(Minghui.org) دو تن از ساکنان شهر مائومینگ در استان گوانگدونگ، از هفته‌ها پیش که به‌دلیل ایمانشان به فالون گونگ (یک تمرین تزکیه ذهن و جسم که از ژوئیه1999 توسط حزب کمونیست چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است) دستگیر شدند همچنان در بازداشت هستند.
خانم وانگ یینگِ حدوداً 64ساله، در 13دسامبر2023، خانم تائو یونگ‌هونگِ 63ساله را تا خانه مادرش، خانم دینگ جیاشیِ 90ساله، همراهی کرد. به‌محض ورودشان، بیش از ده مأمور از ایستگاه پلیس گواندو به‌زور وارد منزل خانم دینگ شدند و آنجا را غارت کردند و سپس برای جستجو به منزل خانم تائو و منزل خانم وانگ رفتند.
پلیس بیرون منزل خانم دینگ، که او نیز تمرین‌کننده فالون گونگ است، کمین کرده بود و می‌دانست که دخترش خانم تائو اغلب به دیدارش می‌آید. خانم وانگ و خانم تائو ابتدا به ایستگاه پلیس گواندو و سپس به بازداشتگاه شهر مائومینگ منتقل شدند و همچنان در آنجا محبوس هستند.
این اولین باری نیست که خانم وانگ و خانم تائو به‌خاطر ایمانشان هدف قرار می‌گیرند.
خانم وانگ کارشناس یشم و مهندس موسسه ژئوشیمی گوانگژو در آکادمی علوم چین بود. او به‌دلیل تمرین فالون گونگ، دو سال کار اجباری و سه سال زندان را متحمل شد. کارفرمایش او را در ماه مه2011، پس از آزادی‌اش از زندان، اخراج کرد. آن‌ها همچنین سنوات خدمت او را از فرمول محاسبه بازنشستگی به صفر رساندند و درنتیجه مزایای بازنشستگی او به‌طور کامل از دست رفت.
خانم تائو بازنشسته شرکت پتروشیمی سینوپک مائومینگ است. او به‌دلیل باورش، سه سال (2011-2014) را در زندان گذراند و در چند نوبت برای مدت کوتاهی بازداشت شد. حوالی ژوئن2022، اداره محلی تأمین اجتماعی به خانم تائو دستور داد بیش از 102هزار یوان مزایای بازنشستگیاش (شامل حدود 50هزار یوان از پرداخت‌های صادرشده در مدت سه سال زندان و بیش از 52هزار یوان افزایش مزایای سالانه‌ای که از زمان آزادی‌اش دریافت کرده بود) را پس بدهد. آن‌ها تهدید کردند که در صورت عدم همکاری، حقوق بازنشستگی آینده او را به حالت تعلیق در خواهند آورد. مشخص نیست که آیا او این پول را طبق دستور پرداخت کرده است یا خیر.
علاوه‌بر این، زمانی که خانم تائو در بازداشت نبود، او و مادرش همواره با آزار و اذیت مقامات مواجه بودند.
آزار و شکنجه خانم وانگ در گذشته: 2 سال کار اجباری، 3 سال حبس، اخراج ناحق، و ازدست دادن مستمری بازنشستگی
در اوت1988، خانم وانگ به بیماری کلیوی مبتلا شد که درنهایت در پایان سال 1994 به اورمی تبدیل شد. درست زمانی که زندگی‌اش ناامیدکننده به نظر می‌رسید، سال بعد با فالون گونگ روبرو شد. فقط پس از یک ماه تمرین این روش، علائم اورمی او ناپدید شد. همچنین به کارمندی وظیفه‌شناس‌تر و یک ارزیاب معتبر یشم تبدیل شد. در محل کار، آزمایش‌های آنالیز طیف‌سنجی لیزری رامان که او مسئولشان بود، همیشه نتایج دقیقی را نشان می‌داد و او چند سال متوالی در شبکه همکاری ابزار علمی منطقه‌ای گوانگژو، عنوان کارمند پیشرفته را کسب کرد.
پس از شروع آزار و شکنجه فالون گونگ در سال 1999، خانم وانگ هدف قرار گرفت. در ژوئیه2000، او به دو سال کار اجباری در اردوگاه کار اجباری زنان شهر گوانگژو محکوم شد.
مأموران اداره پلیس منطقه تیانهی، خانم وانگ را در آوریل2008 دستگیر کردند و او را به بازداشتگاه منطقه تیانهی بردند، و در آنجا نگهبانان او را برای زمان‌های طولانی با دستبند و غل و زنجیر نگه می‌داشتند. دادگاه منطقه تیانهی بعداً او را به سه سال حبس محکوم کرد و وی مدتی را در زندان زنان استان گوانگدونگ گذراند.
در 6مه2011، مدت کوتاهی پس از آزادی خانم وانگ از زندان، کارفرمایش او را اخراج کرد و سنوات خدمت او را به صفر کاهش داد، که سه سال بعد در دوره بازنشستگی، از مزایای بازنشستگیاش محروم شود.
در 22ژوئیه2017، خانم وانگ با تیم بازرسی کمیسیون بازرسی انضباطی دولت مرکزی تماس گرفت تا بابت اخراج ناحق و ازدست دادن مستمری بازنشستگیاش شکایت کند، اما وو مین از کمیته خیابانی محلی، او را مورد آزار و اذیت قرار داد. او مجبور شد گوانگژو (مرکز استان گوانگدونگ) را ترک کند و با فرزندان بزرگش به شهر مائومینگ برود. تا به امروز، خانم وانگ حتی یک ریال از مزایای بازنشستگی خود را دریافت نکرده است.
آزار و شکنجه خانم تائو در گذشته: 3 سال زندان و چند بازداشت کوتاه‌مدت
خانم تائو قبلاً به بیماری‌های متعددی ازجمله مشکلات معده، میگرن، هیپرپلازی دهانه رحم، رینیت، خونریزی لثه، هیپرپلازی سینه، بیماری قلبی، روماتیسم، کمردرد، هموروئید، ترومبوسیتوپنی، فشار خون پایین و سرماخوردگی مکرر مبتلا بود. او لاغر و ضعیف بود و چهره‌ای پرلکه و تیره داشت.
در اوایل سال 1998، یکی از بستگان خانم تائو از او خواست که فالون گونگ را امتحان کند. او موافقت کرد و اندکی بعد علائم بیماری‌هایش از بین رفت. او از آن زمان هرگز نیاز به مصرف هیچ دارویی نداشته است.
3 سال حبس در زندان و شکنجه وحشیانه
خانم تائو در 9ژوئن2011، پس از گزارش شدن به پلیس، به‌دلیل توزیع مطالب اطلاع‌رسانی فالون گونگ دستگیر شد. مأموران دستگیرکننده از ایستگاه پلیس ژنشنگ، او را روز بعد در بازداشتگاه شماره 1 شهر مائومینگ بازداشت کردند و در 14ژوئیه همان سال حکم دستگیری رسمی او صادر شد.
دادستانی منطقه مائونان در 29سپتامبر2011، علیه خانم تائو کیفرخواست صادر کرد و دادگاه منطقه مائونان او را در 10نوامبر2011، به سه سال حبس محکوم کرد. قاضی مسئول پرونده دای ون، قضات لی ویمینگ و وو یوئمی و همچنین منشی وو شیائوتینگ در این محاکمه حضور داشتند.
درخواست تجدیدنظر خانم تائو در 16ژانویه2012 توسط دادگاه میانی شهر مائومینگ رد شد و او در 10فوریه2012، به زندان زنان استان گوانگدونگ منتقل شد.
خانم تائو در طول هشت ماه بازداشتش در بازداشتگاه شماره 1 شهر مائومینگ، به‌دلیل امتناع از انجام کارهای سخت بدون دستمزد، مورد خشونت قرار گرفت. معاون مدیر ژونگ به سه زندانی دستور داد او را در گوشه‌ای بدون دوربین نظارتی کتک بزنند. او در ناحیه دنده‌هایش، جراحات داخلی شدیدی دید و پس از آن به‌دلیل درد، دراز کشیدن در تخت برایش مشکل شد.
زندانیان همچنین سر او را در سطلی پر از آب فرو بردند و به روی گوش‌هایش، آب پاشیدند. قبل از اینکه جراحات داخلی‌اش بهبود یابد، ژونگ دستور داد خانم تائو را به‌مدت 14 روز با غل و زنجیر ببندند. او خیلی زود حدود یک‌سوم وزنش را از دست داد. حدود دو ماه بعد، گوش چپش عفونی شد و چرک ترشح می‌کرد و باعث مشکلات شنوایی‌اش شد. وزنش همچنان کاهش می‌یافت. یکی از زندانیان می‌گفت که او شبیه اسکلت است.
شکنجه خانم تائو پس از پذیرش او در زندان زنان استان گوانگدونگ ادامه یافت. او بیش از یک بار، به‌مدت 24 ساعت متوالی از خواب محروم شد. یک بار آنقدر خسته شد که از حال رفت و سرش به دیوار خورد. فقط پس از آن بود که نگهبانان به او اجازه دادند دو شب بعد را بخوابد. اما زندانیانی که برای نظارت بر او تعیین شده بودند، همچنان او را مورد ضرب‌وشتم قرار می‌دهند تا هرازگاهی از خواب بیدارش کنند.
او در طول روز مجبور بود ویدئوهای ضد فالون گونگ را تماشا کند و سلولش را تمیز کند. پس از ناهار، مجبور بود ظروف مورداستفاده بیش از 700 زندانی را بشوید. شب‌ها مجبور بود یا بایستد یا روی نیمکتی کوچک در گوشه‌ای بدون دوربین نظارتی بنشیند. شش نگهبان و پنج زندانی بزرگ‌جثه و قدبلند به‌نوبت او را در شب تحت‌نظر داشتند. زندانیان به‌طور فعالانه او را مورد بدرفتاری قرار می‌دادند تا دوره حبسشان کاهش یابد. آن‌ها لاف می‌زدند که در صورت امتناع او از انکار فالون گونگ، انواع ترفندها را در آستین دارند تا «با او برخورد کنند.»
یک زندانی هر چند دقیقه یک بار با پا روی پای خانم تائو می‌کوبید. همچنین پاهای خانم تائو را پیچاند تا متحمل رنج حتی بیشتری شود.
زندانی لی یانلی هر چند دقیقه یک بار ران‌های خانم تائو را نیشگون می‌گرفت و کبودی‌های عمیقی بر جای می‌گذاشت.
وقتی خانم تائو مجبور بود مدفوع کند، زندانی لی چیونگ چمباتمه می‌زد تا ببیند مدفوعش بیرون آمده است یا نه.
زندانی لای بینگمی به صورت خانم تائو سیلی زد، اما ادعا کرد که ابتدا خانم تائو به او سیلی زد. نگهبان مین از دوربین نظارتی دید که چه اتفاقی افتاده است، اما خانم تائو را توبیخ کرد و گفت: «تو جرئت کردی لای را کتک بزنی؟ بعید می‌دانم اگر باطوم برقی‌ام را همراه داشتم، هنوز جسارت انجام این کار را داشتی.»
مین همچنین خانم تائو را به‌عنوان تنبیه مجبور به انجام آموزش نظامی کرد. او و چند زندانی خانم تائو را دنبال می‌کردند و با شلاق‌های نازک انگشتانش را تازیانه می‌زدند. دستانش از کتک خوردن قرمز و متورم شد.
خانم تائو مریض نبود، اما نگهبانان به چند زندانی دستور دادند که او را به زمین ببندند و دهانش را باز کنند تا به‌زور داروهای نامعلومی را به او بخورانند.
هر بار به خانم تائو فقط دو دقیقه فرصت داده شد تا دوش بگیرد. به‌‌ندرت پیش می‌آمد که وی قبل از به صدا درآمدن زنگ حضوروغیاب، لباس‌هایش را در آورده باشد. نگهبان مین وقتی متوجه می‌شد که او هنوز از حمام بیرون نیامده است تهدید می‌کرد که او را برهنه بیرون خواهد کشید.
برای مدتی، نگهبانان به خانم تائو غذای بسیار کمی می‌دادند و آب برای نوشیدن نمی‌دادند. آن‌ها همچنین به او اجازه دوش گرفتن یا استفاده از توالت را نمی‌دادند.
از ژوئن تا سپتامبر هر سال، خانم تائو در یک اتاق کوچک بدون تهویه مطبوع یا فن‌های برقی حبس می‌شد. ازآنجاکه از استفاده از توالت محروم بود، مجبور بود در شلوارش اجابت مزاج کند. نگهبانان به او اجازه تعویض لباسش را نمی‌دادند. تا ساعت 3 صبح اجازه نداشت به رختخواب برود. آنقدر خسته بود که با شلوار خاکی‌اش به بالش می‌زد. نگهبانان صبح روز بعد، هنوز به او اجازه نمی‌دادند که لباسش را عوض کند، مگر اینکه می‌گفت: «من خلافکار هستم و اکنون درخواست تعویض شلوارم را دارم.»
نگهبانان برای وادار کردن خانم تائو به انکار باورش به فالون گونگ، به تاکتیک‌های مختلفی متوسل می‌شدند تا او را از نظر جسمی و روحی در هم بشکنند. شکنجه‌های طولانی‌مدت باعث می‌شد پاهایش به‌‌طرز وحشتناکی ورم کند. گوش چپش مدام زنگ می‌زد. تمام بدنش درد می‌کرد. هر دو روز یک بار اسهال داشت.
15 روز بازداشت کیفری در سال 2015
حدود ساعت 10 صبح یک روز در ماه مه2015، بیش از 24 مأمور به رهبری ژو ون از اداره امنیت داخلی منطقه مائونان به‌زور وارد منزل مادرِ خانم تائو، خانم دینگ، شدند. حدود ده مأمور دیگر، ازجمله رئیس اداره پلیس منطقه مائونان، در طول این حمله به گروه اول پیوستند.
آن‌ها یک لپ‌تاپ تازه‌خریداری‌شده به ارزش بیش از 2000 یوان، چندصد یوان پول نقد، قیچی، اتو، سشوار و سایر اشیاء قیمتی را توقیف کردند.
پلیس مظنون بود که خانم تائو مطالب فالون گونگ را توزیع کرده است و به خانه مادرش یورش برد، زیرا می‌دانست که او اغلب روزهای متوالی زیادی در آنجا می‌ماند. آن‌ها او را به 15 روز بازداشت کیفری در بازداشتگاه شماره 1 شهر مائومینگ محکوم کردند.
بازداشت در سال 2016 به‌مدت 23 ساعت
شش نفر ازجمله مدیر شو یوئئه و معاونان لیانگ یامِی و شو یاچیو از کمیته محله شیتا و همچنین مدیر دنگ هویژن و معاونان وو فوچوانو ژو هونگ از کمیته محله چیائوبِی در ساعت 4:30 بعدازظهر 12سپتامبر2016، به منزل مادر خانم تائو، خانم دینگ، رفتند.
آن‌ها ادعا کردند که آنجا هستند تا ببینند آیا خانم دینگ گواهینامه شهروندی سالمندی‌اش را تمدید کرده است (که مزایایی برای سالمندان دارد، مانند سواری رایگان با اتوبوس). یکی از آن‌ها گوشی‌اش را درآورد تا عکس بگیرد. خانم تائو که همراه مادرش بود جلوی آن خانم را گرفت. آن‌ها سپس رفتند.
سه ساعت بعد، خانم تائو باید به کارهایی رسیدگی می‌کرد. وقتی از ساختمان آپارتمان مادرش بیرون می‌رفت، حدود بیست نفر از کمیته‌های دو محله را در بیرون دید. چهار نفر از آن‌ها دورش جمع شدند و چند سؤال تصادفی از او پرسیدند تا مانع رفتنش شوند. حدود بیست دقیقه بعد، دو مأمور (با شماره نشان 224656 و 050080) از ایستگاه پلیس گواندو آمدند. سپس خانمی از اداره خیابان گواندو آمد و از خانم تائو خواست که برای پاسخگویی به سؤالاتی به اداره پلیس برود. او به خانم تائو قول داد که به‌محض انجام کارها، پلیس اجازه خواهد داد که او به خانه برگردد.
خانم تائو حرف وی را باور کرد و سوار اتومبیل پلیس شد. هیچ‌کس هرگز از او سؤالی نپرسید و او را به‌مدت 23 ساعت در ایستگاه پلیس نگه داشتند، و در این مدت مدیر فنگ و سایرین از کمیته‌های محله او را تحت‌نظر داشتند. نه آن‌ها و نه پلیس هرگز هیچ مبنای قانونی‌ای برای حبس او در آنجا ارائه نکردند.
15 روز بازداشت اداری در سال 2019
یک روز در اکتبر2019، خانم تائو به ایستگاه راه‌آهن مائومینگ رفت و کیف پولش را گم کرد. یک کارگر راه‌آهن کیف پول را پیدا کرد و چند نشان یادبود فالون گونگ را در آن دید. آن کارگر وقتی خانم تائو را دید که به‌دنبال کیف پولش است، وی را دستگیر کرد و به ایستگاه پلیس راه‌آهن برد.
در ساعت 2:30 بعدازظهر همان روز، لی جی از اداره امنیت داخلی منطقه مائونان، معاون رئیس پلیس راه‌آهن، بیش از 12 مأمور از ایستگاه پلیس گواندو و کارکنان کمیته محله شیتا به خانه مادرش یورش بردند. آن‌ها مقداری پول نقد و اشیاء قیمتی را توقیف کردند.
خانم تائو به‌مدت 15 روز در بازداشتگاه شماره 2 شهر مائومینگ بازداشت شد.
15 روز بازداشت اداری دیگر در سال 2020
خانم تائو در ساعت 3 بعدازظهر 24اوت2020 دستگیر شد و به‌مدت 15 روز در بازداشتگاه شماره 2 شهر مائومینگ، تحت بازداشت اداری قرار گرفت. اداره پلیس منطقه مائونان، ایستگاه پلیس گواندو و ایستگاه پلیس گائوتی مسئول دستگیری او بودند.
آزار و اذیت بی‌پایان خانم تائو و مادرش
خانم دینگ به‌تنهایی زندگی می‌کند، بنابراین کوچک‌ترین فرزندش، خانم تائو، اغلب به دیدار او می‌رفت و گاهی روزها در خانه او می‌ماند. هر دو آن‌ها با آزار و اذیت بی‌پایان مقامات روبرو شدند. در زیر قسمت‌هایی از این آزار و اذیت‌ها در سال‌های اخیر را که منجر به دستگیری خانم تائو نشد می‌خوانیم.
حوادث متعدد آزار و اذیت در اکتبر 2017
قبل از نوزدهمین کنگره ملی حزب کمونیست چین، از 16 تا 23اکتبر2017، کمیته محله شیتا حداقل روزی یک بار و گاهی دو بار در روز برای آزار خانم تائو به منزلش می‌رفت. او در آن دوره با مادرش زندگی می‌کرد. مزاحم‌ها با گوشی خود از او عکس می‌گرفتند. یک بار خانم تائو و مادرش درحال صرف ناهار بودند که دو نفر از کمیته محله شیتا برای آزار و اذیت آن‌ها رفتند.
یک بار دیگر ساعت 10:30 شب دو مرد لباس‌شخصی رفتند. یکی در طبقه سوم منتظر بود و دیگری در را زد. خانم دینگ در آن زمان خواب بود و با کوبیدن شدید در، از خواب بیدار شد. آن‌ها گفتند که از ایستگاه پلیس گواندو هستند و برای بررسی او آمده‌اند.
حداقل 12 حادثه دیگر از آزار و اذیت در اکتبر2017 وجود داشت. آن‌ها همچنین وقتی نمی‌توانستند خانم تائو را در خانه مادرش پیدا کنند با شوهرش تماس می‌گرفتند.
یک حادثه آزار و اذیت در سال 2018 و یکی در سال 2019
معاونان شو یاچیو و لیانگ یامِی از کمیته محله شیتا، دو نفر از کارکنان را رهبری کردند تا خانم دینگ را در ساعت 3:30 بعدازظهر 11ژوئن2018 در خانه‌اش مورد آزار و اذیت قرار دهند. آن‌ها ادعا کردند که درحال انجام بررسی وضعیت رفاهی اهالی هستند. خانم تائو به آن‌ها گفت که مادرش بیست سال است که به‌لطف فالون گونگ سالم بوده است. سپس آن‌ها رفتند.
شو و لیانگ ساعت 3:15 بعدازظهر 15ژانویه2019، به منزل خانم دینگ رفتند. آن‌ها یک سند همراه داشتند و به او و خانم تائو دستور دادند که آن را امضا کنند. آن‌ها هردو از همکاری خودداری کردند.
آزار و اذیت به نام بررسی وضعیت رفاهی و سرشماری در سال 2020
معاون مدیر لیانگ از کمیته محله شیتا و مردی که مدیر دفتر محلی حفظ ثبات بود، در ساعت 10:30 صبح 29 مه 2020، به منزل خانم دینگ رفتند، درحالی‌که خانم دینگ و خانم تائو داشتند دیروقت صبحانه می‌خوردند. لیانگ گفت که آن‌ها آنجا هستند تا خانم دینگ مسن را ملاقات کنند و آن مرد گفت که آمده‌اند تا ببینند آیا خانم دینگ گواهینامه شهروندی سالمندی‌اش را تمدید کرده است یا خیر. خانم تائو گفت که مادرش می‌تواند به دفتر آن‌ها برود تا تمدید را انجام دهد و نیازی نیست که آن‌ها در خانه مزاحمشان شوند. آن‌ها سپس رفتند.
ساعت 9 شب 24اوت2020، معاونان لیانگ و شو از کمیته محله شیتا به منزل خانم دینگ رفتند تا «سرشماری انجام دهند.» آن‌ها پس از بررسی دفترچه ثبت‌نام خانوار او پرسیدند که آیا وی هنوز فالون گونگ را تمرین می‌کند یا خیر. سپس نام دختر بزرگ و دامادش را پرسیدند. خانم دینگ از پاسخ دادن خودداری کرد، زیرا این بخشی از سرشماری نبود. درنهایت آن‌ها رفتند.
همسایگان آزار و اذیت خانم دینگ در سال 2021 را محکوم کردند
در 2مارس2021، معاون شو از کمیته محله شیتا به ساختمان آپارتمان خانم دینگ آمد و از همسایگانش درمورد او پرسید. سه روز بعد، شو آمد تا خانم دینگ را به بهانه بررسی وضعیت تمدید گواهی شهروندی سالمندی‌اش مورد آزار و اذیت قرار دهد.
خانم دینگ ازطریق دو نفر از همسایگانش فهمید که شو درواقع قبل از رفتن به خانه‌اش، بیرون ساختمان آپارتمان با آن‌ها صحبت کرده است. شو از دو همسایه پرسید که آیا او را درحال خرید مواد غذایی دیده‌اند و آیا دخترش خانم تائو به ملاقات او رفته است یا خیر. همسایه‌ها سؤالات شو را عجیب‌وغریب دیدند و پاسخ دادند که برای یک دختر طبیعی است که به دیدار مادرش برود. آن‌ها او را به‌خاطر آزار و اذیت خانم دینگ محکوم کردند.
یک شب در پایان نوامبر2021، دو گروه از افراد از دفتر خیابان گواندو، کمیته محله شیتا و کمیته محله چیائوبی، هر دو خانم دینگ و تائو را در خانهشان به بهانه سرشماری، مورد آزار و اذیت قرار دادند.
حدود یک ماه بعد، خانم دینگ و خانم تائو هردو متوجه شدند افرادی بیرون خانهشان مستقر هستند که آن‌ها را زیر نظر دارند. همچنین دو دوربین با وضوح بالا روی دروازه مجتمع آپارتمانی خانم دینگ نصب شده بود.
سه حادثه آزار و اذیت در سال 2022
حدود ساعت 4 بعدازظهر 21آوریل2022، شخصی یک مأمور پلیس و خانمی، یکی از اعضای کمیته محله، را دم در منزل خانم دینگ دید. خانم در زد و وقتی کسی جواب نداد رفت.
حوالی ساعت 5 بعدازظهر 16دسامبر2022، مردی میانسال در بیرون ساختمان آپارتمان خانم دینگ مشاهده شد. او وانمود می‌کرد که دارد به گوشی‌اش نگاه می‌کند.
حوالی ساعت 10 صبح 18دسامبر2022، لیانگ معاون کمیته محله شیتا با تکه کاغذی در دست، به منزل خانم دینگ رفت. خانم تائو که در منزل مادرش بود در را باز کرد. مردی که لیانگ را همراهی می‌کرد گفت که باید خانم دینگ را ببیند.
خانم تائو خواست هویت او را بداند و او پاسخ داد که از دفتر خیابان گواندو است و نام وی نیز لیانگ بود. مدیر لیانگ می‌خواست از خانم تائو عکس بگیرد، اما خانم تائو مانع شد.
لیانگ گفت که مافوق‌هایشان آن‌ها را به آنجا فرستاده‌اند. خانم تائو از او عکس‌هایی گرفت. لیانگ مضطرب شد و به او و مادرش پیشنهاد داد یک چای مهمانش باشند.
آزار و اذیت در سال 2023 قبل از آخرین دستگیری خانم تائو
حوالی ساعت 10 صبح 17فوریه2023، مردی قدبلند درِ منزل خانم دینگ را زد. او حدود پنجاه سال داشت و عینک به چشم داشت. او از در عکس گرفت و قبل از رفتن، مدت زیادی در زد. در بیرون ساختمان آپارتمان، خانمی کوتاه‌قد و زردمو دیده شد که ورودی ساختمان آپارتمان خانم دینگ را زیر نظر داشت.
بعد از اینکه مرد قدبلند به طبقه پایین رفت، همه کسانی را که وارد ساختمان آپارتمان خانم دینگ می‌شدند یا خارج می‌شدند زیر نظر داشت. دوربینی در حیاط وجود داشت که فیلم همه افرادی را که از ساختمان آپارتمان بیرون می‌رفتند می‌گرفت و دوربین دیگری رو به بیرون بود تا فیلم هر کسی را که وارد ساختمان می‌شد بگیرد. روبروی دروازه مجتمع آپارتمانی مردی میانسال با لباس سبز روشن رهگذران در حیاط را زیر نظر داشت. خانم تائو مشکوک بود که آن‌ها کارکنان کمیته محله شیتا و دفتر خیابان گواندو هستند که او و مادرش را زیر نظر دارند.
در اوایل فوریه2023، پلیس با پسر خانم تائو تماس گرفت و پرسید که خانم تائو کجا زندگی می‌کند. در 13فوریه، پلیس با شوهرش تماس گرفت و دوباره پرسید که خانم تائو کجاست. شوهرش گفت که نمی‌داند و به پلیس گفت که او را اذیت نکند.