(Minghui.org) در 14دسامبر2021، یک روز پس از روز ملی یادبود قربانیان کشتار نانجینگ، خانم سونگ جنگیی، معلم کالج فنی‌حرفه‌ای ژندان شانگهای، در طی یک سخنرانی تردید خود را دربارۀ تلفات واقعی قتل عام بیان کرد. یکی از شاگردانش ویدیوی سخنرانی او را تحریف و در اینترنت منتشر کرد. در نتیجه، او نه تنها توسط حامیان خشمگین حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) مورد تحقیر قرار گرفت، بلکه مورد انتقاد رسانه‌های چینی نیز قرار گرفت. خانم سانگ دو روز بعد اخراج شد.
خانم لی تیانتیان، معلم مدرسه ابتدایی و چهار ماهه باردار اهل استان هونان غربی، حمایت خود را از خانم سونگ در 17دسامبر اعلام کرد. دو روز بعد، اداره آموزش محلی و خانواده‌اش او را به بیمارستان روانی فرستادند. رسانه‌ها ادعا کردند که او از «افسردگی» شدید رنج می‌برد و به‌طور داوطلبانه خود را در بیمارستان بستری کرده است.
چنین مواردی برای جامعه چین تحت حاکمیت کمونیستی تازگی ندارد. در دهه 1960 در طول انقلاب فرهنگی، مواردی که دانش‌آموزان دربارۀ معلمانشان یا حتی دربارۀ والدینشان گزارش دهند، شایع بود. و پس از اینکه حزب کمونیست چین در سال 1999 آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد و تبلیغات شیطانی را علیه این روش معنوی باستانی گسترش داد، بسیاری از شهروندان چینی نیز مخالف تمرین‌کنندگان صلح‌آمیز شدند و آنها را به پلیس گزارش کردند.
موارد زیر نمونه‌هایی از استان یوننان است که در آن شهروندان چینی به‌دلیل شستشوی مغزی توسط ح‌ک‌چ دربارۀ هموطنان خود گزارش می‌دهند.
گزارش دانش‌آموزان دربارۀ معلمان
بسیاری از کودکان مدرسه‌ای که توسط تبلیغات نفرت‌آمیز علیه فالون گونگ فریب خورده بودند، این تمرین سنتی تزکیه را اشتباه درک کردند. دانش‌آموزان با پاداش‌های پولی تشویق می‌شدند تا تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به مقامات گزارش دهند.
خانم جیانگ یولیو، معلم دبیرستان فنی‌حرفه‌ای شماره 2 کونمینگ در استان یوننان، در 7ژوئیه2004 با دانش‌آموزانش دربارۀ اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری فالون گونگ صحبت کرد و دی‌وی‌دی‌هایی حاوی اطلاعاتی درباره حقه خودسوزی تیان‌آنمن به آنها داد. فریب، بزرگترین نمایش تبلیغاتی رژیم برای شیطانی جلوه‌دادن فالون گونگ. یکی از شاگردانش گزارش او را داد. در نتیجه دستگیر و بعداً به دو سال کار اجباری محکوم شد.
دانش‌آموزی به همراه والدینش، آقای سو کون، معلم علوم کامپیوتر در کالج فناوری دفاع ملی یوننان را به‌دلیل دادن دی‌وی‌دی‌های اطلاعاتی فالون گونگ به دانش‌آموزانش در 6دسامبر2004 گزارش کردند. او دستگیر و به سه سال کار سخت اجباری محکوم شد. او در اردوگاه کار اجباری از شکنجه‌های غیرانسانی رنج برد: او را شبانه به قبرستان می‌کشاندند تا «مردگان را بیدار کند». او در طول روز در شالیزار خیس می‌شد. نگهبانان به زندانیان دستور می‌دادند که او را کتک بزنند که باعث افتادن دو دندانش شد. و سه روز متوالی از خواب محروم شد.
خانم تای هوی، تمرین‌کننده فالون گونگ در شهرستان منگلا، استان شی‌شوانگ‌باننا، استان یوننان، هنگا‌می‌که برخی از دانش‌آموزان مدرسه ابتدایی در سپتامبر2009 به فروشگاه نوشیدنی‌های خنک او رفتند، با آنها درباره فالون گونگ صحبت کرد. یکی از دانش‌آموزان گزارش او را داد. او دستگیر و سپس به چهار سال زندان محکوم شد.
دکتر چن شین‌ون، دانشیار دپارتمان علوم زیستی در دانشگاه یوننان، در 20اکتبر2016 به دانشجویان خود درباره فالون گونگ گفت و دانشجویی گزارش او را داد. مقامات مدرسه و پلیس بخش امنیت داخلی منطقه کونمینگ ووهوا او را به مدت 15 روز بازداشت کردند و در ژوئیه2017 برکنار شد.
فرستادن افراد سالم به بیمارستان‌های روانپزشکی
شکنجه روانی یکی از روش‌های رایجی است که ح‌ک‌چ برای هدف قرار دادن تمرین‌کنندگان ثابت قدم فالون گونگ به کار می‌گیرد. بسیاری از آنها برای «درمان» به بیمارستان‌های روانی منتقل شدند. کارکنان مراقبت‌های بهداشت و سلامت فعالانه در آزار و شکنجه شرکت کردند و اخلاق حرفه‌ای خود را نادیده گرفتند.
خانم شو یان، کارمند شرکت تأمین و بازاریابی کونمینگ برای فلزات غیرآهنی چین، به‌دلیل فشار شدید در روزهای اولیه آزار و شکنجه، کتاب‌های فالون گونگ خود را به مقامات تحویل داد. وقتی به خودش آمد، به مافوقش گفت که می‌خواهد به تمرین فالون گونگ ادامه دهد. یکی از مدیران ارشد از ترس اینکه وی بر جایگاه شرکت نزد دولت تأثیر منفی بگذارد، ادعا کرد که خانم شو بیمار روانی است و برای فرستادن او به بیمارستان روانی برنامه‌ریزی کرد.
هنگا‌می‌که خانم شو به بخش امنیت داخلی کونمینگ پانلونگ رفت تا توضیح دهد که چرا نمی‌خواست ایمانش را رها کند، چیو یونکون، رئیس پلیس، سه مأمور را فراخواند تا او را دستگیر کنند و به بیمارستان روانی کونمینگ ببرند.
خانم شو در بیمارستان روانی تحت شکنجه‌های جسمی و روانی قرار گرفت. چهارپنج پزشک هر روز به زور به او دارو تزریق می‌کردند. آنها همچنین او را مجبور کردند که سه یا چهار بار در روز دارو مصرف کند. پس از تجویز دارو دچار حالت تهوع می‌شد، استفراغ می‌کرد و نمی‌توانست غذا بخورد. دارو به سیستم اعصاب مرکزی او آسیب رساندو باعث شود که دائماً خواب‌آلود باشد.
خانم وانگ چیهویی، پزشک بازنشسته در بیمارستان استانی طب سنتی چینی یوننان، زمانی که آزار و شکنجه فالون گونگ در ژوئیه1990 آغاز شد، تحت نظر قرار گرفت. در طول به اصطلاح «روزهای حساس سیاسی»، نگهبانان امنیتی بیمارستان برای نظارت خانم وانگ به منزل او فرستاده شدند. یک بار در سال 2002 برای «درمان» به بیمارستان روانپزشکی کونمینگ منتقل شد و تحت شکنجه روانی و جسمی قرار گرفت.
خانم ژانگ جینگیان، که کار دریافت عوارض در بزرگراه کونمینگ را برعهده داشت، به‌دلیل تمرین فالون گونگ به کار اجباری محکوم شد. پس از آزادی او از اردوگاه کار در مارس2003، پرسنل مدیریت محل کارش، از جمله معاون مدیر وانگ هونگ و مربی لی چائوشیان، بارها او را مورد آزار و اذیت قرار دادند و سعی کردند مجبورش کنند که فالون گونگ را کنار بگذارد. از آنجایی که او از انجام این کار امتناع کرد، با حداقل غرامت برای تأمین هزینه‌های زندگی از کار اخراج شد.
محل کار خانم ژانگ شوهرش را مجبور کرد تا یکی از اقوام خود را در خانه داشته باشد تا بر همسرش نظارت کند و همچنین چند کارمند را برای نظارت شبانه‌روزی او فرستاد. خانم ژانگ قصد داشت در ژوئیه2003 برای جلوگیری از آزار بیشتر از خانه خارج شود، اما قبل از اینکه بتواند آنجا را ترک کند، پرسنل محل کارش و همسرش با همکاری پلیس او را به بیمارستان روانی استانی یوننان فرستادند.
در بیمارستان روانپزشکی، پزشکان ژانگ هونگشی و منگ (نام نامعلوم داده‌شده) خانم ژانگ را مجبور به مصرف دارو کردند. او خواب‌آلود بود، دچار درد معده و استفراغ شد و بعد از آن از نظر عاطفی آشفته بود. استخوان‌هایش درد می‌کرد و دست و پاهایش بی‌حس شده بود. خانم ژانگ به‌دلیل مقاومت شدیدش پس از بیش از یک ماه بازداشت آزاد شد. خانواده او باید در مجموع بیش از 8 هزار یوان هزینه بیمارستان بپردازند.
خانم یو چیونگ‌هوا، کارمند کارخانه کنسروسازی کونمینگ دِهه، در شب 5مه2019 از دوچرخه‌اش افتاد و مجروح شد. رهگذری با پلیس تماس گرفت. وقتی مأموران اداره پلیس یویاتانگ رسیدند، مطالب فالون گونگ را در کیفش پیدا کردند. به جای فرستادن خانم یو برای معالجه به بیمارستان، او را در بازداشتگاه شماره 1 کونمینگ بازداشت کردند.
پدر 92 ساله خانم یو، مادر 79 ساله و سایر اعضای خانواده‌اش بارها برای درخواست آزادی او به اداره پلیس مراجعه کردند. در 11مه به خانواده او اطلاع داده شد که برای تحویل گرفتن او به اداره پلیس بروند. اما، وقتی خانواده آمدند، پلیس‌گفت که خانم یو قبل از رفتن به خانه باید یک هفته به بیمارستان روانی منتقل شود. اگر خانواده او موافقت نمی‌کردند، خانم یو به بازداشتگاه بازگردانده می‌شد. خانواده او چاره‌ای جز امضای رضایت نامه نداشتند.
دیدگاه‌های ارائه‌شده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.