(Minghui.org) پس از مرگ جیانگ زمین، دیکتاتور سابق حزب کمونیست چین (ح.ک.چ)، پولی که اختلاس کرد باید برای فرزندان و نوههایش گذاشته شده باشد. اما برای چین بهعنوان یک کشور، چیزی که به میراث گذاشته است، انحطاط بیسابقه اخلاق و نقض ویرانگر حقوق بشر بوده است.
جیانگ پس از به دست آوردن جایگاهی قوی در حلقه قدرت مرکزی ح.ک.چ با دستور سرکوب دانشجویان معترض در سال 1989، به مسیرش ادامه داد تا در سال 1993 به رهبر ارشد ح.ک.چ تبدیل شود. و ملت چین را به سمت قهقرای اخلاقی برد.
جیانگ در طول دهها سال سلطنتش کشور را با فساد، فریب و خشونت اداره میکرد. بیبندوباری خود او نیز الگوی بدی برای تعداد بیشماری از مقامات دولتی و افراد دیگر بود.
با فرهنگ و ارزشهای سنتی که منسوخ تلقی شد، مردم چین دیگر مؤدب یا متمدن نبودهاند. از افراد مسن گرفته تا نسل جوان، از جمله زنان جوان تحصیلکرده، فحش دادن به بخشی از زبان روزمره آنها تبدیل شد و هیچکس احساس نمیکرد که این رفتار نامناسب است.
جیانگ سیاست تکفرزندی را در سال 2001 حفظ کرد، حتی پس از اینکه نرخ باروری از 2.3 فرزند به ازای هر زن در سال 1990 به 1.22 در سال 2000 کاهش یافت.شعارهای وحشتناکی مانند «بهتر است خون در رودخانهها ریخته شود، به جای اینکه اجازه دهیم یک نوزاد دیگر به دنیا بیاید» در مکانهای عمومی ظاهر شد، کشور را به ماشین کشتار تبدیل کرد و منجر به کاهش جمعیت و عدم تعادل عمده جنسیتی شد (نسبت بسیار بیشتر مردان نسبت به زنان).
جیانگ بهعنوان بخشی از «کنترل ثبات» و سرپوش گذاشتن بر جنایات رژیم، دستور ایجاد پروژۀ سپر طلایی را صادر کرد که علاوهبر سانسور شدید اینترنت بر فعالیتهای آنلاین میلیاردها کاربر چینی نظارت دارد.
در همین حال، برخی از زندانیان و فارغ التحصیلان دانشگاه بسیج و به «ارتش ۵۰ سنتی» تبدیل شدند و تبلیغات آنلاین برای شستشوی مغزی مردم و رفعورجوع جنایات ح.ک.چ منتشر کردند.
چنین تلاشهایی برای شستشوی مغزی، منجر به ظهور «صورتیهای کوچولو» شد، افراد کمسنتری که متولدین پس از دهه 1990 هستند. آنها رذیلتهای فساد و زیادهخواهیهای مادی را بهصورت عادی پذیرفتند و از ح.ک.چ بهخاطر اینکه «همه چیز به آنها داده است» تمجید کردند.
وحشتناکترین میراث جیانگ آزار و شکنجه فالون گونگ و سه دستور او است: «شهرت آنها [تمرینکنندگان] را لکهدار کنید، جسمشان را نابود کنید، و آنها را از نظر مالی ورشکسته کنید.» با حمایت جیانگ، پلیس، ارتش، و بیمارستانها بهعنوان کانال ارتباطی برای برداشت اعضای بدن تمرینکنندگان زنده فالون گونگ کار کردند و رژیم از این جنایت سودهای نجومی به دست آورد.
حتی پس از کنارهگیری جیانگ، برداشت اجباری اعضای بدن همچنان ادامه دارد و اویغورها و حتی عموم مردم، بهویژه دانشآموزان دبیرستانی و کالج را هدف قرار داده است. بهطور مشابه، سیاست «حذف کامل کووید» نیز گسترش خط مشی ریشهکن کردن تمرینکنندگان فالون گونگ به عموم مردم است.
هر بار که ح.ک.چ یک کمپین سیاسی راهاندازی میکند، یک گروه منتخب را هدف قرار میدهد و بقیه کشور را برای حمله به آن هدف تحریک میکند. در انتها، هیچ چینی از هدف قرار گرفتن در امان نخواهد بود. از قربانیان سیل و خشکسالی ناشی از سیاستهای فاجعهبار ح.ک.چ، تا نوزادانی که در اثر نوشیدن شیر آلوده به ملامین جانشان را از دست دادند، همه این فجایع بر میراث قساوت، وحشیگری و بیوجدانی جیانگ متکی بوده است.
با مرگ جیانگ، زمان آن فرا رسیده است که ما مردم چین علناً صحبت کنیم و میراث واقعی ۵ هزار سالۀ تمدن چین ملهم از الهیات را احیا کنیم و از کابوس کمونیسم بیدار شویم.
دیدگاههای ارائهشده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وبسایت دارای حق انحصاری کپیرایت برای وبسایت مینگهویی است. مینگهویی بهطور منظم و در مناسبتهای خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.