(Minghui.org) بانویی ۷۰ساله در شهر فویانگ، استان آنهویی، به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ به پنج سال حبس محکوم شد. این تمرین تزکیه ذهن و بدن از ژوئیه۱۹۹۹ توسط حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.
خانم فان ونفانگ، پزشک متخصص زنان و زایمان که سابقاً در بیمارستان محلی ونفانگ در شهر فویانگ کار می‌کرد، در ژوئیه۲۰۲۲ دستگیر و به بازداشتگاه زنان شهر فویانگ منتقل شد. او در تاریخ نامعلومی به پنج سال حبس محکوم و در زندان زنان استان آنهویی پذیرش شد. او تا حدی شکنجه شده بود که قادر به راه رفتن نبود. این واقعیت که او (به‌دلیل نداشتن دندان) به رژیم غذایی مایع محدود شده است، زندگی‌اش را در زندان سخت‌تر می‌کند.
زندان زنان استان آنهویی، همه زندانیان تازه‌وارد را، چه تمرین‌کنندگان فالون گونگ باشند یا نباشند، در تیم آموزش سخت‌گیرانه در بخش ۱۲ قرار می‌دهد. پس از یک یا دو ماه، آن‌ها دوباره به بخش‌های دیگر برای انجام کارهای سخت فرستاده می‌شوند.
در تیم آموزش سخت‌گیرانه، تمرین‌کنندگان به مطالعه مطالب تبلیغاتی افتراآمیز علیه فالون گونگ و نوشتن بیانیه‌هایی برای انکار ایمانشان وادار می‌شوند. در صورت امتناع از این دستورات در معرض انواع مختلف آزار و شکنجه قرار می‌گیرند.
خانم فان به‌دلیل امتناع از اعتراف به «مجرم» بودنش به‌دلیل تمرین فالون گونگ، خواندن قوانین زندان، یا خواندن آهنگ‌های در ستایش ح.ک.چ به‌طرز وحشیانه‌‌ای شکنجه شد. یک روز گروهی از زندانیان او را به زمین انداختند و با مشت و لگد کتکش زدند. آن‌ها همچنین با زانو روی او نشستند و سیلی به صورتش زدند و موهایش را کندند. وقتی از درد جیغ می‌کشید، آن‌قدر دهانش را با پارچه‌های کثیف پر کردند که گوشه‌های دهانش پاره شد و خونریزی کرد. آن‌ها بعداً دست‌هایش را گرفتند و او را روی زمین کشیدند و پوست نشیمنگاه و پاشنه‌هایش شکافته شد. سایر زندانیان تازه‌وارد از دیدن این وحشیگری که در مقابل چشمانشان رخ می‌داد وحشت‌زده شدند.
عاملان پس از اینکه کتک زدن خانم فان آن‌ها خسته کرد آنجا را ترک کردند. او توانست بلند شود و ضرب و شتم را به نگهبان وظیفه گزارش کرد. نگهبان پرسید: «چه کسی تو را کتک زد؟ چه کسی شاهد ضرب و شتم بود؟»
استفاده از زندانیان برای شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ مانند خانم فان برای نگهبانان در زندان زنان استان آنهویی امری عادی است. نگهبانان ممکن است حتی انگشت خود را روی تمرین‌کنندگان نگذارند (از ترس متهم شدن به نقض قانون)، اما برای انجام شکنجه، زندانیان قدبلند و قوی را که در حال گذراندن محکومیت‌های طولانی به‌دلیل قتل یا خرید و فروش مواد مخدر هستند، انتخاب می‌کنند. این زندانیان اجازه دارند تا هر کسی را که می‌خواهند مورد آزار و اذیت کلامی قرار دهند و/یا کتک بزنند. آن‌ها همچنین باید تصمیم می‌گرفتند که به هر تمرین‌کننده چه نوع غذایی و چه مقدار بدهند. آن‌ها ممکن است به یک تمرین‌کننده برای صبحانه فقط فرنی برنج بدون تخم‌مرغ بدهند یا مصرف غذای تمرین‌کننده دیگر را محدود کنند.
نگهبانان استفاده از این نوع زندانیان را یک موقعیت برنده-برنده می‌دانند، زیرا آنان برای «کار شدید» روی تمرین‌کنندگان با کاهش دوره محکومیت پاداش دریافت می‌کنند.
خانم فان بعداً به بخش ۱۱ منتقل شد، جایی که شکنجه ادامه دارد.
قبل از آخرین آزار و شکنجه، خانم فان قبلاً چند بار در بازداشتگاه محلی و سه بار در یک مرکز شستشوی مغزی زندانی شده بود. او همچنین به سه دوره کار در اردوگاه در مجموع حدود دو سال (بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۲) محکوم شد و دو بار در مجموع به‌مدت ۱۲ سال (ژوئن۲۰۰۳ تا ژوئن۲۰۱۰ و نوامبر۲۰۱۳ تا نوامبر۲۰۱۸) زندانی شد. او در زمان بازداشت به‌سختی از شکنجه جان سالم به در برد. او در اولین دوره حبسش (ژوئن۲۰۰۳ تا ژوئن۲۰۱۰) در نتیجه تغذیه اجباری مکرر تمام دندان‌هایش را از دست داد.
آزار و شکنجه خانم فان ونفانگ قبل از اینکه با برانکارد به دادگاه منتقل شود
پزشک سابق زنان و زایمان که ۱۴ سال زندانی و شکنجه شده بود، دوباره به‌خاطر ایمانش دستگیر شد