(Minghui.org) آقای لیو یونگ‌شنگ، مهندس پرواز سابق، به‌دلیل افشای موارد مرگ تمرین‌کنندگان فالون گونگ در مرکز شستشوی مغزی شین‌جین در شهر چنگدو (استان سیچوان)، مخفیانه به سه سال زندان محکوم شد. او در دوره حبس خود بین سال های 2012 تا 2015 به‌طرز وحشیانه‌ای شکنجه شد.

فالون گونگ یا همان نام فالون دافا روشی معنوی است که از سال 1999 مورد آزار و شکنجه رژیم کمونیستی چین قرار گرفته است.

گزارش زیر شکنجه‌هایی را شرح می‌دهد که او در زندان متحمل شده است.

آقای لیو یونگ‌شنگ

آقای لیو، 57ساله، در رشته طراحی هواپیما، از گروه هواپیما در دانشگاه هوانوردی و فضانوردی نانجینگ فارغ‌التحصیل شد. او به‌عنوان مهندسی معتمد در شرکت صنعت هوانوردی چین، مؤسسه طراحی و تحقیقات هواپیمای چنگدو در استان سیچوان کار می‌کرد. پس از شروع آزار و شکنجه فالون گونگ در ژوئیه 1999، آقای لیو دستگیر شد، به اردوگاه کار اجباری فرستاده شد و تحت شکل‌های مختلف شکنجه، ازجمله محرومیت از خواب، شوک الکتریکی، و بسته شدن یا «پختن» در دماهای بالا قرار گرفت.

بازآفرینی صحنه شکنجه: وارد کردن شوک با باطوم‌های برقی

محکوم شدن به‌دلیل افشای آزار و شکنجه در مرکز شستشوی مغزی

از زمان شروع آزار و شکنجه فالون گونگ، دست‌کم هفت تمرین‌کننده فالون گونگ در مرکز شستشوی مغزی شین‌جین تا سرحد مرگ شکنجه شده‌اند. آقای شیه دچینگ بازنشسته کمتر از یک ماه پس از انتقال به این مرکز شستشوی مغزی در 29 آوریل 2014 درگذشت. سرپرستار خانم وانگ مینگ‌رونگ در عرض 10 روز پس از انتقال به این مرکز شستشوی مغزی در 7 سپتامبر 2011 درگذشت.

آقای لیو در 12 ژوئیه 2012 دو فلایر را در نزدیکی درِ ورودی مرکز شستشوی مغزی شین‌جین چسباند. این فلایرها مرگ 2 تمرین‌کننده فالون گونگ در این مرکز شستشوی مغزی را افشا می‌کردند. مأموران اداره پلیس هوآچیائو پس از دریافت اطلاعاتی، او را دستگیر کردند.

آقای لیو روز بعد به بازداشتگاه شین‌جین فرستاده شد و در 9 مه 2013 مخفیانه به 3 سال حبس محکوم شد. او درخواست تجدیدنظر داد، اما حکم اولیه در 30 سپتامبر تأیید شد. دادگاه شین‌جین دستوری صادر کرد مبنی بر اینکه او در 15 اکتبر به زندان منتقل شود. در آن زمان، آقای لیو به‌مدت یک سال و سه ماه و نه روز در بازداشتگاه شین‌جین بازداشت بود. او در 23 اکتبر 2013 به زندان وومپینگ منتقل شد.

شکنجه در زندان

نشستن روی زمین سرد برای دوره‌های زمانی طولانی

آقای لیو در بدو ورود به زندان مجبور شد یونیفرم زندان را به تن کند، نمونه خون بدهد، سرش را تراشیدند و از او عکس گرفتند.

چند روز بعد، چند زندانی، به تحریک نگهبانان، سعی کردند آقای لیو را مجبور کنند اظهاریه تضمینی بنویسد و قول دهد که ایمانش را رها ‌می‌کند. وقتی او حاضر به همکاری نشد، زندانیان او را مجبور کردند ساعت 6 صبح از خواب برخیزد و تا ساعت 10 شب روی زمین سرد بنشیند. حتی وقتی زمین خیس بود مجبور بود همچنان بنشیند.

زندان وومپینگ در 3 دسامبر 2013 به شهر لشان منتقل شد تا با زندان شاوان ادغام شود و موجودیت جدیدی به نام زندان جیاژو را شکل دهد که به زندان اصلی استان برای حبس تمرین‌کنندگان مرد فالون دافا تبدیل شد.

در زندان جیاژو، آقای لیو و بسیاری از تمرین‌کنندگان دیگر، ازجمله لیو یونگ‌شنگ، یانگ شیائوپینگ، وانگ ییژنگ، دنگ چیشینگ، ژائو بنیونگ، و یه جیانگوئو، به‌رغم هوای سرد، هر روز همچنان مجبور بودند روی زمین بنشینند یا بایستند. باسن بسیاری از تمرین‌کنندگان نیز پس از نشستن هرروزه، چرک کرد.

کتک خوردن به‌دلیل ننوشتن اظهاریه تضمین

آقای لیو از نوشتن اظهاریه تضمین مبنی بر رها کردن ایمان خود اجتناب کرد و یکی از زندانیان دو مشت به گونه راست او زد. آقای لیو بلند شد و فریاد زد که کتک خورده است. سپس آن زندانی دست از خشونت برداشت.

بااین‌حال، آن مشت‌ها باعث شد آقای لیو هنگام غذا خوردن درد داشته باشد.

مجاز نبودن به پوشیدن لباس زمستانی

در نوامبر 2013 هوا بسیار سرد بود. نگهبان گونگ جینفو به زندانی‌ای دستور داد لباس‌های گرم آقای لیو را از تنش درآورد. ازآنجاکه آقای لیو هر روز روی زمین سرد می‌نشست و زندان وومپینگ روی یک تپه‌ قرار داشت، او با وزش باد می‌لرزید.

در ژانویه 2014، زندانیان در زندان جیاژو، تمرین‌کنندگان فالون گونگ را مجبور کردند لباس‌های خود را درآورند. آن‌ها اجازه داشتند فقط دو یا سه لایه لباس نازک به تن کنند و هنگام وزش باد مجبور بودند دم در بایستند. باد سرد باعث درد در ناحیه کمر آقای لیو شد. او پس از مدت‌ها مجبور بودن به ایستادن، نمی‌توانست خم شود.

اجبار به ایستادن با وجود احساس سرگیجه

نگهبانان زندان جیاژو به تمرین‌کنندگان دستور دادند برای یک دوره زمانی در ژانویه 2014، هر روز از ساعت 6 صبح تا 10 شب رو به دیواری بلند بایستند.

آقای لیو به‌دلیل ایستادن طولانی‌مدت و نیز تغییرات آب‌وهوا، یک روز دچار ناراحتی در ناحیه معده‌اش شد و ناگهان از هوش رفت. پس از اینکه به هوش آمد، سایر زندانیان به او گفتند که رنگش پریده است. آقای لیو بار دیگر از هوش رفت، اما بعد از اینکه به هوش آمد همچنان مجبور بود بایستد.

زندانیان به آقای لیو گفتند که شانه‌هایش به‌دلیل ایستادن طولانی‌مدت از شکل افتاده است و یکی از شانه‌ها بالاتر از شانه دیگر است. شانه‌های تمرین‌کننده دیگری نیز به دلیل همین شکنجه از شکل افتاده بود.

محرومیت از خواب برای مدتی طولانی

ازآنجاکه آقای لیو از نوشتن اظهاریه تضمین امتناع کرد، از 29 ژانویه تا 16 فوریه 2014 فقط اجازه داشت هر روز دو ساعت، از ساعت 10 شب تا نیمه‌شب، بخوابد. یک بار فقط اجازه دادند کمتر از دو ساعت بخوابد. مجبور بود بیش از 20 ساعت در روز بایستد و دو زندانی او را تحت‌نظر داشتند. اگر احساس خواب‌آلودگی می‌کرد، زندانیان او را آنقدر شکنجه می‌کردند تا بیدار شود.

وقتی احساس خواب‌آلودگی می‌کرد، یک زندانی روی پشت گردنش آب سرد می‌پاشید. زندانیان 17 روز او را شکنجه کردند.

ذهن آقای لیو به‌دلیل کمبود شدید خواب، روشن و هشیار نبود و نزدیک بود از هوش برود. سپس دو زندانی بدنش را نگه ‌داشتند و مجبورش ‌کردند همچنان بایستد. با وجود بدن ضعیفش، نگهبانان همچنان با باطوم‌های برقی به او شوک وارد می‌کردند.

وارد کردن شوک با باطوم‌های برقی

نگهبان شائو لینگ در 10 ژوئیه 2014 به دست آقای لیو شوک وارد کرد و تهدید کرد دوره حبسش را تمدید می‌کند. رئیس یکی از بخش‌های زندان به نام تانگ شیانده نیز دو مشت به او زد و به او گفت که باید به کاری خود بیندیشد، یعنی آقای لیو باید یونیفورم زندان را به تن می‌کرد که کلمه «بررسی کارهای اشتباه خود» رویش نوشته شده بود.

آقای لیو مجبور شد از 10 تا 19 ژوئیه 2014 هر روز راست بایستد. در غیر این صورت، او را لگد می‌زدند، مجبورش می‌کردند زیر آفتاب داغ یا تا ساعت 11 شب بایستد. او پس از بیدار شدن در ساعت 5 صبح بی‌وقفه می‌ایستاد. زندانیان وعده‌های غذایی او را کم می‌کردند و به او اجازه دوش گرفتن نمی‌دادند. او همچنین مجبور به انجام کارهای سخت برده‌وار می‌شد. اگر امتناع می‌کرد با باطوم‌های برقی به او شوک وارد می‌کردند.

بازآفرینی صحنه شکنجه: وارد کردن شوک با باطوم‌های برقی

کار برده‌وار سخت

آقای لیو در 28 مارس 2014 به تیم مدیریت سختگیرانه منتقل شد. طی 10 روز بعد مجبور بود روزها کار کند و شب‌ها تا ساعت 10 شب بایستد.

تصویر: کار برده‌وار در زندان

آقای لیو باید کویل‌های الکتریکی تولید می‌کرد. اما هر چقدر هم که تلاش می‌کرد، هرگز نمی‌توانست حجم کاری سنگینش را تمام کند و مجبور بود هر روز با ایستادن تا ساعت 10 شب، «بررسی کارهای اشتباه خود» را انجام دهد. این کار نزدیک به 8 ماه ادامه داشت.

پس از مدتی، آقای لیو به تیم دیگری منتقل و از سایر تمرین‌کنندگان جدا شد. او هنوز نمی‌توانست هر روز وظایف خود را به پایان برساند، زیرا از نظر جسمی و روحی بهبود نیافته بود. نگهبانی به او گفت که هر روز پس از پایان کارش، به کارهای خود بیندیشد کند. این روند بیش از یک ماه طول کشید تا اینکه او دوباره به تیم اصلی منتقل شد.

در 14 دسامبر 2014، یعنی 9 ماه از زمانی که آقای لیو مجبور شد هر روز پس از اتمام کار به کارهای خود بیندیشد، او از نگهبان ژو نیانپینگ درباره میزان بسیار زیاد کار برده‌وار پرسید. ژو ضربه‌ای به او ‌زد که باعث خونریزی دهانش شد. سپس آقای لیو با صدای بلند به ژو گفت که نباید تمرین‌کنندگان فالون گونگ را مورد آزار و اذیت قرار دهد. متعاقباً ژو به زندانی هو شیگانگ دستور داد که آقای لیو را مجبور کند تا پایان روز کاری رو به دیوار کارگاه بایستد.

آقای لیو در آن شب در اعتراض به حمله ژو به او، دست به اعتصاب غذا زد. نگهبان دو کان به چند زندانی دستور داد که او را تحت خوراندن اجباری قرار دهند. او سپس 3 روز دست به اعتصاب غذا زد و در این مدت نگهبان چیو پنگ تلاش کرد او را وادار به تماشای ویدئوهایی افتراآمیز درباره فالون گونگ کند.

یک روز کاری عادی دست‌کم 10.5 ساعت به طول می‌انجامید. روز سه‌شنبه روز تعطیل بود، اما نگهبانان همچنان همه را مجبور به کار در آن روز می‌کردند و سپس سه‌شنبه را در برگه‌های زمانی‌شان به‌عنوان تعطیل اعلام می‌کردند. از زندانیان خواسته می‌شد که برگه‌های زمانی را امضا کنند، اما آقای لیو نپذیرفت. نگهبانان تهدید کردند که او را به تیم مدیریت سختگیرانه می‌فرستند، اما او همچنان از امضای برگه‌های زمانی خودداری کرد.

وانگ ییجون، معاون مربی، در 14 می 2015 سعی کرد آقای لیو را وادار کند به کارهای خود بیندیشد. آقای لیو به‌مدت سه روز دست به اعتصاب غذا زد. در طول اعتصابش، یانگ شیلین از اداره آموزش زندان تلاش کرد او را وادار کند برگه‌های زمانی‌اش را امضا کند، اما او بازهم نپذیرفت.

آقای لیو نزدیک به یک سال و سه ماه (از 28 مارس 2014 تا 24 ژوئن 2015) مجبور به انجام کار برده‌وار شد. این کار باعث شد قدرت بینایی‌اش کاهش یابد. به تیم او محصول جدیدی برای ساخت داده شد، اما آقای لیو با آن آشنا نبود و نمی‌توانست کار خود را به پایان برساند. در 25 ژوئن 2015، نگهبانی به آقای لیو گفت که بایستد و به کارهای خود بیندیشد. او نپذیرفت و همان شب به‌دلیل سرپیچی از دستور نگهبانان به تیم کنترل مدیریتی سختگیرانه فرستاده شد.

کنترل مدیریتی سختگیرانه

به‌محض ورود آقای لیو به تیم کنترل مدیریتی سختگیرانه، به او گفته شد که باید از همه دستورات اطاعت کند. او مجبور شد لباسی به تن کند که رویش نوشته شده بود: «مدیریت سختگیرانه» و همچنین مجبور شد قوانین زندان را از بر کند. بیشتر وقتش صرف نشستن روی زمین، ایستادن در مقابل دیوار یا قرار گرفتن در معرض آفتاب سوزان می‌شد. او اغلب از خواب محروم می‌شد و فقط چند ثانیه به او فرصت می‌دادند وعده‌های غذایی‌اش را بخورد. اجازه نداشت با سایر تمرین‌کنندگان صحبت کند یا تمرینات فالون گونگ را انجام دهد. این مدیریت سختگیرانه از 25 ژوئن تا 12 ژوئیه 2015، روز آزادی‌اش، ادامه داشت.

وقتی خانواده آقای لیو برای تحویل گرفتن او به زندان رفتند، دیدند که صورت، دست‌ها و پاهای او به‌دلیل قرار گرفتن در معرض آفتاب داغ بسیار برنزه شده است. خانواده‌اش با دیدن اینکه او لاغر و موهایش سفید شده است به گریه افتادند.

گزارش‌های مرتبط:

مهندس سابق هواپیما به‌دلیل حفظ ایمانش با آزار و اذیت دائمی روبه‌رو می‌شود

آزار و اذیت شدید تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان جیاژو در سیچوان

محکومیت مخفیانه مهندس هواپیما آقای لیو یونگ‌شنگ

محکومیت مخفیانه مهندس سابق مؤسسه طراحی هواپیمای چنگدو

دستگیری دوباره مهندس آقای لیو ونشنگ از شرکت ساخت هواپیمای چنگدو

کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.