(Minghui.org) بیست و چهار سال پس از اینکه حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) آزار و شکنجه فالون گونگ را در سال ۱۹۹۹ آغاز کرد، تمرینکنندگان از ۴۴ کشور فهرست جدیدی از عاملان آزار و شکنجه را پیش از روز حقوق بشر، ۱۰دسامبر۲۰۲۳، به دولتهای مربوطه خود ارائه کردند و از آنها خواستند این افراد را بهخاطر آزار و شکنجه فالون گونگ در چین مجبور به پاسخگویی کنند. تمرینکنندگان از دولتهای خود خواستند که این عاملان و اعضای خانوادهشان را از ورود به کشورشان منع کنند و داراییهای آنها را در خارج از کشور مسدود کنند.
در میان عاملان ذکر شده نام لی یی، مدیر اداره امنیت عمومی استان هیلونگجیانگ نیز به چشم میخورد.
نام کامل عامل: لی (نام خانوادگی) یی (نام) (چینی 李毅)جنسیت: مردکشور: چینتاریخ/سال تولد: ژوئیه۱۹۷۰محل تولد: چیشان، استان شاآنشی
لی یی
اوت۲۰۲۰ تااکنون: معاون فرماندار استان هیلونگجیانگ، دبیر کمیته حزب کمونیست و رئیس اداره امنیت عمومی استانآوریل۲۰۲۰ تا اوت۲۰۲۰: معاون فرماندار استان هیلونگجیانگ
از زمان شروع آزار و شکنجه فالون گونگ در سال ۱۹۹۹، کمیته امور سیاسی و حقوقی استان هیلونگجیانگ، اداره ۶۱۰ و سیستم امنیت عمومی بهطور تنگاتنگی سیاست آزار و شکنجه ح.ک.چ را دنبال کردهاند و آن را به یکی از استانهایی تبدیل کردهاند که شدیدترین و آزار و شکنجه و بیشترین موارد مرگ گزارش شده در ۲۵ سال گذشته را دارد.
پس از اینکه لی یی در آوریل۲۰۲۰ سمت معاون فرماندار استان هیلونگجیانگ و همچنین دبیر حزب و رئیس اداره امنیت عمومی استان را در اوت۲۰۲۰ گرفت، به اجرای سیاست «تخریب شهرت آنها [تمرینکنندگان فالون گونگ] ورشکستگی مالی آنها و حذف فیزیکی آنها ادامه داد.»
در دوران تصدی لی، او به سیستمهای امنیتی عمومی و قضایی دستور داد تا تمرینکنندگان را در مقیاس وسیع دستگیر، آزار و مجازات کنند. از آوریل۲۰۲۰ تا سپتامبر۲۰۲۳، حداقل ۲۸ تمرینکننده تا حد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند و بسیاری دیگر بهدلیل شکنجه در زندان مجروح یا دچار آشفتگی روانی شدند.
لی بهعنوان رئیس اداره امنیت عمومی استان هیلونگجیانگ، فعالیتهایی را برای تهمت زدن به فالون گونگ و برانگیختن نفرت عمومی علیه آن فعالانه سازماندهی کرد. در آوریل۲۰۲۱، اداره امنیت عمومی استان هیلونگجیانگ میزبان مراسمی برای جشن راهاندازی برنامه آموزشی ضدفرقه در دانشگاه هیلونگجیانگ بود. در ۱۵آوریل۲۰۲۳، برای «کمپین آموزشی ضدفرقه» مراسم دیگری در اداره امنیت عمومی استان هیلونگجیانگ برگزار شد که در آن از پذیرش گستردهتر این کمپین در مدارس سراسر استان، شامل ۸۰ مؤسسه آموزش عالی و ۳۰۵۵ ابتدایی و مدارس راهنمایی و مهدکودک تجلیل کردند. این کمپین ۲٫۸۵ میلیون دانشآموز و ۲۴۸ هزار معلم را هدف قرار میدهد. همزمان، ریاست بخش امنیت عمومی استانی با همکاری ریاست آموزش، ۳۲۰ نسخهای از مطالب تبلیغاتی افتراآمیز را به دانشگاههای استان ارسال کرد.
در نیمه اول سال ۲۰۲۳، حداقل ۱۴ تمرینکننده در استان هیلونگجیانگ مورد آزار و شکنجه قرار گرفتند که بالاترین رتبه را در میان تمام استانهای سراسر چین دارد. تعداد محکومان ۷۸ نفر بوده که در رتبه سوم کشور قرار دارد. تعداد تمرینکنندگان دستگیر شده به ۱۶۱ نفر رسید که در رتبه سوم کشور قرار دارد.
خانم جیانگ چونمئی در اوایل فوریه۲۰۲۳ دستگیر شد. دادگاه شهرستان لونگجیانگ جلسه رسیدگی به پرونده او را در ۲۴مه برگزار و اوایل ژوئیه او را به پنج سال زندان محکوم کرد.
در ۲۸ژوئن۲۰۲۳، آقای وانگ یانمینگ در محل کار توسط پلیس اداره امنیت عمومی منطقه توسعه داچینگ دستگیر شد. پلیس ادعا کرد که آقای وانگ در فیلم ویدیویی دوربین نظارتی در حال توزیع مطالب روشنگری حقیقت در نزدیکی خانهاش دستگیر شد.
در سال ۲۰۲۲، حداقل ۲۲ تمرینکننده در اثر شکنجه فوت کردند، ۳۵ نفر محکوم شدند، ۴۷۷ نفر دستگیر شدند و ۳۸۸ نفر مورد آزار و اذیت قرار گرفتند که این منطقه را به یکی از مناطق تحت شدیدترین آزار و شکنجه در کشور تبدیل کرد.
در ۱۲ژوئیه۲۰۲۲، پلیس شهر داچینگ بیش از ۱۰۰ تمرینکننده، از جمله یک تمرینکننده ۹۸ساله و بسیاری دیگر از تمرینکنندگان در ردۀ سنی ۷۰ و۸۰ساله را دستگیر کرد. پلیس خانه تمرینکنندگان را بدون حکم غارت کرد. همه اقلام و مطالب مربوط به فالون گونگ بهعنوان مدرک پیگرد قانونی علیه تمرینکنندگان استفاده شد. به گفته پلیس، تمرینکنندگان بیش از ۹ ماه تحتنظر بودند و از آنها فیلم ضبط شده بود.
در ژوئیه۲۰۲۲، حداقل ۷۳ تمرینکننده در شهر هاربین دستگیر یا مورد آزار و اذیت قرار گرفتند.
در بعدازظهر ۲۷اوت۲۰۲۲، حداقل ۱۱ تمرینکننده در شهر سوئیهوا دستگیر شدند. به گفته شخصی داخلی، پلیس از سه ماه قبل شروع به نظارت بر تمرینکنندگان کرد.
در سال ۲۰۲۱، حداقل ۲۴ تمرینکننده در استان هیلونگجیانگ تا حد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند که این استان را در رتبه دوم کشور قرار دارد. تعداد تمرینکنندگان محکومشده ۱۲۵ نفر بود که در رتبه دوم کشور قرار گرفتند. ۴۶۳ تمرینکننده دیگر دستگیر و ۸۷۲ نفر مورد آزار و اذیت قرار گرفتند که از این لحاظ آن را در رتبه چهارم کشور قرار دارد.
خانم لی شوانگیان، ۴۵ساله، در ۱۶دسامبر۲۰۲۱ دستگیر شد. او نزدیک به ۳۰ ساعت در اداره پلیس فولی مورد بازجویی و شکنجه قرار گرفت. وقتی در آستانه مرگ بود، پلیس به شوهرش دستور داد تا او را تحویل بگیرد. وقتی شوهر خانم لی به اداره پلیس رسید، او قادر به راه رفتن نبود و سه مأمور مجبور شدند او را حمل کنند. خانم لی در همان روز درگذشت.
خانم لین چونزی، ۸۰ساله، در سال ۲۰۲۱ به چهار سال زندان محکوم شد. او بهدلیل وضعیت نامناسب جسمانیاش اجازه داشت دوران محکومیتش را خارج از زندان بگذراند. در ۱۱فوریه۲۰۲۳، او دوباره دستگیر و چند روز بعد برای اجرای حکم زندان صادره در سال ۲۰۲۱ به زندان زنان استان هیلونگجیانگ منتقل شد. خانم لی کمتر از ۳۶ کیلو وزن داشت و زمانی که به زندان منتقل شد روی ویلچر بود.
در سال ۲۰۲۰، ح.ک.چ با کمپین «حذف کامل» آزار و اذیت تعقیب قضایی تمرینکنندگان فالون گونگ را در سراسر کشور انجام داد و تعداد زیادی از تمرینکنندگان دستگیر یا مورد آزار و اذیت قرار گرفتند.
در آوریل۲۰۲۰، دوازده تمرینکننده از ناحیه شیانگفانگ، شهر هاربین در طی دو روز توسط پلیس اداره امنیت ملی شهر داچینگ و شعبه لانگنان در ناحیه جاده رانگهو دستگیر شدند. گزارش شده است که این دستگیری گروهی به دستور دفتر ضدفرقه اداره امنیت عمومی استان هیلونگجیانگ صادر شده است که به پلیس امنیت عمومی شهر داچینگ دستور داد تمرینکنندگان سایر مناطق را دستگیر کند.
در ۲۲ تا ۲۳سپتامبر۲۰۲۰، در یک عملیات هماهنگ پلیس در شهر هاربین، استان هیلونگجیانگ، ۲۷ تمرینکننده و سه نفر از اعضای خانوادهشان دستگیر شدند. گزارش شده است که کمیته سیاسی و حقوقی استان و ریاست امنیت عمومی در این بازداشت گروهی مشارکت داشتهاند. تمرینکنندگانی که در «لیست سیاه» بودند، دستگیر شدند و پلیس به ازای هر تمرینکنندهای که میگرفتند، پاداش دریافت میکرد.
مورد ۱: خانم تِنگ شولی در حالی که دوره محکومیتش هفتسالهاش را میگذراند در زندان درگذشت
خانم تنگ شولی ۵۳ساله، در ۱۰ژانویه۲۰۲۳ در زندان زنان استان هیلونگجیانگ درگذشت. خانم تنگ در تاریخ ۲ژوئن۲۰۲۱ به هفت سال زندان و ۸۰ هزار یوان جریمه محکوم شد. پس از انتقال او به زندان زنان استان هیلونگجیانگ او مجبور شد هر روز ویدیوهای تبلیغاتی شیطانی علیه فالون گونگ را تماشا کند. او همچنین از خواب محروم شد و باید ساعتهای طولانی بدون حرکت روی یک چهارپایه کوچک مینشست. آنقدر ضعیف شد که در بستر افتاده بود. بعدها مشخص شد که او به سرطان پیشرفته کبد و رکتوم مبتلاست. شوهرش بهرغم درخواستهای مکرر از ملاقات با او خودداری کرد. حتی زمانی که او در آستانه مرگ بود، زندان درخواست او را برای آزادی مشروط پزشکی نیز رد کرد.
مورد ۲: خانم یان جینشیا در حین بازداشت به سرطان مبتلا شد و ماهها بعد درگذشت
خانم یان جینشیا در شامگاه ۲۲سپتامبر۲۰۲۰ بهعنوان بخشی از کمپین آزار و اذیت «حذف کامل» دستگیر و به شش ماه زندان محکوم شد. خانم یان در حالی که در بازداشتگاه شماره ۲ هاربین نگهداری میشد، مجبور شد ساعتهای طولانی روی یک چهارپایه کوچک بنشیند و در معرض دمای پایین قرار گیرد، که منجر به خونریزی بیش از حد واژن شد. اگرچه تشخیص داده شد که او دچار سرطان پیشرفته رحم است اما نگهبانان از آزادی او خودداری کردند و همچنان به او فشار میآوردند تا بیانیههایی مبنی بر انکار فالون گونگ بنویسد. او پس از گذراندن دوره نیمساله کامل آزاد شد و چند ماه بعد در ۱۷ژانویه۲۰۲۲ در گذشت. او ۵۹ساله بود.
مورد ۳: مرگ خانم کوی جینشی دو ساعت پس از دستگیری
در ۱۳آوریل۲۰۲۲، خانم کوی جینشی ۸۸ساله، توسط گروهی از پلیسهای لباسشخصی در خانه دستگیر شد. دو مأمور خانم کوی را از آپارتمانش در طبقه دوم به طبقه همکف کشاندند. ناگهان او را رها کردند و او روی زمین افتاد. در ساعت ۵:۴۵ بعدازظهر، پلیس با پسر خانم کوی تماس گرفت و به او گفت که مادرش به اورژانس منتقل شده است. وی سریع به بیمارستان رفت. پنج دقیقه بعد، دکتر از اتاق بیرون آمد و اعلام کرد که خانم کوی مرده است. پسر وارد اتاق عمل شد و جسد او را دید. صورتش رنگ پریده بود، گلویش باز شده بود و فقط یک کفش به پا داشت.
مورد ۴: مرگ آقای ژونگ گوچوان در زندان تایلایی
آقای ژونگ گوچوان اهل شهر میشان، استان هیلونگجیانگ در ۴مارس۲۰۲۰ بهدلیل توزیع مطالب اطلاعرسانی درباره فالون گونگ دستگیر و در ماه اوت به سه سال و نیم زندان محکوم شد. آقای ژونگ در ۱۷نوامبر۲۰۲۰ به زندان شهر جیشی و بعداً به زندان تایلایی منتقل شد و آنجا در ۶فوریه۲۰۲۲ بهدلیل شدت شکنجه در ۷۲ سالگی کشته شد.
مورد ۵: مرگ خانم کانگ آیفن در بازداشتگاه
در ۱۷ژوئن۲۰۲۱، خانم کانگ آیفن به بازداشتگاه شهر جیاموسی فرستاده شد. بهدلیل شدت شکنجهها علائم بیماری قلبی شدید در او ایجاد و تمام بدنش متورم شد(ادم). او قادر به ایستادن یا راه رفتن نبود و از هر دو چشم تقریباً نابینا شد. بهسختی نفس میکشید و حالش وخیم بود. او آزاد شد و در ۱۷ اوت و در حصر خانگی قرار گرفت. با وجود این شرایط خانم کانگ، پلیس به آزار و اذیت وی ادامه داد و حتی او را به دادگاه برد. وضعیت سلامت او با آزار و اذیت مداوم رو به نزول بود. او در ۱۸نوامبر۲۰۲۱ درگذشت.
مورد ۶: خانم وانگ شوکون بهدلیل تمرین فالون گونگ تا حد مرگ مورد ضرب و شتم قرار گرفت
خانم وانگ شوکون ۶۶ساله، پزشک داخلی در بیمارستان هایلین تاون در شهر هایلین بود. در اواخر ژوئن۲۰۲۰، دبیر حزب در بیمارستان با او تماس گرفت و به او گفت که رئیس بیمارستان به دنبال اوست. پس از رسیدن او به بیمارستان، معلوم شد که مأموران اداره پلیس شماره ۱ شهر هایلین بودند که منتظر او بودند. وقتی خانم وانگ از امضای بیانیههای انکار فالون گونگ امتناع کرد، پلیس او را ساعتها در بیمارستان کتک زد. خانم وانگ مجبور شد روی پلهها خودش را بکشاند تا به آپارتمانش برگردد. شوهرش متوجه شد که تمام بدنش کبود شده است. کاسه زانویش شکسته و خیس عرق بود. او سرگیجه و حالت تهوع داشت. خانم وانگ بعدازظهر روز اول ژوئیه دچار سکته مغزی (خونریزی مغزی) شد. او حدود ساعت ۴:۲۵ صبح روز بعد درگذشت. پس از مرگ خانم وانگ، پلیس مدام شوهرش را مورد آزار و اذیت قرار داد و از او خواست که آنچه اتفاق افتاده را به وبسایت مینگهویی گزارش نکند.
آقای دای چیهونگ که خود یک نگهبان سابق زندان بود، در سال ۲۰۱۹ دستگیر شد و به پنج سال زندان محکوم شد. آقای دای در حین گذراندن دوران محکومیتش در زندان هولان، با روشهایی از جمله ضرب و شتم، شوک الکتریکی، تغذیه اجباری، دستبند زدن، آویزان کردن و سلول انفرادی شکنجه شد. او مجبور شد ساعتها روی چهارپایههای کوچک بنشیند و اجازه حرکت نداشت. در اثر آزار و شکنجه تمام بدنش کبود و مجروح و لاغر شد. در اثر برقگرفتگی صورت و دهانش از شکل افتاد و در اثر ضرب و شتم طحالش پاره شد.