(Minghui.org) خانواده‌ای در شهر چینگدائو در استان شاندونگ، بهدلیل آزار و اذیت طولانی‌مدت به‌خاطر ایمان مشترکشان به فالون گونگ، قادر نیستند به‌طور عادی کار یا زندگی کنند.
در 7دسامبر2022 که رژیم کمونیستی چین به‌طور ناگهانی همه محدودیت‌های همه‌گیری را لغو کرد، آقای ژانگ دینگ‌گانگ، همسرش خانم جی کینگژو و دختر بزرگشان خانم ژانگ یانان همچنان در بازداشت بودند. درحالی‌که کشور اندکی بعد با موج عظیم دیگری از کووید19 روبرو شد، پلیس سرانجام آقای ژانگ، همسرش و دختر بزرگشان را در اواخر دسامبر2022 آزاد کرد. در اطلاعیه آزادی آن‌ها، به دختر کوچک این زوج که فالون گونگ را تمرین نمی‌کند، به‌عنوان ضامن اشاره شد.
مأموران ایستگاه پلیس جاده جیوشویی و اداره امنیت داخلی (با یک نفر به نام مو) به این زوج و دختر بزرگشان دستور دادند که مرتباً به اداره پلیس مراجعه کنند، اما این سه نفر از همکاری خودداری کردند، زیرا می‌دانستند در صورت رفتن به آنجا ممکن است دوباره دستگیر شوند. در همین حین، پلیس همچنین شروع به آزار و اذیت دختر کوچک این زوج کرد.
بهدلیل نظارت مداوم بر محل سکونت مشترک آن‌ها، این خانواده قادر به ادامه زندگی در آنجا نبودند. آن‌ها با کمک دیگران توانستند وسایل شخصی خود را بیرون بیاورند و به مکان جدیدی نقل‌مکان کنند. اما خیلی طول نکشید تا پلیس آن‌ها را پیدا کند و نظارت جدیدی را توسط کمیته اماکن، امنیت محله و همسایگان آن‌ها ایجاد کند. صاحبخانه که قادر به تحمل فشار نبود، آن‌ها را بیرون کرد و به آن‌ها اجازه نداد وسایل شخصی‌شان را با خود ببرند.
در نتیجۀ آزار و شکنجه، آقای ژانگ به بیماری قلبی و خانم جی به دیابت مبتلا شد. او دچار تورم پاها، کمردرد و مشکلات کلیوی شده است. دختر بزرگشان که از جامعه جدا شده بود، تمام روز را در تخت می‌ماند و از انجام هرگونه کاری امتناع می‌کرد. او خیلی کم غذا می‌خورد.
پلیس دختر کوچک این زوج را نیز دائماً تحت نظر و آزار و اذیت قرار می‌داد که باعث شد وی شغلش را از دست بدهد. آن‌ها ادعا کردند مادامی که او بتواند والدین و خواهرش را متقاعد کند که اظهاریه‌هایی مبنی بر انکار فالون گونگ را امضا کنند، خانواده‌اش اجازه خواهند داشت یک زندگی عادی داشته باشند. خانواده از همکاری امتناع کردند، زیرا می‌دانستند تا زمانی که آزار و اذیت ادامه دارد، آن‌ها نمی‌توانند یک زندگی عادی داشته باشند.
دختر کوچک این زوج برای محافظت از والدین و خواهرش، از ملاقات با آن‌ها اجتناب می‌کند تا مقامات از محل سکونت فعلی آن‌ها مطلع نشوند. او در خانه می‌ماند و از بیرون رفتن اجتناب می‌کند. او به مادرش گفت که امیدش را به زندگی از دست داده است و اینکه اگر دوباره عزیزانش دستگیر شوند خودش را غرق می‌کند.
آقای ژانگ گفت که چون نمی‌توانند کار کنند، برای گذراندن زندگی به حمایت مالی تمرین‌کنندگان محلی فالون گونگ تکیه کرده‌اند. آن‌ها واقعاً امیدوارند که بتوانند یک زندگی عادی داشته باشند، شغل ثابتی داشته باشند و آنچه را که به سایر تمرین‌کنندگان بدهکار هستند، بازبپردازند. اما پلیس با آزار و اذیت‌های مداوم خود، اجازه چنین چیزهایی را به آن‌ها نمی‌دهد.