رومانی: ماجراهای پنج سال در خیابان ریپابلیک
(Minghui.org) شهر براشوو، ششمین شهر بزرگ رومانی و مقصدی محبوب برای افرادی که در این منطقه سفر می‌کنند، در کوه‌های ترانسیلوانیا واقع شده است. در قلب براشوف، خیابان ریپابلیک قرار دارد، یکی از شریان‌های اصلی این شهر که در طول تاریخش، مأمن نمایشگاه‌ها و بازارهای بی‌شماری بوده است. امروزه آن یک منطقه عابر پیاده شلوغ است که تعداد زیادی از مردم محلی و گردشگران را جذب بوتیک‌ها، رستوران‌ها و کافه‌های متعدد خود می‌کند.
برای تمرین‌کنندگان فالون دافا در رومانی، خیابان ریپابلیک همچنین محل غرفه اطلاع‌رسانی هفتگی آن‌هاست. از سال 2019، تمرین‌کنندگان هر شنبه میزبان رویدادهای اطلاع‌رسانی یا «روزهای اطلاع‌رسانی» در این خیابان بوده‌اند تا درباره تمرین معنوی خود و همچنین آزار و شکنجه آن به‌دست حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) به مردم بگویند.
تمرین‌کنندگان رومانیایی در روزهای اطلاع‌رسانی‌شان، تمرین‌های فالون دافا را انجام می‌دهند و برای دادخواست‌ها امضا جمع‌آوری می‌کنند.
در طول این سال‌ها، رهگذران بی‌شماری پشت این میز توقف کرده‌اند تا اطلاعاتی دریافت کنند و دادخواست‌هایی را امضا کنند که از تلاش‌های تمرین‌کنندگان برای افشای آزار و شکنجه حمایت می‌کنند.
تولد یک ایده
در تابستان 2019، تمرین‌کنندگان فالون دافای رومانیایی گرد هم آمدند تا درباره تجربیاتشان درحین تزکیه خود و اطلاع‌رسانی به عموم، درباره تمرینشان و نحوه آزار و شکنجه آن توسط ح.ک.چ، صحبت کنند. این بحث الهام‌بخش رادو، تمرین‌کننده‌ای که در براشوو زندگی می‌کند، شد تا پروژه‌ای «درازمدت» را آغاز کند که به مردم مکانی دائمی برای کسب اطلاعات درباره فالون دافا می‌دهد.
رادو به‌مدت 12 سال فالون دافا را تمرین کرده است و می‌گوید که آن خیلی برایش مفید بوده است. او نیز مانند میلیون‌ها تمرین‌کننده دیگر در سراسر جهان می‌خواهد مثبت بودن زندگی براساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری فالون دافا را به اشتراک بگذارد و تبلیغات افتراآمیز ح.ک.چ درباره این تمرین را خنثی کند.
او گفت: «من سابقاً ورزشکار بودم و تأکید زیادی بر فیزیک بدنم داشتم. به ورزش وابسته بودم و به اتفاقات اطرافم اهمیت نمی‌دادم. همچنین بسیار رقابت‌جو بودم. سپس دچار مشکلاتی جدی در سلامتی‌ام شدم و مجبور شدم برای مدتی ورزش را کنار بگذارم.»
اگرچه بعداً بهبود یافت، اما متوجه شد که زندگی‌اش در مسیر درست پیش نمی‌رود و به چی‌گونگ نگاهی انداخت. اگرچه روی آن کار می‌کرد، اما هنوز احساس می‌کرد که نمی‌تواند آرامش درونی داشته باشد و حس می‌کرد چیزی کم است. وقتی برخی از دوستان به او پیشنهاد کردند که با تمرین‌کنندگان فالون دافا در محل تمرینشان در بخارست صحبت کند، تازه فهمید به‌دنبال چه چیزی است. وی گفت: «آخر هفته بعد، برای انجام تمرینات فالون دافا به پارک شاه مایکل اول رفتم و متوجه شدم که مسیر زندگی‌ام را پیدا کرده‌ام!»
پس از اینکه رادو درباره ایده خود به سایر تمرین‌کنندگان گفت، برخی از آن‌ها برای دریافت مجوز استفاده از فضای خیابان ریپابلیک به شهرداری رفتند. اگرچه این شهر در ابتدا تمایلی به مجوز دادن برای برگزاری رویداد در این خیابان شلوغ نداشت، اما در سپتامبر۲۰۱۹، تمرین‌کنندگان توانستند مجوز فعالیت‌های خود را بگیرند.
چالش‌ها در روزهای اولیه
در ابتدا، تمرین‌کنندگان براشوو حضوری متواضعانه داشتند؛ فقط چند نفر در خیابان می‌ایستادند. از نظر مطالب، آن‌ها چند صفحه نمایش رول‌شونده داشتند و به اندازه کافی بروشور نداشتند. به‌تدریج، کمک‌ها از سایر نقاط کشور سرازیر شد: بنرها، بروشورها، و داوطلبان. رادو گفت: «اولین بنر بزرگی را که یک تمرین‌کننده در بخارست ارائه کرد، به یاد می‌آورم؛ آن ظاهراً ما را متحد می‌کرد، و من آن را با خودم به این فعالیت‌ها می‌آوردم.»
راه‌اندازی روز اطلاع‌رسانی در ابتدا ساده بود، اما افراد زیادی را به خود جذب کرد.
چالش دیگری که تمرین‌کنندگان باید بر آن غلبه می‌کردند این واقعیت بود که بسیاری از رومانیایی‌ها هنوز نمی‌دانستند فالون دافا چیست. کریستینا، یکی دیگر از تمرین‌کنندگان براشوو، درباره آن روزها گفت که وقتی تازه شروع کرده بودند تعامل با رهگذران کم بود. اما تمرین‌کنندگان با نیک‌خواه بودن و برانگیختن همدلی مردم توانستند پیشرفت کنند.
او گفت: «برای ما به‌عنوان تمرین‌کنندگان، این فرصتی عالی برای روشنگری حقیقت برای رسیدن به قلب مردم بود، که انجامش دادیم. ما توانستیم با صحبت صریح با مردم، قلبشان را تحت تأثیر قرار دهیم و باعث شویم در برابر آزار و شکنجه در چین موضع بگیرند.»
چند ماه پس از اینکه به تمرین‌کنندگان اجازه داده شد روز اطلاع‌رسانی خود را در خیابان ریپابلیک برگزار کنند، رومانی قرنطینه‌های کووید19 خود را آغاز کرد. حتی گرچه برخی از مناطق مانند بخارست قرنطینه شدید داشتند، تمرین‌کنندگان اجازه داشتند به رویداد در فضای باز خود در براشوو ادامه دهند. برخی از تمرین‌کنندگان علاوه‌بر پخش بروشورها و جمع‌آوری امضا از رهگذران، رومانیایی‌ها را درباره تصویر واقعی شیوع کووید19 و منشأ آن در چین نیز مطلع می‌کردند تا مردم حقیقتی را که ح.ک.چ سعی در پنهان کردنش داشت، درک کنند.
تمرین‌کنندگان در طول همه‌گیری کووید19، مطابق مقررات به فعالیت در فضای باز ادامه دادند.
ثبات در طول سال‌ها
در طول این پنج سال، تمرین‌کنندگان از زمان شروع در سال 2019، حتی یک روز اطلاع‌رسانی شنبه را هم از دست نداده‌اند. غرفه اطلاع‌رسانی، بنرها و نمایشگرهای رول‌شونده آن‌ها یک برنامه ثابت هفتگی در خیابان ریپابلیک است.
غرفه تمرین‌کنندگان در سال 2022
حفظ این حضور استوار آسان نبوده است. کار در این غرفه یک تلاش تیمی است که شامل تمرین‌کنندگان از شهرهای مجاور می‌شود. کریستینا گفت: «وقتی یکی نمی‌تواند بیاید، دیگری می‌آید، زیرا تمرین‌کنندگان زیادی در براشوو وجود ندارند. وقتی تمرین‌کنندگان از براشوو نمی‌توانستند اینجا باشند، تمرین‌کنندگانی از بخارست یا سیبیو یا ترگو مورش می‌آمدند.»
گاهی تمرین‌کنندگان غرفه را به‌تنهایی اداره می‌کردند، و رادو گفت که این کار را انجام داده است. اما کار تیمی بین تمرین‌کنندگان یکپارچه بوده است؛ اگر تغییرات لحظه‌آخری وجود داشت، شخص دیگری بلافاصله وارد عمل می‌شد؛ همه نسبت به یکدیگر باملاحظه و بادرک بودند.
برای کریستینا، مادر متأهل دو فرزند، دوری از خانواده در تعطیلات آخر هفته دشوار بود. در ابتدا، درک فداکاری او برای اعضای خانواده‌اش سخت بود. اما همانطور که او همچنان با صبر و حوصله درباره موضع خود با آن‌ها صحبت می‌کرد و درحین رشد در تزکیه، به خانواده‌اش مهربانی نشان می‌داد، نگرش آن‌ها کم‌کم تغییر کرد.
کریستینا گفت: «به نیازهای دیگران توجه کرده‌ام و خودم را بر دیگران مقدم نمی‌دانم. با گذشت زمان، خانواده‌ام تعهد من به این پروژه را درک کردند، که به من فضا و زمان داد، و نیز باعث شد آن‌ها درک کنند که این پروژه برای من به‌عنوان یک تمرین‌کننده مهم است.»
شوهرش، اوویدیو، گفت که از تلاش‌های همسرش حمایت می‌کند و باید به تمرین‌کنندگان در چین کمک شود. وی اظهار کرد: «با درک وضعیت در چین، نسبت به هدف تمرین‌کنندگان فالون دافا در چین بی‌تفاوت نیستم. هیچ تلاشی برای نجات این افراد زیاد نیست.»
تغییر قلب و ذهن
میز اطلاع‌رسانی در براشوو با ورود به ششمین سال خود، هر هفته افراد زیادی را به خود جذب می‌کند. ذهن رهگذران برای گرفتن اطلاعات بیشتر درباره فالون دافا بازتر شده است، حتی برخی از آن‌ها به میز نزدیک می‌شوند، زیرا قبلاً درباره این تمرین شنیده‌اند. افراد بیشتری مایلند با امضای دادخواست‌ها، در کنار تمرین‌کنندگان بایستند. کریستینا گفت که آن‌ها بسیار دلگرم‌کننده هستند.
دو مرد جوان برای ابراز حمایت خود از تمرین‌کنندگان فالون دافا، در کنار صفحه نمایش عکس می‌گیرند.
افرادی که در آنجا توقف می‌کنند از سنین و پیشینه‌های مختلف هستند. نوجوانی به نام روبن دادخواستی را امضا کرد که از کشورهای جی7+7 می‌خواهد برای توقف آزار و شکنجه فالون دافا، و عمل وحشیانه برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان به‌دست ح.ک.چ، اقدام کنند. او گفت: «این آزار و شکنجه کاملاً اشتباه است. هیچ انسانی نباید به‌خاطر اعتقادی که دارد کشته شود. اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری بسیار خوب است.»
او ابراز امیدواری کرد که تمرین‌کنندگان در میان این چالش‌ها، ایمان خود را حفظ کنند و آن‌ها را تشویق به استقامت کرد. وی گفت: «همانطور که رنگین‌کمان بعد از طوفان ظاهر می‌شود، ایمان به خدا می‌تواند مردم را نجات دهد.»
یک دانشجوی حقوق به تمرین‌کنندگان حاضر در غرفه گفت که او فعال حقوق بشر است و از قبل درباره آزار و شکنجه فالون دافا به‌دست ح.ک.چ در چین می‌دانست. وی گفت: «این آزار و شکنجه و برداشت اجباری اعضای بدن باید فوراً متوقف شود.» وی اظهار کرد: «مردم حقی الهی برای زندگی، مرگ و وجدان خود دارند. سال‌هاست که درباره آزار و شکنجه و جامعه فالون دافا می‌دانم، اما فرصتی برای امضای هیچ دادخواستی یا انجام کاری برای کمک به آن‌ها نداشته‌ام. از شما بابت این فرصت برای امضای دادخواست‌ها سپاسگزارم.»
سایر رهگذران علاقه‌مند به یادگیری آموزه‌های معنوی فالون دافا هستند. گردشگری از بخارست گفت که اصول فالون دافا باید تا حد امکان ترویج شود. او گفت: «اگر حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری بیشتر ترویج می‌شد، ما دنیای بهتری می‌ساختیم. این اصول واقعاً برایم حسی آشنا دارند.»
وی گفت که تلاش‌های فردیِ هر تمرین‌کننده را برای ادامه عمل به ارزش‌هایش، در برخورد با آزار و شکنجه به‌دست ح.ک.چ تحسین می‌کند. او اظهار کرد: «هریک از ما می‌توانیم کاری انجام دهیم تا شرارت در جهان را کاهش دهیم، حتی اگر قطره‌ای در اقیانوس باشیم.»
چرا آن‌ها ادامه می‌دهند
کریستینا گفت: «من از 11 سال پیش، در سال 2013، تمرین فالون دافا را شروع کردم. به‌دنبال یک زمین بازی آرام برای فرزندم بودم.» آن روز، فرزندش توجه او را به دو چینی در پارک مرکزی براشوو جلب کرد. آن‌ها به‌آرامی مدیتیشن می‌کردند و گاهی حرکات آرام و ملایم انجام می‌دادند. این اولین برخورد کریستینا با فالون دافا بود.
او گفت: «موسیقی تمرینات خیلی آرامش‌بخش بود، حرکت دستانشان در هوا بسیار زیبا و انرژی اطرافشان آنقدر خالص بود که کاملاً مسحور شدم.»
کریستینا قبل از ملاقات با شوهر فعلی خود، ازدواج قبلی خود را ترک کرد و بهبودی پس از به‌هم خوردن آن ازدواج، یک روند استرس‌زا و چندساله بود. او اغلب در درون خود احساس «آشوب» می‌کرد و احساسات قوی بسیاری داشت که تقریباً او را تحت تأثیر قرار می‌داد. اما با مطالعه آموزه‌های فالون دافا توانست کینه‌های گذشته را کنار بگذارد و اکنون از یک زندگی ساده و آرام با خانواده کنونی خود لذت می‌برد. او گفت: «اگر اصول دافا را برای باور و تمرین نداشتم، موفق نمی‌شدم.»
ازآنجاکه او از یک نمایش عمومی، درباره فالون دافا یاد گرفت، غرفه در خیابان ریپابلیک و شرکت در این رویدادها را راهی برای پرداخت آن به دیگرانی می‌داند که ممکن است به‌دنبال صلح باشند، و نیز راهی برای دفاع از حق تمرین‌کنندگان چینی برای پیروی از باوری که برایشان بسیار مفید بوده است. کریستینا گفت: «مردم بیشتر و بیشتری ما را تشویق می‌کنند و به ما می‌گویند که امید به مهربانی و نیک‌خواهی نباید از بین برود. ازآنجاکه آن‌ها نیز مانند ما معتقدند آزار و شکنجه در چین باید متوقف شود، ما به این اعتراض مسالمت‌آمیز ادامه خواهیم داد.»
برای تمرین‌کنندگان براشوو و تمرین‌کنندگان رومانی، این انگیزه آن‌ها برای ادامه دادن است. آن‌ها امیدوارند که مردم برای درک فالون دافا وقت بگذارند و در کنار تمرین‌کنندگان در چین، در برابر آزار و شکنجه بایستند. این چیزی است که آن‌ها را هر شنبه به خیابان ریپابلیک می‌آورد. در طول پنج سال باران و آفتاب، باد و برف، همیشه کسی در این غرفه حضور داشته و آماده بوده است تا اطلاعات را با هر کسی که از آنجا می‌گذرد به اشتراک بگذارد، زیرا هر ذهن حامی، جهان را یک قدم به پایان دادن به این بی‌عدالتی علیه هم‌تمرین‌کنندگانشان در چین نزدیک‌تر می‌کند.
اوویدیو گفت که استقامت تمرین‌کنندگان را تحسین می‌کند و اینکه آن نتایج مثبتی برای تمرین‌کنندگان تحت آزار و شکنجه در چین به همراه خواهد داشت. وی گفت: «معتقدم که کمک به مردم چین بدون این اقدامات، مانند روز اطلاع‌رسانی در براشوو، امکان‌پذیر نخواهد بود.»
از نظر رادو، دیدن حمایت مردم انگیزه‌ای برای ادامه راه است. او گفت: «واقعاً احساس رضایت می‌کنم.»