(Minghui.org) آتش‌سوزی که کمتر از دو هفته پیش در ارومچی، شین‌جیانگ (سین‌کیانگ) رخ داد، توجه بسیاری از مردم در سراسر چین را به خود جلب کرد.
آتش‌سوزی در یک ساختمان مسکونی در مجتمع «جیشیانگیوان» در ارومچی در 24نوامبر2022 آغاز شد.
حدود سه ماه قبل از وقوع آتش‌سوزی، این محله مسکونی به‌عنوان منطقه پرخطر کوید تعیین شده بود. مقامات برای جلوگیری از خروج مردم، خروجی‌های اضطراری را بستند. و همچنین گزارش‌هایی مبنی بر پلمپ آپارتمان‌ها از بیرون وجود دارد.
اگرچه ماشین‌های آتش‌نشانی به‌سرعت به نزدیکی ساختمان رسیدند، اما به‌دلیل موانعی که برای قرنطینه کووید وجود داشت، نتوانستند برای مقابله با آتش به اندازه کافی نزدیک شوند. ساکنان مجبور شدند موانعی را که برای جلوگیری از خروج مردم و خودروها از منطقه ایجاد شده بود، بردارند.
مردم مجبور شدند خودروهای پارک شده را از کوچه باریک منتهی به ساختمان در حال سوختن حرکت دهند، اما برخی از خودروهای برقی روشن نشدند زیرا باتری آنها پس از ماه‌ها بلااستفاده ماندن به‌دلیل بیش از 100 روز قرنطینه کوید در سین‌کیانگ از بین رفته بود. در نهایت مردم مجبور شدند خودروها را از مسیر خارج کنند تا راهی برای عبور ماشین‌های آتش‌نشانی باز شود. زمانی که آتش 2.5 ساعت بعد مهار شد، افراد زیادی جانشان را از دست داده بودند.
درست همانطور که رژیم کمونیستی در گذشته تمام فجایع دیگرِ ساختۀ دست بشر را پنهان کرده و کمتر گزارش داده است، مقامات ادعا کردند که فقط ۱۰ نفر در آتش‌سوزی کشته و 9 نفر زخمی شدند. آنها همچنین ساکنان را به‌دلیل «ضعف در توانایی نجات خود» سرزنش کردند.
این بار، عموم مردمی که برای مدت طولانی مطیع کنترل و قرنطینه شدید حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) بودند، دیگر آن را باور نکردند. تظاهرات به‌زودی در حومه شهر بالا گرفت و مردم فریاد می‌زدند «ح.ک.چ باید از قدرت کناره‌گیری کند» و خواستار آزادی اولیه و حق زندگی شدند.
آتش‌سوزی در ارومچی به بسیاری از چینی‌ها کمک کرد تا ماهیت واقعی ح.ک.چ را ببینند و این که چگونه حزب همواره تلاش کرده است بر حقیقت سرپوش بگذارد و پاسخگو نباشد. بدون توجه به عواقب این فاجعه یا اینکه چه تعداد زیادی از مردم کشته شوند، هرگز حزب مقصر نیست.
آتش‌سوزی در ارومچی همچنین بسیاری از چینی‌ها را به یاد آتش‌سوزی دیگری در 21 سال پیش انداخت که گویای سرشت دروغگوی ح.ک.چ است.
در 23 ژانویه 2001، در آستانه سال نو چینی پنج نفر در میدان تیانآنمن نشستند و خود را به آتش کشیدند. ح.ک.چ بلافاصله ادعا کرد که آن افراد تمرین‌کنندگان فالون گونگ هستند و موج جدیدی از کمپین‌های تبلیغاتی را برای حمله به فالون گونگ آغاز کرد. این تمرین تزکیۀ جسم و ذهن در مدرسه بودیسم است که ح.ک.چ در سال 1999 آن را ممنوع کرد.
اما، هنگامی که یک خبرنگار واشنگتن پست به زادگاه لیو چونلینگ رفت، فردی که پیشگام خودسوزی شد، وقتی از نزدیکان لیو شنید که او هرگز فالون گونگ را تمرین نکرده بود، غافلگیر شد.
اما این تنها سؤال مردم در مورد این حادثه نبود.
در حالی که مقامات ادعا کردند که رخداد«خودسوزی» یک اتفاق بوده است، فیلم با نماهایی از چند زاویه و از نزدیک بیشتر شبیه یک فیلم‌سازی برنامه‌ریزی شده بود. حرکت آهستهفیلم نیز مردی را نشان می‌دهد که با یک جسم چماق‌مانند به سر لیو ضربه می‌زند و او بلافاصله پس از آن به زمین می‌افتد.
دمای اشتعال بنزین حدود 1733 فارنهایت (945 درجه سانتیگراد) است. آنقدر بالاست که کسی نمی‌تواند آن را تحمل کند. اما یکی دیگر از خودسوزی‌کنندگان، وانگ جیندونگ روی خود بنزین ریخت و گفته شد در حالی که آتش او را می‌سوزاند، بیش از یک دقیقه بی‌حرکت نشسته بود.
توسعه آموزشی بین‌المللی، یک سازمان غیردولتی وابسته به سازمان ملل متحد (سازمان ملل)، فیلمی ویدئویی را در نشستی درسازمان ملل در اوت2001 ارائه کرد تا چگونگی طرح و نقشۀ خودسوزی توسط ح.ک.چ را افشا کند. فیلم مستند «آتش دروغین» نیز تعدادی از شبهات را به‌تفصیل ارائه کرد.
اگرچه آتش‌سوزی در تیانآنمن برای افترا به فالون گونگ و آتش‌سوزی در ارومچی که اویغورهای بی‌گناه را کشت، از بسیاری جهات متفاوت بودند، هر دوی آنها به دستورکار پنهان ح.ک.چ اشاره دارند که نمی‌خواهد برای عموم مردم فاش شود. شعله‌های آتش چهره شرور و سرشت شیطانی ح.ک.چ را روشن کرده بود.
ح.ک.چ چین نیست و نماینده مردم چین نیست. باشد که افراد بیشتری ماهیت واقعی ح.ک.چ را ببینند و به استقبال چین جدید بدون ح.ک.چ بروند!
دیدگاه‌های ارائه‌شده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.