(Minghui.org) «مرکز آموزش حقوقی» در شهر چینژو، استان گوانگشی، در سال ۲۰۱۳ راه‌اندازی شد تا تمرین‌کنندگان ثابت‌قدم فالون گونگ یا سایر معتقدان مذهبی را وادار کند که از ایمان خود دست بکشند. عملیات آن زیر نظر کمیته امور سیاسی و حقوقی است، سازمانی فراقضایی که بر امنیت عمومی و شعبه‌های قضایی نظارت دارد. این مرکز در سال ۲۰۱۹ نام خود را به «مرکز مراقبت» تغییر داد، اما آزار و شکنجه در داخل آن همچنان ادامه دارد.
فالون گونگ که با نام فالون دافا نیز شناخته می‌شود، تمرینی معنوی است که از سال ۱۹۹۹ توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.
«مرکز مراقبت» دارای دو ساختمان با دو طبقه است. در هر ساختمان پنج اتاق با سه تخت در هر اتاق وجود دارد. کارکنان در دو طرف هر اتاق می‌خوابند و در یک شیفت ۱۲ ساعته بر زندانیان نظارت می‌کنند. خوابگاه و دفاتر مربیان آن در طبقه دوم و طبقه اول شامل دفاتر و ۵ تا ۶ کلاس درس است که اغلب برای شستشوی مغزی و شکنجه زندانیان استفاده می‌شود.
پس از اینکه تمرین‌کنندگان فالون گونگ دستگیر و به آنجا منتقل شدند، پلیس به خانواده‌های آنها شفاهی اطلاع می‌دهد که در کلاس شرکت می‌کنند. تمرین‌کنندگان با حضور در مرکز شستشوی مغزی، نه تنها آزادی خود را از دست می‌دهند، بلکه برای حفظ ایمان خود با شکنجه‌های مختلفی روبرو می‌شوند. طول مدت بازداشت بستگی به این دارد که چقدر ثابت‌قدم باشند. به گفته یکی از کارکنان، طولانی‌ترین زمانی که یک فرد تا به حال در آنجا نگه داشته شد، سه سال بوده است.
تمرین‌کنندگانی که از «تبدیل» در مراکز مختلف شستشوی مغزی در استان گوانگشی امتناع می‌کردند، برای آزار و شکنجه بیشتر به «مرکز مراقبت» فرستاده می‌شدند. دست‌کم دو کارمند برای نظارت بر هر تمرین‌کننده و تحت نظر قرار دادن آنها به‌طور شبانه‌روزی منصوب می‌شوند. تمرین‌کنندگان جز برای شرکت در جلسات شستشوی مغزی مجاز به ترک اتاق نیستند. در زمان صرف غذا کارکنان غذا را به داخل اتاق می‌آورند. تمرین‌کنندگان قبل از اینکه بتوانند از توالت استفاده کنند، باید گزارش دهند و اجازه بگیرند. تمرین‌کنندگان اجازه ندارند با کسی صحبت کنند و مورد سرزنش قرار می‌گیرند. مرکز برای تازه واردان، اغلب جلسات شستشوی مغزی شدیدی را گاهی اوقات تمام شب ترتیب می‌دهد.
روش‌های شکنجه مورد استفاده در مرکز مراقبت
۱. محرومیت از خواب
بازداشت‌شدگان از خواب محروم هستند و توسط چند نفر تحت نظر قرار می‌گیرند. اگر چشمان خود را ببندند مورد سرزنش و هل‌دادن قرار می‌گیرند. این شکنجه معمولاً چند روز طول می‌کشد تا زمانی که فرد دچار گیجی شود.
۲. ممنوعیت در استفاده از دستشویی
زندانیان اجازه استفاده از سرویس بهداشتی را ندارند و فقط می‌توانستند در شلوار خود اجابت مزاج کنند. شلوارشان را تا قوزک بسته بودند. اگر ادرار به زمین نشت کند، مجبور می‌شوند با لباس‌های خود کف زمین را پاک کنند. پاها و باسن آنها اغلب پس از خیس‌شدن با ادرار برای ساعات طولانی، دچار چرک و عفونت می‌شود.
۳. گرسنگی
زندانیان مجاز به خوردن نیستند، اما یک یا دو بار در روز به آنها سوپ داده می‌شود. سوپ آنها را سیر نمی‌کند و باعث تکرر ادرار می‌شود.
۴. نشستن روی یک چهارپایه کوچک برای ساعات طولانی
زندانیان مجبورند هر روز به جز زمان صرف غذا روی یک چهارپایه کوچک بنشینند و اجازه حرکت ندارند. کسانی که حاضر به «تبدیل» نیستند، برای مدتی طولانی به این شکل شکنجه می‌شوند. این شکنجه باعث ضعیف‌شدن کل بدن، سفت شدن مفاصل و کندی واکنش می‌شود.
این چند روش شکنجه اغلب به‌طور همزمان استفاده می‌شود. ممکن است روش‌های بیشتری برای شکنجه وجود داشته باشد که هنوز فاش نشده است. برخی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ درنتیجه شکنجه‌های طولانی‌مدت دچار اختلالات روانی شدند.
اگرچه زمین بسکتبال و اتاق سرگرمی وجود دارد، اما فقط کارکنان مجاز به استفاده از آنها هستند. غذای ارائه‌شده به زندانیان بسیار ضعیف است. با وجود اینکه دوربین‌های نظارتی در همه جای مرکز مراقبت نصب شده است، اما کارکنان همچنان زندانیان را آشکارا شکنجه می‌کنند.
مورد آزار و شکنجه: مهندس پس از بازداشت در مرکز مراقبت لاغر و نحیف شد
خانم دنگ رونگ‌فانگ، ۶۳ ساله، مهندس سابق اداره بندر در شهر فانگ‌چنگانگ، استان گوانگشی است. او در حدود ژانویه۲۰۲۱ دستگیر و به مرکز مراقبت چینژو فرستاده شد. او در ژوئیه۲۰۲۱ در دادگاهی موقت در یکی از اتاق‌ها به هفت‌ونیم سال زندان محکوم شد. روز بعد، او را به زندان زنان نانینگ منتقل کردند.
خانم دنگ درحالیکه هنوز در مرکز مراقبت نگهداری می‌شد، دست به اعتصاب غذا زد و از «تبدیل» خودداری کرد. درحالیکه او در اتاق قفل شده بود، ۲۴ ساعت توسط چهار کارمند تحت نظر بود و هر روز تحت شکنجه خوراندن اجباری مایعات قرار می‌گرفت. خانم دنگ به‌خاطر سوءتغذیه لاغر و صورتش زرد شده بود. شکنجه تا زمانی که او مرکز مراقبت را ترک کرد ادامه داشت.
قبل از آخرین محکومیت، خانم دنگ بارها به‌خاطر تمرین فالون گونگ مورد آزار و اذیت قرار گرفت، که او درمان هپاتیت «بِ»، گاستریت و سایر بیماری‌های خود را مدیون این تمرین می‌داند.
خانم دنگ در اکتبر ۱۹۹۹ برای درخواست حق تمرین فالون گونگ به پکن رفت. پس از سه ماه اقامت در بازداشتگاه شهر فانگ‌چنگانگ، به یک سال حبس در اردوگاه کار اجباری زنان گوانگشی محکوم شد. او همچنین از محل کارش اخراج شد.
خانم دنگ بار دیگر در سپتامبر۲۰۰۱ توسط مأموران اداره ۶۱۰ دستگیر و در مرکز شستشوی مغزی شهر فانگ‌چنگانگ نگهداری شد. ازآنجاکه او از انصراف از فالون گونگ امتناع کرد، به بازداشتگاه منتقل شد و سه سال دیگر در اردوگاه کار اجباری زنان گوانگشی محبوس شد.
پلیس دوباره خانم دنگ را در اکتبر۲۰۰۷ دستگیر و به‌خاطر تهیه مطالب اطلاعاتی درباره فالون گونگ متهم کرد. او ابتدا در بازداشتگاه شماره ۲ شهر نانینگ محبوس و سپس قبل از اینکه به ۱ سال‌ونیم حبس در اردوگاه کار سخت محکوم شود، به مرکز شستشوی مغزی شهر نانینگ منتقل شد. زمانی که دوره محکومیت او تمام شد، مقامات او را به مدت سه ماه در مرکز شستشوی مغزی نیز نگه داشتند.
دستگیری بعدی خانم دنگ در نوامبر۲۰۱۲ بود. او پس از اینکه مجبور شد در یک جلسه شستشوی مغزی هشت‌روزه در هتل شرکت کند، به دو سال حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم شد. سپس او را به اردوگاه کار اجباری زنان گوانگشی بردند و بعداً به دو سال کار اجباری محکوم شد.
مقامات اردوگاه کار اجباری همچنین یک جلسه شستشوی مغزی برگزار کردند و سعی کردند او را مجبور کنند که فالون گونگ را کنار بگذارد. هنگامی که در سال ۲۰۱۳، سیستم اردوگاه کار توسط رژیم کمونیستی به‌دلیل بررسی‌های بین‌المللی لغو شدند، مقامات خانم دنگ را برای پایان دوره محکومیتش به مرکز آموزش حقوقی در شهر بیهای منتقل کردند.
در ژوئیه۲۰۲۰، خانم دنگ در شهر نانینگ دستگیر و به شهر فانگ‌چنگانگ بازگردانده شد. او به مدت پنج روز در بازداشت بود.
گزارش مرتبط:
خانمی اهل گوانگشی که یک بار ۸.۵ سال در زندان بود، مخفیانه به ۷.۵ سال دیگر محکوم شد
دیدگاه‌های بیان‌شده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیه مطالب منتشرشده در وب‌سایت مینگهویی توسط این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت است. مینگهویی مجموعه‌ای از محتوای آنلاین خود را به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص ارائه می‌کند.