(Minghui.org) یکی از ساکنان شهر هایلین، استان هیلونگجیانگ اخیراً به زندان زنان استان هیلونگ‌جیانگ منتقل شد تا به‌دلیل تمرین فالون‌گونگ یک دوره حبس نه سال و شش ماه را بگذراند. این تمرین معنوی از سال ۱۹۹۹ توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.

خانم فو ژائوکوی، ۵۴ساله، در ۱۰ژوئن۲۰۲۱ به‌همراه آقای گوئو لیبین و همسرش خانم چن شیتائو توسط مأموران اداره امنیت داخلی شهر هایلین دستگیر شدند. در حالی‌که این زوج در بازداشت به سر می‌بردند، بازداشتگاه محلی خانم فو را نپذیرفت و او با قرار وثیقه آزاد شد. قبل از آزادی، خانم فو توسط مأموران دینگ یوهوا، ژانگ و پان مینگ به‌مدت ۳ ساعت بازجویی شد اما به هیچ سؤالی پاسخ نداد.

پلیس دوباره خانم فو را در ۱۰ژوئیه دستگیر و به دادستانی شهر هایلین برد و بازداشتش تأیید شد. او در همان روز دوباره به‌قید وثیقه آزاد شد.

پلیس پرونده سه تمرین‌کننده را در ۱۶ سپتامبر به دادستانی شهر هایلین ارسال کرد. دادستان ما یونگ‌سین در ۱۸اکتبر علیه آن‌ها کیفرخواست صادر کرد. قاضی جیانگ شینکون از دادگاه شهر هایلین مأمور رسیدگی به پرونده آن‌ها شد.

دادگاه ابتدا جلسه رسیدگی را برای ۱۶دسامبر تعیین کرد، اما بعداً آن را به ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱ موکول کرد. خانم فو به ۹ سال و شش ماه حبس و پرداخت ده هزار یوآن جریمه محکوم شد. آقای گوو و خانم چن هر کدام به شش سال و شش ماه حبس و پرداخت پنج هزار یوآن جریمه نقدی محکوم شدند. خانم فو به دادگاه میانی شهر مودنجیانگ اعتراض کرد ولی دادگاه حکم اولیه را تأیید کرد.

به‌دلیل وضعیت نامناسب خانم فو، او پس از صدور حکم در حصر خانگی قرار گرفت. مأموران اداره امنیت داخلی شهر هایلین و کارکنان دادگاه او را دستگیر و در ۵ژوئن۲۰۲۳ به بیمارستان دوم وابسته به کالج پزشکی مودنجیانگ منتقل کردند.(که به‌عنوان بیمارستان پلیس مودنجیانگ نیز شناخته می‌شود). او در تاریخ ۱ژوئیه قبل از انتقال به زندان، به بازداشتگاه شهر مودنجیانگ منتقل شد.

دو دهه آزار و شکنجه

خانم فو به‌عنوان سرپرستار در بیمارستان طب چینی هایلین سیتی کار می‌کرد. در ۲۴ سال آزار و شکنجه، خانم فو، پدرش آقای فو ینگدو، مادر خانم تانگ یوهوا و برادر کوچکتر آقای فو پنگ‌چونگ بارها و بارها به‌دلیل ایمان مشترکشان هدف قرار گرفته‌اند. او کار خود را از دست داد و پیش از دریافت آخرین حکم سنگینش، سه سال در زندان بود. پدر او در سال ۲۰۰۷ پس از تسلیم شدن در برابر شکنجه در دوران زندانش و تحمل فشارهای روانی ناشی از آزار و اذیت و همچنین دستگیری‌های مکررخانم فو درگذشت.

خانم فو مدت کوتاهی پس از شروع آزار و شکنجه در ژوئیه ۱۹۹۹ برای دادخواهی از فالون‌گونگ به پکن رفت. او از سرپرست بودن به یک پرستار عادی تنزل رتبه یافت.

خانم فو، پدر و مادر و برادرش یکی پس از دیگری در سپتامبر ۱۹۹۹ توسط پلیس محلی دستگیر شدند. رئیس پلیس موهای مادرش را گرفت و سر او را به دیوار کوبید. وقتی خانم فو سعی کرد جلوی پلیس را بگیرد، موهای او را هم گرفت و بیرون انداخت. خانواده چهار نفره همگی به یک بازداشتگاه منتقل شدند.

این خانواده دوباره در ۲۵ژانویه۲۰۰۲ توسط اداره امنیت داخلی شهر هایلین دستگیر شدند. دو خواهر و برادر در شرایط طاقت‌فرسایی بسته شده بودند. وقتی خانم فو در اعتراض به آزار و شکنجه در بازداشتگاه اعتصاب غذا کرد، نگهبانان به زندانیان دستور دادند که به زور به او غذا بدهند. وقتی او امتناع کرد دو زندانی او را روی صندلی نگه داشتند. سپس دهان او را باز كردند و ذرت نيمه‌پخته شور را در دهانش ريختند. همانطور که او تقلا می‌کرد، ذرت بر روی تمام بدنش ریخته شد. پلیس تمام مراحل را زیر نظر داشت و عکس می‌گرفت.

در زمان بازداشت، کمیسیون بازرسی انضباطی اداره بهداشت محلی، بیمارستان را مجبور به اخراج او کرد.

پدر و برادر خانم فو در سپتامبر ۲۰۰۲ به‌ترتیب به سه و پنج سال حبس در زندان مودانجیانگ محکوم شدند. یک سال بعد، در سپتامبر ۲۰۰۳، خانم فو و مادرش هر کدام به سه سال حبس در زندان زنان هاربین محکوم شدند.

قبل از انتقال مادر و دختر به زندان، بازداشتگاه آن‌ها را مجبور به پرداخت ورودیه زندان کرد. هنگامی‌که آن‌ها امتناع کردند، معاون بازداشتگاه با ندادن چمدان‌هایشان تلافی کرد و آن‌ها بدون لباس اضافه و وسایل مورد نیاز روزانه‌شان وارد زندان شدند.

خانم فو در زندان تحت انواع شکنجه‌ قرار گرفت. از آنجایی‌که از پوشیدن لباس زندانی امتناع کرد، نگهبان به زیردستان دستور داد که او را به میله حمام دستبند بزنند و زندانیان را تحریک کرد که به چشم، سینه و زانوهایش ضربه بزنند. موهایش را بکشند و سرش را به لوله بخاری بزنند.

در ژانویه ۲۰۰۵، خانم فو و والدینش پس از گذراندن دوران محکومیتشان آزاد شدند.

خانم فو دوباره در ۲۵دسامبر۲۰۰۵ دستگیر شد. به‌دلیل وضعیت بدش، پنج روز بعد و پس از گرفتن پنج هزار یوآن از خانواده‌اش آزاد شد. پلیس همچنان او را رها نکرد و بارها او را در خانه مورد آزار و اذیت قرار داد.

خانم فو بار دیگر در سال ۲۰۰۶ هنگامی‌که برای خرید مواد غذایی به بیرون رفته بود دستگیر شد. پلیس او را برای معاینه به بیمارستان پلیس منتقل و سپس او را بدون ارائه توضیحی در این زمینه آزاد کرد.

سلامت پدر خانم فو پس از آزادی رو به‌وخامت گذاشت. ناراحتی روانی ناشی از آزار و اذیت بی‌وقفه و دستگیری خانم فو باعث شد که وضعیتش بدتر شود. او چهار ماه پس از آزادی پسرش از زندان در ۲۲مه ۲۰۰۷ درگذشت.

خانم فو در سومین روز از درگذشت پدرش، توسط اداره پلیس شماره ۲ شهر هایلین دستگیر و در بازداشتگاه راه‌آهن در مودانجیانگ، که صلاحیت قضایی هایلین را دارد، بازداشت شد. بعداً توسط اداره پلیس راه‌آهن مودانجیانگ به او دو سال کار اجباری داده شد. همچنین به‌دلیل وضعیت نامناسب سلامتی، مرکز بازپروری مواد مخدر هاربین از پذیرش او خودداری کرد و او به بازداشتگاه راه‌آهن مودنجیانگ بازگردانده شد. پلیس و مأموران منطقه پس از آزادی خانم فو در ژوئیه ۲۰۰۷ به آزار و اذیت خانم فو ادامه دادند.

برادر خانم فو دوباره توسط مأموران اداره امنیت داخلی شهر هایلین در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۴ دستگیر شد. طبق دستور اداره ۶۱۰ شهر هایلین، یک سازمان فراقانونی که به‌طور خاص برای آزار و شکنجه فالون گونگ ایجاد شده است، دادگاه شهر هایلین او را به سه سال و شش ماه دیگر در زندان تایلایی محکوم کرد.

گزارشات مرتبط:

سه نفر از ساکنان هیلونگجیانگ، از جمله یک زوج، محکومیت سنگینی برای ایمانشان دریافت کردند

شهر مودانجیانگ، استان هیلونگجیانگ: ۲۸ تمرین‌کننده فالون‌گونگ در یک روز دستگیر شدند

خانم فو ژائوکوی اهل استان هیلونگجیانگ در حالی‌ مجدداً دستگیر شد که هنوز در سوگ مرگ پدرش در نتیجه آزار و شکنجه بود