(Minghui.org) دو تن از ساکنان شهر جینژو در استان لیائونینگ، به‌دلیل ایمان مشترکشان به فالون گونگ (یک تمرین تزکیه ذهن و بدن که از ژوئیه 1999، توسط حزب کمونیست چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است)، به زندان محکوم شدند.
آقای سون جیان 55ساله به پنج سال حبس و خانم ژانگ یامینگ به دو سال حبس محکوم شد. آن‌ها هردو در 13آوریل2024 دستگیر شدند. مأموران گائو فنگ و لی گوئوچینگ از ایستگاه پلیس زیجینگ، پرونده‌هایشان را در 18ژوئن به دادستانی شهر لینگهای ارسال کردند. لینگهای تحت مدیریت جینژو است. دادستانی شهر لینگهای و دادگاه شهر لینگهای برای رسیدگی به پرونده‌های فالون گونگ در منطقه بزرگ جینژو درنظر گرفته شده‌اند.
دادستان لی فنگ پرونده‌های آقای سون و خانم ژانگ را در اوایل ژوئیه2024، به دادگاه شهر لینگهای فرستاد. این دو تمرین‌کننده در 15اکتبر، محاکمه و هفته‌ها بعد محکوم شدند.
آقای سون قبلاً در بانک کشاورزی چین در شهرستان پانشان (استان لیائونینگ) کار می‌کرد. او در سال 1997، تمرین فالون گونگ را آغاز کرد. پس از شروع آزار و شکنجه، بارها به‌دلیل ایمانش هدف قرار گرفت. او قبل از آخرین آزار و اذیتش، دو بار و هر بار به یک سال کار اجباری، و به چهار سال زندان محکوم شد. همسرش نتوانست تحمل کند و از او طلاق گرفت.
مأموران دو یانگ و دای ون از ایستگاه پلیس بخش شیشین در 24ژوئیه1999، چهار روز پس از شروع آزار و شکنجه، به خانه آقای سون یورش بردند. آن‌ها پنج کتاب فالون گونگش را توقیف کردند. در 25نوامبر1999، هجده روز پس از تولد دخترش، رئیس ژائو هونگوی، مربی کائو ژی‌یو و مأمور وانگ یائوهویی از همان ایستگاه پلیس او را دستگیر کردند و به زندان شهرستان پانشان بردند. همسرش که معلم مدرسه راهنمایی است فریب خورد و بدون دریافت رسید، وثیقه 2000یوانی پرداخت کرد.
آقای سون به‌دلیل انجام تمرینات فالون گونگ در زندان، توسط مدیر لی هونگمن و نگهبان ژانگ شیمینگ با مشت و لگد مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت. او در تاریخ نامعلومی آزاد شد.
لیو چنگ‌یوان، دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقی شهرستان پانشان (نهادی فراقضایی که وظیفه نظارت بر آزار و شکنجه را بر عهده دارد)، در 31ژوئیه2000، به خانه آقای سون رفت و به او دستور داد فالون گونگ را کنار بگذارد. او از همکاری خودداری کرد و به زندان شهرستان پانشان منتقل شد و در آنجا به‌مدت 42 روز در بازداشت بود.
در 31دسامبر2000، سرپرستِ آقای سون، رئیس بانک لیو هوآیچون، دست در دست اداره پلیس شهرستان پانشان کار کرد و او را در مسیر خانه دستگیر کرد. مأموران کائو ژی‌یو و جین وِیتینگ او را به زندان شهرستان پانشان بردند. دو ماه بعد او را به بازداشتگاه شهرستان پانشان منتقل کردند. پس از دو ماه دیگر، به یک سال کار اجباری محکوم شد و به اردوگاه کار شهر پانجین منتقل شد.
آقای سون در اردوگاه کار اجباری، به‌طرز وحشیانه‌ای شکنجه شد. یک روز سعی کرد نگهبانان را از کتک زدن تمرین‌کننده دیگری بازدارد و با باطوم الکتریکی به او شوک وارد کردند و با مشت و لگد کتکش زدند. نگهبانان لیو داهان و چن چانگلی، همراه زندانی، ما گانگ، او را با چوب لاستیکی شلاق زدند. پل دماغ وی کج شد و گوشت دهانش پاره شد. خونریزی شدیدی داشت. تنها پس از آن، سه عامل آزار و اذیت دست کشیدند.
سایر شکل‌های آزار و اذیتی که آقای سون متحمل شد شامل مجبور شدن به ایستادن، چمباتمه زدن یا نشستن به‌صورت ساکن برای ساعت‌های طولانی و همچنین حبس در سلول انفرادی بود.
آقای سون پس از آزادی، به سر کار بازگشت. پلیس در سال 2002، او را در روز، در محل کار تحت‌نظر داشت و در شب در خانه، او را مورد آزار و اذیت قرار می‌داد. در 23آوریل همان سال، مأموران کائو ژی‌یو و یانگ هنگ او را فریب دادند تا در وسط روز، از محل کار به خانه برگردد. او موفق شد از دستگیری فرار کند، اما ماه‌ها بعد در 29سپتامبر، دستگیر و مستقیماً به بازداشتگاه شهرستان پانشان منتقل شد.
آقای سون در اعتراض، دست به اعتصاب غذا زد و توسط پزشک بازداشتگاه کویی تحت خوراندن اجباری قرار گرفت. او حاضر نشد دهانش را باز کند و کویی بدن او را با سوزن‌های طب سوزنی در همه‌جای صورت، دست‌ها و پاهایش سوراخ‌سوراخ کرد. بعداً بینی‌اش چنان متورم شد که کویی نمی‌توانست لوله تغذیه را وارد کند. سپس کویی به او سرم وصل کرد.
آقای سون بعد از ده روز اعتصاب غذا، لاغر شده بود و کویی دیگر نمی‌توانست رگ‌هایش را پیدا کند. مدیر دای می‌ترسید که ممکن است وی در بازداشتگاه بمیرد و او را به بیمارستان شهرستان پانشان فرستاد. کارفرمایش و چندین ایستگاه پلیس محلی اعزام شدند تا به‌طور شبانه‌روزی او را در سه شیفت تحت‌نظر داشته باشند. آن‌ها حتی از ترس فرار کردنش، یکی از پاهایش را به تخت بیمارستان بستند. با وجود نظارت شدید، آقای سون همچنان در 12اکتبر2002، موفق به فرار شد.
آقای سون در 18مه2004، در شهر فوشین (در همان استان) دستگیر و به بازداشتگاه شیندی منتقل شد. او دست به اعتصاب غذا زد و توسط پزشکان ژانگ لیجون، نیو منشان، کویی جیان‌گوانگ و وانگ به‌طور وحشیانه‌ای تحت خوراندن اجباری قرار گرفت. هر 30 دقیقه یک بار با باطوم‌های الکتریکی به او شوک وارد می‌کردند. نیو همچنین با کفش به صورتش سیلی می‌زد و یکی از دندان‌های وی افتاد. درد شدیدی نیز در گوشش داشت.
پزشکان و نگهبانان همچنین آقای سون را با دستبند و غل و زنجیر بستند و فقط به او اجازه می‌دادند روزی دو بار ادرار و هر چهار روز یک بار مدفوع کند.
دادگاه منطقه شیهه در شهر فوشین، جلسه‌ای را در بازداشتگاه برگزار کرد و بعداً آقای سون را به چهار سال حبس محکوم کرد. او در حوالی مه2005، به زندان جینژو منتقل شد. در آن زمان، پس از یک سال حبس در بازداشتگاه، تقریباً نیمی از وزن بدنش را از دست داده بود.
چهار زندانی مأمور شدند آقای سون را به‌صورت شبانه‌روزی تحت‌نظر بگیرند، حتی زمانی که او به توالت می‌رفت. او اجازه نداشت با سایر تمرین‌کنندگان فالون گونگ زندانی صحبت کند. در دسامبر2005، او در سلول انفرادی حبس و به‌طرز وحشیانه‌ای شکنجه شد. تا زمانی که آزاد شد، فقط هفت دندانش باقی مانده بود.
آقای سون در مه2010، در شهر پانجین شغلی پیدا کرد، اما در 26سپتامبر همان سال، در محل اجاره‌‌ای‌اش توسط پنج مأمور بخش امنیت داخلی شینگ‌لونگتای، ازجمله هوانگ هایو و وانگ چونشنگ، دستگیر شد. آن‌ها لپ‌تاپ، تلفن همراه، درایوهای فلش، دستگاه پخش MP3، کتاب‌های فالون گونگ و بیش از 800 یوان پول نقد او را توقیف کردند.
آقای سون پس از 15 روز بازداشت، به یک سال کار اجباری محکوم و به اردوگاه کار اجباری بنشی منتقل شد. نگهبانان آنجا به او دستور دادند که مطالب افتراآمیز درباره فالون گونگ را مطالعه کند. وقتی از رها کردن ایمانش سرباز زد، مجبور شد به‌مدت سه ماه متوالی کار سخت انجام دهد. هنگامی که دوره محکومیتش به پایان رسید، نگهبان گوئو تیِ‌یینگ به او یک روز دیگر بازداشت داد.
آقای سون در سال 2017، به شهر جینژو نقل‌مکان کرد.
شهر جینژو (استان لیائونینگ): هفت تن از افراد محلی به‌دلیل تمرین فالون گونگ محاکمه می‌شوند