(Minghui.org) در طول جنگ جهانی دوم، بیمارستان‌های صحراییِ ارتش ایالات متحده پر از سربازان زخمی شد. به‌دلیل گرمای هوا، گزش پشه‌ها و کمبود دارو، میزان عفونت جراحی و مرگ و میر بسیار بالا بود و روحیه مجروحان نیز پایین آمده بود.
یک روز پزشکی برای سربازان زخمی موسیقی بسیار دوست‌داشتنی پخش کرد. در کمال تعجب، سربازان پس از گوش دادن به موسیقی، میزان عفونت و مرگ و میرشان به میزان قابل توجهی کاهش یافت و مدت زمان مورد نیاز برای بهبودی پس از هر عمل جراحی نیز کاهش یافت. از آن زمان مردم آمریکا اثرات درمانی موسیقی را تصدیق کردند.
موسیقی از زمان‌های بسیار قدیم همیشه نقش مهمی در فرهنگ سنتی چین داشته است. ژو جنگهنگ، پزشک مشهور سلسله یوان (1279–1368 میلادی)، یک بار اشاره کرد، «موسیقی شفادهنده نیز می‌باشد.» در حقیقت حروف چینی برای کلمات موسیقی، دارو و درمان از یک ریشه مشترک برخوردارند و از نظر روح الهی باستان بسیار شبیه به هم هستند.
حرف «دارو» از حرف «موسیقی» گرفته شده است.
در کتاب لوشی چون‌چیو گویوئه‌پیان (سالنامه بهار و پاییز استاد لو درباره موسیقی باستان) ثبت شده است که در اوایل دوره قبیله‌ای تائوتانگ، هوا اغلب ابری، راکد و مرطوب بود، آبراه‌ها مسدود شده بودند و مثل گذشته قادر به جاری شدن نبودند. مردم افسرده و سست بودند و عضلات و استخوان‌های آنها تحلیل می‌رفت. بنابراین آنها برای تقویت بدن خود تشویق به رقص شدند. امپراطور زرد همچنین به لینگ لون و رونگ جیانگ دستور داد که دوازده ناقوس را با هم هماهنگ کنند تا پنج آوا را برای اجرای موسیقی زیبا و باستانی بنوازند. در دوران باستان به مردم گفته می‌شد که برای درمان بیماری‌هایی که به دلیل افسردگی و رکود، دچار تحلیل عضلات و استخوان‌هایشان می‌شد از رقص و موسیقی استفاده کنند.
در کتاب شوئو یوان داستانهای میائوفو از قبیله‌ای بدوی نوشته شده است که 5000 سال پیش بیماران را با آلات موسیقی بادی بامبو درمان می‌کردند.
بای جوییی، شاعر مشهور سلسله تانگ، نیز در یکی از شعرهای خود چنین سطرهایی را نوشت: «با ورود موسیقی به گوش من، همه چیزهایی که قلب من را آزار می‌دهد از بین می‌روند.»
گوچین به‌طور سنتی به‌عنوان یک ساز موسیقی با ظرافت و پالایش عالی مورد علاقه دانشمندان و ادبا قرار گرفته است. «وقتی یک شخص محترم گوچین می‌نوازد، فقط برای صدای سرگرم‌کننده آن نیست، زیرا این ساز به کسانی که در حرفۀ خود موفق هستند نیز در امور دولتی کمک می‌کند و افراد کمتر موفق نیز به سرنوشت خود راضی خواهند بود.» گوچین برای سرگرمی دیگران نیست بلکه برای «تعمق در خود» برای پرورش فضایل است.
اثر شفابخش موسیقی
چینی‌های باستان این عقیده را داشتند که یک بیماری باید در مبدأ خود درمان شود. «مبدأ» به یین و یانگ اشاره می‌کند که به عنوان قانون طبیعی جهان، منشا همه چیز و نیروی محرک اساسی رشد چرخه‌ای و مرگ همه چیز در طبیعت مهربان درنظر گرفته می‌شود.
در لوشی چونگچیو دایوئه نوشته شده است: خاستگاه موسیقی در گذشته‌های دور نهفته است. این در دولیانگ (تناسب) تولید می‌شود، ریشه در تای یی (منشا همه چیز) دارد، که ناشی از لیانگیی (دو نیروی مخالف) است که باعث ایجاد یین و یانگ شدند...... به‌طور کلی، موسیقی هماهنگی بین آسمان و زمین، ترکیب یین و یانگ را ارائه می‌کند.
موسیقی که به‌نظر می‌رسد از تای یی ریشه گرفته و از یین و یانگ تغییر شکل یافته باشد، مرتبط با پنج عنصر در بهشت، پنج فصل روی زمین و پنج اندام داخلی انسان است. موسیقی برای ایجاد سازگاری هماهنگ بین یین و یانگِ بدن انسان به‌منظور دستیابی به تعادل یین و یانگ و مطابقت با حالت طبیعی هماهنگی بین انسان و طبیعت از فرکانس‌های صوتی منظم خارجی استفاده می‌کند.
براساس هوانگدی نیجینگ سوون (کتاب طب کلاسیک سوون امپراطور زرد): آسمان دارای پنج آوا است که با پنج اندام داخلی انسان مطابقت دارد: طحال - گونگ، ریه - شِنگ، کبد - جو، قلب - جیه، کلیه- یوئه. بر اساس درک چنین روابطی، مردم در دوران باستان از موسیقی برای نفوذ و تنظیم نشاط پنج اندام داخلی استفاده می‌کردند.
پنج صدای گونگ، شِنگ، جوئه، جیه، یوئه مربوط به دو، رِ، می، سُل، لا، در موسیقی غربی است. صدای گونگ مربوط به طحال انسان، صاف و ملایم است. صدای شِنگ، مربوط به ریه‌های انسان، سریع و واضح است. صدای جوئه، مربوط به کبد انسان، طنین‌انداز و طولانی است. صدای جیه مربوط به قلب انسان، پرشور و نافذ است. صدای یوئه، مربوط به کلیه انسان، دلپذیر و دامنه‌دار است. هنگام گوش دادن به چنین موسیقی، احساسات مردم، ریتم آهنگ و ارتعاشات پنج اندام داخلی می‌تواند به طور مؤثر روحیه افراد را تنظیم و نصف‌النهارها را هموار کند.
موسیقی خوب و زیبا ذهن را اصلاح می‌کند
گفته می‌شود که قطعه موسیقی «یانگچون بایشوئه» (برف بهاری) برای ساز گوچین ساختۀ شی کوآنگ (استاد مشهور موسیقی) در دوره بهار و پاییز، قطعه‌ای است که به دستور امپراطور آسمان توسط پریان اجرا می‌شود. شی کوآنگ بعد از شنیدن این موسیقی، آن را شبیه‌سازی کرد و نوشت.
براساس «یادداشت مخفی جادویی» از نت‌های گوچین، «یانگچون» (بهار آفتابی) یک ملودی است که بر اساس آوای گونگ ساخته شده است، در حالی که «بایشوئه» (برف سفید) یک ملودی آوای شنگ است. ملودی‌های با صدای گونگ به‌طور کلی برازنده و عمیق هستند، در حالی که ملودی‌های با صدای شنگ قدرت را در ملایمت نشان می‌دهند، یک احساس بزمی و غم‌انگیز را به‌وجود می‌آورند و در عین حال خلق و خوی صالح و مصممی را نشان می‌دهند. «یانگچون» نماد این است که همه چیز از ورود بهار، روزی آفتابی با نسیم ملایم و لطف فداکارانه آسمان به همه چیز و موجودات قدردانی می‌کنند. در حالی که «بایشوئه» (برف سفید) اشاره به روح نجیب و هیبت‌آور برف و بامبو دارد که حاکی از تقوای عظیم زمین است. ازآنجاکه تنها افرادی که دارای سطح یکسانی از فضایل هستند قادر به نواختن چنین موسیقی هستند، تعداد کمی از افراد قادر به شرکت در گروه کُر هستند.
در یوئه جی گفته شده است که موسیقی شادی است و چین و سِه (سازهای موسیقی) ذهن را خشنود می‌کنند. موسیقی برداشت‌های حاصل از چیزهای خارجی را نشان می‌دهد و برای پرورش فضایل ارزیابی می‌شود. موسیقی برای پرورش ذهن استفاده می‌شود و بنابراین جوهر زندگی در تعادل هماهنگ نگه داشته می‌شود.
بنابراین، پادشاهان حکیم باستان آداب و موسیقی خلق نمی‌کردند تا خواسته‌های خودخواهانه را برای لذت نفسانی برآورده کنند بلکه شرارت را در ذهن مردم پاک کنند، افکار ناپاک آنها را بیرون بریزند و سرشت خوبی را که با آنها به دنیا آمده‌اند را بیرون آورند تا آنها به دلیل تمایلات دنیوی گمراه نشوند و قادر به بازگشت به راهی راستین باشند که برای بشریت مهیا شده است. شرایط جدید مادی همیشه باعث ایجاد خواسته‌های جدید می‌شود، اما اشیای خارجی هرگز نمی‌توانند ذهن شخص را واقعاً غنی کنند.
تضعیف موسیقی باعث تشویق به زیاده‌روی می‌شود
طبق سوابق تاریخی برجستۀ یوئه‌شو، هنگامی که دوک لینگ به دیدار دوک پینگ از ایالت جین می‌رفت، در نیمه‌شب صدای نواختن گوچین را در قسمت بالایی رودخانه پو شنید، بنابراین از شی جوان خواست که این قطعه را یاد بگیرد و آن را بنویسد. دوک لینگ پس از ورود آنها به ایالت جین از شی جوان خواست که آن را برای دوک پینگ جین بنوازد.
اما شی کوآنگ مانع از نواختن شی جوان شد و گفت: «این صدای یک کشور بدبخت است و شما نباید آن را بنوازید. این قطعه‌ای است که شی یان برای پادشاه بی‌پروا ژو (آخرین حاکم فاسد شانگ) خلق کرده است. بعد از اینکه پادشاه وو پادشاه ژو را شکست داد، شی یان به شرق فرار کرد. او خود را به رودخانه پو انداخت و غرق شد. هر دولتی که این موسیقی را بشنود قدرتش تضعیف خواهد شد.»
دوک پینگ از جین حرف او را باور نکرد و اصرار داشت که ملودی را گوش دهد. او همچنین به شی کوانگ دستور داد که این قطعه را با لحنی حتی غم‌انگیزتر بنوازد. شی کوآنگ سعی داشت مانع گوش دادن او به موسیقی غم‌انگیز شود، اما موفق نشد.
همین که شی کوآنگ شروع به نواختن قطعه کرد، دسته‌ای از مرغ‌های ماهی‌خوار سیاه در حیاط جمع شدند. هنگامی که او به نواختن خود ادامه داد، مرغ‌های ماهی‌خوار سیاه گردن خود را کشیدند و هنگام پهن کردن بال‌شان و رقصیدن، با صدای بلند فریاد می‌کشیدند.
دوک پینگ بسیار خوشحال شد و خواست که این قطعه با ملودی غم‌انگیزتری اجرا شود، بنابراین به شی کوآنگ دستور داد که دوباره آن را بنوازد. شی کوانگ دوباره سعی کرد مانع دوک از گوش دادن به موسیقی شود. اما دوک فکر می‌کرد که او دیگر پیر شده است و به هر موسیقی‌ای که گوش دهد، مهم نیست. شی کوآنگ چاره‌ای جز نواختن دوباره آن نداشت. هنگامی که او در حال نواختن بود، ابرهای سفید از افق شمال غربی توده‌ای را تشکیل دادند، باد شدید شروع به وزیدن و باران شروع به بارش کرد. کاشی‌ها از پشت بام به هوا پرتاب شدند و مردم برای نجات جان خود می‌دویدند. دوک پینگ وحشت کرد و در وسط ایوان روی شکمش دراز کشید. پس از آن، خشکسالی شدیدی در جین رخ داد و سه سال هیچ چیز رشد نکرد.
موسیقی خوب و ظریف تأثیر مثبتی بر مردم و جامعه دارد. به معنای دیگر، چنین موسیقی می‌تواند احساسات و شخصیت افراد را پرورش دهد، آرزوها و اخلاق نجیب را بپروراند و زندگی را طولانی کند. از منظر گسترده‌تر، می‌تواند به حاکمیت یک کشور کمک کند و مردم را آموزش دهد تا صلح برای مردم و سعادت کشور تأمین شود.
در مقابل، موسیقی مبتذل و مبنی بر لذات انسانی می‌تواند ذهن مردم را با احساسات تحریف شده به‌هم‌ریخته کند، شهوت و میل جنسی را بپروراند که به بدن فرد و به کشور آسیب می‌رساند. به‌عنوان مثال، موسیقی راک مدرن صداهایی خشن و آشفته تولید می‌کند. افراد در حالی که به چنین موسیقی گوش می‌دهند، احتمالاً در احساسات و تمایلات غرق می‌شوند و کنترل ذهن خود را از دست می‌دهند. جای تعجب نیست که تعداد زیادی از نوازندگان راک به مواد مخدر و رابطه جنسی با محارم روی می‌آورند و تمایل دارند در جوانی بمیرند.
گفته می‌شود که در دوران باستان، پس از اینکه کنفوسیوس موسیقی «شائو» را در حالت چی گوش داد، چنان شیفته آن شد که نمی‌توانست طعم گوشت را به مدت سه ماه تشخیص دهد. اعتقاد بر این بود که موسیقی زیبا و صالح می‌تواند ذهن فرد را اصلاح کند، به مردم کمک می‌کند خواسته‌های دنیوی را کنار بگذارند و فضایل خود را پرورش دهند. این در دنیای امروز نیز صادق است.
برکت‌هایی از موسیقی فالون دافا
داستانهای بی‌شماری وجود دارد درباره این که چگونه نوزادانی که با کم‌شنوایی به دنیا آمده‌اند پس از گوش دادن به موسیقی فالون دافا، توانایی شنیدن‌شان را بازیافته‌اند. در زیر چند مورد از آنها را ارائه می‌دهیم.
نوه یک تمرین‌کننده فالون دافا در آوریل2018 متولد شد. هنگام تولد کودک، او شکاف کوچکی در سقف دهانش داشت و زبانش کوتاه‌تر از حد طبیعی بود و همین امر مکیدن شیر را برایش دشوار می‌کرد. گردن او نیز کوتاه بود و قسمت جلوی گردنش تقریباً توسط چانه دوتایی‌اش پوشیده شده بود. از همه جدی‌تر، کودک قادر به شنیدن نبود.
پزشکان برای رفع مشکل شنوایی‌اش یک عمل جراحی را پیشنهاد کردند و گفتند که او برای سایر مسائل نیز به عمل‌های جراحی بیشتری احتیاج دارد. کل خانواده به شدت نگران شدند.
آن تمرین‌کننده دافا و دخترش (او نیز یک تمرین‌کننده است) هر روز با یک دستگاه پخش‌صوت موسیقی دافا «پودو» و «جیشی» را برای پسر بچه پخش کردند و در حالی که کودک در آغوششان بود صمیمانه «فالون دافا خوب است» و «حقیقت، نیک‌خواهی بردباری خوب است» را تکرار کردند.
دو ماه بعد، کودک در اثر رعد و برق بیدار شد و گریه کرد. او چهار ماهه بود که برای معاینه به بیمارستان منتقل شد و آزمایشات نشان داد که شنوایی او طبیعی است و به عمل جراحی که قبلا پیشنهاد شده بود نیازی نیست. هنگامی که او ده ماهه بود، کودک تحت یک عمل کوچک قرار گرفت تا شکاف دهانش درست شود.
او اکنون نزدیک به دو سال دارد. کودک نوپا می‌تواند کلمات ساده‌ای را بیان کند و خودش بخورد و بنوشد. او واقعاً یک پسر بچه خوشحال و شاد است.
یک دانش‌آموز دبیرستانی در پکن به‌یاد آورد: «من نارس و با اندام‌های رشد نکرده به دنیا آمدم. بیمارستان پدر و مادرم را ترغیب کرد که از من دست بکشند و آنها موافقت کردند. اما مادربزرگم فالون دافا را تمرین می‌کرد و او از پذیرش توصیه بیمارستان خودداری کرد ... در پایان با لطف بی‌کران استاد فالون دافا، و از طریق گوش دادن به موسیقی زیبای دافا «پودو» و «جیشی»، نه تنها از آستانه مرگ برگشتم ، اما در عین حال به پسری جوان و خوش‌تیپ تبدیل شده‌ام.»
فالون دافا یک تمرین تزکیه سطح بالا در مکتب بودا است و تمرین‌کنندگان را به تزکیه ذهن و خصوصیات خود با بالاترین ویژگی‌های جهانی یعنی حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری راهنمایی می‌کند. از طریق تزکیه شخصی، هنگامی که درگیری ایجاد می‌شود، تمرین‌کنندگان در برابر دیگران مدارا می‌کنند، یاد می‌گیرند که در رفتار خود به دیگران توجه کنند. همراه با پنج مجموعه تمرین ملایم، تمرین‌کنندگان با پیشرفت در تزکیه و جذب شدن در خصوصیات جهان، ذهن و بدن خود را به‌طور مداوم خالص می‌کنند.
موسیقی خلق شده توسط تمرین‌کنندگان دافا که از طریق تزکیه بالا رفته‌اند، دارای انرژی مثبت قدرتمند و نیک‌خواهانه‌ای است که می‌تواند مواد بد را پاک کند. حقایق ثابت کرده است افرادی که به این نوع موسیقی گوش می‌دهند هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی منفعت خواهند برد. عبارات «فالون دافا خوب است» و «حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری خوب است» مستقیماً با انرژی مثبت جهان ارتباط برقرار می‌کند و می‌تواند به مردم کمک کند تا اهریمن را از خود دور کنند، از بیماری رهایی یابند، از بلایا جلوگیری کنند و در سخت‌ترین شرایط امور را برگردانند.
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری مشکلی ندارد، اما در این صورت ذکر عنوان مقاله اصلی و لینکش الزامی است.
مجموعه فرهنگ سنتی
