(Minghui.org) فلج‌شدن، از دست دادن توانایی حرکتِ بخشی یا تمام بدن است. اکثر افراد فلج مجبورند تا پایان عمرشان از صندلی چرخدار استفاده کنند. افلیج بودن نه تنها برای خود شخص بلکه برای خانواده‌اش نیز درد و رنج بسیار زیادی ایجاد می‌کند.

به لطف فالون دافا، تمرین معنوی باستانی که به نام فالون گونگ نیز شناخته می‌شود، برخی از بیماران فلج توانسته‌اند دوباره راه بروند و زندگی تازه‌ای داشته باشند.

در زیر چند ماجرا از این دست وجود دارد.

(ادامه از قسمت اول)

بهبودی بیماری صعب‌العلاج دانشجوی ۲۵ ساله دکتری

خانم لیائو پی- جو اهل شهر تائویوان در تایوان است. او درست پس از سال نوی چینی ۲۰۰۴، دچار احساس درد در انگشتان و مچ دستانش شد. در عرض دو ماه، درد به آرنج، شانه، قسمت بالای کمر و زانو گسترش یافت. هر روز صبح حدود ساعت ۲ صبح از درد بیدار می‌شد.

او که دانشجوی دکتری در دانشگاه پردو در ایالات متحده بود، ابتدا از خدمات بهداشت و سلامت دانشجویی کمک گرفت. اما هیچ کاری مؤثر واقع نشد و او را به بیمارستانی خارج از دانشگاه ارجاع دادند، جایی که آزمایش‌های زیادی را پشت سر گذاشت و به او گفتند که ممکن است علائم آرتریت روماتوئید باشد. اما، پزشکان نتوانستند بیماری را به‌طور دقیق تشخیص دهند و بنابراین قادر به ارائه درمان‌های هدفمند نبودند.

خانم لیائو به‌صورت آنلاین درباره علائمش تحقیق کرد و متوجه شد که آرتریت روماتوئید ابتدا به مفاصل حمله می‌کند و درنهایت مفاصل به‌شدت تغییر شکل می‌دهند. سپس این بیماری به قلب و سایر اندام‌های داخلی حمله می‌کند. پس از چند دهه درد، سرانجام خواهد مرد.

در واقع، وضعیت خانم لیائو بدتر شد و به‌تدریج نمی‌توانست راه برود. خانم لیائو که نگران پدر و مادرش بود که مجبور بودند علاوه‌بر حمایت از دو خواهر و برادر کوچک‌ترش، هزینه‌های هنگفت پزشکی او را نیز متقبل شوند، در اوج ناامیدی تصمیم گرفت به زندگی خود پایان دهد. او فقط ۲۵ سال داشت.

خانم لیائو پس از پایان نوشتن یادداشت مربوط به خودکشی، بلیت هواپیما به گرند کانیون را خرید و قصد داشت به سمت مرگ پرواز کند. قبل از اینکه کامپیوترش را خاموش کند، برای آخرین بار اینترنت را برای کسب اطلاعات درباره بیماری آرتریت روماتوئید جستجو کرد.

ناگهان، مقاله‌ای را در نتایج جستجو دید: «بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید به‌طور معجزه‌آسایی شفا یافت.» این مقاله توسط یک تمرین‌کننده فالون گونگ به اشتراک‌ گذاشته‌شده بود. خانم لیائو تحقیقات بیشتری انجام داد و دریافت که بسیاری از افراد مبتلا به بیماری‌های لاعلاج با تمرین فالون گونگ درمان شده‌اند. او بارقه‌ای از امید را دید و تصمیم گرفت که فالون گونگ را امتحان کند.

جوآن فالون، کتاب اصلی فالون گونگ را در وب‌سایت مینگهویی پیدا کرد و ویدئوهای آموزش تمرین فالون گونگ را دانلود کرد. شب دوم بعد از شروع تمرینات، خانم لیائو احساس کرد که تمام بدنش بسیار گرم است. روز بعد، بوی بد شدیدی که در زمان بیماری داشت ناپدید شد. آن شب به‌خوبی خوابید و روز بعد هم اشتها داشت. او شگفت‌زده شد! این امیدی در زندگی او بود، و تصمیم گرفت به تایوان برگردد، جایی که افراد زیادی در‌حال تمرین فالون گونگ هستند.

در شب ۱۳آوریل۲۰۰۴، خانم لیائو با صندلی چرخدار وارد تایوان شد. صبح روز بعد، والدینش او را به بیمارستان چانگ گونگ بردند. تشخیص داده شد که او دچار سستی مفاصل است، یک بیماری لاعلاج که نیاز به داروهای مسکِن و فیزیوتراپی مداوم دارد. کسانی که از این عارضه رنج می‌برند باید تا آخر عمر از مچ بند، آرنج بند، آستین زانو و کمربند نیز استفاده کنند. آنها همچنین نمی‌توانند اجسام سنگین را بلند کنند یا کار سنگینی انجام دهند.

بعد از اینکه خانم لیائو بیمارستان را ترک کرد، به والدینش گفت: «می‌خواهم فالون گونگ را تمرین کنم.» پدرش بلافاصله کتاب جوآن فالون را برای او خرید.

سه روز بعد، در اوایل صبح ۱۷آوریل، خانم لیائو در ساعت ۴:۳۰ صبح از خواب برخاست و مدتی در وب‌سایت مینگهویی جستجو کرد تا اینکه به‌آرامی درحالی‌که هر بار یک قدم کوتاه برمی‌داشت به سمت محل تمرین گروهی در نزدیکی خانه‌اش رفت. در ۲۸آوریل۲۰۰۴، خانم لیائو توانست به‌طور عادی راه برود.

او بعداً معلم زبان انگلیسی در دبیرستان شولین تایوان شد و ازدواج کرد. بسیاری از بستگان و دوستانش شاهد این معجزه بودند و خودشان شروع به تمرین فالون گونگ کردند.

پس از مشاهده تغییرات در خانم لیائو پی- جو (وسط)، مادر (چپ) و خواهرش (راست) نیز شروع به تمرین فالون گونگ کردند.

شفا‌یافتن معلم فلج ویتنامی ظرف سه ماه

خانم نگوین تی مای توات در شهر هوآ وین (انگه آن( ویتنام زندگی می‌کند. او قبلاً معلم بود.

یک روز در پایان سال ۲۰۱۴، خانم نگوین ناگهان نتوانست به‌طور عادی راه برود. تشخیص داده شد که او مبتلا به پلی رادیکولونوریت عفونی حاد، یک بیماری شایع و جدی سیستم عصبی است. به لطف احیای به موقع، از خطر مرگ رهایی یافت و از فلج کامل در امان ماند. اما، مجبور شد از صندلی چرخدار استفاده کند. او نمی‌توانست باور کند که تا آخر عمر نمی‌تواند راه برود.

خانم نگوین تمام راه‌های ممکن را برای درمان بیماری‌اش امتحان کرد، ازجمله طب غربی، طب چینی، طب سوزنی و ماساژ، اما بی‌نتیجه بود. او نمی‌توانست درک کند که چرا باید این همه بیماری و درد را متحمل شود و چرا زندگی‌اش اینقدر فلاکت‌بار شده بود. او تقریباً هر روز جز گریه کاری نمی‌کرد.

درحالی‌که خانم نگوین با ناامیدی دست و پنجه نرم می‌کرد، زندگی‌اش رو به بهبود رفت. روزی یکی از دوستان شوهرش نزد آنها آمد و ضمن ابراز همدردی با وضعیتش، فالون گونگ را به او معرفی کرد. روز بعد، با چند تمرین‌کننده فالون گونگ دیگر آمد. آنها درباره فالون گونگ با او صحبت کردند و از اثرات معجزه‌آسای فالون گونگ در ازبین‌بردن بیماری به او گفتند.

در ابتدا، خانم نگوین حرف‌های آنها را اصلاً باور نکرد. او گفت: «این خیلی مرموز به نظر می‌رسد. اگر خواندن کتاب می‌تواند بیماری را درمان کند، چرا ما به بیمارستان نیاز داریم؟» شوهرش از روی ادب، جوآن فالون را با تمرین‌کنندگان خواند و خانم نگوین نیز او را دنبال کرد. به نوعی حسی از امید در او ایجاد شد.

چند روز بعد، خانم نگوین می‌خواست تمرینات را یاد بگیرد. او فکر کرد: «چرا امتحانش نکنم؟ بدون اینکه آن را امتحان کنم، چگونه می‌توانم بفهمم که کار می‌کند یا نه؟» او از شوهرش خواست که او را به محل تمرین گروهی ببرد.

چند روز بعد، خانم نگوین تغییراتی را در بدنش احساس کرد، اگرچه نمی‌توانست دقیقاً آنها را مشخص کند. فقط می‌دانست که احساس بهتری دارد و می‌تواند راحت‌تر روی تخت بنشیند. سپس از شوهرش خواست که کمکش کند تا بایستد. شوهرش مردد بود، اما او اصرار کرد. بنابراین از ترس اینکه بیفتد، پشت سرش ایستاد و او را محکم گرفت. با کمک همسرش، خانم نگوین ایستاده ماند و انجام دو سری از تمرینات فالون گونگ را به پایان رساند. این چیزی بود که او قبلاً حتی جرئت فکرکردن به آن را نداشت.

از آن زمان، خانم نگوین روز به روز بهتر شد. او هیجان‌زده بود و اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرد. وضعیت او در مدت کوتاهی به‌طور قابل توجهی بهبود یافت. این فراتر از غیرعملی‌ترین تصور او بود.

سه ماه بعد، خانم نگوین به‌عنوان یک فرد سالم از محل تمرین گروهی به خانه رفت. او از فرط خوشحالی و شادی نمی‌توانست جلوی گریه‌اش را بگیرد. او گفت: «فالون دافا به من زندگی و بدنی جدید بخشیده است. مثل یک رؤیاست. شگفت‌انگیز است! امیدوارم کسانی که مانند من رنج می‌برند، فرصت تمرین فالون دافا را داشته باشند.»

خانم نگوین تی مای توات درحال انجام مدیتیشن فالون گونگ

کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.