چینی شده است.
وی ادامه داد: «من این نرمافزار را به همفكرانم كه به بیابان شمال شرقی تبعید شدهاند نشان خواهم داد تا آگاه شوند كه چه کسی مسئول غم و اندوه ما است. سازمانهای حکچ را ترک میکنم و به فرزندانم و فرزندانشان میگویم که به حکچ یا سازمانهای جوانان آن نپیوندند.»
تجربه چو برای شهروند چینی امر غیرمعمولی نیست. پس از دههها خشونت و شستشوی مغزی از جانب حکچ، اکنون دربارۀ اینکه معنای حکچ برای شخص آنها و بهطور کلی برای چین چیست، آگاه هستند. در ادامه آنچه دیگران در اظهارات خود دربارۀ «ترک حکچ» در وبسایت اپک تایمز نوشتهاند، آورده شده است.
مأمور بازنشسته ارتش: دو دیویدی زندگی مرا تغییر داد
کاربر اینترنتی با نام مستعار شین زچیانگ، اعلامیه «ترک حکچ » خود را در نوامبر2019 ارسال کرد. پس از پیوستن به ارتش و حکچ در بیش از 30 سال پیش، او تاریخ حزب، تاریخ چین به روایت حکچ و تمام تعالیم مارکسیستی مورد نیاز را آموخت. او گفت: «اگرچه این آموزهها مرا تقریباً بهعنوان یك عضو مارکسیست و عضو حکچ تبدیل کرد، اما بهعنوان موهبتی از سوی والدینم، کمی تفکر مستقل داشتم.»
پس از شانزدهمین کنگره ملی حزب کمونیست چین در سال 2002 یکی از نقاط عطف این بود که اعلام شد شرکتهای دولتی (SOEs) به نهادهای خصوصی تبدیل میشوند. «من گیج شدم، زیرا به من گفته شده بود که کمونیستها مالکیت خصوصی را از بین میبرند. پس چرا ما به SOE و اقتصاد برنامهریزی شده ادامه نمیدادیم؟ چرا ما به اقتصاد بازار روی آوردیم؟ بعلاوه، توضیح اینکه چرا کشورهای ثروتمند غربی همه سرمایهدار بودند دشوار بود.»
اما هیچ پاسخی پیدا نکرد. چند سال بعد، پس از پیشرفت در حرفه و خانوادهاش، وقت بیشتری برای تأمل در این سؤالات یافت. پس از آن بود که گمان کرد مشکلی در روایتهای حزب، اوضاع چین و خود نظریه کمونیستی وجود دارد.
شین کتابهای زیادی درباره دموکراسی و آزادی، نوشتۀ مونتسکیو (فیلسوف فرانسوی که نظریه تفکیک قوا را مطرح کرد) ، الکسی دو توکویل (دیپلمات فرانسوی طرفدار دولت پارلمانی) و آدام اسمیت (بنیانگذار اقتصاد بازار آزاد) خریداری کرد. به ویژه، قانون اساسی آزادی نوشتۀ فردریش هایک توضیح داد که اصل آزادی پیش شرط ثروت و رشد است، نه برعکس. شین برای مرتب کردن این ایدهها به دانشنامهها نیز رجوع میکرد.
تغییر واقعی در سال 2005 اتفاق افتاد. «در حالی که من برای خرید بیرون بودم، خانمی دو عدد دیویدی به من داد که در یک جلد قرار داشتند. یکی از آنها اجرای شن یون و دیگری نرمافزاری بود که کمکم میکرد تا از سد فایروال اینترنت عبور کنم.»
شین به خانه رفت و هر دو دیویدی را باز کرد. او گفت: «اولی كمكم كرد تا ببینم فرهنگ چینی واقعاً چیست و دومی دریچهای را برای ورود هوای تازه و مناظر دیگری كه قبلاً ندیده بودم به رویم باز كرد. پس از آن، اطلاعات زیادی را بدون سانسور در وبسایت اپک تایمز و انتیدی و سایر وبسایتها خواندم. این دیویدیها کمکم کرد تا بفهمم حکچ چقدر شرور است و همچنین شروع کردم به گفتن دیگران.»
او اظهار داشت: «در اینجا رسماً اعلام میكنم كه برای همیشه حکچ و هر سازمان مرتبط با آن را ترک میکنم.»
خانمی در 80 سالگی: از جوانی پیشتاز تا ترک حزب
ژانگ آی یوان اهل پکن بیش از 80 سال دارد. او حدود 70 سال پیش به حزب کمونیست چین پیوست. او در اظهاریهاش گفت: «هم اکنون، نوهام کمکم میکند تا از سد فایروال اینترنت عبور کنم و برای ترک حکچ اعلامیهام را تایپ میکند.»
ژانگ که در شمال شرقی چین بزرگ شده، شاهد بیرحمیهای اتحاد جماهیر شوروی بود. او نوشت: «سربازان اتحاد جماهیر شوروی اغلب برای غارت و تجاوز به روستاهای ما میآمدند و ما را وحشتزده میكردند.» اما بهدلیل فقر، او مجبور شد در سنین جوانی مانند دیگران خانه را ترک و بهدنبال پیداکردن کار برود. اندکی پس از انتقال به مرکز استان، حکچ قدرت را بدست گرفت. ژانگ ابتدا به عضویت لیگ جوانان و سپس خود حزب درآمد، از طرف هم سن و سالانش «جوانی پیشتاز» قلمداد میشد. وی نوشت: «اما در ذهنم فقط میخواستم غذا پیدا كنم و سیر شوم.در خصوص اتحاد جماهیر شوروی"برادر بزرگ" ما، هنوز هم آنجا را بهعنوان محلی برای راهزنان و متجاوزان میدیدم.»
طولی نکشید پس از اشغال کل کشور توسطحکچ، وحشت شوروی در سراسر چین گسترش یافت. یک نمونه 1960 بود (طبق تقویم قمری چینی یک سال «گنگزی»که دوباره در زیر به آنها اشاره شده است)که بسیاری از چینیها در هنگام قحطی بزرگ، فاجعۀ ساختِ دست بشر ناشی از مائو تسه تونگ، متحمل گرسنگی شدند. ژانگ یک بار از گرسنگی از حال رفت و در شرف مرگ بود. اوضاع در روستاها حتی بدتر بود.
پس از آغاز انقلاب فرهنگی، تمام خانوادهاش در برنامه «اصلاحات از طریق کارسخت» حزب، به مناطق روستایی در شمال غربی چین اعزام شدند. همۀ آن سرزمین نمکی و بایر بود و بهندرت در آن برهوت میتوانستی شخص دیگری راببینی، حتی اگر کیلومترها راه میرفتی. «ما هیچ غذا و آب آشامیدنی نداشتیم. بدتر اینکه دخترم که در یک کارخانه تولید کاغذ کار میکرد، مبتلا به ذاتالریه شد. از طرف دیگر، پسر کوچکم اغلب در یک حوض گلآلود بازی میکرد تا شنا یاد بگیرد. پس از سالها، پس از بازگشت ما به شهر، پسرم جرئت کرد سرش را زیر آب ببرد (که دیگر گل آلود نبود) و شنا یاد گرفت. این خاطرات غمانگیز بود و هرگز نمیخواستم به شمال غربی چین برگردم.»
نوۀ ژانگ اغلب اطلاعات بدون سانسوری را که پس از عبور از سد فایروال اینترنت خوانده بود، به اشتراک میگذاشت. ژانگ فهمید که رهبری حزب کمونیست چین دربارۀ پیشبرد ایدئولوژی کمونیستی بسیار مشتاق شده بود. او نوشت: «اگر این ادامه یابد، ما به احتمال زیاد به دوران مائو باز خواهیم گشت و کره شمالی دیگری خواهیم شد. یعنی ممکن است ما به دوره تاریکی برگردیم که اعضای خانواده به یکدیگر روی بیاورند و همه چیز در هرج و مرج باشد. در حقیقت، اگرچه تبلیغات حکچ در زمینه اقتصاد به خود مباهات میکند، اما بیشتر ثروت بهدست مسئولان فاسد میرسد. در شهر من، تمام خانواده برادرم هنوز در فقر زندگی میکنند.
سال «گنگزی» دیگر (که هر 60 سال یک بار اتفاق میافتد) سال 2020 بود که در طی آن اطلاعات غلط و تبلیغاتی حکچ این امکان را ایجاد کرد که ویروس کرونا به کل جهان گسترش یابد. «به همین دلیل میخواهم از حکچ و لیگ جوانان خارج شوم. من همچنین میخواهم فرزندانم نیز همین کار را انجام دهند تا بتوانند در چین بهتر و بدون حکچ زندگی کنند.»
استاد دانشکده: ریاکاری حزب کمونیست چین
شیائو جون، استاد دانشکده در چین، اظهارنامه خود را برای ترک حکچ در 29ژوئیه2020 ارسال کرد. او دوران کودکی سخت خود را در طول انقلاب فرهنگی به یاد آورد. پدربزرگش در آن زمان بهعنوان یک روشنفکر هدف قرار گرفت و در 50 سالگی درگذشت. خانوادهاش همچنین در مورد کابوس قحطی بزرگ که جان عمهاش و بسیاری دیگر را گرفت، به او گفته بودند.
دستیابی به اطلاعات خارج از کشور مانند اپک تایمز و انتیدی کمکش کرد تا دربارۀ وضعیت چین تأمل کند. «یک کلمه میتواند ماهیت حکچ را خلاصه کند - ریاکاری. همه افراد چیزهایی میگویند که با تفکرشان در اثر شستشوی مغزی متفاوت است. تبلیغات اغلب برخلاف چیزی است که واقعاً اتفاق میافتد.» بهعنوان مثال، فرزندان بسیاری از مقامات به خارج از کشور مهاجرت کردهاند، اما آنها هنوز علناً از حزب کمونیست چین حمایت و کشورهای غربی را تقبیح میکنند.
شیائو جون طی تحصیلات تکمیلی بود که حزب لیگ جوانان در دانشگاه او را ترغیب کرد به حزب کمونیست چین بپیوندد. وقتی نمیدانست چگونه این کار را انجام دهد، یک فرم درخواست به او داد و گفت که فقط از از روی آن بنویس. او نوشت: «اینگونه شد كه من عضو حكچ شدم – شرمآورترین کار در تمام زندگی من است.»
شیائو پس از سالها دسترسی به اطلاعات خارج از چین، گفت که او درک بهتری از حکچ یافته است. نوشت: «در اینجا انصرافم را از عضویت در حکچ اعلام میکنم تا افکار و روحم آزاد شود. همچنین امیدوارم که افراد بیشتری در سراسر جهان ماهیت واقعی حزب کمونیست را تشخیص دهند. با همکاری ما به جامعه و آیندهای بهتر دست خواهیم یافت.»
کارمند دولت: نوشتن «نه» در خاک
مو دائوک کارمند دولت است. او اظهارنامهاش برای ترک حکچ را در 28ژوئیه2020 ارسال کرد. او نوشت که هیچ سابقه خاصی ندارد، اقوام و دارایی در خارج از کشور ندارد و هرگز به خارج از چین سفر نکرده است. او نوشت: «اما با نگاه به گذشته، باید اعتراف كنم كه تحت تأثیر شستشوی مغزی حکچ بودم و علاقه شدیدی به آن داشتم. به همین دلیل، بهمحض اینکه توانستم مخارج زندگی خود را تأمین کنم، قدردان حزب شدم.»
او در سال 1995 هنگامی که حتی درخواست ارائه نداده بود، در حکچ عضو شد. تا دو سال بعد که سرپرستش از او خواسته بود که درخواست را به صورت عطف به ماسبق ارسال کند. پدرش از اینکه مجبور شد به حکچ بپیوندد، بسیار ناراحت بود. زیرا پدربزرگ مو که کشاورزی در چین بود، در جریان کمپینهای سهگانه و پنجگانه در اوایل دهه 1950 مورد حمله قرار گرفت. مو نوشت: «در هنگام قحطی بزرگ، او از گرسنگی درگذشت و ما حتی جسدش را هرگز پیدا نکردیم.» او ادامه داد: «جشنواره چینگمینگ (همچنین به روز تمیز کردن مقبره نیز معروف است) دردناک ترین روز سال برای پدرم است.»
مو گفت به لطف معیارهای صداقت و ارزش سختکوشی که از خانوادهاش به ارث برده، کارگری نمونه است. او توضیح داد: «این دقیقاً همان چیزی است که حکچ به آن احتیاج دارد، کسی که مانند یک مورچه کارگر کار انجام دهد و شکایت نکند.» بهتدریج، او فهمید که ماهیت واقعی حزب کمونیست چیست– نفرتانگیز، بیرحم و غیر صادق. او یک بار خواست حزب را ترک کند، اما مقامات بالاتر از پذیرفتن درخواستش خودداری کردند. او توضیح داد: «پس از آن، هر زمان که ما برای "تجدید سوگند حزب" مراسمی داشتیم، در اعتراض، کلمۀ "نه"را با نوک انگشت پا روی زمین مینوشتم.»
در حالی که مو به کاوش در زندگی ادامه میداد، بهطور تصادفی نسخهای از تاریخ اخیر چین را که توسط یک محقق غربی نوشته شده بود، بهدست آورد. او نوشت: «با یادآوری تجربیات خانوادهام، میدانستم كه همه فریب حکچ را خوردهایم و این باعث ناراحتی و عصبانیتم شد. مردم اغلب میگویند که خواندن تاریخ به فرد کمک میکند خرد کسب کند. فکر میکنم این فقط وقتی امکانپذیر است که شما تاریخی را بخوانید که توسط کمونیستها نوشته نشده است.»
در ژانویه2018 مو یاد گرفت که چگونه با عبور از سد فایروال اینترنت به اطلاعات بدون سانسور دسترسی پیدا کند.«حکچ بدتر از آن است که تصور کنید. به همین دلیل من شروع کردم به گفتن حقایق در خصوص رژیم به دیگران تا مردم بیشتری آگاه شوند.» بعضی از دوستانش او را به شوخی ضد انقلاب صدا میکنند و او به این موضوع افتخار میکند.
دیگر بس است
ژائو چونگشن مقامی دولتی در شهر ژوکو، استان هنان است. او در اظهاریهاش که در ژوئیه2019 ارسال شد نوشت: «میدانم که حزب کمونیست چین دائماً دروغ میگوید و صادقانه بگویم، به آن علاقهای ندارم.»
اما ژائو سختتر و دشوارتر میتوانست حکچ را تحمل کند. ژائو علاوه بر کارهای روزانه و رسیدگی به انواع بازرسیهای رسمی، باید وقت خود را برای شوئهچی چیانگگو، یک برنامه تلفن اجباری بهمنظور مطالعه سخنرانیها و نوشتههای رهبر ارشد فعلی حکچ صرف میکرد. در مقاله بیبیسی در فوریه2019 این برنامه بهعنوان نسخه مدرن «کتاب قرمز کوچک» مائو نام برده شد.
ژائو نوشت: «دیگر بس است! با نگاه به شهروندان درماندهمان، واقعاً میخواهم نشان حزب را در سطل آشغال ریخته و برنامه شوئهچی چیانگگو را از تلفنم پاک کنم. اما حکچ این همه مسائل را دقیقاً کنترل میکند و اجازه نمیدهد کسی از آن خارج شود. به همین دلیل خوشحالم که در اینجا پلتفرمی [در وبسایت اپک تایمز] وجود دارد که افراد میتوانند حکچ را ترک کنند و من دوست دارم یکی از آنها باشم.»
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وبسایت مینگهویی منتشر میشوند، توسط وبسایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپیرایت هستند. چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری مشکلی ندارد، اما در این صورت ذکر عنوان مقاله اصلی و لینکش الزامی است.