(Minghui.org) حوالی بیستوسومین سالروز سرکوب فالون گونگ بهدست حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) که در سال 1999 آغاز شد، تمرینکنندگان فالون گونگ از 38 کشور فهرست بهروزرسانیشدهای از عاملان آزار و شکنجه را به دولتهای خود ارائه کردند و خواستار این شدند که افراد موجود در این فهرست (و اعضای خانوادهشان) از ورود به کشورشان منع شوند و داراییهایشان نیز مسدود شود.
این 38 کشور عبارتند از: ایالات متحده، بریتانیا، کانادا، استرالیا، نیوزیلند، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، هلند، لهستان، بلژیک، سوئد، اتریش، ایرلند، دانمارک، فنلاند، چک، پرتغال، یونان، مجارستان. اسلواکی، لوکزامبورگ، کرواسی، اسلوونی، لتونی، استونی، قبرس، مالت، ژاپن، کره جنوبی، اندونزی، سوئیس، نروژ، لیختن اشتاین، اسرائیل، مکزیک، شیلی، و دومینیکا.
لطفاً برای دسترسی به جزئیات این فهرست به «فهرست جدید عاملان آزار و شکنجۀ ارائهشده به 38 دولت در بیستوسومین سالروز آزار و شکنجه فالون گونگ» مراجعه کنید.
لیو ژنیو، معاون سابق وزیر دادگستری، نیز در این فهرست قرار دارد.
نام کامل مجرم: لیو (نام خانوادگی) ژنیو (نام کوچک) (نام به زبان چینی: 刘振宇)جنسیت: مذکرکشور: چینتاریخ/سال تولد: سپتامبر 1959محل تولد: شهر گونگژولینگ، استان جیلین
لیو ژنیو
دسامبر 2015 – دسامبر 2019: معاون وزیر و عضو گروه حزب در وزارت دادگستریژانویه 2015 – دسامبر 2015: رئیس اداره زندان در وزارت دادگستریدسامبر 2010 – فوریه 2015: رئیس اداره کار اصلاحی و مبارزه با مواد مخدر در وزارت عدلیهژانویه 2008 – دسامبر 2010: مدیر اداره دادگستری استان جیلین، دبیر کمیته حزب، کمیسر اول سیاسی اداره زندان استان، عضو کمیته امور سیاسی و حقوقی استان.اوت 1999 – ژانویه 2008: معاون مدیر اداره دادگستری استان جیلین
براساس دادههای جمعآوریشده توسط وبسایت مینگهویی، در طول 13 سال بین 20 ژوئیه 1999 تا سال 2012 درمجموع 18589 تمرینکننده فالون گونگ در استان جیلین مورد آزار و شکنجه قرار گرفتند. از میان آنها، 846 تمرینکننده محکوم شدند که 110 نفر بین 10 تا 15 سال، 14 نفر بین 15 تا 19 سال، 2 نفر به 19 سال و 2 نفر دیگر به 20 سال زندان محکوم شدند. برای 3999 تمرینکننده فالون گونگ که در اردوگاههای کار اجباری حبس شدند، به برخی از آنها تا 5 سال حبس در اردوگاه کار داده شد. هزاران تمرینکننده دیگر بهطور غیرقانونی در مراکز شستشوی مغزی حبس شدند.
از 20 ژوئیه 1999 تا پایان سال 2003، 100 تمرینکننده فالون گونگ در استان جیلین تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند که حداقل 12 نفر از آنها در زندان جان باختند.
اکثریت قریب بهاتفاق این موارد آزار و شکنجه در زمان تصدی لیو بهعنوان معاون مدیر و مدیر اداره دادگستری استان جیلین، کمیسر سیاسی اداره زندان استان و عضو کمیته امور سیاسی و حقوقی استان رخ داده است. در دوران تصدی او، استان جیلین مبالغ هنگفتی را برای ساخت، نوسازی و توسعه ایستگاههای پلیس، مراکز بازداشت، زندانها، اردوگاههای بازآموزی ازطریق کار اجباری و مراکز شستشوی مغزی سرمایهگذاری کرد. فقط در سال 2001، اداره دارایی استان جیلین 174.89 میلیون یوآن را به آزار و شکنجه فالون گونگ اختصاص داد.
بسیاری از بازداشتگاهها بهدلیل آزار و شکنجه تمرینکنندگان فالون گونگ، ازجمله زندان زنان استان جیلین، زندان استانی جیلین، زندان سیپینگ، زندان گونگژولینگ، اردوگاه کار زنان استان جیلین (یا همان اردوگاه کار اجباری زنان هیزویزی)، اردوگاه کار اجباری یینماهه، اردوگاه کار اجباری چائویانگگو، اردوگاه کار اجباری ویزیگو، اردوگاه کار اجباری فنجین و اردوگاه کار اجباری هوانشیلینگ مورد تحسین قرار گرفتند و پاداشهایی به آنها اختصاص داده شد.
برای وادار کردن تمرینکنندگان فالون گونگ به انکار ایمانشان، از دهها روش شکنجه استفاده میشد، ازجمله ضربوشتم خشونتآمیز، برقگرفتگی، سلول انفرادی، خفگی دراثر دود، سوزن زدن، سوزاندن با آب جوش، آزار جنسی، شکنجه کششی، حلقآویز کردن، بستن، خوراندن اجباری، تزریق دارو، و محرومیت از خواب.
تصاویری از روشهای شکنجه مورداستفاده در آزار و شکنجه تمرینکنندگان فالون گونگ
لیو ژینو بهعنوان مسئول اداره دادگستری استان، اداره زندان استان و کمیته امور سیاسی و حقوقی استان، مسئولیت بیچونوچرای استفاده از این روشهای شکنجه را بر عهده دارد.
موارد زیر برخی از موارد آزار و شکنجهای است که درحین خدمت لیو در سمت رسمی در جیلین رخ داده است.
مورد 1: دستگیری دستهجمعی و محکومیت سنگین تمرینکنندگان فالون گونگ بهدلیل نفوذ به سیستم تلویزیون محلی برای پخش اطلاعات درباره فالون گونگ
بهمنظور افشای آزار و شکنجه فالون گونگ، برخی از تمرینکنندگان در شهر چانگچون در 5 مارس 2002 به سیستم تلویزیون محلی نفوذ کردند و دو ویدئو حاوی اطلاعاتی درباره فالون گونگ را بهمدت حدود 40 دقیقه پخش کردند.
این واقعه منجر به دستگیری 5000 تمرینکننده فالون گونگ در چانگچون و مناطق اطراف آن شد. حداقل پنج نفر ازجمله لیو هایبو، هو مینگکای، لیو یی، لی شوکین و لی رونگ اندکی پس از دستگیری جان خود را از دست دادند.
15 تمرینکننده به 4 تا 20 سال زندان محکوم شدند. ژو رونجون و لیو ویمینگ هر کدام به 20 سال زندان محکوم شدند. لیانگ ژنشینگ و لیو چنگجون هر کدام به 19 سال زندان محکوم شدند.
لیو چنگجون پس از تحمل 21 ماه شکنجه وحشیانه در زندان، درگذشت. سالها بعد، لیانگ ژنشینگ و لی مینگ که به 17 سال زندان محکوم شده بودند نیز در زندان تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند.
مورد 2: آقای لیو زیوِی در اردوگاه کار اجباری چائویانگگو تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفت آقای لیو زیوی، اهل شهر بایشان در استان جیلین، در 10 دسامبر 2004 در اردوگاه کار اجباری چائویانگگو در چانگچون بازداشت شد. او قبل از اینکه به اردوگاه کار اجباری منتقل شود، در اعتراض به بازداشت خودسرانهاش بهمدت 5 روز در بازداشتگاه در اعتصاب غذا بود و فوقالعاده ضعیف شده بود. پس از انتقال او به اردوگاه کار اجباری، شکنجهاش ادامه یافت. دهان او را بستند، او را تحت خوراندن اجباری قرار دادند، از خواب محرومش کردند و از مچ دست آویزانش کردند. او ظرف سه روز براثر شکنجه کشته شد، درحالیکه فقط 29 سال داشت.
مورد 3: خانم وانگ کفی در اردوگار کار اجباری زنان هیزویزی درگذشت
خانم وانگ کفی اهل شهر چانگچون در استان جیلین بود. او در اوایل اوت 2001 بهمنظور دادخواهی برای حق تمرین فالون گونگ به پکن رفت. او به اردوگاه کار اجباری زنان هیزویزی برده شد. در 20 دسامبر 2001 در اردوگاه کار اجباری تا سرحد مرگ شکنجه شد، درحالیکه 35 سال داشت.
مورد 4: آقای دونگ فنگشان در زندان سیپینگ جیلین تا سرحد مرگ مورد ضربوشتم قرار گرفت آقای دونگ فنگشان، از شهر سونگیوآن در استان جیلین، به 9 سال زندان محکوم و در 23 اکتبر 2008 به زندان سیپینگ منتقل شد. شش روز پس از دستگیریاش، هشت زندانی عادی که ازطرف نگهبانان لی هایفنگ و هائو یولین مأمور شده بودند او را تا سرحد مرگ مورد ضربوشتم قرار دادند و شکنجهاش کردند. آنهایی که جسد او را دیدند گفتند سمت راست سینهاش با دسته بیل لِه و بریده شده بود.
مورد 5: آقای ژانگ هویی در زندان گونگژولینگ تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفت آقای ژانگ هویی اهل شهرستان آنتو در استان جیلین بود. او درحین گذراندن یک دوره 8ساله در زندان گونگژولینگ، در سلول انفرادی نگه داشته شد، به تختی بسته شد و با باطوم برقی به او شوک وارد کردند و داخل مقعدش آسیب دید. رودههای نزدیک مقعد بعداً بهدلیل سوزش چرکین شدند. در آوریل 2009 که درنهایت نگهبانان او را به بیمارستان بردند، رودههایش پوسیده شده بود و دیگر قابلدرمان نبود. او چند هفته بعد در بیمارستان درگذشت، درحالیکه 30 سال داشت.
مورد 6: آقای یو لیانهه در زندان سیپینگ شیلینگ درگذشت
آقای یو لیانهه اهل شهر تونگهوا در استان جیلین بود. او در 17 سپتامبر 2009 در دادگاه شهر تونگهوا به سه سال زندان محکوم و در 2 اکتبر 2009 به زندان شیلینگ در شهر سیپینگ منتقل شد. آقای یو در عرض دو ماه پس از حبس، در 22 نوامبر 2009 در 41سالگی تا سرحد مرگ مورد ضربوشتم قرار گرفت. در کالبدشکافی خون در گوش راستش، کبودی در هر دو چشم و نشانههایی از ضربوشتم مشاهده شد. حفره قفسه سینه او با حدود 1500 میلیلیتر خون پر شده بود. طحالش از سه نقطه بریده شده و بافت نزدیک طحال آسیب دیده بود.
مورد 7: آقای وان کیبو در زندان استان جیلین درگذشت
آقای وان کیبو در 28 مارس 2007، درحین گذراندن محکومیت 7سالهاش در زندان استان جیلین، تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار میگیرد. روز بعد مسئولان زندان جسد او را به قبرستان منتقل کردند. مسئولان زندان از نشان دادن جسد او به خانوادهاش خودداری کردند و آن را بدون رضایت خانواده سوزاندند. مردم لیو را در تشییع جنازه دیدند که به مسئولین زندان دستور میداد.
پس از اینکه لیو به ریاست اداره کار و بازپروری وزارت دادگستری ارتقا یافت، آزار و شکنجه فالون گونگ تشدید شد. حداقل 14 تمرینکننده فالون گونگ بین دسامبر2010 تا دسامبر 2013، زمانی که لیو بر سر کار بود، در اردوگاههای کار اجباری در سراسر کشور تا سرحد مرگ مورد آزار و شکنجه قرار گرفتند.
پس از لغو سیستم بازآموزی ازطریق کار بهدست رژیم کمونیستی در دسامبر 2013، بسیاری از اردوگاههای کار اجباری به مراکز بازپروری معتادین به مواد مخدر تبدیل شدند، جایی که تمرینکنندگان به آنجا منتقل و شکنجه میشدند. لیو همچنین بهعنوان مدیر جدید اداره بازپروری معتادین به مواد مخدر منصوب شد.
در زیر نمونهای از مرگومیرهایی آورده شده است که در دوران تصدی لیو، در اردوگاههای کار اجباری اتفاق افتاده است.
مورد 1 : آقای هوانگ وی در اردوگاه کار اجباری سانشویی درگذشت
آقای هوانگ وی ساکن شهر هوآژو در استان هوانگدونگ بود. ازآنجاکه او از رها کردن فالون گونگ امتناع کرد، بارها دستگیر شد و به سه بار حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم شد. تحت خوراندن اجباری قرار گرفت، با باطوم برقی به او شوک وارد کردند و توسط زندانیان عادی مورد ضربوشتم قرار گرفت که نگهبانان آنها را تحریک کرده بودند.
در 6 آوریل 2009، آقای هوانگ دوباره دستگیر و به اردوگاه کار اجباری سانشویی منتقل شد. او مجبور شد ساعتهای طولانی روی چارپایهای کوچک بنشیند. درحالیکه در سلول انفرادی حبس بود به دو زندانی دستور داده شد که او را تحتنظر بگیرند.
در مارس 2011، یک ماه قبل از آزادی او، نگهبانان شروع به ریختن داروهای نامعلومی در غذای او کردند. او بعد از هر وعده غذایی احساس ناراحتی میکرد. وزنش بهسرعت کاهش یافت. در 7 آوریل 2011، ده روز قبل از آزادی، نگهبان گیو ژونگچیانگ داروی نامعلومی را به او تزریق کرد. پس از آن، آقای هوانگ دچار اختلال روانی شد. ذهنش به هم ریخت و کمکم حافظهاش را از دست داد. او همچنین در تنفس و راه رفتن مشکل داشت و 12 روز پس از آزادی درگذشت، درحالیکه 44ساله بود.
مورد2: آقای وو روئیشیانگ در اردوگاه کار اجباری هاندان درگذشت
آقای وو روئیشیانگ، از شهرستان لی در استان هبی، در غروب 23 آوریل2012 دستگیر شد. او در روز بعد به اردوگاه کار اجباری هاندان منتقل شد. برای اینکه او را وادار به انکار فالون گونگ کنند، نگهبان گائو فی او را از خواب محروم کرد و به زندانیان عادی دستور داد که او را بهطور شبانهروزی تحتنظر داشته باشند. او را مجبور میکردند بایستد یا روی چارپایهای کوچک بنشیند. او مورد آزار و اذیت کلامی قرار گرفت و مجبور شد در جلسات شستشوی مغزی شرکت کند. نگهبانان به او اجازه دوش گرفتن، تعویض لباس و ملاقات با خانواده را نمیدادند. فقط چهار ماه بعد که در آستانه مرگ بود، مقامات اردوگاه کار اجباری با خانوادهاش تماس گرفتند و از آنها خواستند که او را به خانه ببرند. آقای وو در 5 سپتامبر 2012 به خانه بازگشت و در 18 ژانویه 2013 درگذشت، درحالیکه فقط 50 سال داشت.
مورد3: خانم ژائو یه در اردوگاه کار اجباری زنان هبی درگذشت خانم ژائو یه از شهر تانگشان در استان هبی، در 25 فوریه 2011 دستگیر و بعداً به 21 ماه حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم شد. او ابتدا به اردوگاه کار کاپینگ منتقل و سپس در ماه مه به اردوگاه کار اجباری زنان هبی منتقل شد.
مسئولین در 14 مارس2012 به خانواده خانم ژائو اطلاع دادند که او در بیمارستان بستری شده است و در وضعیتی بحرانی قرار دارد. پس از درخواستهای متعدد، نهایتاً اردوگاه کار با آزادی مشروط پزشکی او موافقت کرد. خانم ژائو در حالت نیمههوشیار بود و پس از بازگشت به خانه نتوانست از خود مراقبت کند. او بهطور دائم تب شدیدی داشت و فقط حدود 25 کیلو وزن داشت. او در 15 دسامبر 2012 درگذشت، درحالیکه حدود 40 سال داشت.
مورد 4: آقای پی یانکینگ در اردوگاه کار اجباری چینهوانگدائو تا سرحد مرگ شکنجه شد آقای پی یانکینگ، اهل شهر چینهوانگدائو در استان هبی بود. او در سپتامبر 2010 به 1.5 سال حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم شد. آقای پی درحین گذراندن دوران محکومیت خود در اردوگاه کار اجباری چینهوانگدائو، مورد ضربوشتم شدید، شکنجه نشستن طولانیمدت و محرومیت از خواب قرار گرفت. دچار بیاختیاری در دفع ادرار شد. بدنش متورم شد. او بهسختی نفس میکشید و نمیتوانست بهتنهایی راه برود. وقتی به جایی رسید که جانش در خطر بود، اردوگاه کار به خانوادهاش اطلاع داد که او را به خانه ببرند. آقای پی در 20 فوریه 2011، فقط چهار روز پس از بازگشت به خانه، درگذشت، درحالیکه 60 سال داشت.
مورد 5: خانم یین جینمی در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی درگذشت خانم یین جینمی اهل شهر جیوجیانگ در استان جیانگشی بود. او در 16 فوریه 2009 دستگیر و به 5/1 سال زندان محکوم شد تا در اردوگاه کار اجباری زنان نانچانگ دوره محکومیتش را بگذراند. او را تحت شکنجههای شدید، ازجمله حبس در سلول انفرادی، خوراندن اجباری و تزریق دارو قرار دادند. این شکنجه باعث شد که او دچار فشار خون بالا، مشکلات قلبی، اورمی و تنگی نفس شود. این وضعیت پس از آزادی او ادامه یافت. او بهشدت ضعیف بود، اشتهایش کم شده بود و نمیتوانست بخوابد. خانم یین در 9 مه 2012 درگذشت، درحالیکه 56 سال داشت.
از اوایل سال 2015 تا پایان سال 2015 لیو بهعنوان مدیر اداره زندان وزارت دادگستری خدمت کرد و به اجرای سیاست آزار و شکنجه علیه فالون گونگ ادامه داد. طبق آمار مینگهویی، حداقل 878 تمرینکننده فالون گونگ در سال 2015 به حبس در حداقل 44 زندان در سراسر کشور محکوم شدند.
در سال 2015، حداقل 8 تمرینکننده در زندان تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند، ازجمله یون ژنگکون در زندان دونگلینگ، استان لیائونینگ؛ لی گوئیشانگ در زندان لانگکوانیی، استان سیچوان؛ زو یونژو در زندان جیاژو، استان سیچوان؛ لیو کینگتیان در زندان گونگژولینگ، استان جیلین؛ و فنگ شیو در زندان هولان، استان هیلونگجیانگ. فقط در زندان زنان استان لیائونینگ، دستکم 10 تمرینکننده آنقدر شکنجه شدند که شرایطشان وخیم شد، اما زندان از آزادی آنها خودداری کرد.
همچنین نمونهگیریهای اجباری و گسترده خون از تمرینکنندگان فالون گونگ در زندانها انجام میشد تا پایگاه دادههای دیاِناِی برای اهداف مختلف، ازجمله جنایات برداشت اجباری اعضای بدن ایجاد میشوند.
از دسامبر 2015 تا دسامبر 2019 لیو بهعنوان معاون وزیر دادگستری خدمت کرد و به پیروی از دستورالعملهای سه وزیر دادگستری وو آیینگ (2005.07-2017.02)، ژانگ جون (2017.02-2018.03)، فو ژنگوا (2018.03-2020.04 )، به آزار و شکنجه فالون گونگ ادامه داد.
در 18 سپتامبر 2016، وزارت دادگستری «اقدامات اداره امور وکلا» را مجدداً مورد بازنگری قرار داد و اعلام کرد که آن از اول نوامبر 2016 لازمالاجرا میشود. اقدامات تجدیدنظرشده جدید به صراحت بیان میکرد که وکلا نمیتوانند ماهیت فرقههای مشخصشده ازسوی دولت را در دعوی قضایی، داوری یا فعالیتهای اداری انکار کنند، و آشکارا فالون گونگ را «فرقه» مینامید. این مساوی است با محدود کردن وکلا از دفاع از تمرینکنندگان فالون گونگ در دادگاه.
در 2 نوامبر 2018 مجوز وکلا ژنگ وو و هو لینژنگ بهدلیل دفاع از تمرینکنندگان فالون گونگ در استان یوننان یک سال پیش در 1 دسامبر 2017، ازطرف دفتر قضایی چانگشا در استان هونان بهمدت 6 ماه بهحالت تعلیق درآمد.
در طول چهار سالی که لیو معاون وزیر دادگستری بود، مجموعاً 4157 تمرینکننده فالون گونگ محکوم شدند. بسیاری از تمرینکنندگان فالون گونگ تا سرحد مرگ مورد آزار و شکنجه قرار گرفتند، علیل شدند، یا زمانی که در زندان بودند خانوادهشان نابود شد.
مطالب زیر گزیدهای از موارد مرگ در زندان است.
مورد 1: آقای هو گوجیان در زندان بنشی درگذشت آقای هو گوجیان، از شهر فوشون در استان لیائونینگ، در 7 ژوئیه 2015 دستگیر شد. او در 9 دسامبر 2015 در دادگاه منطقه دونگژو به 4 سال زندان محکوم و در 4 می 2016 به زندان بنشی منتقل شد.
نگهبانان روی سر و بدنش آب سرد ریختند و با لگد به سرش زدند. رگ خونی مغزش پاره و دچار خونریزی شدید در ساقه مغزش شد. درحین کرانیوتومی، تکه بزرگی از جمجمه او برداشته شد که باعث شد نیمه راست جمجه دچار اختلال شود. او پس از عمل در کما ماند و زندگیاش نباتی شد. او در 15 مه 2018 در بیمارستان زندان بنشی درگذشت، درحالیکه 48 سال داشت.
مورد 2: آقای لی جیچون در زندان دالیان درگذشت آقای لی جیچون، از شهر بیپیائو در استان لیائونینگ، در 7 سپتامبر 2016 دستگیر و در 29 دسامبر 2016 توسط دادگاه شهر بیپیائو به 5 سال زندان محکوم شد. او بعداً، در ژوئیه 2017، به زندان دالیان منتقل شد. نگهبانان یک بار او را از خواب محروم و مجبورش کردند 5 روز روی نیمکتی باریک به عرض 2 انگشت و ارتفاع 15 سانتیمتر بنشیند. او در 3 دسامبر 2018 در 62سالگی براثر شکنجه درگذشت.
مورد 3: خانم یانگ لیهوا در زندان زنان استان هیلونگجیانگ درگذشت
خانم یانگ لیهوا اهل شهرستان سانوو در استان هیلونگجیانگ بود. او در 17 نوامبر 2017 دستگیر و در 26 دسامبر 2017 توسط دادگاه شهرستان سانوو به 4 سال زندان محکوم شد. پس از اینکه در اواسط فوریه 2018 به زندان زنان استان هیلونگجیانگ منتقل شد، از خواب محروم و تحقیر شد و مورد آزار و اذیت و ضربوشتم زندانیان قرار گرفت. او در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد، اما مورد شکنجه وحشیانهتری قرار گرفت. او در 5 نوامبر 2019 در زندان درگذشت، درحالیکه 43 سال داشت.
کلیۀ مطالب منتشرشده در این وبسایت دارای حق انحصاری کپیرایت برای وبسایت مینگهویی است. مینگهویی بهطور منظم و در مناسبتهای خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.