(Minghui.org) زندان زنان استان هیلونگجیانگ، واقع در شهر هاربین، دارای دو بخش است که بهطور خاص برای آزار و شکنجه تمرینکنندگان فالون گونگ استفاده میشود: بخش هشتم و بخش آموزش فشرده. تمرینکنندگان بهصورت چرخشی در این دو بخش زندانی میشوند. برای مثال، اگر تمرینکنندهای در ماههای فرد در بخش تمرینات فشرده حبس شود، در ماههای زوج به بخش هشتم منتقل میشود.
بخش هشتم در طبقات ۵ و ۶ قرار دارد. رئیس آن لو شیوفنگ است و معاونها سوئو یوانیوان و شیائو (نام کوچکش نامشخص و از عوامل اداره ۶۱۰ نیز است) هستند. هر تمرینکننده بهصورت شبانهروزی توسط پنج زندانی تحتنظر است.
در اولین روزی که تمرینکنندگان به بخش هشتم فرستاده میشوند، بیشتر آنها در طبقه ۶، توسط زندانیان یوان جینگفانگ، چن یانگ، وانگ شو، لی سیپینگ، گائو ونتائو، لیو رونگ، جیانگ یونیینگ (از مارس۲۰۲۴ آزاد شد) مورد شستشوی مغزی قرار میگیرند. زندانیِ مسئول شستشوی مغزی تمرینکنندگان در طبقه ۵، سون جینگ بود که یک بار گفت شخصاً به بسیاری از زندانیان آموزش داده است که چگونه تمرینکنندگان فالون گونگ را شکنجه کنند.
این زندان دارای بخشی به نام مرکز فرماندهی است. آن ۲۴ ساعت شبانهروز بر هر بخش و کارگاه نظارت دارد. دوربینهای مداربسته درواقع هم تصاویر و هم صداها را ضبط میکنند. هر طبقه در ساختمان دارای دو صفحه نمایش بزرگ است که نظارت در زمان واقعی هر سلول را فراهم میکند. زندانیان در طبقه ۶، اغلب صفحات نمایش را تماشا میکنند تا همه تیمهای سلول را زیر نظر بگیرند. اگر ببینند که شخصی روی تختش دراز نمیکشد، به آن سلول میروند و دستور میدهند که دراز بکشد. یک بار، یک زندانی دو تمرینکننده از سلولش را دید که با یکدیگر صحبت میکردند. او بلافاصله بهسمت آنها رفت و آنها را مورد آزار کلامی قرار داد. همچنین به سایر زندانیان دستور داد که این تمرینکنندگان را از نزدیک تحتنظر بگیرند. تمرینکنندگان همیشه توسط یک زندانی نظارت میشوند، صرفنظر از اینکه کار میکنند، در کافهتریا غذا میخورند یا با خانوادهشان ملاقات میکنند.
تمرینکنندگان در بخش هشتم ابتدا مجبور میشوند برای انکار ایمان خود اظهاریه تضمین بنویسند و سپس باید در آزمونهای کتبی شرکت کنند و مصاحبههایی انجام دهند برای ارزیابی اینکه آیا واقعاً فالون گونگ را رها کردهاند یا خیر. تمرینکنندگان همچنین مجبور به تماشای ویدئوهایی افتراآمیز درباره فالون گونگ و بنیانگذار فالون گونگ میشوند. پس از آن، برای انجام کارهای یدیِ بدون دستمزد به کارگاه اعزام میشوند. در بیستم هر ماه، به تمرینکنندگان دستور داده میشود گزارش افکار بنویسند. در صورت امتناع، رؤسا و زندانیان آنها را مورد آزار و اذیت کلامی قرار میدهند و در غیر این صورت آنها را تنبیه میکنند. همه زندانیان در سلولها نیز درگیر خواهند شد و اجازه خواب ندارند یا برای خرید مایحتاج روزانه محدودیت بالایی برایشان در نظر گرفته میشود.
تمرینکنندگانی که از «تبدیل» شدن خودداری میکنند، مورد آزار کلامی، ضربوشتم و محدودیت در خرید مایحتاج روزانه قرار میگیرند. آنها همچنین از حق ملاقات محروم و مجبور میشوند از ساعت ۴ صبح تا نیمهشب بر روی چارپایههای کوچک، صاف بنشینند و دستان خود را روی زانو بگذارند و اجازه حرکت یا بستن چشمان خود را ندارند. همچنین از استفاده از توالت محروم هستند، به آنها دستمال توالت داده نمیشود یا اجازه دوش گرفتن ندارند. شکنجه معمولاً در حمام یا توالت سرد و مرطوب انجام میشود.