تایوان: تمرین‌کنندگان جوان در تایپه اردوی تبادل تجربه برگزار کردند
(Minghui.org) حدود ۱۰۰ تمرین‌کننده فالون گونگ از ۴۰ کالج و دانشگاه در تایوان از ۱۲ تا ۱۵ اوت۲۰۲۲ یک اردوی تبادل تجربه تزکیه برای تمرین‌کنندگان جوان در دانشگاه ملی چنگچی در تایپه برگزار کردند.
در طول چهار روز مطالعه فا، تبادل تجربه، تمرینات صبحگاهی و روشنگری حقیقت، تمرین‌کنندگان جوان برخی از مشکلات و آزمایش‌هایی را که در زندگی‌شان با آنها مواجه شده‌اند، و همچنین سفرهای معنوی‌‌شان برای ارتقای تزکیه از طریق مطالعه فا و نگاه به درون را به اشتراک گذاشتند. این رویداد به هر یک از شرکت‌کنندگان کمک کرد تا خودشان را به‌طور بنیادی تغییر دهند و در تزکیه خود تلاش کنند.
شرکت‌کنندگان در اردوی تبادل تجربه تزکیه ۲۰۲۲ برای تمرین‌کنندگان جوان
مطالعه گروهی فا
نشستن در مدیتیشن در صبح
«احساس می‌کنم شخص متفاوتی هستم»
یو-چوان، دانش‌آموز سال دوم دبیرستان در دبیرستان هایشان در شهر نیو تایپه، گفت که وقتی در مدرسه ابتدایی بود نمی‌توانست بفهمد که چرا برای رنج‌کشیدن به دنیا آمده است. او احساس شکست می‌کرد زیرا به او آموخته بودند که رقابت کند و تمام تلاش خود را در طلب یک زندگی شاد انجام دهد. او گاهی که تنها بود گریه می‌کرد و این احساس را داشت چیزی در زندگی‌اش کم است.
یو-چوان زمانی که کلاس چهارم بود، بیش از ۱۰ صفحه از جوآن فالون را از روی کنجکاوی خواند. احساس خوبی داشت اما دیگر به خواندن آن ادامه نداد. او در تعطیلات زمستانی سال دوم راهنمایی این کتاب را به یاد آورد. آن را بیرون آورد و در یک جلسه آن را از اول تا آخر خواند.
یو-چوان گفت: «احساس می‌کردم تمام تردیدهایم که از کودکی در قلبم پنهان می‌کردم، به یکباره برطرف شدند. احساس می‌کردم آدم متفاوتی هستم. من خیلی خوشحال بودم.»
در گذشته، یو-چوان همیشه خود را بهتر از دیگران می‌دانست. او پس از تمرین به بسیاری از کاستی‌هایش پی برد. «به‌عنوان مثال، به‌خاطر نمراتم نگران ازدست‌دادن و به‌دست‌آوردن بودم. همچنین وابستگی‌های بشری زیادی داشتم.»
«بعدها، پس از رهایی از این وابستگیها، در قلبم احساس آرامش زیادی کردم. وقتی با مسائل ناراحت‌کننده مواجه می‌شدم به‌عنوان بی‌عدالتی در حق خود می‌دانستم، اما پس از تمرین، احساس کردم که اینها فرصت‌هایی برای پیشرفت هستند. همچنین متوجه شدم که جامعه مدرن فرهنگ و هنرهای منحرف زیادی دارد و متوجه شدم که مانند بازی‌های ویدئویی به آنها وابستگی دارم. بنابراین دیگر بازی نمی‌کنم.»
در اردوگاه، یو-چوان خاطرنشان کرد که ذهنیتی نسبت به دیگران دارد. او گفت: «اعضای گروه من همه دانش‌آموزان دبیرستان هستند. در روز اول، وقتی چند تمرین‌کننده را دیدم که بازی‌های ویدئویی انجام می‌دادند و درباره این موضوعات صحبت می‌کردند، احساس ناراحتی کردم. تعجب کردم که چرا گروه من چنین محیط آشفته‌ای داشت. به آنها احساس برتری می‌کردم. وقتی بعداً به درون نگاه کردم، ذهنیت رقابت‌طلبی، حسادت و خودخواهی شدید خود را پیدا کردم.»
آن شب در راه بازگشت به خوابگاه، قلبش سنگین بود و حال خوشی نداشت. او متوجه شد که تلاش‌هایش برای متقاعدکردن هم‌تمرین‌کنندگان به‌خاطر دیگران یا محیط‌زیست نبود، بلکه ناشی از عصبانیت، احساس بی‌عدالتی و احساسات بشری او بود. پس از توجه به این وابستگیها، متوجه شد که تمرین‌کنندگان در گروه نیز تغییر کرده‌اند. برخی بازی‌های ویدئویی و رسانه‌های اجتماعی بی‌فایده را حذف کرده بودند و تصمیم گرفتند وقت خود را با تماشای آن ویدئوهای کوتاه بی‌فایده و وقت‌گیر تلف نکنند.
او گفت: «دریافتم که این یک مرتبه بالاتر از کمال است، یعنی قلب به‌خاطر دیگران کاملاً مهربان است. من باید تصورات، ذهنیت بشری و وابستگی‌هایم را رها کنم. همچنین احساس کردم که میدان بعدی من تمیز است. سپس افراد دیگر نیز تغییر کردند.»
ارزشمند دانستن محیط برای تمرین
تزو لینگ، که فارغ‌التحصیل شده و در یک شرکت کار می‌کند، گفت که زمانی که در کلاس دوم دبستان بود، کتاب‌های دافا را خواند. «از کودکی علاقه شدیدی به زندگی و جهان داشتم. می‌خواستم بدانم چرا انسان‌ها این‌قدر رنج می‌برند، چرا مردم به این دنیا می‌آیند، چرا خورشید و زمین می‌چرخند و چراکائنات این‌طور پیکر‌بندی شده است. در آن زمان، مادرم شروع به تمرین دافا کرد و من نیز حرکات تمرین مادرم را دنبال می‌کردم.»
اما، به‌دلیل مخالفت پدرش، تزو لینگ در دوران کودکی به ندرت در فعالیت‌های دافا شرکت می‌کرد. او گفت: «به‌دلیل مسائل خانوادگی‌ام، زمانی را که صرف مطالعه فا می‌کردم گرامی می‌داشتم.»
او پس از فارغ التحصیلی، متوجه شد که درگیری‌هایی که در محل کار با آنها مواجه می‌شود، متفاوت از درگیری‌های دانشگاه است. «شاید چون تمرین‌کننده هستم، باید به این فکر کنم که چگونه همکارانم دافا را درک کنند و حقیقت را روشن کنم. این برای من به چالشی متفاوت تبدیل شده است. وقتی با درگیری مواجه شدم و می‌خواستم شغلم را تغییر دهم، نتوانستم شغل جدیدی پیدا کنم. بعداً متوجه شدم که به این دلیل است که به مأموریتم در نجات مردم در این محیط عمل نکردم، یا وابستگی‌هایم را از بین نبردم و خودم را از طریق درگیری‌ها بهبود ندادم، بنابراین نمی‌توانستم به مکان بعدی بروم.»
در میزبانی اردوی جوانان امسال، تزو لینگ تمرین‌کنندگان جوانی را دید که شبیه به دوران بازگشت او به مدرسه بودند. او امیدوار بود که بتواند تمرین‌کنندگان جوان را هدایت کند تا با هم پیشرفت کنند و به‌طور بنیادی درک کنند که چرا مردم تزکیه می‌کنند.
او گفت: «سازمان‌دادن یک رویداد کار آسانی نیست. فکر می‌کنم این چیزی نیست که می‌خواهم از اردو به دست بیاورم، بلکه چگونگی هماهنگ‌کردن این محیط است. تا زمانی که ببینم همه می‌توانند فا را مطالعه کنند، تمرین‌ها را با هم انجام دهند، و با پیروی از فا پیشرفت کنند، فکر می‌کنم این ارزشمند است.»
بازیابی کوشابودن در تزکیه
انهوا، دانشجوی سال دوم دپارتمان تاریخ در دانشگاه ملی چونگ چنگ، زمانی که در دبیرستان بود تمرین دافا را آغاز کرد. محیط تزکیه پایدار او باعث شد که به‌تدریج معنای زندگی را درک کند و در زندگی روزمره از اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری پیروی کند. اما، پس از ورود به دانشگاه، محیطش برای مطالعه گروهی فا را از دست داد و به‌تدریج الزامات برای خود را کاهش داد. انهوا امیدوار بود که از طریق اردوی جوانان بتواند انگیزه اصلی خود را بازیابد.
انهوا گفت: «در طول اردوی جوانان، هر روز برای انجام تمرینات صبح زود بیدار می‌شدم، و به‌طور منظم فا را مطالعه می‌کردم، تجربیاتم را به اشتراک می‌گذاشتم و افکار درست می‌فرستادم. یک روز بیرون رفتیم تا حقیقت را روشن کنیم. زندگی بسیار رضایت‌بخشی داشتم. وقتی همه با هم فا را می‌خوانند، احساس می‌کنم ذهنم آرام‌تر می‌شود.
«از طریق گوش دادن دقیق به تجربیات تزکیه دیگران، احساس کردم که واقعاً به نگاه کردن به درون و یافتن شکاف‌ها کمک می‌کند. همچنین کمکم کرد تا درک بهتر و تفکر عمیق‌تری در تزکیه داشته باشم. فرستادن افکار درست به صورت جمعی نیز باعث شد احساس کنم که میدان بعدی من درحال تمیزتر‌شدن است و دیگر گیج نمی‌شوم.»
اردوی جوانان ترتیبی داد که هر گروه به نقاط دیدنی مختلف برود تا حقیقت را به روش خودشان روشن کنند. گروه انهوا تصمیم گرفتند فیلم «تسلیم‌نشده» را تبلیغ کنند که ماجرای دانشجویی از دانشگاه تسینگهوا در پکن و یک روزنامه‌نگار آمریکایی است که از مقامات چینی سرپیچی و تلاش کرد حقیقت را به خارج از کشور انتقال دهد. او گفت: «من این فیلم را دیدم و خوشحالم که فرصتی برای تبلیغ آن داشتم. اما وقتی به مکان دیدنی رسیدم، وقتی جمعیت را دیدم کمی مضطرب شدم. با دیدن شجاعت اعضای گروهم و همچنین با یادآوری مداوم به خودم برای حفظ افکار درست، وضعیت خود را برای بهبود روشنگری حقیقت متعادل کردم.
کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.