(Minghui.org)نام: یانگ هویرونگنام به زبان چینی: 杨慧荣جنسیت: زنسن: 83شهر: سانهیاستان: هبیشغل: معلم بازنشستهتاریخ مرگ: 4سپتامبر2024تاریخ آخرین دستگیری: 31دسامبر2007آخرین مکان بازداشت: مرکز شستشوی مغزی شهر لانگفانگ
معلمی بازنشسته در شهر سانهی در استان هبی، در سال 2015، براثر دستگیریها، بازداشت و آزار و اذیت مکرر بهدلیل حفظ ایمانش به فالون گونگ، نابینا شد و در بستر بیماری افتاد. او در 4سپتامبر2024، در 83سالگی درگذشت.
خانم یانگ هویرونگ تنها فرد در خانوادهاش نبود که پس از صدور دستور آزار و شکنجه فالون گونگ توسط رژیم کمونیستی چین در سال 1999، بهدلیل تمرین این روش هدف قرار گرفت. دختر بزرگش در سال 2001 و 2002 دستگیر شد و مجبور شد اطلاعات مادرش و سایر تمرینکنندگان فالون گونگ را به مسئولین بدهد. او دچار فروپاشی روانی شد و در 24ژوئن2003 درگذشت.
خانم یانگ در 20ژوئیه1999، روزی که آزار و شکنجه شروع شد، به پکن رفت تا برای فالون گونگ دادخواهی کند. پلیس او را دستگیر و تهدید کرد که او را در چاه فاضلاب میاندازد یا زنده به گور میکند. او حدود ساعت 10 شب به ایستگاه پلیس لییوان در منطقه تونگژو در حومه پکن منتقل شد. پلیس بر سرش فریاد زد و پرسید که چه کسی به او دستور داده برای دادخواهی به پکن بیاید. آنها ادعا میکردند تمرینکنندگانی که برای دادخواهی آمدهاند، منظره شهری پکن را مخدوش کردهاند، در ترافیک اختلال ایجاد کردهاند و عواقب فوقالعاده جدیای را برای کشور به بار آوردهاند. او پس از سه ساعت بازجویی اجازه یافت به خانه برود.
خانم یانگ پس از بازگشت به خانه، تحت نظارت شدید پلیس محلی و کمیته اماکن قرار گرفت. شوهرش مجبور شد فعالیتهای روزانه وی را به مقامات گزارش دهد و از تمرین فالون گونگ وی در خانه یا ملاقاتش با سایر تمرینکنندگان جلوگیری کند. پلیس تهدید کرد که اگر خانم یانگ دوباره برای دادخواهی به پکن برود، هم او و هم شوهرش را مورد بازخواست قرار خواهند داد.
در 4فوریه2000، در آستانه سال نو چینی، خانم یانگ موفق شد برای دادخواهی به پکن بازگردد. او دوباره دستگیر و به بازداشتگاه چیائوژوانگ منتقل شد. یک بازداشتی به نام فو چونیان درحالیکه او را مورد آزار و اذیت لفظی قرار میداد، با یک کفش بارها به صورتش کوبید. نگهبانان او را بهسمت دیوار پرت کردند. او روی چند محفظه پلاستیکی افتاد و صورتش آسیب دید. نگهبانان همچنین او را مجبور کردند که توالت را تمیز کند، شاشدانها را خالی کند و زمین را جارو بکشد. شبها مجبور میشد بهمدت سه ساعت و نیم بایستد، درحالیکه توسط زندانیان تحقیر میشد. او بهمدت 43 روز در بازداشت بود و پس از آزادی، همچنان با آزار و اذیت روبرو بود.
خانم یانگ در 5ژوئن2001، به دیدن دختر بزرگش رفت و پلیس وقتی متوجه شد که وی دیگر در خانه نیست مدام بهدنبالش بود. او برای جلوگیری از دستگیری، مجبور شد یک سال دور از خانه زندگی کند. پلیس بیرون منزل خانم یانگ مستقر شد و سعی داشت بهمحض بازگشتش او را دستگیر کند. یک بار زنی مسن را دیدند که از آنجا میگذشت و بهسمتش هجوم بردند، اما متوجه شدند که او خانم یانگ نیست. آن زن آنقدر ترسیده بود که شلوارش را خیس کرد.
شوهر خانم یانگ که نتوانست فشار ناشی از این آزار و اذیت را تحمل کند، او را طلاق داد.
دختر بزرگتر خانم یانگ، خانم لیو یینگ، مهندس شرکت تجهیزات ماشینآلات تایتان بود. او در 4فوریه2002، در محل کار دستگیر و به مرکز شستشوی مغزی دایینگ منتقل شد. نگهبان روی صورتش چسب کاغذی چسباند و او را مجبور کرد زیر میز چمباتمه بزند و دستانش را روی سرش بگذارد. آنها او را تهدید کردند که اگر فالون گونگ را انکار نکند، او را برای همیشه در وضعیت چمباتمه نگه خواهند داشت. علاوهبر این، چندین نفر که قبلاً فالون گونگ را تمرین میکردند، اما در طول آزار و شکنجه تسلیم شدند، او را با تبلیغاتی که فالون گونگ را بدنام میکرد بمباران میکردند. او که قادر به تحمل فشار روانی نبود، مجبور شد اطلاعاتی درباره مادرش که مجبور به آواره شدن شده بود و سایر تمرینکنندگانی که با مادرش در تماس بودند، ارائه دهد.
پلیس در 5مارس2002، خانم لیو را مجبور کرد که آنها را در نیمهشب به محل اقامت موقت خانم یانگ ببرد. مادرش آنجا نبود. سپس پلیس شوهر دختر دوم خانم یانگ را در محل کارش دستگیر کرد و او را مجبور کرد که آنها را به خانهاش ببرد. خانم یانگ در آنجا دستگیر و به مرکز شستشوی مغزی دایینگ منتقل شد.
دای مینگشیانگ، مأمور ایستگاه پلیس لییوان، به خانم لیو گفت که دولت 200هزار یوان برای دستگیری مادرش هزینه کرده است. هر مأموری که در این پرونده مشارکت داشت 6000 یوان جایزه دریافت کرد و رئیس پلیس ژانگ ژیچن 50هزار یوان دریافت کرد.
برای حفظ کنترل خانم لیو، پلیس اغلب در روز چندین بار با او تماس میگرفت، ازجمله زمانی که او سر کار بود یا در وسط شب که خوابیده بود. این آزار و اذیت شدید باعث شد او دچار فروپاشی روانی شود. اغلب دیده میشد که بهمدت دو سه ساعت بدون وقفه در یک زمین خالی بهصورت دایرهای راه میرود و به چیزهای اطرافش بیتوجه است.
عوامل اداره 610 در ژوئن2003 تلاش کردند خانم لیو را مجبور کنند تا به آنها کمک کند سایر تمرینکنندگان را تبدیل کنند. او نمیخواست همکاری کند و در ناامیدی به سر میبرد. او در 24ژوئن2003، در 35سالگی درگذشت. از او یک پسر خردسال به یادگار مانده است.
خانم یانگ دوباره در 27فوریه2003، توسط مأموران بخش امنیت داخلی شهر سانهی دستگیر و بیش از دو ماه در یک مرکز شستشوی مغزی حبس شد. در همان سال، دختر دوم او، خانم لیو جینگ، نیز دستگیر و بهمدت 15 روز بازداشت شد.
دستگیری بعدی خانم یانگ در 31دسامبر2007، پس از گزارش شدن به پلیس، بهدلیل چسباندن پوستری حاوی اطلاعاتی درباره فالون گونگ بود. او در سه جلسه بازجویی، از پاسخگویی به سؤالات پلیس امتناع کرد. سپس پلیس او را به دو سال حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم کرد. وقتی او از امضای مدارک برای آن امتناع کرد، آنها داماد دومش را مجبور کردند که از طرف او آن را امضا کند و تهدید کردند که در صورت همکاری نکردن او، از محل کارش میخواهند او را اخراج کند. اما وقتی پلیس او را به اردوگاه کار اجباری برد، بهدلیل وضعیت نامناسب سلامتیاش، چندین بار در طول یک دوره دوماهه پذیرش نشد. پلیس بعداً او را به مرکز شستشوی مغزی شهر لانگفانگ برد و بهمدت سه ماه در آنجا نگه داشت.
خانم لیو بهدلیل اینکه بهدنبال آزادی خانم یانگ بود، دستگیر و بهمدت 25 روز در بازداشتگاه شهر سانهی بازداشت شد. پلیس همچنین او را تهدید کرد که بهمدت دو سال به اردوگاه کار اجباری محکوم خواهد شد.
پس از آزادی خانم یانگ، او همچنان با آزار و اذیت مداوم روبرو بود. وقتی بیرون میرفت دو نفر اغلب دنبالش میکردند. او در سال 2015، تسلیم فشار روانی و نابینا شد و توانایی ایستادن یا راه رفتن را نیز از دست داد. حتی پس از بستری شدنش در تخت، پلیس و کارکنان کمیته اماکن همچنان مرتباً برای آزار او میآمدند و از او عکس میگرفتند، صدایش را ضبط میکردند و از او فیلم میگرفتند. او در 4سپتامبر2024 درگذشت.
خانم یانگ هویرونگ و خانم وانگ لانهوا از شهر سانهی در استان هبی، دستگیر شدند
بانویی بهدلیل پرسوجو درباره وضعیت مادرش در اداره پلیس، بازداشت و به مرکز شستشوی مغزی فرستاده شد