(Minghui.org) دو تن از ساکنان شهر جینژو، استان لیائونینگ، به دلیل ایمان مشترکشان به فالون گونگ، یک تمرین ذهنی-بدنی که از ژوئیه ۱۹۹۹ توسط حزب کمونیست چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است، به زندان محکوم شدند.

به آقای سون جیان، ۵۵ ساله، پنج سال و به خانم ژانگ یامینگ دو سال فرصت داده شد. آنها هر دو در ۱۳ آوریل ۲۰۲۴ دستگیر شدند. افسران گائو فنگ و لی گوکینگ از ایستگاه پلیس زیجینگ پرونده های خود را در ۱۸ ژوئن به دادستانی شهر لینگهای ارسال کردند. لینگهای تحت مدیریت جینژو است. دادستانی شهر لینگهای و دادگاه شهر لینگهای برای رسیدگی به پرونده های فالون گونگ در منطقه بزرگ جینژو تعیین شده اند.

دادستان لی فنگ پرونده‌های آقای سان و خانم ژانگ را در اوایل ژوئیه ۲۰۲۴ به دادگاه شهر لینگهای فرستاد. این دو تمرین‌کننده در ۱۵ اکتبر محاکمه شدند و هفته‌ها بعد محکوم شدند.

آزار و اذیت گذشته آقای خورشید

آقای سان قبلا در بانک کشاورزی چین در شهرستان پانشان، استان لیائونینگ کار می کرد. او فالون گونگ را در سال ۱۹۹۷ آغاز کرد. پس از شروع آزار و شکنجه، او بارها به دلیل ایمانش مورد هدف قرار گرفت. قبل از آخرین اپیزود آزار و شکنجه، او دو بار به یک سال کار اجباری محکوم شد و به چهار سال زندان محکوم شد. همسرش نتوانست تحمل کند و او را طلاق داد.

افسران دو یانگ و دای ون از ایستگاه پلیس شهر شیشین در ۲۴ ژوئیه ۱۹۹۹، چهار روز پس از شروع آزار و شکنجه، به خانه آقای سان یورش بردند. آنها پنج کتاب فالون گونگ او را مصادره کردند. در ۲۵ نوامبر ۱۹۹۹، هجده روز پس از تولد دخترش، رئیس ژائو هونگوی، مربی کائو ژیو و افسر وانگ یائوهوی از همان ایستگاه پلیس او را دستگیر کردند و به قفل شهرستان پانشان بردند. همسر او که معلم مدرسه راهنمایی است فریب خورده و بدون دریافت رسید، وثیقه ۲۰۰۰ یوانی را پرداخت کرده است.

به دلیل انجام تمرینات فالون گونگ در قفل، آقای سان توسط کارگردان لی هونگمن و نگهبان ژانگ شیمینگ با مشت و لگد مورد ضرب و شتم قرار گرفت. او در تاریخ نامعلومی آزاد شد.

لیو چنگ یوان، دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقی شهرستان پانشان (یک سازمان فراقضایی که وظیفه نظارت بر آزار و شکنجه را بر عهده دارد)، در ۳۱ ژوئیه ۲۰۰۰ در خانه آقای سان حاضر شد و به او دستور داد از فالون گونگ چشم پوشی کند. او از رعایت این قانون خودداری کرد و به قفل شهرستان پانشان منتقل شد و در آنجا به مدت ۴۲ روز در بازداشت بود.

در ۳۱ دسامبر ۲۰۰۰، ناظر آقای سان، رئیس بانک لیو هوآیکون، دست در دست اداره پلیس شهرستان پانشان کار کرد و او را در راه خانه دستگیر کرد. افسران کائو ژیو و جین ویتینگ او را به قفل شهرستان پانشان بردند. دو ماه بعد او را به بازداشتگاه شهرستان پنشان منتقل کردند. پس از دو ماه دیگر، یک سال کار اجباری به او داده شد و در اردوگاه کار شهر پنجین پذیرفته شد.

آقای سان در اردوگاه کار اجباری به طرز وحشیانه ای شکنجه شد. یک روز او سعی کرد نگهبانان را از ضرب و شتم یک تمرین‌کننده دیگر باز دارد و با باتوم برقی شوکه شد و با مشت و لگد به خودش زد. محافظان لیو داهان و چن چانگلی، همراه با زندانی، ما گنگ، او را با چوب لاستیکی شلاق زدند. پل دماغش کج شد و گوشت دهانش پاره شد. خونریزی شدیدی داشت. تنها پس از آن سه عامل متوقف شدند.

سایر اشکال آزاری که آقای سان متحمل شد شامل مجبور شدن به ایستادن، چمباتمه زدن یا نشستن بی‌حرکت برای ساعت‌های طولانی و همچنین قرار گرفتن در سلول انفرادی بود.

آقای سان پس از آزادی به سر کار بازگشت. پلیس او را در روز در محل کار تحت نظر داشت و در سال ۲۰۰۲ او را در شب در خانه مورد آزار و اذیت قرار داد. در ۲۳ آوریل همان سال، افسران کائو ژیو و یانگ هنگ او را فریب دادند تا در نیمه روز از محل کار به خانه برگردد. او موفق شد از دستگیری فرار کند و ماه‌ها بعد در ۲۹ سپتامبر دستگیر و مستقیماً به بازداشتگاه شهرستان پنشان منتقل شد.

آقای سان در اعتراض به اعتصاب غذا دست به اعتصاب غذا زد و توسط پزشک بازداشتگاه کوی به اجبار غذا داد. او حاضر نشد دهانش را باز کند و کوی او را با سوزن های طب سوزنی در همه جای صورت، دست ها و پاهایش سوراخ کرد. بعداً بینی او چنان متورم شد که کوی نتوانست لوله تغذیه را وارد کند. سپس کوی به او قطره های IV داد.

بعد از ده روز اعتصاب غذا، آقای سان لاغر شده بود و کوی دیگر نمی توانست رگ هایش را پیدا کند. مدیر دای می ترسید که ممکن است در بازداشتگاه بمیرد و او را به بیمارستان شهرستان پانشان فرستاد. کارفرمای او و چندین ایستگاه پلیس محلی مردم را برای تماشای شبانه روزی او در سه شیفت اعزام کردند. حتی یکی از پاهایش را از ترس فرارش به تخت بیمارستان بستند. با وجود نظارت شدید، آقای سان همچنان در ۱۲ اکتبر ۲۰۰۲ موفق به فرار شد.

آقای سان در ۱۸ مه ۲۰۰۴ در شهر فوکسین (در همان استان) دستگیر و به بازداشتگاه شیندی منتقل شد. او دست به اعتصاب غذا زد و توسط پزشکان ژانگ لیجون، نیو منشان، کوی جیانگانگ و وانگ به طور وحشیانه ای به او غذا دادند. هر ۳۰ دقیقه یک بار با باتوم برقی به او شوک می دادند. نیو هم به صورتش سیلی زد e با کفش، یکی از دندان هایش را بیرون زد. درد شدیدی در گوشش احساس کرد.

پزشکان و نگهبانان نیز آقای سان را با دستبند و غل و زنجیر بستند و فقط به او اجازه دادند روزی دو بار ادرار کند و هر چهار روز یک بار مدفوع کند.

دادگاه منطقه Xihe در شهر Fuxin جلسه ای را در بازداشتگاه برگزار کرد و بعداً آقای سان را به چهار سال محکوم کرد. او در حدود می ۲۰۰۵ به زندان جینژو منتقل شد. در آن زمان تقریباً نیمی از وزن بدن خود را پس از یک سال در بازداشتگاه از دست داده بود.

چهار زندانی مأمور شدند تا آقای سان را به صورت شبانه روزی تحت نظر داشته باشند، حتی زمانی که او به دستشویی می رفت. او اجازه نداشت با دیگر تمرین‌کنندگان فالون گونگ زندانی صحبت کند. در دسامبر ۲۰۰۵، او در سلول انفرادی قرار گرفت و به طرز وحشیانه ای شکنجه شد. تا زمانی که آزاد شد، تنها هفت دندانش باقی مانده بود.

آقای سان در می ۲۰۱۰ در شهر پانجین شغلی پیدا کرد، اما در ۲۶ سپتامبر همان سال در محل اجاره‌اش توسط پنج مامور بخش امنیت داخلی Xinglongtai از جمله هوانگ هایو و وانگ چونشنگ دستگیر شد. آنها لپ تاپ، تلفن همراه، درایوهای فلش، پخش کننده MP3، کتاب های فالون گونگ و بیش از ۸۰۰ یوان پول نقد او را مصادره کردند.

پس از ۱۵ روز بازداشت، به آقای سان یک سال کار اجباری داده شد و به اردوگاه کار اجباری بنشی منتقل شد. نگهبانان آنجا به او دستور دادند که مواد آلوده کننده فالون گونگ را مطالعه کند. هنگامی که او از دست کشیدن از ایمان خود سرباز زد، مجبور شد سه ماه متوالی کار سختی انجام دهد. هنگامی که دوره او به پایان رسید، نگهبان Guo Tieying به او یک روز دیگر بازداشت داد.

آقای سان در سال ۲۰۱۷ به شهر جینژو نقل مکان کرد.

گزارش مرتبط: شهر جینژو، استان لیائونینگ: هفت نفر از افراد محلی به دلیل تمرین فالون گونگ محاکمه می شوند