(Minghui.org) یک ساکن شهر هولودائو، استان لیائونینگ، دو هفته پس از دستگیری‌اش به‌دلیل تمرین فالون گونگ در 2اوت2021 در بازداشت درگذشت. این روش معنوی از سال 1999 توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.
خانم وی مینگشیا 70 ساله، در 19ژوئیه2021 دستگیر شد، در حالی که در خانه یکی دیگر از تمرین‌کنندگان فالون گونگ، آقای ژو جون بود. پلیس خانه او را بازرسی کرد و کتابهای فالون گونگ، مطالب اطلاع‌رسانی، عکس بنیانگذار فالون گونگ و چاپگرش را توقیف کرد. اگرچه آن روز آقای ژو آزاد شد، اما خانم وی و تمرین‌کننده دیگر، خانم شیه كون، به بازداشتگاه شهر هولودائو منتقل شدند. گزارش شده است که خانم وی هنگامی که به بازداشتگاه منتقل شد روی ویلچر بود.
خانم شیه در شامگاه 2اوت آزاد شد. به گفته خودی‌ها، خانم وی همان روز عصر از بازداشتگاه به خارج منتقل شد. صبح روز بعد خبر رسید که او شب قبل فوت کرده است.
خانواده خانم وی گفتند او بسیار سالم بود و قبل از دستگیری هنوز می‌توانست در مزرعه کار کند. جسد وی در مرکز کفن و دفن محلی نگهداری می‌شود و خانواده‌اش در تلاش هستند تا اطلاعات بیشتری دربارۀ مرگ او بیابند. اما پلیس خانواده او را تهدید کرده و تحت آزار و اذیت قرار داده است.
خانم وی دومین تمرین‌کننده فالون گونگ است که امسال در بازداشتگاه شهر هولودائو درگذشت. آقای چنگ ویشینگ، مرد 54 ساله‌ای که در 12مه2020 دستگیر شد، نیز در آنجا درگذشت. به‌دلیل کنترل دقیق اطلاعات، جزئیات مرگ وی مبهم است. برخی منابع گفتند که او در فوریه2021 درگذشت، در حالی که برخی دیگر گفتند که او در ماه مه2021 درگذشت.
بسیاری دیگر از تمرین‌کنندگان هولودائو نیز به‌دلیل حفظ ایمان‌شان به فالون گونگ متحمل عذاب عظیمی شده‌اند. بر اساس آمار موجود که توسط وب‌سایت مینگهویی گردآوری شده است، 36 تمرین‌کننده محلی به حبس تا 14 سال محکوم شدند، 141 تمرین‌کننده دستگیر شدند و 75 نفر دیگر بین ژانویه2016 تا دسامبر2018 مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. در دو سال بعد(2019 و 2020)، 17 تمرین‌کننده محکوم شدند.41 نفر بازداشت شدند، 7 نفر تحت بازداشت اداری قرار گرفتند و یک تمرین‌کننده به بیمارستان روانی فرستاده شد.
آزار و شکنجه در گذشته
خانم وی در روزهای اولیه آزار و شکنجه هدف قرار گرفت و در بازداشت شکنجه‌های وحشیانه‌ای را متحمل شد.
او در 26ژوئن2000، هنگام ملاقات با خانم ژنگ جیائو، دستگیر شد. مأموران پلیس ما اینیو، وانگ یینگ، وانگ ژنجی و منگ چینگجون خانه خانم ژنگ و خانم وی را غارت کردند و کتابهای فالون گونگ آنها و نوارهای صوتی سخنرانی موجود را توقیف کردند.
در اداره پلیس، مأمور منگ با یک چماق، خانم وی را از ناحیه کمر و باسن مورد ضرب و شتم قرار داد. بدنش پوشیده از جراحات بود و نمی‌توانست راه برود. مأمور دیگر، زانگ گوگوآنگ، بر سر او فریاد زد: «اگر اعتراف نکنی که مطالب فالون گونگ را از کجا آورده‌ای، زنده زنده پوستت را می‌کنم.» هنگامی که او امتناع کرد، زانگ او را بار دیگر مورد ضرب و شتم قرار داد و در بازداشتگاه محلی به مدت 30 روز بازداشت کرد.
خانم وی پس از رهایی از بازداشت، در 28ژوئیه برای آزار و اذیت بیشتر به مرکز شستشوی مغزی محلی منتقل شد. نگهبانی به نام ژائو جیوکای موهای او را چنگ زد و سرش را به دیوار کوبید. او همچنین به پشت سرش هم ضربه و به کمرش لگد زد. خانم وی از شدت ضرب و شتم تقریباً بیهوش شد. خانم وی گفت: «آنها با ما به‌عنوان یک انسان رفتار نمی‌کنند، زیرا آنها فقط به میل خودشان ما را کتک می‌زنند و فحش می‌دهند.»
وقتی درجه حرارت بیش از ۳۷ و نیم درجه سلسیوس بود، نگهبانان خانم وی را مجبور کردند زیر آفتاب سوزان بدود. به‌محض اتمام دویدن، مجبورش کردند روی یک پا بایستد. اگر نمی‌توانست تعادلش را حفظ کند، نگهبانان او را مورد ضرب و شتم قرار دادند. پس از آنکه چند تمرین‌کننده وادار شدند زیر آفتاب شدید چند دور بدوند، نگهبانان آنها را مجبور می‌کردند که در کنار یکدیگر بایستند و خم شوند، در حالی که دست ها و پاها را صاف نگه داشته و سر خود را بالا گرفته‌اند. اکثر تمرین‌کنندگان 50 ساله بودند و اغلب تعادل خود را از دست می‌دادند. نگهبانان پیراهن‌شان را بالا برده و با ترکۀ درخت آنها را شلاق زدند. خانم وی به‌دلیل نداشتن غذا و آب کافی، چند بار از خستگی بیهوش شد.
خانم وی در 21فوریه2001 به اردوگاه بدنام کار اجباری ماسانجیا منتقل شد تا سه سال را در آنجا بگذراند. او در طول سالها در چند واحد مختلف نگهداری شد و شکنجه‌های مداومی را تحمل کرد.
او گفت: «علاوه بر شکنجه مداوم، یکی دیگر از روش‌های آزار و اذیت علیه تمرین‌کنندگان بازداشت شده، ساعت‌های طولانی کار شدید بود. بیشتر کارها شامل مواد سمی بود که سایر شرکت‌ها از آن استفاده نمی‌کردند. بوی تند اغلب باعث سرگیجه و حالت تهوع می‌شد. حتی سالها پس از مرخص شدن دچار سردردهای طولانی مدت و حساسیت پوستی بودم. شکنجه همچنین باعث شد پاهایم آنقدر متورم شود که نتوانستم کل زمستان کفش بپوشم. پاهایم در بیشتر مواقع بی‌حس بود و باعث می‌شد که نتوانم به تنهایی راه بروم. من هم تب مداوم داشتم. اما به‌رغم شرایطم، آنها باز مرا مجبور به انجام کار بدون حقوق کردند.»
«برای تمرین‌کنندگانی که حاضر نشدند فالون گونگ را کنار بگذارند، نگهبانان مجدداً از هر روش شکنجه‌ای که می‌توانستند برای آزار و اذیت ما استفاده می‌کردند، از جمله آویزان کردن ما، اعمال شوک با باطوم الکتریکی، ضرب و شتم یا نگه داشتن ما در سلول انفرادی. برخی از تمرین‌کنندگان دچار اختلالات روانی شدند در حالی که برخی دیگر از شدت شکنجه کشته شدند. فاجعه در آنجا هر دقیقه، هر روز اتفاق می‌افتاد.»
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.