(Minghui.org) مهندسی در شهر چی‌چی‌‌هار، استان هیلونگ جیانگ، یک سال پس از آزاد شدن از دومین دوره محکومیت زندانش به‌خاطر تمرین فالون گونگ، در ۲۰مه۲۰۲۱ درگذشت . فالون گونگ تمرینی برای بهبود ذهن و بدن است که  در چین ۲۲ سال گذشته در چین مورد آزار و اذیت قرار گرفت.

آقای لی شونجیانگ درنتیجه شکنجه‌های بی‌‌رحمانه در زندان‌، دچار تجمع شدید مایع در پرده جنب ریه همراه با تجمع بیش از حد مایع در ریه‌ها و حفره سینه‌اش شد. او به‌سختی نفس می‌کشید. وضعیت سلامتی‌اش به‌جای بهبودی، همچنان رو به زوال بود، زیرا مجبور بود از همسرش که از نظر روانی بیمار بود و مادرزن فلجش مراقبت کند، که هر دو قربانی آزار و شکنجه هستند. او علاوه‌بر تحمل آزار و اذیت به‌طور مداوم ازسوی پلیس، سرانجام درنتیجه فشارهای ذهنی و جسمی از پا درآمد. او در اوایل دهه ۵۰ زندگی‌اش بود.

از‌آنجاکه مرگ او بسیار ناگهانی بود، پدر و مادر و خواهرانش این فرصت را نداشتند که قبل از مرگ او را ملاقات کنند.

آقای لی علاوه بر تحمل سه سال زندان از دومین دوره محکومیتش، قبلاً به‌خاطر ایمانش ۹ سال محکومیت زندان را گذرانده بود. ازآنجاکه حاضر به انصراف از فالون گونگ نشد،آماج شکنجه‌های مختلفی قرار گرفت، ازجمله آویزان‌شدن از دستبند به مدت طولانی، نشستن طولانی مدت روی صندلی فلزی، ضرب‌وشتم، ضرب‌وشتم با میله‌های فلزی، حبس در سلول انفرادی و خوراندن اجباری.

آخرین دستگیری و مرگ

پلیس در ماه مارس۲۰۱۷ آقای لی و دوازده تمرین‌کننده دیگر را دستگیر کرد. او پس از مورد ضرب‌وشتم قرارگرفتن توسط پلیس در وضعیت بدی بود. ازآنجاکه بازداشتگاه محلی از پذیرش او امتناع کرد، پلیس برگه معاینه بیمارستان را جعل و بازداشتگاه را مجبور به پذیرش او کرد.

هنگامی که وکیل آقای لی در ۷آوریل۲۰۱۷ با او در بازداشتگاه ملاقات کرد، او دستبند و پابند داشت و به‌سختی می‌توانست به اتاق ملاقات برود.

بازآفرینی صحنه شکنجه:بسته شدن با دستبند و پابند

آقای لی بعداً به ۳ سال زندان محکوم شد. پس از انتقال او به زندان فنگتون در نوامبر۲۰۱۸، مجبور به انجام کار سخت فشرده و بدون دریافت دستمزد شد. هنگامی که به این سو‌ءاستفاده اعتراض کرد، در وضعیتی دولا و خمیده با دستبند بسته شد که درد جانکاهی را به او تحمیل کرد. او همچنین اجازه استفاده از توالت را نداشت. درنتیجه شکنجه، به تجمع مایع در پرده جنب ریه مبتلا و در بیمارستان بستری شد.

هنگامی که خانواده آقای لی در سپتامبر۲۰۱۹ به ملاقات او رفتند، دچار کاهش وزن شدید بوده و چنان ضعیف شده بود که نمی‌توانست راه برود. نگهبانی او را بیرون آورد و گفت که او در بیمارستان زندان فقط تحت تخلیه مایعات از ریه‌ها و حفره سینه‌اش قرار گرفته است.

شکنجه‌ها و رفتارهای غیرانسانی آسیب زیادی به وضعیت سلامتی او وارد کرد. وزن او از ۷۷ کیلوگرم به کمتر از ۴۰ کیلوگرم کاهش یافت (قد او ۱۷۸ سانتی‌متر بود). نمی‌توانست به‌تنهایی راه برود، اشتها نداشت و دچار تنگی نفس می‌شد. پوست پاهایش از درنتیجه بسته‌شدن با غل و زنجیر در طی شبانه روز مجروح شده بود. در طول روز دست‌هایش را به دری می‌بستند و اجازه استفاده از توالت را نداشت. شب‌ها روی زمین دراز می‌کشید، در حالی که دست‌هایش را به چارچوب تخت دستبند زده بودند و از خواب محرومش می‌کردند.

هنگامی که در مارس ۲۰۲۰ آزاد شد، به‌خاطر لاغری مفرط قابل شناسایی نبود و مدام سرفه می‌کرد. اما او به‌رغم شرایط جسمی‌اش، مجبور بود از همسرش، خانم چن لی و مادرش مراقبت کند، که هر دو پس از آزار و اذیت به‌خاطر ایمان مشترک‌شان در وضعیت وخیمی قرار داشتند.

خانم چن پس از گذراندن سه سال حبس در زندان زنان هاربین، بیمار روانی شد و اغلب سعی در راه‌انداختن آتش‌سوزی داشت. مادرش بیش از چهار سال محکومیت زندان را سپری کرد و پس از آزادی از زندان فلج شد و در بستر افتاد.

وضعیت خانم چن مانع از این می‌شد که آقای لی شب بتواند بخوابد، که این موضوع باعث صدمه حتی بیشتری به سلامتی‌اش شد. آنچه وضعیتش را بدتر می‌کرد این بود که پلیس محلی بارها او را پیدا کرده و از او می‌خواستند که نقل مکان کند. آنها یک بار در آوریل۲۰۲۱ بیش از یک ساعت در خانه‌اش را زدند. آقای لی که از نظر جسمی، روانی و مالی فرسوده شده بود، در مه۲۰۲۱ درگذشت.

شکنجه‌شدن تا آستانه مرگ در طول نُه سال زندان قبلی

آقای لی اولین بار به‌خاطر تمرین فالون گونگ در فوریه۲۰۰۱ دستگیر شد. در اداره پلیس تینان، محکم با دستبند بسته شد و مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت. درنتیجه صورت، دست‌ها و پاهایش متورم و تغییرشکل داده شده بودند. او پس از گذراندن یک سال و ۱۰ ماه در بازداشتگاه چی‌چی‌هار، به ۹ سال زندان محکوم شد و در دسامبر۲۰۰۲ به زندان تایلای منتقل شد.

در زندان او را چنان مورد ضرب‌وشتم قرار دادند که گوشت بدنش لهیده شده و پوشیده از خون بود. در یک مرحله او را دستبند زدند، ضرب‌وشتم کردند و ۷ روز در سلول انفرادی تحت خوراندن اجباری قرار دادند. در طول زمستان به او آب و غذای كمی می‌دادند. نگهبانان همچنین کاپشن زمستانی‌اش را درآوردند و او را در معرض هوای سرد و یخبندان قرار دادند. یک‌بار او را برهنه کردند و روی او آب سرد ریختند. همچنین او را تحت خوراندن اجباری با آب نمک قرار دادند تا اینکه دچار بی‌اختیاری شد.

پس از آزادی در سال ۲۰۱۰، از کارش به‌عنوان مهندس اخراج شد. او برای تأمین هزینه‌های زندگی خود و خانواده‌اش در شغل‌های متفرقه کار می‌کرد.

مقالات مرتبط:

دستگیری مجدد مهندسی پس از نُه سال زندان و شکنجه

مرد زندانی که هنوز در حال بهبودی از تجمع مایع در پرده جنب ریه ناشی از سوءرفتار است، از دیدار با وکیل محروم شد

تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری مشکلی ندارد، اما در این صورت ذکر عنوان مقاله اصلی و لینکش الزامی است.