(Minghui.org) بیتر وینتر (زمستان شدید)، مجله آنلاینی که بر آزادی مذهب و حقوق بشر متمرکز است، در واکنش به قطعنامه‌ای که به‌تازگی توسط پارلمان اروپا تصویب شد و آزار و شکنجه فالون گونگ به‌دست حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) را محکوم کرد مقاله‌ای را در 22ژانویه منتشر کرد. این مقاله نوشته مارکو رسپینتی تأکید می‌کند که همه عاملان و نهادهای مسئولِ سرکوب باید پاسخگو باشند.

«درحالی‌که آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در جمهوری خلق چین در سال 2023 کاهش نیافته است، و جدیدترین گزارش منتشرشده توسط این جنبش، 209 مورد تأییدشده جدید از آزار و شکنجه تا سرحد مرگ در سال 2023 را اعلام کرد که تعداد کل قربانیان کشته‌شده مستندشده از سال 1999 تاکنون را به بیش از 5000 قربانی می‌رساند، گامی تعیین‌کننده توسط پارلمان اروپا برداشته شده است.»

قطعنامه‌ای در 18ژانویه2024 توسط اتحادیه اروپا «درمورد آزار و شکنجه درحال‌وقوع فالون گونگ در چین، به‌ویژه درمورد آقای دینگ یوانده» به تصویب رسید. این قطعنامه از چین کمونیست قویاً می‌خواهد که فوراً به آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ و سایر اقلیت‌ها، ازجمله اویغورها و تبتی‌ها، پایان دهد. علاوه‌بر این، آن خواستار پایان دادن به نظارت و کنترل داخلی و فراملی و سرکوب آزادی مذهبی است. به‌طور خاص‌تر، پارلمان اروپا از مقامات ح‌.ک.چ خواست که به تعهدات خود تحت قوانین بین‌المللی و قانون اساسی‌اش، برای احترام به حقوق بشر و حمایت از آن، پایبند باشند.

این مقاله اذعان داشت که حتی بیانیه‌های عمومی معتبر برای وادار کردن رژیم‌های سرکش به‌سمت اتخاذ رفتارهای بهتر کافی نیست، زیرا رژیم‌هایی که در سطح بین‌المللی قدرتمند هستند، با اسنادِ صرف مرعوب نمی‌شوند. مارکو رسپینتی نوشت: «بااین‌حال هرگز نباید اسنادی مانند این قطعنامه اخیر پارلمان اروپا را دست‌کم گرفت. این‌ها درواقع معادل تصدیق رسمی یک وضعیت، در این مورد یک وضعیت دردناک، توسط مقامات بین‌المللی هستند؛ وضعیت‌هایی که با توجه به وسعتشان، چیزی فراتر از حلقه‌های قربانیان و مدافعان آن‌ها در سازمان‌های غیردولتی و موارد مشابه تلقی می‌شوند.»

این قطعنامه با انجام این کار، سازمان‌های جهانی و نهادهای فراملی با اختیارات قانونی خاص را به هم مرتبط می‌سازد. گرچه چنین قطعنامه‌ای ممکن است هنوز الزام‌آور نباشد، اما به‌عنوان یک سابقه سرکوب‌ناپذیر عمل می‌کند، و نه‌تنها همه مردم و دولت‌های شایسته را به سطح اخلاقی والاتری دعوت می‌کند، بلکه منجر به اثرات جدی بر قانون و سیاست نیز می‌شود. «بله، موفقیت این تأثیرات به حسن نیت کارکنان قضایی و سیاسی و آژانس‌ها و نهادهای حاکم بستگی دارد. اما پس از تصویب قطعنامه‌ها و اسناد، افراد خوب همیشه می‌توانند برای پیشبرد پرونده‌های خوب و دفاع از افراد بی‌گناه، روی یک مرجع استادانه دائمی دیگر حساب کنند.»

قطعنامه پارلمان اروپا از کشورهای عضو اتحادیه اروپا خواسته است تا معاهدات استرداد با چین را به حالت تعلیق درآورند، زیرا احترام به حقوق بشر، دموکراسی و حاکمیت قانون باید در مرکز روابط اتحادیه اروپا با چین باشد. علاوه‌بر این، آن از اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن درخواست می‌کند که درحین طرح این مسائل در طول هر گفتگوی سیاسی و حقوق بشری با مقامات چینی، از تحقیقات بین‌المللی درمورد آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ حمایت و آن را تسهیل کنند. همچنین قطعنامه اتحادیه اروپا به کشورهای عضو و هیئت اتحادیه اروپا توصیه می‌کند که بر محاکمه‌ها در چین نظارت داشته باشند.

یکی از انواع این جنایات وحشتناک، برداشت اجباری اعضای بدن است و تمرین‌کنندگان فالون گونگ قربانیان این اقدام ناپسند ح.ک.چ هستند. این قطعنامه «از اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن می‌خواهد که سوءرفتارهای پیوند اعضا در چین را علناً محکوم کنند و از رژیم جهانی تحریم‌های حقوق بشر اتحادیه اروپا و رژیم‌های ملی تحریم‌های حقوق بشری، علیه همه مجرمان و نهادهایی که در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین و خارج از کشور مشارکت داشته‌اند استفاده کنند.» به‌طور خاص‌تر، این قطعنامه «تأکید می‌کند که اقدامات اتحادیه اروپا باید شامل امتناع از صدور ویزا، مسدود کردن دارایی‌ها، اخراج از قلمرو اتحادیه اروپا، پیگرد کیفری، ازجمله براساس صلاحیت فراسرزمینی، و شروع اتهامات کیفری بین‌المللی» علیه عاملانی باشد که در این جنایات مشارکت داشته‌اند.

بیش از 24 سال پیش، ح‌.ک.چ آزار و شکنجه نظام‌مند فالون گونگ را آغاز کرد تا بتواند این سیستم عقیدتی را ریشه‌کن کند. این منجر به وخیم‌تر شدن وضعیت آزادی مذهبی در چین و نقض حقوق قانونی شهروندان چینی شد که در قانون اساسی چین تعریف ‌شده است. بدتر از همه، سانسور و نظارت مبتنی بر فناوری، یک جزء مهم در این سرکوب است. در قطعنامه پارلمان اروپا آمده است: «مستند شده است که هزاران تمرین‌کننده فالون گونگ در نتیجۀ آزار و شکنجه به‌دست ح‌.ک.چ از سال 1999، جان خود را از دست داده‌اند.» آن در ادامه اظهار می‌کند: «تمرین‌کنندگان مکرراً بازداشت می‌شوند و طبق گزارش‌ها مورد شکنجه، آزار روانی و برداشت اعضای بدن قرار می‌گیرند تا ایمان خود را رها کنند.»

یکی از نمونه‌هایی که در قطعنامه پارلمان اروپا به آن اشاره شده، تجربه دینگ یوانده و همسرش، ما رویمِی، است. این دو تمرین‌کننده فالون گون در 12مه2023 بدون حکم در چین دستگیر شدند. ما بعداً آزاد شد و «به‌دلیل کمپین نجاتی که پسرشان در خارج از کشور راه‌اندازی کرده بود توسط پلیس مرعوب شد.» اما دینگ همچنان در بازداشت بوده و به‌مدت هشت ماه اجازه ملاقات با خانواده را نداشت. او بعداً در 15دسامبر2023، به سه سال حبس با جریمه 15000یوانی (بیش از 2000 دلار آمریکا) محکوم شد. دینگ درخصوص این حکم درخواست تجدیدنظر کرده است. بیتر وینتر همچنین در ژوئیه2023 داستان این زوج را پوشش داد و با پسرشان دینگ لبین مصاحبه کرد.

با توجه به وضعیت در چین، این قطعنامه خواستار «آزادی فوری و بدون قید و شرط آقای دینگ و تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین» است. علاوه‌بر این، پارلمان اروپا همچنین از رئیسش می‌خواهد که این قطعنامه را به نهادهای اتحادیه اروپا، دولت‌ها و پارلمان‌های کشورهای عضو، و دولت و پارلمان جمهوری خلق چین ارسال کند.»